Σύντροφοι, συντρόφισσες, επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω εκ μέρους όλων των μελών του Παλαιστινιακού Κομμουνιστικού Κόμματος τους συντρόφους του ΚΚΕ για τη διοργάνωση και τη φιλοξενία αυτής της σημαντικής συνάντησης, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες που περνούν τα εθνικά απελευθερωτικά κινήματα, στον κόσμο γενικότερα και το κομμουνιστικό κίνημα διεθνώς ειδικότερα.

Οι ομάδες των μονοπωλιακών καπιταλιστικών χωρών, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, η οποία υψώνει το λάβαρο της παγκοσμιοποίησης, η ηγεσία των πολυεθνικών εταιριών, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, με επικεφαλής το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη διεθνή Τράπεζα, όλοι αυτοί κοντεύουν να ολοκληρώσουν τη διαμόρφωση του συστήματος της παγκόσμιας οικονομίας και την υποβολή της πλήρους κυριαρχίας στις αναπτυσσόμενες χώρες και τους λαούς του τρίτου κόσμου.

Σε όλα αυτά βοήθησαν τα ψέματα περί το τέλος της εποχής της ιδεολογίας, το λεγόμενο τέλος της Ιστορίας. Η αμφισβήτηση για την ορθότητα των επιλογών των λαών και την αξία της παράδοσης και η προσπάθειά τους να επηρεάζουν τη συμπεριφορά των νέων και να τους απομονώνουν, να τους απομακρύνουν από τα ζητήματα που τους αφορούν.

Η φύση, το περιβάλλον, η εργατική τάξη, η μάζα και τα γυναικόπαιδα σε όλον τον κόσμο και μέσα στον ίδιο το ιμπεριαλιστικό κόσμο, είναι τα άμεσα θύματα της ελεύθερης αγοράς, που επιβάλλεται από τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης.

Η καινούρια διαμόρφωση του κόσμου και η μεγάλη ταχύτητα του τρένου της παγκοσμιοποίησης, που διαδραματίστηκε στη δεκαετία του '80, εδραιώθηκαν μετά τη διάλυση του σοσιαλιστικού μπλοκ.

Μα, προκλητικότερη φάνηκε η επέμβαση των διεθνών καπιταλιστικών οργανισμών, όπως του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Διεθνούς Τράπεζας, όπου έθεσαν τον καπιταλισμό σαν εναλλακτική λύση, για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Η χάραξη των καταστροφικών, οικονομικών, μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων τα οποία όπου και εάν εφαρμόστηκαν άφησαν πίσω τους τη φτώχεια και την ταξική πόλωση.

Επίσης, η κακόγουστη λέξη ιδιωτικοποίηση είναι αυτή που κυκλοφορεί στους κόλπους των καπιταλιστικών δυνάμεων, τα αποτελέσματα της οποίας είναι φανερά πλέον με τις ιδιωτικοποιήσεις σημαντικών τομέων, όπως ενέργεια, επικοινωνίες, σημαντικές στρατηγικές βιομηχανίες. Ολα αυτά τα διορθωτικά προγράμματα, προκάλεσαν την απόλυση των εκατομμυρίων εργαζομένων με συνέπεια την αύξηση της φτώχειας, επιδημιών και εμβάθυνση των ταξικών και κοινωνικών διαφορών.

Τα προγράμματα λιτότητας οδήγησαν στην κοινωνική επιβάρυνση των χαμηλόμισθων, την προστασία των υψηλόμισθων, των μεγάλων επενδυτών και στον περιορισμό του ρόλου του κράτους στην κοινωνική και οικονομική ζωή, έτσι ώστε να ανοιχτεί η πόρτα στα ξένα προϊόντα και στους επενδυτές. Πράγμα που προκάλεσε την οικονομική ύφεση και τη φτώχεια μερικών χωρών, όπως Βραζιλία, Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Νότια Κορέα, Μεξικό και άλλες χώρες.

Συντρόφισσες και σύντροφοι η αντιμετώπιση των προκλήσεων του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης, είναι επιτακτική ανάγκη για την ανθρωπότητα. Η αντιμετώπιση της αμερικανικής κυριαρχίας με δυναμικό τρόπο, απαιτούν από μας τους κομμουνιστές, να ιδρύσουμε ένα δυνατό, ενωμένο μέτωπο ενάντια στον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό. Να δημιουργηθούν πραγματικές γέφυρες για μία δυνατή συμμαχία, από όλα τα κομμουνιστικά Κόμματα, που έχουν σαν αρχή τη μαρξιστική λενινιστική θεωρία.

Η δύναμη του ιμπεριαλισμού σταματάει μόνο με μία αντίστοιχη δύναμη η οποία είναι η δύναμη των λαών με τις διάφορες οργανώσεις, πολιτικές, εργατικές, νεολαίας και γυναικείες. Δηλαδή, η παγκοσμιοποίηση της πάλης, ενάντια στον ιμπεριαλισμό, δηλαδή, η παγκοσμιοποίηση της λαϊκής αλληλεγγύης. Είναι μία μακρά αγωνιστική μάχη, όμως εμείς οι κομμουνιστές, είμαστε άξιοι για τη μάχη αυτή. Οι νίκες ήδη φάνηκαν στον ορίζοντα προκαλώντας τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό, όπως έγινε σε Σιάτλ, Νταβός, Ουάσιγκτον και στο Τορόντο του Καναδά.

Ο μόνος τρόπος για τις αναπτυσσόμενες χώρες να βγούνε από την κυριαρχία του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και ναξεφύγουν από τις γιγαντιαίες μονοπωλιακές εταιρίες είναι να λάβουν τα ινία στα χέρια τους, να βγούνε από την αιχμαλωσία ακολουθώντας μελετημένη ανεξάρτητη, κοινωνική και οικονομική πολιτική, μέσω ενός κυβερνητικού προγράμματος, που καλύπτει όλες τις ανάγκες των χαμηλών στρωμάτων προστατεύοντας τις αγορές μας, για να καταστούν πιο ανταγωνιστικές.

Πρέπει επίσης να επενδύουμε σε άλλους τομείς, όπως γεωργία, υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση και την ανοικοδόμηση της εθνικής οικονομίας, βασιζόμενοι στην αρχή της συσσώρευσης του εθνικού κεφαλαίου, για να επιτυγχάνεται κοινωνική δικαιοσύνη. Ετσι, απαιτείται από μας η χάραξη μιας πετυχημένης στρατηγικής και την οποία αναλύουμε συνοπτικά ως εξής:

1. Τη δημιουργία σταθερών παγκόσμιων κέντρων και το συντονισμό των ανταλλαγών, όπως:

α. Ανταλλαγή αγωνιστικών εμπειριών των μαζικών κινημάτων και πρώτα απ' όλα την εμπειρία των κομμουνιστικών κομμάτων.

β. Ενα συνεχιζόμενο αγώνα, για την αποκάλυψη των άδικων και βίαιων χειρισμών σε βάρος των λαών.

γ. Αποκάλυψη εκείνων των κομμάτων και οργανισμών που εγκατέλειψαν τη μαρξιστική λενινιστική θεωρία με αντάλλαγμα τη χρηματοδότησή τους από τον παγκόσμιο καπιταλισμό.

2. Σύσταση ειδικών πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών επιτροπών για την εξεύρεση λύσεων και προγραμμάτων με σκοπό την έξοδο από τις οικονομικές κρίσεις.

3. Περιοδικές συναντήσεις μεταξύ των επαναστατικών κινημάτων, σε όλους τους τομείς.

4. Συντονισμός των δράσεων με τις αδέσμευτες επιτροπές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα περιβαλλοντικά κινήματα με τη διάδοση των εμπειριών που προκύπτουν.

5. Συντονισμός με τα εθνικά κέντρα και τους περιφερειακούς συνασπισμούς, όπως ο Οργανισμός Ισλαμικών Χωρών, ο Σύνδεσμος Αραβικών Χωρών, ο Σύνδεσμος των Λατινοαμερικανικών Χωρών κλπ.

Συντρόφισσες και σύντροφοι η έκκλησή μας πηγάζει από το πνεύμα της συνέχισης της ανοικοδόμησης ενός τολμηρού, δυνατού, μαζικού κινήματος, ενάντια στους πολιτικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς και καπιταλιστικούς μηχανισμούς.

Ας είναι το σύνθημά μας: ενότητα στον αγώνα των λαών, ενάντια στον άγριο, τον παγκόσμιο καπιταλισμό.

Ευχαριστώ πολύ.