Οι αστοί ιδεολόγοι υποστηρίζουν ότι οι εκδηλώσεις ενάντια στην παγκοσμιοποίηση γίνονται για να μην μπαίνουν τα προϊόντα των αναπτυσσόμενων στις αγορές των μητροπόλεων του καπιταλισμού, να μην μπει η Κίνα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου κ.λπ. Καταρχήν οι εκδηλώσεις στο Σιατλ, την Ουάσιγκτον, το Γκέτεμπουργκ, τη Γένοβα είχαν ως αιτήματα να σταματήσει το πολυεθνικό κεφάλαιο να καταπατά τα δικαιώματα των εργατών, να μην αφαιρεί τα κεκτημένα, να μην περιορίζει τις θέσεις εργασίας. Ενα από τα κύρια συνθήματα ήταν: «Κλείστε τη σχολή των δολοφόνων, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ)».

Πέρα από αυτό και κύρια η παγκοσμιοποίηση είναι η σύγχρονη μορφή του ιμπεριαλισμού. Αυτό το παραδέχονται και οι αστοί επιστήμονες. Παραδείγματος χάρη, ο Roland Atmann υποστηρίζει ότι ο όρος παγκοσμιοποίηση είναι συνώνυμο του ιμπεριαλισμού (Globalization and Europe σελίδα 1, Εκδοση Pinter). Αποκαλυπτικό για το χαρακτήρα της παγκοσμιοποίησης είναι το σχέδιο για την Πολυμερή Συμφωνία για τις Επενδύσεις που ετοιμάστηκε εν κρυπτώ από τον ΟΟΣΑ και τελικά οι διαπραγματεύσεις προσωρινά σταμάτησαν μετά από τις αντιδράσεις. Η πολυμερής αυτή συμφωνία απαγόρευε στις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές κυβερνήσεις να προτιμάνε τις εγχώριες επιχειρήσεις σε βάρος των ξένων. Επίσης, απαγόρευε στις κυβερνήσεις αυτές να επιβάλλουν στους ξένους επενδυτές όρους σε σχέση με την εξασφάλιση θέσεων εργασίας, την προστασία του περιβάλλοντος, την εκ νέου επένδυση των κερδών, την απασχόληση γυναικών και παιδιών. Ακόμη, επέτρεπε στο πολυεθνικό κεφάλαιο να ενάγει τις κυβερνήσεις σε διεθνή επιτροπή εξομάλυνσης διαφορών αν αυτό είναι της γνώμης ότι οι κυβερνήσεις ζημιώνουν ή έχουν την πρόθεση να ζημιώσουν τις προοπτικές των κερδών του («Ριζοσπάστης» 30.08.1998).

Απέναντι στην κατάσταση αυτή, έχει αναπτυχθεί ένα μεγαλειώδες κίνημα, που έχει ως κοινό στοιχείο τη θέληση των συμμετεχόντων ενάντια στις συνέπειες από την παγκοσμιοποίηση. Στο κίνημα αυτό συμμετέχει και ένα σημαντικό προλεταριακό ρεύμα που μπορεί να παίξει σπουδαίο ρόλο, ώστε να αποκρούσει τη χειραγώγηση του κινήματος από το κεφάλαιο και να στρέψει το κίνημα σε σωστή κατεύθυνση, ενάντια στον ιμπεριαλισμό στο σύνολό του.