Eurokinissi

Μιλώντας ως τιμώμενο πρόσωπο σε γεύμα που διοργανώθηκε στο πλαίσιο του Συνεδρίου του ΙΕΝΕ (Ινστιτούτο Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης) για την Ενέργεια, έκανε λόγο για την επένδυση ιδιωτικών κεφαλαίων 2,5 δισ. ευρώ σε μονάδες φυσικού αερίου, οι οποίες σήμερα εμφανίζουν οικονομικές ζημιές. Σημείωσε μάλιστα ότι μια μονάδα 400 MW χάνει ετησίως 24-30 εκατ. ευρώ.

Αυτό που δεν είπε ο ομιλητής, είναι ότι δεν υπήρχε καμία εγγύηση ότι αυτές οι μονάδες θα έχουν κέρδη, γι' αυτό εξάλλου οι ιδιώτες δεν προχωρούσαν σε επενδύσεις, με αποτέλεσμα να «χωλαίνει» η προσπάθεια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ προ του 2004, για την έμπρακτη «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Η πρώτη μεγάλη μονάδα, αυτή των ΕΛΠΕ, προχώρησε λόγω πολιτικής πίεσης ώστε να κινηθούν και οι γενικότερες εξελίξεις. Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε επί κυβερνήσεων ΝΔ και είχε - όπως αναμενόταν - πολύ μικρές οικονομικές επιδόσεις. Η κατάσταση άλλαξε ριζικά και γρήγορα, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ διαμόρφωσε το μηχανισμό της χονδρικής τιμής ώστε να εξασφαλίζει σκανδαλωδώς υπερκέρδη για τις μονάδες αυτές και τότε μόνο προχώρησαν οι ιδιωτικές επενδύσεις. Ηταν η εποχή που οι ιδιώτες έφτασαν στο σημείο να απορρίψουν και τη συμμετοχή στο διαγωνισμό του ΔΕΣΜΗΕ για μονάδα φυσικού αερίου με εγγυημένη οικονομική απόδοση, επειδή εκτίμησαν ότι θα κέρδιζαν περισσότερα από τις τιμές της αγοράς! Οι καταγγελίες, σε συνδυασμό με την οικονομική ασφυξία του συστήματος, οδήγησαν σε αλλαγές εξισορρόπησης που είχε ως αποτέλεσμα να φανεί η επίδραση του φτηνότερου λιγνίτη στη διαμόρφωση των χονδρικών τιμών.

Τώρα, με συγκυρίες που έχουν να κάνουν και με την τιμή του φυσικού αερίου, οι ιδιώτες διαμαρτύρονται και ζητούν άμεση ολοκλήρωση της «ουσιαστικής» απελευθέρωσης της αγοράς, πριμοδότηση των μονάδων φυσικού αερίου, «να σταματήσει η ξενολαγνεία» ως προς την προσέλκυση κεφαλαίων και πολλά ακόμη.

Στα 1,7 δισ. ευρώ, σε ποσά που φτάνουν σε 6,7 εκατ. ευρώ για κάθε εργάσιμη μέρα, διαμορφώθηκαν στο 10μηνο (Γενάρης - Οκτώβρης 2010) οι ακάλυπτες επιταγές και απλήρωτες συναλλαγματικές.

Παρά τη ραγδαία υποχώρηση των εμπορικών δοσοληψιών, παρά και τα μέτρα αποτροπής από την πλευρά τραπεζών, τα φέσια συνεχίζουν να εκδηλώνονται με την ίδια αν όχι και με ακόμη μεγαλύτερη ένταση σε σχέση με τη φάση της καπιταλιστικής ανθοφορίας. Τα σπασμένα μετακυλίονται πρώτα και κύρια στους αδύναμους κρίκους, τους μικροεπαγγελματίες και τις μικρότερες επιχειρήσεις που έχουν νέα μέχρι και ανυπέρβλητα εμπόδια εξαιτίας και της συνολικής επίθεσης του κεφαλαίου απέναντι στο λαϊκό εισόδημα. Ασήκωτα είναι τα βάρη που βλέπουν και τα υπερδανεισμένα στις τράπεζες λαϊκά νοικοκυριά. Από τη συνολική μάζα των στεγαστικών δανείων (στοιχεία Ιούνη 2010) το 9% έχει βγει στο κόκκινο έναντι ποσοστού 7,7% το Δεκέμβρη του 2009. Αντίστοιχα, τα κόκκινα καταναλωτικά δάνεια εκτινάχτηκαν στο 16,7% από 13,4%. Στο σύνολό τους οι καθυστερήσεις από τρεις μήνες και πάνω έχουν ήδη πιάσει τα 12 δισ. ευρώ, με τη συνέχεια να προδιαγράφεται ακόμη χειρότερη εξαιτίας των νέων μέτρων που έχουν ετοιμάσει κυβέρνηση και τρόικα. Είναι απόλυτα φανερό ότι ο πακτωλός με τις κρατικές και διακρατικές ενισχύσεις πηγαίνει αποκλειστικά και μόνο στις τράπεζες και στις μερίδες της πλουτοκρατίας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία - 10μηνο 2010 - από την «Τειρεσίας ΑΕ»:

• Ακάλυπτες επιταγές: Εφτασαν σε 1,5 δισ. ευρώ ή 52% πάνω από τα προ διετίας επίπεδα (2008). Σε σχέση με το 2009 καταγράφεται μείωση 44%.
• Απλήρωτες συναλλαγματικές: Διαμορφώνονται στα 187,6 εκατ. ευρώ με ρυθμό αύξησης 33% σε σχέση με το 2008 και με υποχώρηση 9% σε σχέση με τα επίπεδα του 2009.