ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Απειλή για το λαό τα πυρηνικά

Σε διαρκή πυρηνική ομηρία βρίσκεται η Ελλάδα, με ευθύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Αυτό επιβεβαίωσε προχθές με περισσό κυνισμό, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Ε. Βενιζέλος, στη διάρκεια της παρουσίασης των αποτελεσμάτων της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα, δίνοντας μάλιστα και τον τόνο ακόμα πιο μεγάλης και βαθιάς εμπλοκής στο ιμπεριαλιστικό γίγνεσθαι. Η σημερινή κυβέρνηση, με τη συναίνεση και των άλλων πολιτικών δυνάμεων που ασπάζονται και υπηρετούν το ιμπεριαλιστικό σύστημα, υποθηκεύει το παρόν και το μέλλον του ελληνικού λαού, όχι μόνο στην αδηφάγο κερδοφορία του κεφαλαίου, όπως αποτυπώνεται με την λαίλαπα αντιλαϊκών μέτρων, που κατά κύματα έρχονται αλλά και στους πλέον ακραίους τυχοδιωκτισμούς των ιμπεριαλιστικών επιτελείων, που είναι το αποκαλούμενο «πρόγραμμα πυρηνικής αποτροπής» του ΝΑΤΟ. Δείχνοντας έτσι ότι πρόκειται για ενιαία στρατηγική καθυπόταξης των λαών.

Η ομολογία του υπουργού Εθνικής Αμυνας, ότι η χώρα συμμετέχει στο πυρηνικό πρόγραμμα του ΝΑΤΟ, διαθέτοντας μοίρες μαχητικών αεροσκαφών που μπορούν να μεταφέρουν πυρηνικές βόμβες, καθώς και ότι γι' αυτό το σκοπό Ελληνες αξιωματικοί συμμετέχουν σε προγράμματα εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ και συνεπώς πραγματοποιούνται και ανάλογες ασκήσεις, εγκυμονεί ανυπολόγιστους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής και αποτελεί μέρος της βαθύτερης ενσωμάτωσης της χώρας στους μηχανισμούς και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ. Εξάλλου για την αποθήκευση πυρηνικών όπλων στην Ελλάδα, π.χ. στον Αραξο, οι ελληνικές κυβερνήσεις τηρούν έναν κώδικα ένοχης σιωπής.

Η ενσωμάτωση αυτή στους νέους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς σηματοδοτείται και με την αποδοχή, εκ μέρους της κυβέρνησης, του νέου επικαιροποιημένου στρατηγικού δόγματος της λυκοσυμμαχίας, με βάση το οποίο ο πυρηνικός εφιάλτης διατηρείται με την προβιά του «αποτρεπτικού» χαρακτήρα. Σύμφωνα με τη «νέα στρατηγική αντίληψη» του ΝΑΤΟ για το διάστημα 2010-2020, ενισχύεται ο χαρακτήρας του ως παγκόσμιου πολιτικοστρατιωτικού οργανισμού, ενώ αναμένεται ν' ακολουθήσουν το επόμενο εξάμηνο διαδικασίες για την υλοποίηση των κατευθύνσεων που συμφωνήθηκαν στη Λισαβόνα. Στη βάση αυτή η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει, για λογαριασμό της χώρας, υποχρεώσεις τόσο στο πλαίσιο της εφαρμογής της νέας δομής του ΝΑΤΟ, όσο και στο πλαίσιο της εγκατάστασης της «αντιπυραυλικής ασπίδας». Οι δεσμεύσεις αυτές δημιουργούν νέα δεδομένα σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Αλλωστε αποτελεί στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης, η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων με στόχο την εξασφάλιση της δικής της θέσης στο διεθνή καπιταλιστικό καταμερισμό, στα πλαίσια και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπου τα πυρηνικά όπλα αποτελούν μοχλό ενίσχυσης ισχύος απέναντι σε ανταγωνιστές. Στους σχεδιασμούς αυτούς, οι λαοί, τα δικαιώματά τους αποτελούν αναλώσιμα υλικά.

Το πυρηνικό πρόγραμμα του ΝΑΤΟ, στην ουσία η πυρηνική ομπρέλα των ΗΠΑ, αποτελεί την πιο επιθετική πτυχή της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής και συμβαδίζει με το πρόγραμμα «αντιπυραυλικής προστασίας» που συμφωνήθηκε στο ΝΑΤΟ, το οποίο αποτελεί προέκταση του αντίστοιχου προγράμματος των ΗΠΑ. Η επικαιροποίηση, διά στόματος του υπουργού Εθνικής Αμυνας, της ελληνικής εμπλοκής στον πυρηνικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, έρχεται να «κουμπώσει» την ελληνική συμμετοχή στην «αντιπυραυλική ασπίδα» και αποτελεί πρόκληση πρώτου βαθμού που δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Ο λαός έχει την ευθύνη, αλλά και τη δύναμη, να εμποδίσει και να ματαιώσει τα αντιδραστικά και καταστροφικά ιμπεριαλιστικά σχέδια, να παλέψει και να κατακτήσει την αποδέσμευση της χώρας μας από το ΝΑΤΟ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

«Εταίροι» του μνημονίου

Γρηγοριάδης Κώστας

Υποκριτικό και κάλπικο το «όχι στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων» στη χτεσινή ανακοίνωση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ, δικαιολογημένα προκαλεί την οργή των εργαζομένων. Πρώτα απ' όλα γιατί ήταν η ίδια συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που μόλις την περασμένη βδομάδα, με το υπόμνημα που παρέδωσε στην τρόικα, κάθε άλλο παρά απέρριψε την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι της κλαδικής και της γενικής σύμβασης στο όνομα της «υγιούς ανταγωνιστικότητας» και της διάσωσης των επιχειρήσεων. Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είχε ουσιαστικά προσφέρει συναίνεση στην αντεργατική ανατροπή. Το ίδιο συνεχίζει να κάνει και με τη χτεσινή ανακοίνωσή της στην οποία επιχειρεί να καλλιεργήσει την εντύπωση ότι η ρύθμιση αποσκοπεί μόνο στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, δημιουργώντας αυταπάτες ότι τάχα διασώζεται η γενική Συλλογική Σύμβαση. Πρόκειται βέβαια για εσκεμμένη παραπλάνηση των εργαζομένων, γιατί οι επιχειρησιακές συμβάσεις, δηλαδή οι ατομικές συμβάσεις, υπακούν μόνο σε ένα νόμο, το νόμο του κέρδους του καπιταλιστή. Για ακόμα μια φορά λοιπόν αποδεικνύεται ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι στυλοβάτης του μνημονίου, με τον ίδιο τον πρόεδρό της Γ. Παναγόπουλο να δηλώνει πριν μερικούς μήνες ότι δε βλέπει εναλλακτικές λύσεις απέναντι στο μνημόνιο και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Μονόδρομος η ανατροπή

Σύγχυση και αυταπάτες συνεχίζει να καλλιεργεί η υπουργός Εργασίας, ενώ την ίδια στιγμή και με τη δική της υπογραφή κλιμακώνεται η σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων και καταστρέφεται η ζωή των εργαζομένων και των οικογενειών τους. «Αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση δεν έχει διακοσμητικό ρόλο, αλλά διαπραγματεύεται προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος», καυχήθηκε μιλώντας χτες σε δημοσιογράφους η Λ. Κατσέλη, επικαλούμενη ότι τάχα το νέο κείμενο για τις εργασιακές σχέσεις δίνει τη δυνατότητα στη Βουλή να θεσπίσει τους όρους βάσει των οποίων θα γίνει η απόκλιση των επιχειρησιακών από τις κλαδικές συμβάσεις. Αποπροσανατολίζει συνειδητά η υπουργός και επί της διαδικασίας και επί της ουσίας. Επί της διαδικασίας γιατί δεν υπάρχει καμία διαπραγμάτευση κυβέρνησης - τρόικας, αφού η κατάργηση των κλαδικών και της γενικής συλλογικής σύμβασης ήταν προαποφασισμένη και συμφωνημένη ήδη από το «πρώτο» μνημόνιο. Δεύτερον, το ίδιο αποτέλεσμα έχει η «νέα» διατύπωση για την οποία επαίρεται η υπουργός Εργασίας. Αυτό δεν αλλάζει, όσο και αν η υπουργός κακοποιεί βάναυσα την πραγματικότητα και παρουσιάζει ένα βάρβαρο αντεργατικό μέτρο ότι είναι προς «όφελος του δημοσίου συμφέροντος». Κανέναν εργαζόμενο δεν μπορούν πλέον να κοροϊδεύουν, καθώς διαπιστώνουν καθημερινά ότι η πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας οδηγεί σε χρεοκοπία το λαό και ταυτόχρονα διασώζει την κερδοφορία της πλουτοκρατίας και των «δανειστών» - τοκογλύφων. Συνειδητοποιούν, λοιπόν, ότι η ρήξη και η ανατροπή είναι μονόδρομος.

Με το μυαλό στη διαχείριση

«Η κυβέρνηση πήγε στη διαπραγμάτευση με την τρόικα για μαλλί και βγήκε κουρεμένη γουλί».

«Η κυβέρνηση τελικά τα έδωσε όλα και παραδόθηκε άνευ όρων στην Τρόικα».

«Το κυβερνητικό επιτελείο και σε αυτές τις διαπραγματεύσεις παρουσιάστηκε προκλητικά ενδοτικό απέναντι στις εξωφρενικές απαιτήσεις των Τροϊκανών».

Τα παραπάνω διαπιστώνει ο Δ. Στρατούλης, στέλεχος του ΣΥΝ. Δηλαδή σε απλά ελληνικά η κυβέρνηση θέλει αλλά δεν δύναται να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του λαού. Λέει βεβαίως ψέματα και ο συγκεκριμένος και συνολικά η ηγεσία του ΣΥΝ. Δεν τελεί υπό πίεση η κυβέρνηση, δεν εφαρμόζει με το ζόρι αυτή την πολιτική. Την εφαρμόζει συνειδητά και θα εφαρμόσει οτιδήποτε κριθεί ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Καλό το παραμύθι του ΣΥΝ για την καλή αλλά άβουλη και ενδοτική κυβέρνηση και τον κακό τροϊκανό δράκο, αλλά ας μην ξεχνά ότι δεν απευθύνεται σε αφελείς.

Και κάτι ακόμα. Εχει αξία να σημειώσουμε τι αντιπαραθέτει στη δήθεν ενδοτική στάση της κυβέρνησης η ηγεσία του ΣΥΝ σαν το αποκορύφωμα της αντίστασης. Είπε ο Δ. Στρατούλης: «η χώρα μας πρέπει (...) να ακολουθήσει άλλους δρόμους επιθετικής επαναδιαπραγμάτευσης του δημόσιου χρέους, αναδιανομής και παραγωγικής, αναπτυξιακής ανασυγκρότησης». Ο άλλος δρόμος είναι ο ίδιος ακριβώς μ' αυτόν που ακολουθείται σήμερα. Επαναδιαπραγμάτευση θα υπάρξει αν κριθεί ότι αυτός ο τρόπος ανταποκρίνεται και διασφαλίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Για τα οποία και την εξουσία τους, ουδείς λόγος γίνεται εκεί στην Κουμουνδούρου.