ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Φτηνές μηχανές κέρδους

Οταν πριν επτά μήνες η κυβέρνηση και οι δυνάμεις του κεφαλαίου επέβαλαν το μνημόνιο, μειώνοντας τις συντάξεις και τους μισθούς στο Δημόσιο, προπαγάνδιζαν ότι αυτό είναι αναγκαίο για να λυθεί δήθεν το δημοσιονομικό πρόβλημα, που όπως έλεγαν ήταν όρος απαραίτητος για να εξασφαλιστούν τα δάνεια και η «σωτηρία» της χώρας.

Τότε, μάλιστα, στις τηλεοπτικές ρούγες κυβερνητικά στελέχη πούλαγαν ως κατάκτηση της κυβέρνησής τους και έδιναν διαβεβαιώσεις ότι δε θα θιγούν οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα. Στήνοντας την προπαγανδιστική φάκα, πρόσθεταν πως η μείωση των μισθών δεν πρέπει και δε χρειάζεται να γίνει, γιατί αυτοί δεν επηρεάζουν τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας. Πριν όμως προλάβει να βγει το 2010, κυβέρνηση, ΣΕΒ, τραπεζίτες, εφοπλιστές διαπίστωσαν ότι υπάρχει πρόβλημα και με τους μισθούς. Η οικονομία - ισχυρίζονται τώρα - δεν είναι ανταγωνιστική, οι μισθοί και τα μεροκάματα στέκονται εμπόδιο στην ανάπτυξη.

Για όσους «έβλεπαν» πίσω από τα προπαγανδιστικά τερτίπια ήταν καθαρό ότι αργά ή γρήγορα θα έρθει η σειρά των εργαζομένων και στον ιδιωτικό τομέα. Και η ώρα αυτή ήρθε. Η επίθεση στις συλλογικές συμβάσεις, η προώθηση νόμου που θα επιβάλλει και θα εξασφαλίζει την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών αυτό ακριβώς εξυπηρετεί, τη μείωση των μισθών και των μεροκάματων, τη συρρίκνωση της τιμής της εργατικής δύναμης και άρα την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Στόχος ένας και μοναδικός: Οι κεφαλαιοκράτες να μεγαλώσουν το απλήρωτο κομμάτι της εργασίας, να αυξήσουν τα κέρδη τους. Στόχος στρατηγικός, τον οποίο οι κάτοχοι των μέσων παραγωγής, των τραπεζών, των καραβιών, των μεγάλων βιομηχανιών δεν εγκαταλείπουν ποτέ, ούτε σε περιόδους ανάπτυξης και αύξησης της παραγωγής, ούτε σε περιόδους κρίσης. Γιατί γι' αυτούς «βρέξει - χιονίσει» το κέρδος και μόνο το κέρδος είναι ο οδηγός τους.

Μάλιστα, η κυβέρνηση, για να «δέσει» στην κυριολεξία τους εργάτες με το νόμο που προωθεί, χτυπά τις συμβάσεις από όλες τις πλευρές, έτσι, εκτός από την υπερίσχυση των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών, θα υπάρχει η πρόβλεψη οι κλαδικές, όσες και αν αυτές υπογράφονται, τελικά να μην επεκτείνονται στους εργαζόμενους όλου του κλάδου, αλλά να περιορίζονται μόνο στις επιχειρήσεις που εκπροσωπούνται στη διαπραγμάτευση. Επιπλέον, σε περίπτωση που δε βρεθούν συνδικάτα να υπογράψουν επιχειρησιακή με περιεχόμενο που θέλει η εργοδοσία, η κυβέρνηση φροντίζει να αχρηστεύσει νομικά όλους τους πιθανούς τρόπους που διέθεταν οι εργαζόμενοι για να προασπίσουν το μισθό τους. Ηδη, με τροπολογία, από το καλοκαίρι απαγορεύτηκαν αυξήσεις στις συμβάσεις πάνω από αυτό που ορίζει η επαίσχυντη σύμβαση της ΓΣΕΕ δηλαδή 0% αύξηση για το 2010 και 18 με 20 λεπτά την ημέρα για το 2011 και 2012.

Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε όλο το οπλοστάσιο κατά της εργατικής τάξης, οπλοστάσιο που επιδιώκει με κάθε τρόπο να μετατρέψει τα εργατικά χέρια σε φτηνές μηχανές παραγωγής πρόσθετου πλούτου για την κεφαλαιοκρατία. Απέναντι σε αυτό το οπλοστάσιο οι εργάτες και οι εργάτριες δεν έχουν άλλη λύση παρά να σηκώσουν τα δικά τους όπλα. Οπως οι ναυτεργάτες, που αυτές τις μέρες δίνουν το δικό τους αγώνα. Οπως δεκάδες εργοστάσια και κλάδοι που με τη στήριξη των ταξικών δυνάμεων στέκονται εμπόδιο στις επιδιώξεις της εργοδοσίας, υπερασπίζονται μισθούς και μεροκάματα, διεκδικούν τον πλούτο που παράγουν.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ανυπόληπτα κανάλια

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε άλλη περίπτωση, στην περίπτωση δηλαδή της απεργίας, οι «λόφοι των σκουπιδιών» στην Αθήνα θα ήταν πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων των αστικών ΜΜΕ με τα καλοταϊσμένα παπαγαλάκια τους να ωρύονται στα τηλεπαράθυρα για το μεγάλο κίνδυνο που διατρέχει η δημόσια υγεία, «λιντσάροντας» τους απεργούς και αξιώνοντας την επιστράτευσή τους. Τώρα όμως που είναι εξόφθαλμο ότι για τα σκουπίδια ευθύνεται η εκλεκτή τους κυβέρνηση, που απολύει τους συμβασιούχους στο ΧΥΤΑ και τους δήμους, τώρα το έχουν βουλώσει, επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά ότι το ενδιαφέρον τους για τη δημόσια υγεία είναι βαθιά υποκριτικό και στοχεύει αποκλειστικά στη συκοφάντηση των λαϊκών αγώνων. Το αποδεικνύουν, άλλωστε, με τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν για τη διάλυση της οικονομίας των νησιών, εξαιτίας τάχα της απεργίας των ναυτεργατών... Οι εργαζόμενοι όμως και ο λαός έχουν καταλάβει το βρώμικο ρόλο που έχουν παίξει τα κανάλια των αστών όλα τα προηγούμενα χρόνια ως εργαλεία κοινωνικού αυτοματισμού και γι' αυτό έχει γυρίσει οριστικά την πλάτη στην ανυπόληπτη «ενημέρωσή» τους.

Εκφυλίζουν τους εργατικούς αγώνες...

Ακόμη και οι «απειλές» και τα «τελεσίγραφα» του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού προς την κυβέρνηση και την τρόικα, σαν αυτά που εκτοξεύουν οι ΠΑΣΚίτες πρόεδροι των σωματείων των ΔΕΚΟ, αποτελούν ευθεία βολή στη συνείδηση και τη δράση των εργαζομένων. Το ζητούμενο για αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν είναι απλά να «κερδίσουν» τις εντυπώσεις, να εμφανιστούν ότι τάχα αγωνίζονται για τα συμφέροντα των εργαζομένων, μα κυρίως να εκφυλίσουν τους εργατικούς αγώνες, να τους «καταπνίξουν» εν τη γενέσει τους.

Αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα και στις δηλώσεις των στελεχών της ΠΑΣΚΕ στις ΔΕΚΟ, που φιλοξενούνται στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία:

Αυταπάτες και «ραντεβού» με την κυβέρνηση: «Οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες θεωρούμε αυτονόητο, ότι μια σοσιαλιστική κυβέρνηση δεν θα κάνει απολύσεις». «Εχουμε ζητήσει ραντεβού από τον αρμόδιο υπουργό, Δ. Ρέππα, και περιμένουμε να μας δεχθεί για να συνδιαμορφώσουμε το νομοσχέδιο για τις συγκοινωνίες» (Απόστολος Ραφτόπουλος, πρόεδρος Τεχνικών ΕΘΕΛ).

Συντεχνιασμός και υποταγή: «Γιατί να κάνουν περικοπές σε εμάς; Δεν είμαστε στην ίδια κατάσταση με άλλες ΔΕΚΟ, που είναι προβληματικές», σημειώνει ο Βαγγέλης Δημούδης, πρόεδρος Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ, αποδεχόμενος το κυβερνητικό επιχείρημα περί «προβληματικών ΔΕΚΟ», αλλά των άλλων. Αντί να προωθούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες την ενότητα των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και τη συντονισμένη πάλη τους, καλλιεργούν ανοιχτά τη διάσπαση και τον συντεχνιασμό. Την ίδια στιγμή, είναι έτοιμη η ΠΑΣΚΕ να βάλει πλάτη, ώστε οι εργαζόμενοι στην ΕΥΔΑΠ να δεχτούν αγόγγυστα να μειωθεί ο μισθός τους: «Αν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση μας προτείνουν περικοπές, ανάλογα με τις προτάσεις, θα το σκεφτούμε και θα το συζητήσουμε»!

... και διδάσκουν την υποταγή...

«Είμαστε αντίθετοι με τέτοιες προτάσεις (σ.σ. απολύσεις, περικοπές μισθών, αλλαγές στον κανονισμό εργασίας), οι οποίες αν πραγματοποιηθούν στα ελληνικά ταχυδρομεία θα σημαίνουν το κλείσιμό τους» (Γιώργος Βασιλόπουλος, πρόεδρος Ομοσπονδίας Ταχυδρομικών). Η ΠΑΣΚΕ στα ταχυδρομεία έχει δεχτεί τη μετοχοποίηση κατά 49% των ΕΛΤΑ, τη λειτουργία τους με κριτήρια της αγοράς και τώρα «κλαίει», ότι τα ελληνικά ταχυδρομεία θα κλείσουν στα πλαίσια του ανταγωνισμού. Εχει επίσης συμφωνήσει στη θυγατροποίηση των ταχυμεταφορών, οι οποίες τώρα είναι έτοιμες προς πώληση. Επιπλέον, τη μοναδική απεργία που προκήρυξε η Ομοσπονδία στις 26 Απρίλη 2010 την πήρε πίσω, «λόγω θετικής ανταπόκρισης του υπουργείου και της διοίκησης των ΕΛΤΑ στα αιτήματα»!

«Ας εξαντλήσουν πρώτα την προσπάθεια να μειώσουν τις σπατάλες και μετά συζητάμε. (...) δεν έχει φτιαχτεί πρώτα ένα σχέδιο εξορθολογισμού στον ΟΣΕ, που θα μειώνει τις σπατάλες και θα αυξάνει τα έσοδα», λέει ο Θανάσης Λεβέντης, πρόεδρος εργαζομένων ΟΣΕ. Αυτό που ζητάει, είναι ουσιαστικά αυτό που ισχύει μέχρι σήμερα και που θέλει να ενισχύσει η κυβέρνηση. Δηλαδή, η λειτουργία του σιδηρόδρομου σύμφωνα με το κέρδος και με τέτοιο τρόπο, ώστε να πριμοδοτείται ο ιδιωτικός τομέας και οι μεγαλοκατασκευαστές. Εξορθολογισμός, αυτό ακριβώς σημαίνει: Αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων, περικοπή δρομολογίων και προσωπικού, παράδοση τμημάτων του ΟΣΕ στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Επιπλέον, ο ΠΑΣΚίτης πρόεδρος θεωρεί δεδομένες και καλώς καμωμένες τις περικοπές μισθών που έχουν ήδη γίνει: «Η περικοπή των μισθών μας έγινε μία φορά, δεν μπορεί να συνεχιστεί», δήλωσε.

«Εξυγίανση» και εξυγίανση

Γρηγοριάδης Κώστας

Ωραία εξυγίανση θα γίνει στις αστικές συγκοινωνίες. Εκτός από τη σημαντική μείωση του αριθμού των εργαζομένων και τη διακοπή των δρομολογίων που δεν κρίνονται προσοδοφόρα, θα αυξηθούν, λέει, και τα εισιτήρια. Τα αρχικά σενάρια, αυτά που σκόπιμα διοχετεύουν ανεπίσημα οι κυβερνητικοί παράγοντες, για να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη, έκαναν λόγο για ανατίμηση του εισιτηρίου κατά 30%, μετά είπαν ότι τα μέτρα θα έχουν καλύτερη απόδοση, αν οι αυξήσεις είναι της τάξης του 40% και τις τελευταίες μέρες διακινούν την άποψη ότι πραγματική ...εξυγίανση μπορεί να επιτευχθεί με ένα εισιτήριο που θα είναι ανατιμημένο κατά 50%.

Σε ό,τι αφορά το ύψος της ανατίμησης, μένει να περιμένουμε τις επίσημες ανακοινώσεις. Για την ουσία όμως του ζητήματος, μπορούμε από τώρα να μαντέψουμε τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των όποιων σεναρίων επιλεγούν. Γιατί είναι πρόκληση να ταυτίζουν την περιβόητη ...εξυγίανση των αστικών συγκοινωνιών με την υποχρέωση του εργαζόμενου των 500 και 600 ευρώ να πηγαινοέρχεται στην εργασία του πληρώνοντας, τουλάχιστον δύο φορές τη μέρα, εισιτήριο 1,30 ή 1,40 και ακόμα περισσότερο 1,50 ευρώ.

Εξυγίανση των δημόσιων αστικών συγκοινωνιών από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων σημαίνει ευρύ δίκτυο δρομολογίων, ώστε να ικανοποιούνται πράγματι οι ανάγκες μετακίνησης των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, δρομολόγια στην ώρα τους, φτηνό εισιτήριο, καθιέρωση δωρεάν μετακινήσεων για τους εργαζόμενους τις πρωινές και απογευματινές ώρες που πάνε και επιστρέφουν από τις δουλειές τους, καθώς και για μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές και άτομα με ειδικές ανάγκες. Οτιδήποτε κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση δεν είναι εξυγίανση των συγκοινωνιών, αλλά πολιτική στο πλαίσιο μετατροπής τους σε επιχείρηση που λειτουργεί στη λογική κόστους - κέρδους, για να επιβαρυνθούν ακόμα περισσότερο εκείνοι που χρησιμοποιούν τις δημόσιες συγκοινωνίες.

Παπαγεωργίου Βασίλης