«Δε λύνει κάβος». Το σύνθημα αυτό ηχούσε επί 7 μέρες σε όλα τα μεγάλα λιμάνια της χώρας. Οι ναυτεργάτες το έκαναν πράξη δίνοντας μία απεργιακή μάχη πρωτόγνωρη. Ο αγώνας τους ήρθε να προστεθεί στις πολύτιμες παρακαταθήκες της εργατικής τάξης. Ηταν μια καθαρή, ολομέτωπη, σκληρή σύγκρουση τάξης εναντίον τάξης. Ενα μεγάλο βήμα μπροστά στην οργάνωση και το δυνάμωμα της πάλης ολόκληρης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Πάλη που φωτίζει τον άλλο δρόμο ανάπτυξης. Αυτόν που θα υποτάσσεται στις ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας και όχι στα κέρδη των εφοπλιστών, των μονοπωλίων. Ο αγώνας των ναυτεργατών αποκάλυψε τον αντίπαλο, ανέδειξε ότι οι εφοπλιστές και το σινάφι τους, οι πλουτοκράτες, οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι και τα συνδικαλιστικά τους δεκανίκια, όσο ισχυροί και αν εμφανίζονται, τρέμουν μπροστά στην ταξική ενότητα, στη δύναμη της εργατικής αλληλεγγύης.

Η 7ήμερη απεργία των ναυτεργατών απέκτησε ανώτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Οι ναυτεργάτες προσπέρασαν τη θλιβερή πλειοψηφία της ΠΝΟ, η οποία, υπονομεύοντας από την αρχή τον αγώνα, επιδίωκε να περιορίσει τη μάχη μόνο στο αίτημα της υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) με το εξευτελιστικό ποσοστό του 2%. Σε όλα τα καράβια, σε όλα τα λιμάνια οι ναυτεργάτες συσπειρώθηκαν με αποφασιστικότητα με τις ταξικές δυνάμεις, τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ». Πήραν δύναμη από το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης που ξεσήκωσε ο αγώνας τους. Από τους εργάτες της στεριάς, τους νέους και τις νέες, τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες, τις γυναίκες της εργατιάς που συμπαρατάχθηκαν στο πλευρό τους, σμπαραλιάζοντας τους απεργοσπαστικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς κυβέρνησης - εφοπλιστών, που έφτασαν να... τους «ντύσουν στο χακί» για τρίτη φορά από το 2002.

Εδειξαν στην πράξη ότι δεν είναι διατεθειμένοι να υποταχθούν στην αντιλαϊκή πολιτική που, για τα κέρδη του εφοπλιστικού κεφαλαίου, επιδιώκει να τους μετατρέψει σε ανασφάλιστους και χαμηλόμισθους, να μετατρέψει τα καράβια σε πλωτά εργασιακά γκέτο. Διατράνωσαν την απόφασή τους να αγωνιστούν για να υπερασπίσουν το δικαίωμά τους στο μπάρκο με πλήρη εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά δικαιώματα, με ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για σύγχρονες, ασφαλείς ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, στην υπηρεσία του λαού και όχι της κερδοφορίας των εφοπλιστών, των μονοπωλίων.

Από την αρχή του χρόνου μέχρι τις 23 του Νοέμβρη, που ήταν και η πρώτη μέρα του αγώνα, με την 24ωρη απεργία, οι ναυτεργάτες ήδη μετρούν 14 απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στην πρωτοφανή σε αγριότητα επίθεση που έχουν κηρύξει οι εφοπλιστές σε βάρος του συνόλου των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Σε όλα τα καράβια, σε όλα τα στέκια των ναυτεργατών, όλο αυτό το διάστημα, η συζήτηση είχε ανοίξει για τα καλά. Οι ταξικές δυνάμεις καράβι το καράβι αναδείκνυαν την ανάγκη συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα, για να μη μετατραπούν όλες οι κατηγορίες πλοίων σε πλοία τύπου «ZENITH» με 600 άτομα πλήρωμα, όλοι ανασφάλιστοι και χαμηλόμισθοι, θύματα των δουλεμπορικών κυκλωμάτων. Οι πιέσεις των ναυτεργατών ήταν ασφυκτικές προς την Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΝΟ, το ίδιο και οι δυναμικές παρεμβάσεις των ταξικών ναυτεργατικών συνδικάτων. Η πλειοψηφία της ΠΝΟ παίρνει την απόφαση για την 24ωρη, ωστόσο, ταυτόχρονα υπονομεύει τον αγώνα που η ίδια εξήγγειλε εξαιρώντας τα πλοία της γραμμής Πάτρας - Ιταλίας. Ταυτόχρονα, περιόρισε το πλαίσιο στην υπογραφή της ΣΣΕ με το ποσοστό ...2%!

Η συμμετοχή των ναυτεργατών ήταν καθολική, ενώ εργαζόμενοι της στεριάς συμπαρατάχθηκαν στο πλευρό των ναυτεργατών. Αυτή η συμμετοχή έδωσε την εντολή για την κήρυξη της 48ωρης στις 24 του Νοέμβρη. Ταυτόχρονα, από την πρώτη κιόλας μέρα η μάχη μπολιάζεται με το διεκδικητικό πλαίσιο των ταξικών δυνάμεων ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και αναδεικνύεται το διευρυμένο πλαίσιο, που αφορά στην υπογραφή ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, στα εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα.

Ο πρόεδρος της Ενωσης των ακτοπλόων εφοπλιστών, Απ. Βεντούρης, με στόχο να χτυπήσει την απεργία, άρχισε να επιδίδεται σε συκοφαντίες εναντίον των ναυτεργατών, τους οποίους χαρακτήρισε ακριβοπληρωμένους, επιχειρώντας να καλλιεργήσει κλίμα κοινωνικού αυτοματισμού. Η προσπάθειά του από την πρώτη στιγμή έπεσε στο κενό. Τα πληρώματα συνέχισαν κανονικά την απεργία τους, ενώ η επίθεση σε βάρος των ναυτεργατών είχε ως αποτέλεσμα να δυναμώσει η αλληλεγγύη των εργαζομένων της στεριάς, που έσπευσαν να ενισχύσουν τις απεργιακές φρουρές στα λιμάνια. Ξεχωριστό ήταν το «παρών» της νεολαίας, μαθητών, σπουδαστών, φοιτητών.

Οι ναυτεργάτες επέβαλαν και δεύτερη 48ωρη. Τα επιτελεία των εφοπλιστών και της κυβέρνησης άρχισαν να λυσσάνε. Η Ενωση των ακτοπλόων εφοπλιστών δείχνει απροκάλυπτα πλέον το ταξικό της μίσος και με λύσσα επιτίθεται απευθείας στο ΚΚΕ!

Οι ναυτεργάτες βαστάνε γερά και από την Παρασκευή 26 του Νοέμβρη, το βράδυ, μπαίνουν μπροστά οι απεργοσπαστικοί μηχανισμοί στο Ηράκλειο της Κρήτης. Στο λιμάνι του Ηρακλείου εμφανίζονται οι γνωστοί «αγανακτισμένοι» παραγωγοί, που αρχίζουν με προπηλακισμούς, βία και τρομοκρατία να επιτίθενται στο πλήρωμα και στις ομάδες περιφρούρησης των πλοίων «ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΑΣ» και «ΚΡΗΤΗ Ι». Πρόσχημα τα ...δήθεν ευπαθή προϊόντα τους που σαπίζουν.

Το Σάββατο 27 του Νοέμβρη το μεσημέρι αποφασίζεται η τρίτη κατά σειρά 48ωρη απεργία. Οι ναυτεργάτες δίνουν μάχη παλικαρίσια. Οι απεργοσπαστικοί μηχανισμοί δουλεύουν πλέον στο φουλ. Ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων, Ναυτιλίας, Αλιείας, Γ. Διαμαντίδης, με επιστολές και δηλώσεις του έκανε ανοιχτή παρέμβαση κατά των ναυτεργατών, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο της πολιτικής επιστράτευσης. Στο λιμάνι του Ηρακλείου ομάδες υποκινούμενων έδωσαν τα ρέστα τους. Με τη βία άρχισαν τη φόρτωση των πλοίων, ενώ από την πρύμνη του «ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΑΣ» οι συγκεντρωμένοι ναυτεργάτες, τους φώναζαν: «Είστε απεργοσπάστες και θα έπρεπε να ντρέπεστε». Ταυτόχρονα, νέες δυνάμεις μπαίνουν στη μάχη της περιφρούρησης.

Την Κυριακή το πρωί τα πλοία «ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΑΣ», «ΚΡΗΤΗ Ι» και «ΛΑΤΩ» κατέπλευσαν στον Πειραιά. Τα έστειλαν στην Ακτή Ξαβέρη, η οποία ήταν στρατοκρατούμενη. Επιπλέον, εκεί είναι τελωνειακός χώρος και τα συστήματα ασφαλείας, επειδή καταπλέουν τα κρουαζιερόπλοια, είναι ανάλογα με αυτά των αεροδρομίων. Αρχισε η εκφόρτωση των πλοίων και τα «ευπαθή προϊόντα» αποδεικνύεται ότι είναι... πλακάκια, οικοδομικά υλικά και ξυλεία! Τα πληρώματα, με τη στήριξη των ταξικών δυνάμεων, βγαίνουν σύσσωμα από τα πλοία και κατεβαίνουν στους ντόκους. Επιτόπου έκαναν Γενικές Συνελεύσεις και αποφάσισαν ότι «η απεργία συνεχίζεται».

Την Δευτέρα 29 του Νοέμβρη, το μεσημέρι, οι ναυτεργάτες επέβαλαν τέταρτη 48ωρη. Το απόγευμα της ίδιας μέρας η κυβέρνηση σε μια ύστατη προσπάθεια να ανακόψει την απεργία, επέβαλε το έσχατο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης, το στρατιωτικό νόμο σε πλοία και λιμάνια.

Από ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΜΑΣ και τους γυναικείους συλλόγους της ΟΓΕ σήμανε συναγερμός. Το λιμάνι του Πειραιά έγινε τόπος συγκέντρωσης εργαζομένων της στεριάς, μαθητών, σπουδαστών, φοιτητών, γυναικών, που κατέφτασαν μετά από συλλαλητήριο που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ στην πλατεία Καραϊσκάκη.

Από τον καταπέλτη του «ΚΡΗΤΗ ΙΙ», ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, Σάββας Τσιμπόγλου, απηύθυνε το κάλεσμα στην εργατική τάξη να αντιδράσει. Με απαίτηση των ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», στο καράβι γίνεται έκτακτη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ όπου αποφασίστηκε η συνέχιση της απεργίας. Ωστόσο, αμέσως μετά την απόφαση αυτή, η πλειοψηφία εξαφανίστηκε!

Ταυτόχρονα, το λιμάνι του Πειραιά άρχισε να περικυκλώνεται από δυνάμεις καταστολής. Αμέτρητες κλούβες των ΜΑΤ και των ειδικών δυνάμεων του Λιμενικού απέκλειαν τμήματα του λιμανιού, με στόχο να εγκλωβίσουν τους απεργούς ναυτεργάτες.

Εκεί που ξεπέρασαν κάθε όριο ήταν στην Ακτή Ξαβέρη, όπου επιδόθηκαν σε ένα όργιο τρομοκρατίας και καταστολής. Στήθηκε ολόκληρη επιχείρηση, για να αναγκάσουν το πλήρωμα του «ΦΑΙΣΤΟΣ ΠΑΛΑΣ», που παρέμενε αποφασιστικά στον ντόκο, να επιβιβαστεί στο πλοίο, να παραλάβει τα φύλλα της επιστράτευσης. Με την επίδοση ναυτεργάτες τα σκίζουν μπροστά στους λιμενικούς. Κομάντος του Λιμενικού και δυνάμεις της Αστυνομίας δε δίστασαν να προτάξουν ακόμα και τα όπλα σε βάρος απεργών ναυτεργατών, προκειμένου να μπουν στο πλοίο. Το «ΦΑΙΣΤΟΣ» τελικά απέπλευσε χωρίς επιβάτες και με συνοδεία αστυνομικών δυνάμεων! Μοναδικό φορτίο του πλοίου 15 τζιπ της Αστυνομίας!

Τέτοιες σκηνές είχαν αρχίσει να εκτυλίσσονται σε ολόκληρο το λιμάνι, από τις 8 το βράδυ που κηρύχθηκε η επιστράτευση μέχρι τις 6.30 το πρωί της Τρίτης, οπότε οι ταξικές δυνάμεις με αίσθημα ευθύνης και με δεδομένο ότι η πλειοψηφία της ΠΝΟ είχε πάρει θέση απέναντι από τους ναυτεργάτες, έδωσαν το σύνθημα για ανασύνταξη των δυνάμεων «για την οργάνωση νέων αγώνων για να αποκρούσουμε την εφοπλιστική επιθετικότητα, την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης», όπως έγραφε η ανακοίνωση των ΠΕΜΕΝ και «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ».

Το απόγευμα από το ΠΑΜΕ διοργανώθηκε συλλαλητήριο ενάντια στην επιστράτευση, που συντάραξε ολόκληρο τον Πειραιά. Χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι, άνθρωποι του μόχθου περικύκλωσαν το κέντρο της πόλης και το λιμάνι προαναγγέλλοντας την κλιμάκωση των αγώνων. Επόμενος σταθμός η απεργία στις 15 του Δεκέμβρη.