Από τότε που οι αστρονόμοι άρχισαν να βρίσκουν πλανήτες που περιφέρονται γύρω από άλλα άστρα, μαθαίνουν διαρκώς πόσο πιο πλούσιος είναι ο κόσμος των ουράνιων σωμάτων, απ' ό,τι είχαν διαπιστώσει, ή εικάσει μελετώντας μόνο το δικό μας πλανητικό σύστημα. Οι πιο πρόσφατες παρατηρήσεις προσθέτουν άλλο ένα παράξενο δεδομένο: γιγάντιοι αεριώδεις πλανήτες περιφέρονται γύρω από τα άστρα τους σε τροχιές εξαιρετικά κεκλιμένες σε σχέση με το ισημερινό επίπεδο του άστρου, ενώ ορισμένοι περιφέρονται ανάποδα από το αναμενόμενο. Τα ισχύοντα μοντέλα για το σχηματισμό και την κίνηση των πλανητών προβλέπουν ότι αυτοί πρέπει να περιφέρονται προς την ίδια κατεύθυνση που περιστρέφεται το άστρο γύρω από τον εαυτό...