Η δημοσιοποίηση των διπλωματικών τηλεγραφημάτων από την ιστοσελίδα Wikileaks, που σημειωτέον κανένα τους δεν είναι υψηλής σημασίας ή πραγματικά απόρρητο, συνεχίζεται. Συνεχίζεται και το «σίριαλ» γύρω από την τύχη της ιστοσελίδας, που πάλι δέχτηκε «επίθεση» αλλά και την τύχη του ιδρυτή της, με τις ακραίες φωνές στις ΗΠΑ που ζητούν τη δολοφονία του ιδρυτή της Τζούλιαν Ασάντζ, να πολλαπλασιάζονται και τον υπουργό Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, Ερικ Χόλντερ, να δηλώνει ότι αναζητά τον τρόπο για την απόδοση ποινικών ευθυνών αλλά και την ελβετική τράπεζα PostFinance, να παγώνει τον λογαριασμό του Ασάντ, ύψους 31.000 ευρώ. Το «σίριαλ» γύρω από την ιστοσελίδα αλλά και τον ιδρυτή της - σημειωτέον, στην αρχή της «καριέρας του», το 2008, βραβεύτηκε από το βρετανικό περιοδικό, κύριο εκφραστή το κεφαλαίου «Economist» - δημιουργεί τεράστια ένταση, προσδίδοντας συνάμα τεράστιο «κύρος», γύρω από τις αποκαλύψεις, συσκοτίζοντας ακόμη περισσότερο την έτσι κι αλλιώς θολή εικόνα που δημιουργείται.

Επαναλαμβάνοντας ότι δεν πρόκειται για αποκαλύψεις, αλλά για επιβεβαιώσεις διαρροών ή εκτιμήσεων και δεδομένου ότι δεν πρόκειται για «άκρως απόρρητα», τα «δελτίο» του Wikileaks είχε και πάλι από όλα. Μερικά από αυτά:

• Σε τηλεγράφημα με ημερομηνία 6 Ιανουαρίου 2007 με θέμα τη συνάντηση του τότε Αμερικανού πρεσβευτή στο Ιράκ, Ζαλμάι Χαλιλζάντ και του αντιεισαγγελέα του Ανώτατου Ποινικού Δικαστηρίου του Ιράκ Μουνκίτ αλ-Φαρούν με θέμα την εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν, στις 30 Δεκεμβρίου 2006, αποτυπώνεται η αμηχανία του Αμερικανού πρέσβη αλλά και η ανησυχία του για την πιθανότητα οι υποστηρικτές του Σαντάμ να «χρησιμοποιήσουν την εκτέλεσή του ως δικαιολογία για να καταδικάσουν τη δίκαιη δίκη του».
• Σε άλλο τηλεγράφημα για το Ιράκ, με ημερομηνία 24 Σεπτεμβρίου 2009, η έκθεση του τότε πρέσβη Κρίστοφερ Χιλ, καταγράφει τις ανησυχίες της (σιιτικής) κυβέρνησης του Ιράκ, για την υπονόμευση της σταθερότητας, της ενότητας και της συνοχής από τη Σαουδική Αραβία: λόγω των τεράστιων χρηματικών ποσών που διοχετεύει για τη στήριξη και την προώθηση των σουνιτών, λόγω της εχθρότητας έναντι της σιιτικής κοινότητας αλλά και της συστηματικής υπονόμευσης της κυβέρνησης του Ιράκ καθώς θεωρεί ότι μία κυβέρνηση σιιτικής πλειοψηφίας θα σημάνει αυτόματα και την διεύρυνση της επιρροής του Ιράν. Το ενδιαφέρον με την έκθεση Χιλ, καθώς δεν αποτελεί ούτε αυτό αποκάλυψη, είναι ότι έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την συνήθη ρητορική των ΗΠΑ, ότι το Ιράν «αποσταθεροποιεί το Ιράκ».
• «Η Σαουδική Αραβία παραμένει η χώρα που παρέχει κρίσιμη οικονομική υποστήριξη προς την Αλ Κάιντα, τους Ταλιμπάν, τη Λασκάρ-ε-Τάιμπα (πακισταντική ισλαμιστική οργάνωση που φέρεται ότι είναι υπεύθυνη για την πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στο Μουμπάι το 2008), και άλλες τρομοκρατικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς, οι οποίες πιθανώς συλλέγουν εκατομμύρια δολάρια ετησίως από τη Σαουδική Αραβία, ιδίως κατά τη διάρκεια του Χατζ και του Ραμαζανιού», αναφέρει η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, σε τηλεγράφημα του Δεκεμβρίου του 2009.
• Οσον αφορά στην Λασκάρ-ε-Τάιμπα, σύμφωνα με διπλωματικό τηλεγράφημα που έστειλε η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, στις 10 Αυγούστου 2009 προς την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Πακιστάν και τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, η «Κίνα μπλοκάρισε, ικανοποιώντας αίτημα του Πακιστάν, την κοινή πρόταση ΗΠΑ και Ινδίας για επιβολή κυρώσεων προς τον Χαφίζ Σαΐντ και την οργάνωσή του», τη Τζαμάατ-ουντ-Ντάουα, φιλανθρωπική οργάνωση που φέρεται ότι είναι βιτρίνα της Λασκάρ-ε-Τάιμπα.
• Το Κατάρ χρησιμοποιεί το αραβικό δίκτυο AlJazeera ως ένα διαπραγματευτικό ατού για την εξωτερική του πολιτική, προσαρμόζοντας την κάλυψη των γεγονότων για να εξυπηρετεί άλλους ξένους ηγέτες και προσφέροντας τερματισμό της κριτικής δημοσιογραφίας με αντάλλαγμα σημαντικές παραχωρήσεις, σύμφωνα με τηλεγράφημα του Νοεμβρίου του 2009.
Τέλος, έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ του Φεβρουαρίου του 2009, καλεί τους Αμερικανούς διπλωματικούς αντιπροσώπους να καταγράψουν τις υποδομές και τις εταιρείες σε όλον τον κόσμο «των οποίων η απώλεια θα επηρέαζε σε σημαντικό βαθμό την δημόσια υγεία, την οικονομική ασφάλεια και εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ». Στον κατάλογο αυτόν, περιλαμβάνονται υποθαλάσσια καλώδια επικοινωνίας, λιμάνια, ορυχεία και φαρμακευτικές εταιρείες που παρασκευάζουν σημαντικά σκευάσματα για τη δημόσια υγεία, ενώ καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα χωρών, από τη Βρετανία έως τη Νέα Ζηλανδία, διά μέσου Αφρικής, Μέσης Ανατολής και Κίνας. Σε αυτόν τον κατάλογο περιλαμβάνονται επίσης πλειάδα ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και επιχειρήσεων του δυτικού κόσμου, όπως ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στον Καναδά, μια φαρμακοβιομηχανία που ειδικεύεται στην παραγωγή ινσουλίνης στη Δανία, μία ιταλική εταιρεία κατασκευής αντιδότων για τσιμπήματα φιδιών και μία γερμανική εταιρεία κατασκευής αντιδότων για δηλητηριασμό από πλουτώνιο.

ΜΑΔΡΙΤΗ.--

Ο Ισπανός πρωθυπουργός ανακοίνωσε χτες πως η κυβέρνησή του μπορεί να επεκτείνει την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που κήρυξε την προηγούμενη Παρασκευή, λειτουργώντας ουσιαστικά ως απεργοσπαστικός μηχανισμός ενάντια στη «λευκή» απεργία των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας. Η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση έδωσε εντολή στο στρατό της χώρας να λάβει τον έλεγχο 10 αεροδρομίων της χώρας την περασμένη Παρασκευή και κήρυξε πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων. Σημειώνεται πως η κήρυξη εθνικής «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» - που δεν έχει τεθεί ξανά σε ισχύ από την λήξη της δικτατορίας - δίνει το «πράσινο φως» στις αρχές να συλλαμβάνουν όσους αρνούνται να επιστρέψουν στη δουλειά.

Η πλειοψηφία των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στη δουλειά και σύμφωνα με τον υπουργό Μεταφορών της χώρας, Χοσέ Μπλάνκο, η κυκλοφορία στον εναέριο χώρο αναμένεται να αποκατασταθεί τις επόμενες ώρες.

Η «λευκή απεργία» των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας σημειώθηκε την Παρασκευή, όταν οι εργαζόμενοι δεν εμφανίστηκαν στη δουλειά επικαλούμενοι λόγους υγείας. Λίγο νωρίτερα, η κυβέρνηση είχε εγκρίνει με νόμο νέα ωράρια εργασίας, έδωσε το «πράσινο φως» για τη στρατιωτικοποίηση των αεροδρομίων σε περίπτωση απεργίας των ελεγκτών.

Σημειώνεται πως οι αποφάσεις αυτές, σε συνδυασμό με προηγούμενες (του Φλεβάρη) για μείωση κατά 40% των μισθών των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, αύξηση των ωρών εργασίας και μείωση των ημερών αδείας, καθώς και η γενική δυσαρέσκεια για τα μέτρα λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση έχουν προκαλέσει την αγανάκτηση των εργαζομένων.