Πλούσια συζήτηση έγινε την περασμένη Τρίτη μεταξύ νέων εργαζομένων που συμμετέχουν στις εργασίες του Φεστιβάλ. Νέοι από την Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική, τις ΗΠΑ και την Ασία αντάλλαξαν τις εμπειρίες τους και τις προτάσεις τους για το συνδικαλιστικό κίνημα στο σεμινάριο με θέμα: «Εργασία: Το δικαίωμα στη δουλειά με δικαιώματα».

«Αυτό το φεστιβάλ γίνεται μέσα σε συνθήκες παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και οι νέοι εργαζόμενοι πρέπει να δυναμώσουν την πάλη τους και την αλληλεγγύη τους σε αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση και μακριά από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό καπιταλισμό», υπογράμμισε ο Παύλος Αλεξανδράκης, εκ μέρους της Γραμματείας Νέων του ΠΑΜΕ. Αναφερόμενος στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, σημείωσε ότι «δεν είναι ένα ελληνικό φαινόμενο, αλλά εμφανίζεται παντού όπου τα συνδικάτα είναι κάτω από τη σκιά των επιχειρήσεων και της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ) και της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ελεύθερων Συνδικάτων (ITUC)». «Η σοσιαλδημοκρατία, ο οπορτουνισμός μέσα από τη ΣΕΣ εργάζονται μαζί με τους καπιταλιστές για τους καπιταλιστές», είπε και τόνισε ότι πρέπει να γίνουν προσπάθειες να ανασυγκροτηθεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ευρώπη, το οποίο πρέπει να αντιπαλέψει το βρώμικο ρόλο της ΓΣΕ Γαλλίας και της Ισπανίας. Ο ομιλητής μετέφερε, επίσης, εμπειρία από την ίδρυση και μαζικοποίηση του ΠΑΜΕ.

Στιγμιότυπο από την ελληνική αποστολή κατά την τελετή έναρξης

Στον ίδιο τόνο ήταν και η παρέμβαση της εκπροσώπου της ΕΠΕ της Πορτογαλίας, που αναφέρθηκε στην ελαστική και προσωρινή εργασία, λέγοντας ότι «τέτοιες κυρίως δουλειές βρίσκουν οι νέοι - το πιο παραγωγικό και δημιουργικό κομμάτι της εργατικής τάξης - και αυτό προκαλεί εργασιακή, προσωπική και οικογενειακή αστάθεια, χαμηλούς μισθούς, υποβάθμιση του δημόσιου, καθολικού και κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης και του συστήματος Υγείας. Οι νέοι θέλουν ανεξαρτησία, θέλουν να κάνουν οικογένεια και δεν μπορούν. Οι γυναίκες αποκτούν παιδιά σε μεγάλη ηλικία».

Τονίζοντας τις δυσκολίες που έχει το εργατικό κίνημα στη χώρα του ο εκπρόσωπος της αποστολής των ΗΠΑ ανέφερε ότι η πρώτη γενική απεργία στη χώρα έγινε μόλις το 2007 και αυτή οργανώθηκε από μετανάστες εργάτες. Αντίστοιχα και ο εκπρόσωπος στο σεμινάριο από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου πολιτικά κόμματα και συνδικάτα είναι στην παρανομία, είπε ότι το 2007 «έγιναν σπουδαίες κινητοποιήσεις οικοδόμων που είναι ο κορμός της εργατικής τάξης των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για την καταβολή των δεδουλευμένων τριών μηνών και την παροχή φρέσκου νερού»...

Από το σεμινάριο για τις εργασιακές σχέσεις

Στην παρέμβασή του ο Λευτέρης Νικολάου, που εκπροσωπεί την ΚΝΕ στη Διεθνή Οργανωτική Επιτροπή του φεστιβάλ, αφού τόνισε ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι μια μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού, σημείωσε: «Το πιο βασικό δικαίωμα για το οποίο πρέπει να παλεύουμε είναι η εργατική τάξη να γίνει κάτοχος των μέσων παραγωγής. Γιατί αυτή είναι που παράγει και αυτή πρέπει να καρπώνεται τον πλούτο». Στο κλείσιμο της συζήτησης ανέφερε: «Από τη συζήτηση αποδεικνύεται ότι σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο τα προβλήματα για την εργατική τάξη είναι κοινά, όπως και οι εχθροί της. Κοινή πρέπει να είναι και η πάλη των εργατών όλου του κόσμου, για την απόκρουση της επίθεσης του κεφαλαίου, για τη σύγκρουση με όλους τους οργανισμούς του, για την οργάνωση της πάλης σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή γραμμή. Στη γραμμή που σήμερα οργανώνει το κίνημα της εργατικής τάξης παγκοσμίως η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία».

«Το μέλλον του κόσμου δεν μπορεί να είναι άλλο από μια κοινωνία όπου οι λαοί θα καθορίζουν οι ίδιοι την τύχη τους», υπογράμμισε ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης, Εκτελεστικός Γραμματέας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ), μιλώντας την Τρίτη το απόγευμα στο συνέδριο που διοργανώθηκε στα πλαίσια του Φεστιβάλ με θέμα: «Η πάλη για την ειρήνη, την εθνική κυριαρχία και αλληλεγγύη, ενάντια στον ιμπεριαλισμό».

Εκ μέρους του ΠΣΕ, που συσπειρώνει οργανώσεις σε πάνω από 100 χώρες, σημείωσε ότι «ιδιαίτερα σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης, όπου - κυρίως - οι νέοι εργαζόμενοι και οι γυναίκες γίνονται τα θύματα των καπιταλιστικών μέτρων και της αυξανόμενης ανεργίας, γίνεται πιο φανερό ότι ο αγώνας για ειρήνη και κυριαρχία των λαών είναι βαθιά συνδεδεμένος με τον αγώνα ενάντια στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στο μεγάλο κεφάλαιο», είπε και συνέχισε: «Ο ιμπεριαλισμός και ο νόμος του κέρδους είναι οι πηγές για τη δυστυχία και τα βάσανα εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, υπάρχει μια κοινή βάση για την αδικία σε όλες τις πτυχές της ζωής της νεολαίας σε όλες τις χώρες». Αναφέρθηκε επίσης στο ρόλο του ΝΑΤΟ, αλλά και της ΕΕ ως ιμπεριαλιστικού οργανισμού, θυμίζοντας την εχθρική στάση της απέναντι στη σοσιαλιστική Κούβα, αλλά και απέναντι στο λαό της Παλαιστίνης, τον οποίο πιέζει με όλα τα μέσα.

Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία του εκπροσώπου της ιρλανδικής αντιπροσωπείας, ο οποίος αναφέρθηκε στην πάλη του ιρλανδικού λαού κατά του βρετανικού ιμπεριαλισμού, τις κυβερνήσεις της χώρας που έχουν προδώσει τον ιρλανδικό λαό και ζητούν από τους εργαζόμενους να πληρώσουν την κρίση. «Ομως η κρίση είναι του καπιταλισμού, δεν είναι δική μας. Και η κυβέρνηση δίνει δισεκατομμύρια ευρώ για να προστατεύσει τους καπιταλιστές», είπε, τονίζοντας: «Το δικό μας μάθημα πρέπει να γίνει μάθημα για όλους τους λαούς: Αν δεν χτίσουν οι εργάτες το δικό τους κράτος δε θα είναι ποτέ ελεύθεροι», κατέληξε.