Την απεργία επιβάλλουν οι εξελίξεις που εκτυλίσσονται στη ναυτιλία, τα μέτρα που προωθούνται σε βάρος και των ναυτεργατών, από την αντιλαϊκή πολιτική των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΕΕ.

Οι Ελληνες ναυτεργάτες είναι αντιμέτωποι με το συντριπτικό χτύπημα σε βάρος του συνόλου των κατακτήσεών τους για τη θωράκιση των κερδών των εφοπλιστών.

Συγκεκριμένα:

• Σύντομα θα κατατεθεί στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο του υπουργού ΠΡΟΠΟ Χρ. Παπουτσή: «Σύσταση Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής και άλλες διατάξεις», το οποίο, με την παράγραφο του άρθρου 20 που προβλέπει ότι: «Οσοι από το προσωπικό, δεν είναι Ελληνες και τα καθήκοντά τους σχετίζονται με θέματα ασφάλειας, πρέπει να κατέχουν πιστοποιητικά ελληνομάθειας, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις», προδιαγράφει ξεκάθαρα τον περιορισμό των οργανικών συνθέσεων των ακτοπλοϊκών πλοίων σε συνθέσεις ασφαλείας. Ο,τι, δηλαδή, αξιώνουν οι ακτοπλόοι εφοπλιστές, οι οποίοι έχουν ξεκαθαρίσει ότι αυτοί που δεν πρέπει να είναι μέσα στην οργανική σύνθεση - δηλαδή να είναι ανασφάλιστοι χαμηλόμισθοι χωρίς συνδικαλιστική εκπροσώπηση - είναι οι ναυτεργάτες των γενικών υπηρεσιών (θαλαμηπόλοι, μάγειροι κ.λπ.) οι οποίοι υπολογίζονται σε 4.500. Στην εισηγητική έκθεση του άρθρου, σημειώνεται σαφέστατα ότι: «Επιχειρείται ο εναρμονισμός της ισχύουσας νομοθεσίας με τον Κανονισμό 3577/92/ΕΚ (Θαλάσσιες ενδομεταφορές - Cabotaz)».
• Στις 24 Γενάρη δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το ΠΔ 3/2011, το οποίο αναφέρει: «Υπήκοοι Κρατών - Μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, που έχουν την ιδιότητα του ναυτικού, σύμφωνα με τη νομοθεσία του Κράτους τους, έχουν την ίδια δυνατότητα προσβάσεως σε θέσεις εργασίας επί Ελληνικών εμπορικών πλοίων κάθε κατηγορίας, με εκείνη που επιφυλάσσεται από τις σχετικές διατάξεις της Ελληνικής νομοθεσίας για τους Ελληνες ναυτικούς. Η πρόσβαση στη θέση του πλοιάρχου και του νόμιμου αναπληρωτή του επί των Ελληνικών εμπορικών πλοίων επιτρέπεται σε ναυτικούς υπηκόους των πιο πάνω Κρατών, που διαθέτουν τα απαιτούμενα προσόντα, υπό την προϋπόθεση ότι διαθέτουν επάρκεια γνώσης της Ελληνικής γλώσσας». Με άλλα λόγια, η συνθήκη Μπολκεστάιν είναι εδώ και δεν εξαιρεί ούτε τους Ελληνες πλοιάρχους.
• Οσον αφορά το πιστοποιητικό ελληνομάθειας, που αρκετοί το θεωρούν ως ασφαλιστική δικλείδα για την παραμονή των Ελλήνων ναυτεργατών στα ακτοπλοϊκά καράβια, τέτοια πιστοποιητικά και άλλα πολλά «πωλούνται με το κιλό» από τους ναυτικούς πράκτορες.

Στην ουσία, προωθείται η πλήρης εφαρμογή σε όλες τις κατηγορίες πλοίων της 4ης ελευθερίας, αυτής της «ελεύθερης διακίνησης εργατικού δυναμικού χωρίς εθνικούς περιορισμούς και κοινωνικές δεσμεύσεις» της Συνθήκης του Μάαστριχτ, η οποία βρίσκει εφαρμογή στη «θάλασσα» με τον Κανονισμό 3577/92 για την άρση του καμποτάζ, που μετατρέπει τα καράβια σε πλωτά γκέτο της «μαύρης» εργασίας.

Ολα τα μέτρα κατά των ναυτεργατών, κάθε φορά, «καλύπτονται» από τους απολογητές του εφοπλιστικού κεφαλαίου με τον ισχυρισμό ότι «τα προνόμια προς τους εφοπλιστές, σημαίνει πολλά πλοία στην ελληνική σημαία, άρα πολλές θέσεις απασχόλησης για τους Ελληνες ναυτεργάτες».

Η πραγματικότητα τους διαψεύδει «παταγωδώς». Τα ίδια έλεγαν πέρσι το καλοκαίρι, όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ψήφισε το νόμο για την άρση του καμποτάζ, στην κρουαζιέρα, για να κυκλοφορούν, δηλαδή, «ανενόχλητα» στις εσωτερικές θάλασσες πλοία με πανί ευκαιρίας και πληρώματα πλήρως ανασφάλιστα και χαμηλόμισθα τύπου «ΖΕΝΙΤΗ». Οχι μόνο δεν αυξήθηκαν οι θέσεις εργασίας, αλλά και η τελευταία εταιρεία, αυτή του «ΛΟΥΗ» που είχε τρία πλοία της στην ελληνική σημαία με ορισμένους Ελληνες ναυτεργάτες με συγκροτημένα δικαιώματα στην οργανική τους σύνθεση, ανακοίνωσε ότι και σημαία αλλάζει και τους ναυτεργάτες πετάει στη στεριά «για να αντέξει τον ανταγωνισμό»!

Τα ίδια έλεγαν από το 1981 που άρχισαν τις μειώσεις στις οργανικές συνθέσεις των ποντοπόρων πλοίων (με βάση την τροποποίηση του όρου 8 του άρθρου 13 του Ν/Δ 2687/53 των Εγκριτικών Πράξεων Νηολόγησης). Ομως, από το 1981 ως το 2010, οπότε και έγιναν 11 μειώσεις των οργανικών συνθέσεων των ποντοπόρων πλοίων, από 85.000 που αριθμούσαν οι Ελληνες ναυτεργάτες, σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού του ΝΑΤ, το 2011 έμειναν 19.000, για να αντικατασταθούν από ναυτεργάτες με κανένα δικαίωμα. Για το στόλο των Ελλήνων εφοπλιστών, ενδεικτικά αναφέρουμε, σύμφωνα με στοιχεία του ΥΕΝ, ότι το 1981 τα πλοία υπό ελληνική σημαία (άνω των 100 κ.ο.χ.) ήταν 3.710. Για το 2011, ο προϋπολογισμός του ΝΑΤ αναφέρει 820 ποντοπόρα πλοία με ελληνική σημαία, ενώ συνολικά ο στόλος των εφοπλιστών το 2010 ήταν 3.996 πλοία.

Αυξάνονται μέρα με τη μέρα οι ναυτεργάτες που καταλαβαίνουν την ανάγκη της οργανωμένης και ταξικά προσανατολισμένης πάλης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Για αγώνα σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, με προοπτική τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που έχει κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο, κοινωνικοποιώντας τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Οπου τα καράβια θα είναι «εργαλεία» για τη λαϊκή ευημερία. Απόδειξη των βημάτων που γίνονται στους ναυτεργάτες είναι η συσπείρωση με ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» άλλων ναυτεργατικών Ενώσεων, όπως, για παράδειγμα, η Ενωση Μαγείρων και η Ενωση Πληρωμάτων Ρυμουλκών, αλλά και οι Επιτροπές Αγώνα που έχουν συγκροτηθεί με πρωτοβουλία των δύο ταξικών συνδικάτων, στους άνεργους ναυτεργάτες και στους σπουδαστές των ΑΕΝ.

Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις έχουν αρχίσει να εξουδετερώνουν ανάμεσα στους ναυτεργάτες αυταπάτες που καλλιεργούν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού (ΣΥΝ, «Αυτόνομη Παρέμβαση») και του κοινωνικού εταιρισμού στο πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο. Μόνον οργή προκαλεί πλέον η υπονομευτική τακτική του προέδρου της Ενωσης Ναυτών (ΠΕΝΕΝ) Αντ. Νταλακογιώργου (στέλεχος ΣΥΝ και ΑΠ), όπως αυτή αποκαλύπτεται από δηλώσεις και ανακοινώσεις του, ιδιαίτερα στη διάρκεια των απεργιακών αγώνων ενάντια στην άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα, με χαρακτηριστική αυτή «ας έρθουν πλοία με ξένη σημαία, αρκεί το 15% του πληρώματος να είναι Ελληνες». Ενώ την ίδια περίοδο ο πρόεδρος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας χαρακτήριζε τις ναυτεργατικές απεργίες, «εξαλλοσύνες», προσφέροντας τις υπηρεσίες του σε κυβέρνηση, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. και εφοπλιστές, που, μέσα από τα ΜΜΕ τους, επιτίθονταν στους ναυτεργάτες για να «περάσει» η άρση του καμποτάζ, δηλαδή η «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία στα καράβια.

ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΠΡΝ ΠΕΣ ΝΑΤ, Επιτροπή Ανέργων Ναυτεργατών, Επιτροπή Αγώνα Σπουδαστών ΑΕΝ, με ανακοίνωση που απευθύνουν στους ναυτεργάτες για την απεργία στις 23 Φλεβάρη, υπογραμμίζουν: «Αυτό που φοβίζει την πλουτοκρατία είναι η αγωνιστική δράση του λαού ενάντια στα μονοπώλια για την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και η συνειδητοποίηση από τα λαϊκά στρώματα της δύναμης που τους δίνει η οργανωμένη, ταξικά προσανατολισμένη πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, για την εργατική, λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Η απεργία στις 23 Φλεβάρη είναι ένας συνδικαλιστικός αγώνας. Ακόμα πιο μαζικά, με τη συμμετοχή όλων των ναυτεργατών, όλων των εργαζομένων, εν ενεργεία και συνταξιούχων, να γίνει δήλωση απόρριψης των μέτρων, της πολιτικής της κυβέρνησης, της τρόικας, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου».