Τη στήριξή του στην κυβέρνηση αν αυτή επιλέξει μια «επιθετική πολιτική» στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής, επαναβεβαίωσε ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης, σύμφωνα με δηλώσεις που έκανε αμέσως μετά τη συνάντησή του χτες με τον πρωθυπουργό. Επί της ουσίας, ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι παραπάνω από πρόθυμος να βάλει πλάτη στην προσπάθεια της κυβέρνησης να αποσπάσει ό,τι περισσότερο μπορεί για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας.

Οπως είπε ο Γ. Καρατζαφέρης, θα την στηρίξει «αν γίνει επιθετική, όχι με διάθεση άμυνας. Μέχρι στιγμής ακούω μόνο αμυντικά συστήματα για άλλη μια φορά. Θα πάμε επιθετικά». Ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. δήλωσε ακόμα, αναπαράγοντας μύθους περί καλών και κακών ιμπεριαλιστών, ότι «στις 25 Μαρτίου δεν διακυβεύεται το μέλλον της Ελλάδος, διακυβεύεται το μέλλον της Ευρώπης. Κατά πόσο δηλαδή θα είμαστε, όλη η Ευρώπη, μια γερμανική επαρχία».

Ανάμεσα σε άλλα, συμπλήρωσε: «Εγώ συνιστούσα και συνιστώ επιθετικό παιχνίδι. Η επιθετική πολιτική μπορεί να φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Το να διεκδικείς για την πατρίδα σου δεν είναι ποτέ ταπεινωτικό». Πρόκειται για εξόφθαλμη προσπάθεια να πείσει το λαό ότι οι ανταγωνισμοί και τα παζάρια στο εσωτερικό της ΕΕ αφορούν την «πατρίδα» και το «λαό» και πως θα αποδώσουν υπέρ τους, ενώ δεν αφορούν τίποτα άλλο από τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Στη γραμμή της διαχείρισης, ο πρόεδρος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας συνέστησε στον πρωθυπουργό, κατά τη χτεσινή τους συνάντηση, να ασκήσει πιέσεις στους δανειστές και τους εταίρους της ευρωένωσης, χρησιμοποιώντας μάλιστα σαν εργαλείο και τους αγώνες του λαϊκού κινήματος για να αποσπάσει περισσότερα στο πλαίσιο των ευρωενωσιακών ανταγωνισμών και παζαριών προς όφελος της ντόπιας πλουτοκρατίας!

Οπως είπε, εξήγησε στον πρωθυπουργό ότι η «εμπλοκή του λαϊκού παράγοντα στις εξελίξεις δεν είναι παράγοντας αποσταθεροποίησης, αντιθέτως, μπορεί να δώσει δύναμη και ισχύ στη διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας». Πρόκειται για θράσος και πρόκληση πρώτου μεγέθους προς το λαϊκό κίνημα, που καλείται ουσιαστικά απ' τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να υποβοηθήσει την προσπάθεια που καταβάλλει η κυβέρνηση για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της ντόπιας άρχουσας τάξης, έχοντας προηγουμένως σφαγιάσει τα δικαιώματα του λαού και με δηλωμένη την απόφασή της να συνεχίσει το σφαγιασμό.

Ο Αλ. Τσίπρας στις δηλώσεις του αναφέρθηκε ακόμα στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, για το οποίο εξέφρασε το παράπονο ότι αποτελεί «το τέλος της πολιτικής, το τέλος της διαπραγμάτευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο» και δήλωσε ότι «καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να υιοθετήσει μια τέτοια προοπτική ερήμην της λαϊκής βούλησης», ζητώντας από την κυβέρνηση να κάνει δημοψήφισμα.

Πρόταση για να διασφαλιστεί η συναίνεση των αστικών κομμάτων στα νέα αντιλαϊκά μέτρα υπέβαλε στον πρωθυπουργό η Ντ. Μπακογιάννη, ζητώντας ουσιαστικά να ψηφιστεί από τη Βουλή το επικαιροποιημένο μνημόνιο με 180 ψήφους. «Η πρόταση της "Δημοκρατικής Συμμαχίας" είναι το διαπραγματευτικό πακέτο, το οποίο θα έρθει ως Σύμφωνο στη Βουλή των Ελλήνων, να συμφωνηθεί και να ψηφιστεί από 180 βουλευτές, καθότι θα αφορά μία θητεία πολύ πέραν της κυβερνητικής θητείας της σημερινής», είπε χαρακτηριστικά εξερχόμενη από το Μέγαρο Μαξίμου. Η πρώην υπουργός επέκρινε την κυβέρνηση για την καθυστέρηση όσον αφορά στην υλοποίηση των πραγματικών διαρθρωτικών αλλαγών, επικεντρώνοντας ιδιαίτερα «στη μείωση του κράτους».

Επί της ουσίας στήριξη στην κυβερνητική στρατηγική έδωσε χτες ο Φ. Κουβέλης, της Δημοκρατικής Αριστεράς. Μετά τη συνάντηση με τον Γ. Παπανδρέου ζήτησε «συνολική αντιμετώπιση του χρέους, με αναδιάρθρωση η οποία θα αφορά και στην επιμήκυνση και στο επιτόκιο και σε κάθε περίπτωση στην έκδοση ευρωομολόγου», ώστε να δοθεί «σημαντική ανάσα στην ελληνική οικονομία», δηλαδή στην κυβέρνηση και την ντόπια πλουτοκρατία. Καλλιεργώντας, τέλος, αυταπάτες για το ρόλο της κυβέρνησης και της ΕΕ, είπε ότι «ο πρωθυπουργός οφείλει να διεκδικήσει με σαφήνεια, επιμονή και συστηματικότητα (...) την οικονομική διακυβέρνηση της Ευρώπης, διότι διαφορετικά δεν θα μπορέσει να υπάρξει απάντηση στο μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει, όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά συνολικότερα για την Ευρώπη. Το ελληνικό πρόβλημα έχει την ιδιαιτερότητά του, αλλά ταυτόχρονα είναι και ευρωπαϊκό ζήτημα».