© Joss Barratt Sixteen Films © |
Βέβαια, ξύνοντας πολύ την επιφάνεια, διαφαίνεται ότι και ο Φρανκ και ο Φέργκις και η Ρέιτσελ, όλοι ανεξαιρέτως, γνωρίζουν πολύ καλά στο πετσί τους πόσο πολύ τους έχει στριμώξει στη γωνία η ίδια τους η ανοχή, η σιωπή και η αδιαφορία που δείχνουν για το σύστημα που τους περιβάλλει και που τους υποχρεώνει να κλείνουν τα μάτια και να αποδέχονται χωρίς σχόλια το «ο θάνατός σου η ζωή μου», ο θάνατος του Ιρακινού γεμίζει την τσέπη του άνεργου Βρετανού, θέμα τεράστιο που θίγει και ο Μπρεχτ στο μονόπρακτο με τίτλο «Εξεύρεση εργασίας» από το σπονδυλωτό θεατρικό «Τρόμος και αθλιότητα του Γ' Ράιχ» . Τεράστιο υπαρξιακό δράμα που ψηλαφίζεται μέσα από την αντίδραση, τη συμπεριφορά και τις τύψεις του Φέργκις που δεν μπορεί να αντέξει πια το βάρος που έγινε ασήκωτο.
Το ενδιαφέρον σε αυτήν την, διαχειριστικής κατά τα άλλα λογικής και αντίληψης, ταινία περιστρέφεται γύρω από τη διάταξη της σκηνοθεσίας. Ο Λόουτς κατασκευάζει την flashback αφήγησή του γύρω από την έρευνα του Φέργκις, που προσπαθεί σε προσωπικό επίπεδο να βρει και να τιμωρήσει τους δολοφόνους του φίλου του. Ο Λόουτς που σαν σκηνοθέτης δεν έχει να αποδείξει τίποτα πια, εστιάζει σε μια κλασικού τύπου αφήγηση με ρυθμό, σουσπάνς, κώδικες και συμβάσεις που γνωρίζουμε όλοι καλά.
Παίζουν: Μαρκ Γουόμακ, Αντρέα Λόου, Τζον Μπίσοπ, Στίβεν Λορντ, Νάτζβα Νίμρι, κ.ά.
Παραγωγή: Βρετανία, Γαλλία (2010).
Το σενάριο της ταινίας - υπογράφεται από τον Τζον Ρομάνο - παρά το γεγονός ότι έχει απότομα κοψίματα, είναι αυτάρεσκα γερό γιατί διαθέτει πλοκή που σε κάθε στροφή και γύρισμα επιφυλάσσει εκπλήξεις και ανατροπές. Κι όπως συνηθίζεται στα θρίλερ, έτσι κι εδώ, τα πράγματα δεν είναι ποτέ έτσι όπως φαίνονται! Η ιστορία, φαινομενικά απλή, κρύβει αναπάντεχα πολύπλοκο εσωτερικό που ξεδιπλώνεται κομμάτι κομμάτι μέσα από τη γραμμή υπεράσπισης που επιλέγει ο Μικ. Η σκηνοθεσία άστατη, με αφήγηση αρχικά νευρική, κοφτή και άτσαλη, ενώ ανακαλύπτεται και μια προτίμηση στα κοντινά πλάνα. Στιλιστικά τίποτα το καινούριο, τίποτα το ιδιαίτερο, με κοινότοπες και στερεοτυπικές δικαστικές διαδικασίες. Η ταινία κεφαλαιοποιεί τις ερμηνείες των ηθοποιών, ιδιαίτερα του Μάθιου Μακ Κόναχι, που στις πλάτες του πέφτει όλο το βάρος και θέτει στην υπηρεσία της αφήγησης το δύσκολο ρόλο του νάρκισσου, θρασύ, αλλά ακέραιου Μικ Χόλερ της ταινίας.
Παίζουν: Μαρίζα Τομέι, Μάθιου Μακ Κόναχι, Ράιαν Φιλίπ, Γουίλιαμ Μέισι κ.ά.
Παραγωγή: ΗΠΑ (2011).
Βγαίνοντας από την προβολή αναρωτιέται κανείς αν η αμιγής μυθοπλασία όντως υπήρξε η πιο ενδεδειγμένη μορφή απόδοσης του θέματος που οι δημιουργοί προσδιόρισαν ή εάν η ιστορία του νεαρού με το skateboard και της παρέας του - η παρέα παρουσιάζει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τον ήρωα - θα έπρεπε να ενταχθεί σε ένα σημερινό, «ενημερωμένο» οπτικά περιβάλλον με στοιχεία ντοκιμαντέρ, που να αποδίδει το επείγον της σημερινής κατάστασης καταγράφοντας τη σαφώς διαφοροποιημένη, ως προς το χειρότερο, πραγματικότητα. Τα κοινωνικά προβλήματα που αναδεικνύει η ταινία (έτσι όπως τα ορίζουν οι σκηνοθέτες) - τόσο σε αναλυτική όσο και σε συνθετική προσέγγιση - είναι παλαιά όσο και η σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Επικαιροποιημένα αναγνωρίσιμο, βέβαια, είναι το στοιχείο της εν ψυχρώ δολοφονίας του εφήβου από τον αστυνομικό, στην καταληκτική σκηνή της ταινίας. Σκηνή που λειτουργεί και αλληγορικά, για την εξουσία (το φιλμ την σκιτσάρει και στιγματίζει ως φορέα των κρατουσών αξιών ) που εξουδετερώνει βίαια ό,τι εμποδίζει την επέλασή της. Δεν είναι μόνο ότι η ταινία έγινε βιαστικά και ως εκ τούτου πρόχειρα, χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο και σενάριο «με μια μόνο γενική ιστορία και την επιθυμία να δουλέψουμε μαζί» όπως αναφέρουν οι σκηνοθέτες. Το μείζον αρνητικό της είναι ότι πρόκειται για παράθεση εικόνων, μη επεξεργασμένου υλικού, χωρίς χαρακτηριστικά διαλεκτικής θεώρησης των πραγμάτων.
Παραγωγή: Ελλάδα (2011).
Ο Τζον Σμιθ είναι ένα από τα 9 παιδιά που κάποτε φυγαδεύτηκαν από το μακρινό πλανήτη Λόριεν - μετά την καταστροφή του και προσγειώθηκαν στη Γη. Ξοπίσω τους ξαμολήθηκαν και οι αποκρουστικοί διώκτες των φυγάδων, οι Μογκαντόριαν, που έχουν στόχο να εξολοθρεύσουν τα παιδιά με συγκεκριμένη όμως σειρά. Τα παιδιά είναι προικισμένα με υπερφυσικές ικανότητες, κάτι που τα ίδια δεν γνωρίζουν. Ο Τζον, το νούμερο τέσσερα, είναι αναγκασμένος να αλλάζει συνεχώς τόπο διαμονής και ταυτότητα στην προσπάθειά του να κρυφτεί από τους αδίστακτους διώκτες. Πληροφορείται ότι τα τρία, πριν από αυτόν, νούμερα έχουν ήδη δολοφονηθεί και καταλαβαίνει ότι δεν θα αργήσει να έρθει και η σειρά του, κάτι που προσπαθεί με τη βοήθεια του φύλακα-κηδεμόνα του Χένρι να αποτρέψει... και φυσικά θα καταφέρει.
Παίζουν: Τίμοθι Ολιφαντ, Ντιάνα Αγκρον, Αλεξ Πέτιφερ, Τερέζα Πάλμερ, Κέβιν Ντουράντ, Τζέικ Εϊμπελ κ.ά.
Παραγωγή: ΗΠΑ (2011).