Εληξε το Σάββατο το 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης με την απονομή των βραβείων, που φέτος δεν συνοδεύθηκαν από χρηματικά έπαθλα λόγω οικονομικής «στενότητος». Σύμφωνα με την ομιλία του διευθυντή του, Δ. Εϊπίδη, οι αριθμοί «ευημέρησαν» στη διοργάνωση, αφού η αύξηση των θεατών «αγγίζει το 20%», ενώ προβλήθηκαν συνολικά 233 ταινίες από 52 χώρες.

Τo Φεστιβάλ δεν απέφυγε, βέβαια, να εντάξει στο πρόγραμμά του αντικομμουνιστικές και αντισοβιετικές ταινίες, πλήρως εναρμονιζόμενο έτσι με το «κυνήγι μαγισσών» που έχει εξαπολύσει η ΕΕ ενάντια στα κομμουνιστικά κόμματα και προοδευτικά κινήματα και φορείς της ηπείρου.

Τα βραβεία είναι: Βραβείο Κοινού (για ταινία άνω των 45'), για ελληνική παραγωγή στην ταινία «Το μωρό μου φτάνει» των Αλέξη Πόνσε- Βιβής Ζωγράφου. Για ξένη παραγωγή στην ταινία «Δάκρυα της Γάζας» (Νορβηγία) της Βίμπεκε Λέκεμπεργκ.

Βραβείο Κοινού (για ταινίες κάτω των 45') για ελληνική παραγωγή στην ταινία «Satsang, συντροφιά με την αλήθεια»τωνΜαριάννα Αστρακά- Γιώργου Φωτιάδη. Για ξένη παραγωγή στην ταινία «Η άλλη πόλη» (Τουρκία) του Νεφίν Ντιντς.

Βραβεία FIPRESCI (η διεθνής ένωση κριτικών κινηματογράφου): Για ελληνική παραγωγή στην ταινία «Μόνο οι λέξεις συνεχίζουν» της Καλλιόπης Λεγάκη. Για ξένη παραγωγή στην ταινία «Ξενοδοχείο "Ο παράδεισος"» (Βουλγαρία) της Σοφίας Τζαβέλλα.

Το βραβείο τηλεοπτικής προβολής της ΕΡΤ3 σε ντοκιμαντέρ της ενότητας «Κοινωνία και Περιβάλλον», απονέμεται στην ταινία «Ενα μέλλον χωρίς πετρέλαιο» της Laetitia Moreau (Γαλλία). Συνοδεύεται με 3.000 ευρώ και μια προβολή της από την ΕΡΤ3. Το βραβείο «Doc on Air» της ΕΡΤ στο «The Return» Ατελείωτη θλίψη, η ζωή μετά τη θανατική ποινή» (Νορβηγία) σε σκηνοθεσία Τόνε Αντερσεν. Βραβείο Διεθνούς Αμνηστίας στην ταινία «Ατελείωτη θλίψη, η ζωή μετά τη θανατική ποινή» του Νταβίντ Αντρέ (Γαλλία).

Σε ομόφωνο ψήφισμά της η Γενική Συνέλευση της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (ΕΕΛ) καταγγέλλει την αδιαφορία του υπουργείου Πολιτισμού για τα χρόνια προβλήματα που ταλανίζουν τους λογοτέχνες. Προαναγγέλλει παράσταση διαμαρτυρίας και καλεί τα μέλη της ΕΕΛ «σε εγρήγορση για δυναμική αναμέτρηση με την πολιτική που έχει μεταβάλει τη δημιουργία σε εμπόρευμα και την αντιμετωπίζει - όπως και τους δημιουργούς της - ως πηγή και μόνο κερδοφορίας».

Υπενθυμίζει ότι «τα πάγια αιτήματα των λογοτεχνών παραμένουν επίκαιρα, κυρίως μετά την κρίση που τους έχει φέρει σε τραγική κατάσταση. Στις κρίσιμες αυτές ώρες η ΕΕΛ συντάσσεται με όλους τους πολιτιστικούς φορείς που αγωνίζονται για ένα άλλο πλαίσιο ανάπτυξης του πολιτισμού στη χώρα μας, μακριά κι απέναντι στις επιταγές των μονοπωλίων του θεάματος - ακροάματος και της εκδοτικής μονοπωλιακής κυριαρχίας. Μόνο ένα μαζικό πολιτιστικό κίνημα, κομμάτι οργανικό του ευρύτερου λαϊκού κινήματος μπορεί να φέρει ουσιαστικές ανατροπές και στο επίπεδο του πολιτισμού. Το έργο τέχνης, όπως και το βιβλίο, αποτελούν κοινωνικά αγαθά, εντασσόμενα στα μέσα ανάπτυξης του λαού μας και δεν μπορούν να μετατρέπονται σε αναλώσιμα υλικά στην τράπεζα του κέρδους».

Η ΓΣ της ΕΕΛ εξουσιοδοτεί το ΔΣ να συνεργαστεί σε αυτό το πνεύμα με τους συγγενείς λαϊκούς φορείς και να συμμετέχει σε όλες τις πρωτοβουλίες που θα εξυπηρετούν το περιεχόμενο αυτού του ψηφίσματος.

Συναυλία προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη και παρουσία του, πραγματοποιείται στις 25/3 στη γενέτειρά του Κρήτη, συγκεκριμένα στο Νέο Κλειστό Γυμναστήριο Ηρακλείου στη Βιομηχανική Περιοχή (τοποθεσία Δυο Αοράκια). Η Μαρία Φαραντούρη και ο Πέτρος Πανδής θα ερμηνεύσουν αποσπάσματα του «Canto General» σε ποίηση Νερούντα, το «Μυθιστόρημα» σε ποίηση Γ. Σεφέρη, το «Μαουτχάουζεν» σε ποίηση Ι. Καμπανέλλη, «Ενας Ομηρος» του Μπ. Μπίαν και άλλα αγαπημένα τραγούδια. Στη συναυλία θα συμμετάσχει η πιανίστα Τατιάνα Παπαγεωργίου.

Κηδεύεται σήμερα (4μμ), από το νεκροταφείο Ζωγράφου, η διακεκριμένη πιανίστα και καθηγήτρια πιάνου Μαρίκα Καραμάνου, που «έφυγε» στις 17 του Μάρτη. Γεννημένη στο Μεξικό, από Ελληνες γονείς, σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο με τον θρυλικό πιανίστα Woldemar Freeman (καθηγητή και της Τζίνα Μπαχάουερ). Στα 17 της χρόνια πήρε το δίπλωμα πιάνου, με άριστα παμψηφεί και Α΄ βραβείο. Συνέχισε τις σπουδές της στην Αθήνα (με τον Σπύρο Φαραντάτο), στο Παρίσι (με τις Marguerite Long και Lucette Descaves), παίρνοντας Δίπλωμα Σπουδών με διάκριση, και στο Ζάλτσμπουργκ.

Εκανε πολλές εμφανίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ηχογράφησε για το ΕΙΡ πολλά έργα Ελλήνων συνθετών, ενώ μεταξύ άλλων ερμήνευσε σε πρώτη εκτέλεση την «Ελληνική Ραψωδία» του Γιώργου Πλάτωνος (με μαέστρο τον Βύρωνα Κολάση). Στο Παρίσι ηχογράφησε για τη Ραδιοφωνία το Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα του Αντίοχου Ευαγγελάτου (σε διεύθυνση Louis Fourestier), ενώ πραγματοποίησε ηχογραφήσεις για ευρωπαϊκούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Μεξικό, παίζοντας στο Φεστιβάλ της Γκουανταλαχάρα και σε τέσσερα ρεσιτάλ. Για πολλά χρόνια αφιερώθηκε στη διδασκαλία. Ηταν επίτιμο μέλος του Διεθνούς Μουσικού Σωματείου «Τζίνα Μπαχάουερ».