Από τη χτεσινή επίσκεψη της Δ. Μανωλάκου στο εργοστάσιο της ΕΒΖ στις Σέρρες

Η Δ. Μανωλάκου το πρωί επισκέφθηκε το εργοστάσιο της ΕΒΖ, συναντήθηκε και συζήτησε με εκπροσώπους των εργαζομένων και τον διευθυντή του εργοστασίου και στη συνέχεια ξεναγήθηκε στις εγκαταστάσεις του. Το απόγευμα μίλησε σε συγκέντρωση του Κόμματος, όπου, μεταξύ άλλων, παραβρέθηκαν εργαζόμενοι της ΕΒΖ και τευτλοκαλλιεργητές.

Στη διάρκεια της περιοδείας στο εργοστάσιο, αναδείχθηκαν οι δραματικές επιπτώσεις για τους εργαζόμενους, επαγγελματίες και αγρότες, που δημιουργεί η απόφαση της κυβέρνησης να βγάλει στο σφυρί την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης της ΑΤΕ. Με βασικό εργαλείο την ΚΑΠ, κυβέρνηση και ΕΕ οδηγούν την ΕΒΖ στο κλείσιμο, τους εργαζόμενους στην ανεργία, και δίνουν καθοριστικό πλήγμα στα συναφή επαγγέλματα, όπου κυρίως δραστηριοποιούνται μικροεπαγγελματίες.

Στο εργοστάσιο της ΕΒΖ απέμειναν να απασχολούνται 94 μόνιμα εργαζόμενοι από τους 250 που εργάζονταν τα προηγούμενα χρόνια. Το εργοστάσιο προετοιμάζεται για μικρή παραγωγή και καμπάνια μόλις 25 ημερών, καθώς φέτος αναμένεται να καλλιεργηθούν περίπου 17.000 στρέμματα από τα οποία εκτιμάται ότι θα παραχθούν μόλις 15.000 τόνοι ζάχαρης. Θυμίζουμε ότι για το εργοστάσιο της ΕΒΖ στις Σέρρες, το 1991, καλλιεργήθηκαν 67.612 στρέμματα και παράχθηκαν 50.000 τόνοι ζάχαρης. Το 2001 καλλιεργήθηκαν 57.528 στρέμματα και παράχθηκαν 42.595 τόνοι ζάχαρης.

Εξαιτίας των εξευτελιστικών τιμών που δίνει η ΕΒΖ, οι αγρότες εγκαταλείπουν μαζικά την τευτλοκαλλιέργεια. Ετσι, π.χ., ενώ το 2009 στο Νομό Σερρών καλλιεργήθηκαν 55.856 στρέμματα από 2.052 αγρότες, το 2010 καλλιεργήθηκαν 32.170 στρέμματα από 1.250 αγρότες. Με την αποδέσμευση της επιδότησης από την παραγωγή που θα ισχύσει από τον επόμενο χρόνο, οι αγρότες θα εγκαταλείψουν οριστικά την καλλιέργεια.

Η πολιτική αυτή οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εξαφάνιση της τευτλοκαλλιέργειας και στο κλείσιμο και των υπόλοιπων εργοστασίων της ΕΒΖ (σήμερα παραμένουν εν λειτουργία 3 από τα 5), καθώς συνολικά εκτιμάται ότι από την ποσόστωση των 158.000 τόνων θα παραχθούν περίπου 30-35.000 τόνοι ζάχαρης.

Την ίδια στιγμή που για την κάλυψη των εγχώριων αναγκών γίνονται εισαγωγές (Γαλλία, Σερβία, κ.ά.), η ΕΒΖ εξακολουθεί να εξάγει ζάχαρη σε Βουλγαρία, Ρουμανία κ.λπ.

Η Διαμάντω Μανωλάκου, σχολιάζοντας τη δήλωση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κ. Σκανδαλίδη, που είπε ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι να μην κλείσουν τα εργοστάσια της ΕΒΖ, σημείωσε ότι οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικροεπαγγελματίες θα πρέπει να ανησυχούν. Οπως είπε, «δεν μπορεί σήμερα η κυβέρνηση να λέει θέλω ανάπτυξη και να προσκαλεί ξένους επενδυτές και την ίδια ώρα παραγωγικές μονάδες, όπως η ΕΒΖ, να τις καταδικάζει σε συρρίκνωση και, ταυτόχρονα, να καταδικάζει σε ανεργία και φτώχεια τους εργαζόμενους, τους τευτλοπαραγωγούς και μια σειρά επαγγέλματα που δουλεύουν γύρω από την ΕΒΖ».

Πρόσθεσε πως στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης, ο ιδιώτης που θα αγοράσει την ΕΒΖ θα πάρει προίκα την εθνική ποσόστωση και την αγορά των Βαλκανίων και πιθανά θα κλείσει τα εργοστάσια, γιατί θα παράγει κάπου αλλού τη ζάχαρη με φθηνότερο κόστος.

Κάλεσε τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους μικροεπαγγελματίες να παλέψουν συντονισμένα για να κρατηθεί η ΕΒΖ στη χώρα μας. «Είναι στρατηγικής σημασίας, καθώς σχετίζεται άμεσα με τις διατροφικές ανάγκες του λαού, είναι μια βιομηχανία παραγωγική, δημιουργική και αν αναπτυχθεί θα μπορέσει να καλύψει τις εγχώριες ανάγκες και να επεκτείνει και τις εξαγωγές της», σημείωσε.

Η Δ. Μανωλάκου θα επισκεφθεί σήμερα το εργοστάσιο της ΕΒΖ στο Πλατύ Ημαθίας. Στις 7 μ.μ., θα μιλήσει σε εκδήλωση στην αίθουσα του Δημαρχείου Αλεξάνδρειας.

«Ομόφωνα το ΔΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ ζητά την απόσυρση του νομοσχεδίου για τους συνεταιρισμούς, που ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, επειδή - όπως ισχυρίζεται - αυτό το νομοσχέδιο στηρίζεται πάνω στη "σοβιετικού τύπου οργάνωση της πολιτείας που εισήγαγε ο υπαρκτός σοσιαλισμός και τη συντεχνιακή συγκρότηση της κοινωνίας που επαγγέλθηκε ο μεσογειακός φασισμός"!

Η επιχειρηματολογία αυτή, πέρα από το ότι είναι παντελώς έξω από την πραγματικότητα, φανερώνει την εμπάθεια, την επιθετικότητα και το μίσος για τον κομμουνισμό που τρέφουν και εκπέμπουν τα συγκεκριμένα πρόσωπα που βρίσκονται στην ηγεσία της ΠΑΣΕΓΕΣ.

Πρόκειται για πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που, όλα αυτά τα χρόνια, από τη θέση που κατέχουν, διακρίθηκαν για την προθυμία και το ζήλο τους να βοηθούν στο πέρασμα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, που ξεκληρίζει τους μικρομεσαίους αγρότες και γενικότερα στο πέρασμα των αντιαγροτικών - αντιλαϊκών πολιτικών των ελληνικών κυβερνήσεων, ενώ διέπρεψαν στην υπονόμευση και στο χτύπημα των αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Στη συνείδηση των αγροτών έχουν καταγραφεί ως κυβερνητικοί υπάλληλοι και ξεπουλημένοι. Είναι αυτοί που, όταν οι ξωμάχοι έδιναν μάχες, επί πολλά μερόνυχτα, στα οδοστρώματα των εθνικών οδών και στα μπλόκα, καλούσαν την κυβέρνηση να ανοίξει τους δρόμους στέλνοντας τα ΜΑΤ ενάντια στους αγωνιστές αγρότες.

Η ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό και ο εμετικός αντικομμουνισμός που περιέχει η ανακοίνωσή τους, καθώς και η προσπάθειά τους να οδηγηθεί η "αντιπαράθεση" σε ζητήματα άνευ σημασίας και μακριά από τον "πολιτικό πυρήνα" του κυβερνητικού νομοσχεδίου, είναι το προπέτασμα καπνού για να κρυφτεί η ουσία, δηλαδή, το τι, πραγματικά, επιχειρεί να προωθήσει και να πετύχει η κυβέρνηση με τη συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβασή της για τους συνεταιρισμούς.

Γι' αυτό δε λένε κουβέντα επί της ουσίας του νομοσχεδίου, κρύβοντας το γεγονός ότι προβλέπει και προωθεί και την τυπική, πλέον, διάλυση των συνεταιρισμών με τη μορφή που τους γνωρίσαμε και τη μετατροπή τους σε καθαρά ανώνυμες εταιρείες με μετόχους κεφαλαιούχους αγρότες και μεγαλοεπιχειρηματίες που θα εξουσιάζουν και θα εκμεταλλεύονται μικρούς και μεσαίους αγρότες και τον εργαζόμενο λαό.

Και, βεβαίως, δε λένε πως η δήθεν "αντίθεσή" τους στο εν λόγω νομοσχέδιο οφείλεται και στο ότι δε θέλουν να προωθηθούν στην ηγεσία της νέας ΠΑΣΕΓΕΣ και κάποιοι άλλοι που θα εκπροσωπούν τους νέους κεφαλαιούχους μεγαλοαγρότες και επιχειρηματίες, οι οποίοι θα μοιραστούν μαζί τους την "πίτα" που, μέχρι τώρα, την έτρωγαν μόνοι τους. "Τσιρίζουν", λοιπόν, αντικομμουνιστικά μπας και το εκτιμήσει, ιδιαιτέρως, αυτό η κυβέρνηση και τους αφήσει να έχουν "την πίτα ολάκερη".

Ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους, όχι μόνο οι αγρότες, αλλά συνολικά οι εργαζόμενοι, όλα τα λαϊκά στρώματα, για το τι κρύβουν και πού στοχεύουν οι αντικομμουνιστικές κορόνες, που, συχνά και από διαφόρους, ακούγονται τον τελευταίο καιρό και στη χώρα μας.

Αλλά, ό,τι και να κάνουν οι κάθε λογής και «φυράματος» αντικομμουνιστές, που δρουν και συμπεριφέρονται ως «εντεταλμένοι» της εκάστοτε κυβερνητικής και, γενικότερα, της εκμεταλλευτικής καπιταλιστικής εξουσίας, δε θα μπορέσουν να κρύψουν το γεγονός ότι είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που ευθύνεται για τη δημιουργία και τη μεγάλη όξυνση των λαϊκών προβλημάτων.

Οπως δεν μπορούν, πλέον, να κρύψουν την προοπτική διεξόδου για το λαό που βρίσκεται στην πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και για την ανάδειξη της λαϊκής εξουσίας.

Η ΠΑΣΥ τάσσεται κατά του κυβερνητικού νομοσχεδίου για τους συνεταιρισμούς για λόγους ουσίας, καθώς αυτό στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτών και εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών και τα σχέδια των εκμεταλλευτών του αγροτικού μόχθου. Στον αντίποδα του κυβερνητικού νομοσχεδίου βρίσκεται η θέση μας για τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς και για μια άλλη αγροτική ανάπτυξη.

Η ΠΑΣΥ, με τις θέσεις και τους αγώνες της, αναδεικνύει τις δυνατότητες της χώρας μας για ανάπτυξη της αγροτικής και μεταποιητικής παραγωγής, με σκοπό την ικανοποίηση των διατροφικών και άλλων αναγκών του λαού μας.

Αυτή η ανάπτυξη μπορεί να πραγματοποιηθεί με την ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων, τη θεμελίωση του κεντρικού σχεδιασμού παραγωγής με λαϊκό έλεγχο, την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της γης, την κατάργηση της καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης και τη συνεταιριστικοποίηση της διάσπαρτης αγροτικής παραγωγής, που θα προωθεί κοινές καλλιεργητικές εργασίες, με κρατική επιστημονική στήριξη».