Γνώριζε πολύ καλά ο Αντ. Σαμαράς τι έκανε όταν πρότεινε ως μάρτυρα υπεράσπισης τον Ε. Γιαννόπουλο στη μήνυση που κατέθεσε κατά του Κ. Μητσοτάκη. Ο Ε. Γιαννόπουλος φρόντισε, λοιπόν, να ανταποδώσει και να κάνει επίδειξη της αμερόληπτης και αντικειμενικής κρίσης και μαρτυρίας του. Χτες, μιλώντας στον «Πλάνετ», εξήγησε τους τρεις λόγους για τους οποίους προσφέρθηκε ως μάρτυρας «της τιμής και της υπόληψης του κ. Σαμαρά». «Ο κ. Σαμαράς - είπε - πέρα από το γεγονός ότι σε δύο φάσεις του δημοσίου βίου πήρε καλή θέση, μια που ψήφισε τον Στεφανόπουλο και άλλη μια που έριξε από την εξουσία τον κ. Μητσοτάκη(!) (σ.σ. δηλαδή, ό,τι είπε ο επίτιμος...) έχω και μια πολιτική εκτίμηση στο πρόσωπό του. Και η τρίτη είναι γιατί έχω μια πολιτική αντιπάθεια προς τον κ. Μητσοτάκη όταν ο ίδιος πήρε το μέρος των συκοφαντών μου της τελευταίας λασπολογίας των 3 ετών, το μέρος του "Ριζοσπάστη", το μέρος του Κεδίκογλου...».
Με τέτοιους μάρτυρες, πραγματικά, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί ο Κ. Μητσοτάκης...
Αρκετές φορές στο παρελθόν, η ηγεσία του ΣΥΝ έχει κατηγορήσει το ΚΚΕ, για την άρνηση του τελευταίου να συμπορευτεί και να συμπαραταχτεί μαζί του. Κι αυτό, παρ' ότι την ίδια στιγμή, γνώριζε και γνωρίζει πολύ καλά, ότι οι μεταξύ των δύο κομμάτων πολιτικές διαφορές ήταν και είναι πολλές και σοβαρές και, πάντως, καθιστούσαν και καθιστούν αδύνατη την οποιαδήποτε ευρύτερη συνεργασία. Προφανώς, οι προαναφερόμενες κατηγορίες είχαν δημαγωγικό χαρακτήρα και εξυπηρετούσαν μικροκομματικές σκοπιμότητες της ηγεσίας του ΣΥΝ, κυρίως, την καλλιέργεια σύγχυσης και αποπροσανατολισμού λαϊκών δυνάμεων, με αριστερό και προοδευτικό προσανατολισμό, που βρίσκονται στην επιρροή του κόμματος αυτού.
Σημειώνουμε τα παραπάνω, επειδή στην τελευταία Πολιτική Απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ, που δημοσιεύεται στη χτεσινή «Αυγή», συμπεριλαμβάνονται και τα εξής: «Η ανάκαμψη της Αριστεράς και ενίσχυση του ρόλου της στην πολιτική ζωή της χώρας, συνδέεται άρρηκτα και με την απόκρουση της αναχρονιστικής και δογματικής πολιτικής του ΚΚΕ. Η πολιτική αυτή με χαρακτηριστικές εκφράσεις το τελευταίο διάστημα στα θέματα της εκκλησίας, του συνδικαλιστικού κινήματος, τις εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία, οδηγεί στην περιθωριοποίηση σημαντικές λαϊκές δυνάμεις και αναδεικνύει την ανάγκη για μια ουσιαστική και σε βάθος αντιπαράθεση και αντιμετώπισή της...».
Και το μεν ΚΚΕ, βέβαια, δεν είχε ποτέ αυταπάτες, για τον προσανατολισμό και το περιεχόμενο της πολιτικής της ηγεσίας του ΣΥΝ. Οσοι είχαν, όμως, ας διαβάσουν με προσοχή το προαναφερόμενο απόσπασμα και ας πράξουν ανάλογα...
Την... αγροτική οικονομία του Αγίου Ορους φιλοδοξεί να στηρίξει η διοίκηση της ΑΤΕ. Δεν... εξηγείται αλλιώς το γεγονός πως ο διοικητής της ΑΤΕ Π. Λάμπρου, εγκαινίασε τις προάλλες, στις Καρυές, ένα νέο υποκατάστημα της Τράπεζας, υπό το βλέμμα της Ιεράς Επιστασίας και των αρχών του Αγίου Ορους. Αραγε, ήταν και ο κ. Ψυχάρης εκεί..;
Πάντως, όπως ανακοινώθηκε, η πρωτοβουλία της ΑΤΕ να ιδρύσει το μοναδικό υποκατάστημα τράπεζας στις Καρυές, θα εξυπηρετεί εκτός των άλλων και τη φύλαξη των αξιών των Ιερών Μονών. Μιλάμε για μεγάλο τζίρο, δηλαδή, αν πάρουμε υπόψη τα πάμπολλα και ανεκτίμητης αξίας κειμήλια των Μονών. Με τις ευλογίες των «θεανθρώπων»... πάντα!
Συγκλονιστικά, λοιπόν, τα στοιχεία για την ανεργία και τη φτώχεια που δόθηκαν στη δημοσιότητα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας: Από το σύνολο του εργαζόμενου πληθυσμού, που υπολογίζεται σε τρία δισ. άτομα, 140 εκατομμύρια εργάτες είναι άνεργοι και το 1/4, ίσως και το 1/3 υποαπασχολούνται.
Πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι στον κόσμο ζουν με εισόδημα λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα, ανάμεσά τους και 600 εκατομμύρια παιδιά, ενώ 11 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν από ασθένειες που θα μπορούσε να είχαν προληφθεί, αν δίνονταν τα ανάλογα κονδύλια. Και, βεβαίως, η φτώχεια δεν είναι «προνόμιο» μόνο των υποανάπτυκτων χωρών, όπως καυχιούνται οι ηγήτορες της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Απόδειξη τα στοιχεία της «Γιούνισεφ», που μιλούν για «παιδική φτώχεια στις πλούσιες χώρες», αφού περισσότερα από 47 εκατομμύρια παιδιά ζουν κάτω από το όριο φτώχειας στο βιομηχανικό κόσμο.
Την πρώτη θλιβερή θέση κατέχει το Μεξικό, όπου το 26,2% των παιδιών της χώρας μεγαλώνει σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Ακολουθούν οι ΗΠΑ με 22,4%, η Ιταλία με 20,5%, η Μεγάλη Βρετανία με 19,8%, η Τουρκία με 19,7%, η Ιρλανδία με 16,8% και ο Καναδάς με 15,5%. Η Ελλάδα βρίσκεται στη δέκατη θέση με 12,3%.
Πολιτική
σαν μπακαράς,
σαν πόκα
και σαν ζάρι,
όπου η μίζα
κι η αρπαχτή
παίζουν μαζί
ζευγάρι
και ο καθένας
μασκαράς
κοιτάζει
τι θα πάρει.
* * *
Πολιτική
της διαπλοκής,
«δώσε μου,
να σου δίνω»,
τζόγος τρανός
για καθετί
κι η χώρα
ένα καζίνο
κι εγώ που βλέπω
όλ' αυτά
όλους τους παίχτες
φτύνω!