ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 29 Απρίλη 2011
Σελ. /32
Χέρι χέρι εργατοπατέρες και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Μπορούμε να ξεπεράσουμε τη συμβιβαστική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) και την πολιτική περιχαράκωσης του ΠΑΜΕ με την οργάνωση και κινητοποίηση της εργατικής βάσης και την συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα και αλληλεγγύης σε κάθε χώρο εργασίας, κατοικίας και σπουδών». Αυτά γράφει μεταξύ άλλων ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στην ανακοίνωση που εξέδωσε με αφορμή την Πρωτομαγιά. Λίγες αράδες πιο κάτω, καλεί τις δυνάμεις του σε προσυγκέντρωση στο Πολυτεχνείο, για να πορευτούν όλοι μαζί προς την πλατεία Κλαυθμώνος, όπου είναι προγραμματισμένη η συγκέντρωση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, τις συμβιβασμένες ηγεσίες των οποίων ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δήθεν καταγγέλλει στην ίδια ανακοίνωση! Τυχοδιώκτες και επικίνδυνοι με όλη τη σημασία των λέξεων. Μια ζωή ουρά του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και, ταυτόχρονα, οργανικό κομμάτι της στρατηγικής του για την ενσωμάτωση της εργατικής τάξης. Σε μια περίοδο που πρέπει να βαθύνει η απαξίωση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να αθροίσει τις όποιες δυνάμεις του στο ακροατήριο των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, προσδοκώντας ότι μ' αυτόν τον τρόπο θα συμβάλει ώστε οι εργαζόμενοι να μετατραπούν σε χειροκροτητές της πολιτικής που στηρίζουν. Την Κυριακή, οι εργαζόμενοι διαδηλώνουν μαζικά στο Σύνταγμα με το ΠΑΜΕ. Δεν έχουν καμιά θέση με τους εργατοπατέρες και τους βαστάζους τους, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Οι δαπάνες και η ΕΛΣΤΑΤ

Οι κομμουνιστές δε δίνουν δεκάρα τσακιστή για την υποτιθέμενη προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκρατήσει τα ελλείμματα, περικόπτοντας τις άσκοπες δαπάνες που κάνει το Δημόσιο. Οχι ότι δεν ξοδεύονται δεκάδες εκατομμύρια για να ταϊστούν διάφορα παράσιτα της κοινωνίας, αλλά επειδή γνωρίζουμε ότι αυτά είναι λόγια του αέρα, μόνο και μόνο για να υπάρχει το πάτημα ώστε να πετσοκόβουν κάθε κρατική δαπάνη που έχει έστω και τον ελάχιστο κοινωνικό χαρακτήρα. Γι' αυτό, όταν μιλάνε για «οικονομίες» και «περιστολή δαπανών», ξέρουμε ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα και την ώρα που ψαλιδίζονται οι δαπάνες για Υγεία, Παιδεία, κοινωνικά επιδόματα κ.λπ. όλο και κάποιο λαμόγιο (όπως τους ονομάζουν, εκ των υστέρων, οι ίδιοι) θα ανοίξει νέους διαύλους για να βάλει στο χέρι το δημόσιο χρήμα.

Τα παραπάνω ταιριάζουν παντού. Σε κάθε ενέργεια και απόφαση των κυβερνώντων. Τα αναφέρουμε, όμως, με αφορμή την Ελληνική Στατιστική Αρχή, τη γνωστή μέχρι πρότινος Στατιστική Υπηρεσία, που μετά από τόσα χρόνια ανακάλυψε ότι για να ενημερώνει τους δημοσιογράφους περί των δραστηριοτήτων της έπρεπε να προσλάβει εταιρεία, που θα διεκπεραιώνει αυτήν τη δουλειά.

Δεκαετίες τώρα, κάθε δραστηριότητα της Στατιστικής, κάθε Δελτίο Τύπου που εκδίδει, κάθε ανακοίνωση που δημοσιοποιεί, υπάρχει στην διάθεση των δημοσιογράφων και κάθε εντύπου χωρίς καμιά απολύτως ανάμειξη οποιασδήποτε ιδιωτικής εταιρείας. Ωστόσο, εδώ και μερικές μέρες οι άνθρωποι κάποιας εταιρείας έχουν πάρει σβάρνα τις εφημερίδες και ...ενημερώνουν ότι τις επόμενες μέρες θα δοθεί συνέντευξη Τύπου για την επικείμενη απογραφή πληθυσμού.

Είναι ολοφάνερο ότι η συγκεκριμένη εταιρεία, όπως και κάθε άλλη, δεν κάνει την ενημέρωση για ...πατριωτικούς λόγους, αλλά έναντι αμοιβής. Οπως φανερό είναι, επίσης, πως αν ρωτηθούν σχετικά οι κυβερνώντες για τη συγκεκριμένη επιλογή της Στατιστικής Υπηρεσίας, θα απαντήσουν ότι η ΕΛΣΤΑΤ είναι πλέον Ανεξάρτητη Αρχή και με αυτήν την έννοια δεν υπόκειται σε ελέγχους από την κυβέρνηση.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι οφθαλμοφανές ότι μας δουλεύουν άγρια και προκαλούν. Γιατί, αν μη τι άλλο, οι παράδες που δίνουν προς την ιδιωτική πρωτοβουλία οι αυτονομημένες από το Δημόσιο Δημόσιες Υπηρεσίες αποκαλύπτουν το μέγεθος της κοροϊδίας όλων αυτών, που συνδέουν τα αντιλαϊκά μέτρα με τις προσπάθειες συγκράτησης των κρατικών δαπανών και δημοσίων ελλειμμάτων.

Εχασαν τα... καλάθια

Στο ανώτατο στάδιο του... ευτελισμού, λένε ορισμένοι, ότι φτάνουν η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και η διοίκηση της εταιρείας, που με τα πολλά, τώρα κατηγορούν ο ένας τον άλλον, για το ποιος έστελνε σε φίλους και γνωστούς καλάθια με κρασιά και σαμπάνιες.

Μπορεί και να έχουν δίκιο, όμως προσοχή. Το... «όχι εγώ, εσύ» με τα καλάθια, ενέχει τον κίνδυνο να χάσουμε το κύριο. Κι αυτό δεν είναι οι δημόσιες σχέσεις της ΓΕΝΟΠ ή της ΔΕΗ, αλλά η αγαστή συνεργασία των εκπροσώπων της πρώτης με τις διοικήσεις της επιχείρησης για τη στήριξη της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και του τομέα της ενέργειας συνολικά. Της πολιτικής που, όπως από την πρώτη στιγμή και σταθερά, κατάγγειλαν μόνο οι κομμουνιστές, αποτελεί έγκλημα, το οποίο έχει πολλαπλές και σημαντικές συνέπειες για το λαό, τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και το περιβάλλον. Μια πολιτική που συντελείται εδώ και χρόνια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, σε όφελος των μονοπωλίων, και για την οποία έχει συγκεκριμένες και διαχρονικές ευθύνες και η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΕΝΟΠ, που με πολύ μεγάλη ευκολία πούλησε την αξίωση «ούτε μια μετοχή σε ιδιώτες».

Τα υπόλοιπα και τα... καλάθια είναι απλές παρωνυχίδες.


Σχεδιασμένη υποκρισία...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΥΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ότι αγανάκτησαν χτες οι τίμιοι και άσπιλοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, βλέποντας στην αίθουσα της Βουλής τον Ακη Τσοχατζόπουλο...

Αν είναι δυνατόν οι βουλευτές ενός κόμματος σύγχρονου, που έχει πάρει οριστικό διαζύγιο με το «χτες» της φαυλοκρατίας, της μίζας και των πελατειακών σχέσεων, να αναγκάζονται να συνυπάρχουν με εκπροσώπους του «παλιού» στον ίδιο χώρο!

Αυτοί, που έχουν αναλάβει και οδηγούν τη χώρα στο μέλλον της «διαφάνειας», της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης», των «αξιόπιστων στοιχείων», που «αλλάζουν την παραγωγική δομή», να πρέπει τώρα να θυμηθούν ένα τέτοιο παρελθόν.

Να ηχούν ξανά στα υπερ-ευαίσθητα πλέον αυτιά τους λέξεις, όπως «μίζες», «υπερτιμολογήσεις», «βρώμικο χρήμα»! Πραγματικά, ταλαιπωρήθηκαν οι άνθρωποι.

Στους δικούς τους καιρούς, βλέπετε, δεν υπάρχουν παράνομες χρηματοδοτήσεις, ή, αλλιώς, «μίζες»! Θα είναι πλέον νόμιμες! Οι γερμανικές εταιρείες δε θα χρειάζονται πολιτικές παρεμβάσεις για να μην τηρούν τις παραγγελίες τους. Προβλέπεται πλέον από τον ...ίδιο το νόμο!

Ειδικά, μάλιστα, για τις μίζες που αφορούν ναυπηγεία - όπως των περίφημων υποβρυχίων - η κυβέρνηση μάλλον έχει βρει οριστική λύση: Αν εξαφανίσει τη ναυπηγική βιομηχανία στην Ελλάδα, προφανώς δε θα υπάρχουν τέτοια θέματα.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ «μακρύς ο δρόμος» της εξόδου από την κρίση, φέρεται να είπε ο πρωθυπουργός στο Υπουργικό Συμβούλιο και για να το λέει αυτό ...κάτι θα ξέρει.

Οπως, για παράδειγμα, ότι έχουν σχεδιάσει πολιτικές λιτότητας και ανεργίας χωρίς ημερομηνία λήξης, είτε υπάρχει κρίση είτε όχι, είτε κάνουν αναδιάρθρωση είτε όχι, είτε πληρώσουν το χρέος είτε όχι, είτε είναι στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ είτε όχι.

Κι αυτό ακριβώς θέλουν να κρύψουν από τον ελληνικό λαό, γι' αυτό τα αποπροσανατολιστικά περί αβεβαιότητας, πιθανών εκλογών, ανασχηματισμών, νέων κυβερνητικών σχημάτων θα συνεχίζονται με όλο και μεγαλύτερη ένταση.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα ιστορικά όρια του καπιταλισμού

Πρόσφατα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εργασίας της Γερμανίας έφεραν στο φως την αθλιότητα που βιώνουν εκατομμύρια εργαζόμενοι στην αναπτυγμένη καπιταλιστικά Γερμανία, τη λεγόμενη ...ατμομηχανή της ΕΕ. Σύμφωνα με αυτά, 7,3 εκατομμύρια αναγκάζονται να φυτοζωούν με λιγότερα από 400 ευρώ το μήνα. Στην πλειοψηφία τους, πρόκειται για χρόνια άνεργους που πετάχτηκαν στο περιθώριο και παρακολουθούν «προγράμματα» επανένταξης υποτίθεται στην αγορά εργασίας, δηλαδή έναν ακόμη τρόπο για να εξασφαλίζεται στο κεφάλαιο φτηνή εργατική δύναμη, δηλαδή χαμηλά αμειβόμενοι με κουτσουρεμένη ασφάλιση εργάτες που χρησιμοποιούνται και ως μοχλός πίεσης και για την υπόλοιπη εργατική τάξη.

Στη Γερμανία, όπως και σε άλλες αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία κ.λπ., διευρύνονται όλο και περισσότερο οι ζώνες φτώχειας, τα φαινόμενα της ανεργίας, της ημιαπασχόλησης, της μισοζωής εξαθλιωμένων μισοεργαζόμενων και μισοάνεργων φουντώνουν. Οι εικόνες των «ανθρώπινων ερειπίων» και αστέγων πολλαπλασιάζονται τα τελευταία χρόνια στις μεγαλουπόλεις των καπιταλιστικών χωρών.

Αυτή η κατάσταση δεν έγινε τυχαία, δεν είναι συγκυριακό γεγονός. Είναι το αποτέλεσμα της ίδιας της καπιταλιστικής ανάπτυξης τόσο στην «ευημερούσα» «ανταγωνιστική» και «εξαγωγική» Γερμανία όσο και σε χώρες όπως η Ελλάδα, που βρίσκονται σε υποδεέστερη θέση στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Η άναρχη ανάπτυξη είναι που φέρνει την καπιταλιστική κρίση, δηλαδή την περίοδο που διακόπτεται η δυνατότητα του κεφαλαίου να αναπαράγεται διευρυμένα (γιατί υπάρχει υπερπαραγωγή προϊόντων που δεν μπορούν να πωληθούν και υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που οι καπιταλιστές δεν μπορούν προς το παρόν να επενδύσουν γιατί δε θα βγάλουν κέρδος, λόγω κρίσης). Η κρίση είναι στο «DNA» της λειτουργίας του εκμεταλλευτικού συστήματος και, αντικειμενικά σημαίνει ότι για να μπορέσει το κεφάλαιο να βγει απ' αυτήν με λιγότερες απώλειες είναι απαραίτητο να υπάρξει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, μέρους του κεφαλαίου και της εργατικής δύναμης, δηλαδή και ανεργία, και απώλεια παλιότερων κατακτήσεων, και επιδείνωση των συνθηκών ζωής των λαϊκών στρωμάτων. Αυτήν τη διέξοδο, τους πολέμους και τις επεμβάσεις έχουν οι καπιταλιστές για να ορθοποδήσουν οι ίδιοι, γυρίζοντας τους εργάτες σε συνθήκες μεσαίωνα.

Το συμπέρασμα που πρέπει να βγάλουν οι εργάτες και στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο, βλέποντας την επιδείνωση της ζωής τους, τους νέους άνεργους και εξαθλιωμένους, είναι ότι η ίδια η κρίση του καπιταλισμού δείχνει τα ιστορικά όρια του συστήματος και βάζει στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της ανατροπής του. Πρέπει να γυρίσουν την πλάτη, πέρα από τους νεοφιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες, και στα διάφορα «αριστεροδέξια» δεκανίκια του συστήματος που προτείνουν άλλα «μείγματα πολιτικής» και μορφές διαχείρισης του ίδιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Ξεπερνώντας τη μοιρολατρία και τη δήθεν δυνατότητα για ατομικές λύσεις να δυναμώσουν το συλλογικό ταξικό αγώνα σε ρήξη με το κεφάλαιο για τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό. Οπου, με κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, κοινωνικοποιημένα τα βασικά μέσα παραγωγής και εργατικό έλεγχο θα εξαλείψουν τις αιτίες των κρίσεων, της ανεργίας και της υποβάθμισης της ζωής τους, ικανοποιώντας όλες τις σύγχρονες ανάγκες τους, με βάση τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν στη σημερινή εποχή.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ