Το ταξικό εργατικό κίνημα έχει τη δύναμη να παρέμβει αποφασιστικά, να παρεμποδίσει τα νέα αντεργατικά μέτρα, να αντιπαλέψει με αξιώσεις την αντιλαϊκή πολιτική, να δώσει τη μάχη και να δημιουργήσει τους όρους για να περάσει η εργατική τάξη στην αντεπίθεση. Αυτό το μήνυμα ήρθε χτες από την κοινή σύσκεψη, μία ημέρα μετά το γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς, που διοργάνωσαν οι τοπικές Γραμματείες Αθήνας, Πειραιά, Θριασίου και Λαυρεωτικής του ΠΑΜΕ, για την οργάνωση της πανεργατικής απεργίας στις 11 Μάη.

Στον «οδικό χάρτη», με τον οποίο η κυβέρνηση σχεδιάζει να επιβάλει τα νέα επώδυνα μέτρα, το ΠΑΜΕ, οι εργάτες και οι εργάτριες αντιπαραθέτουν και καταστρώνουν το δικό τους «Χάρτη της Οργάνωσης και της Πάλης», όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά στη σύσκεψη. Στο κέντρο της προσοχής μπήκε το συγκεκριμένο σχέδιο δουλειάς που πρέπει να έχει κάθε ταξικό συνδικάτο, κάθε Επιτροπή Αγώνα, κάθε εκλογικός συνδυασμός που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ.

Γιατί, όπως υπογραμμίστηκε και στην εισήγηση που παρουσίασε ο Χρ. Κατσώτης, η απεργία στις 11 του Μάη «είναι μια ξεχωριστή απεργία, που γίνεται την παραμονή της εξειδίκευσης και νέων μέτρων που γενικεύουν την αντεργατική επίθεση» και ενώ η εργοδοσία ενισχύει τους μηχανισμούς παρέμβασής της στους χώρους δουλειάς, εντείνει την επιθετικότητά της, η κυβέρνηση ενισχύει την προπαγάνδα της και συνολικά η αστική τάξη με όλους τους μηχανισμούς της επιχειρεί να υπονομεύσει την απεργία. Γι' αυτό η απεργία πρέπει να μετατραπεί σε βήμα μαζικής απόρριψης των νέων επώδυνων και βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων.

Να γίνει δουλειά με συσκέψεις άμεσα σε όλους τους κλάδους, με τη συμμετοχή όλων των κρίκων, με πρόγραμμα, άνθρωπο τον άνθρωπο, εργοστάσιο το εργοστάσιο, γραφείο το γραφείο, υπάρχουν οι προϋποθέσεις - όπως υπογράμμισαν πολλοί συνδικαλιστές - το αγωνιστικό κάλεσμα του ΠΑΜΕ να φτάσει παντού.

Η δράση αυτή να αγκαλιάσει και νέες δυνάμεις, όπως τη συνδικαλίστρια από το Καζίνο Πάρνηθας, που πρώτη φορά ήρθε σε σύσκεψη του ΠΑΜΕ, για να πει με καθαρή φωνή: «Οταν η εργοδοσία άρχισε να "ρίχνει ξύλο" με διάφορους τρόπους μέσα στην επιχείρηση, μόνο τα παιδιά του ΠΑΜΕ ήταν μαζί μας στον αγώνα. Μόνο η πόρτα του ΠΑΜΕ ήταν ανοιχτή, όταν οι άλλοι μας γύρισαν την πλάτη...».

Οπως η εργαζόμενη που συνάντησαν χτες σε περιοδεία οι συνδικαλιστές από το Χρηματοπιστωτικό που τους έλεγε ότι δε θα δεχτεί να γίνει το 8ωρο 4ωρο που επιδιώκει η εργοδοσία: «Δεν θα υπογράψω, ακόμα και αν πεινάσουν τα παιδιά μου...».

Τέτοιες αγωνιστικές διαθέσεις γίνονται όσο περνάει ο καιρός ακόμα πιο έντονες, χρειάζεται όμως - όπως τόνισαν συνδικαλιστές - οι ταξικές δυνάμεις να δώσουν ανοιχτά την ιδεολογική μάχη, με επιχειρήματα, με επιμονή και υπομονή να σπάσουν το κλίμα φόβου και ηττοπάθειας που καλλιεργεί ο αντίπαλος, αλλά και ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Να γίνει καθαρό στους εργαζόμενους ότι όσο πιο ανοργάνωτος είναι ο εργάτης, όσο υποχωρεί, τόσο η εργοδοσία θα γίνεται πιο επιθετική, τόσο θα χειροτερεύει η θέση του. Το ζητούμενο είναι - όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε στη σύσκεψη - «ο αγώνας να διώξει το φόβο και να μην μπει ο φόβος εμπόδιο στον αγώνα».

Επιπλέον, αναδείχθηκε πως πρέπει «να κουβεντιάσουμε ανοιχτά τις προϋποθέσεις και τους όρους με τους οποίους πρέπει να δίνονται οι αγώνες», απαντώντας στο ζήτημα της αποτελεσματικότητάς τους και πώς αυτή διασφαλίζεται. Σ' αυτό το πλαίσιο πρέπει να αξιοποιηθεί και η πείρα από κλάδους όπως αυτός της ΔΕΗ, όπου μπορεί να έγιναν πολυήμερες κινητοποιήσεις, αλλά οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στήριζαν το λεγόμενο «υγιή ανταγωνισμό» και την «απελευθέρωση της Ενέργειας», στρώνοντας το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση της Εταιρείας και την κατεδάφιση.