Αφήνουμε στην άκρη τα περί «συκοφαντιών της ηγεσίας του ΚΚΕ» και ας έρθουμε στην πρόταση του Συνασπισμού, κάτω από την οποία συγκεντρώνει υπογραφές συνδικαλιστών και άλλων παραγόντων. Στο κείμενο αυτό, -όσο και αν ψάξαμε- δε βρήκαμε παρά τη γνωστή θολή πρόταση για «εφαρμογή στη χώρα μας του 35ωρου χωρίς μείωση των αποδοχών». Απουσιάζει παντελώς οποιαδήποτε αναφορά σε 35ωρο με 5ήμερο, 7ωρο, αλλά και το αίτημα για μη απορύθμιση του ημερήσιου χρόνου εργασίας. Ας ψάξει λοιπόν αλλού η «Αυγή» να βρει τους «συκοφάντες». Η μήπως στους συντάκτες του κειμένου υπάρχουν «πράκτορες του Περισσού»..;
Το θράσος των μεγαλοεπιχειρηματιών είναι γνωστό. Οτι θα υποστήριζαν, όμως, την άποψη πως η κυβέρνηση, τάχα, «απορρίπτει συλλήβδην» τις προτάσεις τους για τα φορολογικά θέματα, πάει πολύ. Κι όμως. Αυτό ακριβώς ισχυρίζεται, με χτεσινή της ανακοίνωση, η διοίκηση των εμποροβιομηχάνων της Αθήνας και αξιώνει από την κυβέρνηση την υιοθέτηση 18 μέτρων φορολογικού περιεχομένου. Ανάμεσα στ' άλλα, απαιτούν ακόμα μικρότερα ποσοστά για τη φορολογία των κερδών των εισηγμένων εταιριών στο Χρηματιστήριο, μείωση των συντελεστών φορολόγησης, μείωση των φορολογικών προκαταβολών, διεύρυνση των φοροαπαλλαγών, κατάργηση της φορολογίας των κερδών τους, όταν επικαλούνται ότι με αυτά πληρώνουν απολύσεις εργαζομένων, φοροαπαλλαγές για τις εξαγορές και συγχωνεύσεις και άλλα πολλά.
Σημασία, διαβάζοντας παρόμοιες προτάσεις - απαιτήσεις, έχουν δυο πράγματα. Να καταλαβαίνει κανείς ότι η αρπακτική διάθεση και η όρεξη για πολλαπλάσια κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών είναι ακόρεστη και χωρίς τέλος και, παράλληλα, να προσανατολίζεται για τα μελλοντικά μέτρα που θα πάρουν οι κυβερνώντες, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ορέξεις αυτές.
Πέφτουν μία μία οι μάσκες του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ο οποίος, εκτός των άλλων, επιχείρησε να παρουσιάσει την εκκλησία ως αποκούμπι των κατατρεγμένων και των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης. Προχθές, όμως, στο καθιερωμένο κυριακάτικο κήρυγμά του άφησε στην άκρη τα προσχήματα και τάχθηκε καθαρά με το μέρος του κεφαλαίου και των κινητήριων δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης, των πολυεθνικών. Είπε συγκεκριμένα: «Οσο συρρικνώνεται ο δημόσιος τομέας και όσο αναπτύσσεται ο ιδιωτικός τόσο θα κυριαρχεί η αξιοκρατία»(!). Γιατί, όπως εξήγησε, στον ιδιωτικό τομέα «δεν περνούν τα μέσα, οι γνωριμίες, αλλά η αξιοσύνη και η ικανότητα». Ο Χριστόδουλος γνωρίζει φυσικά ότι στον ιδιωτικό τομέα εφαρμόζεται το δίκιο του εργοδότη, αλλά αυτό το θεωρεί ως «φυσικό νόμο» της κοινωνίας, στον οποίο πρέπει να υποτάσσονται οι πάντες. Το ιερατείο της εκκλησίας ήταν πάντα στήριγμα του κεφαλαίου και φυσικά δεν έχει αλλάξει καθόλου. Αντίθετα, τώρα βάλλει κατά του δημόσιου τομέα, όπως επιτάσσουν οι κράχτες και οι «νόμοι» της παγκοσμιοποίησης.
Από το κακό χειρότερο πηγαίνει το εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας. Ετσι λένε και τα στοιχεία της Eurostat (στατιστική υπηρεσία της ΕΕ), που δημοσιοποιήθηκαν χτες στις Βρυξέλλες και καταγράφουν την πορεία των εμπορικών συναλλαγών των 15 χωρών -μελών της ΕΕ και κάθε χώρας χωριστά.
Τα στοιχεία της Eurostat, λοιπόν μας πληροφορούν - μεταξύ άλλων- ότι στο φετινό εφτάμηνο το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας μεγάλωσε κατά 1,5 δισ. ευρώ (περίπου 510 δισ. δραχμές) συγκριτικά με πέρσι. Την ίδια περίοδο, όμως, η Γερμανία, όχι μόνο δεν είχε έλλειμμα αλλά αύξησε κι άλλο το εμπορικό πλεόνασμά της, κατά 34,6 δισ. ευρώ. Ετσι, στην ΕΕ των «15» η Γερμανία εμφανίζει το μεγαλύτερο πλεόνασμα.
Με απλά λόγια, τα στοιχεία της Eurostat, δείχνουν ότι ενώ η Ελλάδα χάνει και από το «ισχυρό» και από το «ασθενές» ευρώ (καθώς η συνθήκη του Μάαστριχτ και η πορεία προς την ένταξη στην ΟΝΕ, εκτός των άλλων, προκάλεσε σύνθλιψη της παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας), η Γερμανία και οι άλλοι μεγάλοι της της ΕΕ κερδίζουν.
Είδες η... ΟΝΕ;
Αλλωστε, η κυβερνητική λογική, σύμφωνα με όσα δήλωσε στην «Καθημερινή» (29-10-2000) ο κ. Παπαδόπουλος είναι αποκαλυπτική: «Ολα τα συστήματα εξουσίας έχουν τη δύναμη να συντρίβουν κάθε τι που εμφανίζεται ως ανωμαλία», είπε. Και «ανωμαλία» -σύμφωνα με αυτή τη λογική - αποτελούν και οι σημερινές κινητοποιήσεις. Βέβαια, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που οργανώνουν αυτές τις κινητοποιήσεις έχουν διαφορετικό επίπεδο στόχων. Η ΠΟΕΔΗΝ ζητά την απόσυρση έξι βασικών σημείων. Η ΕΙΝΑΠ μιλά για ανατροπή της φιλοσοφίας του συστήματος. Η Ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών (ΟΕΝΓΕ) φαίνεται ότι σύρθηκε στην κινητοποίηση. Ο συντονισμός των συνδικάτων των υγειονομικών και η διαμόρφωση ενός μίνιμουμ πλαισίου φαίνεται ότι προβάλλει ως αναγκαιότητα.
- Γιατρέ, πονάω
κάπου εδώ...
- Εντάξει, κάτσε
να σε δω.
- Γιατρέ μου, λάθος
με κοιτάς...
- Πάψε και ξέρω,
μη ρωτάς,
μη με νομίζεις
για κουτό
που μες στην τσέπη σου
κοιτώ!
* * *
- Μα, γω πονάω
στα πλευρά...
- Τι σημασία,
φουκαρά,
ο νέος νόμος
καθαρά
λέει να εξετάζω
τον ...παρά!
- Κι αν είμαι φύλλο
και φτερό;
- Να σε γιατρέψω
δεν μπορώ,
για σένα ψήφισ'
η Βουλή
να πας, καημένε
σα σκυλί!