Ο τρόπος που αντιμετώπισαν, πέρα από τα αστικά ΜΜΕ, η κυβέρνηση και η ΝΔ τις συγκεντρώσεις και το κίνημα «αγανάκτησης» θα 'πρεπε, αν μη τι άλλο, να προβληματίσει όσους εκστασιάζονται από τέτοια κινήματα «τυφλής» διαμαρτυρίας και προσανατολισμού και σπεύδουν να τα προβάλλουν ως πρότυπο για το «κίνημα του μέλλοντος». Διά στόματος του εκπροσώπου της Γ. Πεταλωτή η κυβέρνηση δήλωσε χτες ότι καθόλου δεν τρόμαξε από τις συγκεντρώσεις αυτές και συμπλήρωσε: «Οσο οι κινήσεις αυτές είναι αυθόρμητες, και είναι πραγματικά μία έκφραση πηγαίας ανησυχίας, δεν είναι αρνητικό για το πολιτικό μας σκηνικό». Ακριβώς το «ακηδεμόνευτο» των κινητοποιήσεων ανέδειξε και ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ: «Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις κινητοποιήσεις αυτές. Το πιο ενδιαφέρον είναι πως είναι ακηδεμόνευτες και ελπίζουμε να παραμείνουν έτσι», δήλωσε ο Γ. Μιχελάκης. Πράγματι, τέτοια «ακηδεμόνευτα» και «ακομμάτιστα» κινήματα δεν φοβίζουν καθόλου τα κόμματα του κεφαλαίου και το σύστημα γενικά, ακριβώς γιατί από το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό τους αφήνουν στο απυρόβλητο τις πραγματικές αιτίες και τους ενόχους της κρίσης, την πολιτική που οδηγεί στην ανεργία και την ανέχεια - η ΝΔ είναι κόμμα με τέτοια πολιτική - επομένως πιο εύκολα «τα βάζουν στο χέρι» και τα χρησιμοποιούν για να εκτονώσουν ανώδυνα την καθ' όλα δικαιολογημένη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή που εκφράζεται από τους συμμετέχοντες σε τέτοιες κινητοποιήσεις. Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, της κλιμάκωσης του ολομέτωπου πολέμου της πλουτοκρατίας κατά του λαού, το κίνημα πρέπει να έχει ξεκάθαρο περιεχόμενο πάλης, για την ικανοποίηση όλων των αναγκών της λαϊκής οικογένειας κόντρα στο κεφάλαιο και το αστικό πολιτικό σύστημα - μόνο η διαμαρτυρία δε φέρνει αποτέλεσμα - και να συνδέει αυτή την πάλη με την αναγκαιότητα αλλαγής τάξης στην εξουσία. Και αυτό το ποιοτικό άλμα μπορεί και πρέπει να γίνει σήμερα. Αυτό το κίνημα, ακηδεμόνευτο από την κυρίαρχη πολιτική, την πλουτοκρατία και τα αστικά ΜΜΕ, είναι που πραγματικά τρέμουν.

Ενδεικτική της εχθρικής προς τους εργαζόμενους στάσης του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού είναι η μεθόδευση της εργοδοσίας της «ΦΑΜΑΡ» και της πλειοψηφίας του Συνδικάτου Φαρμακοϋπαλλήλων Βοιωτίας να διαλυθεί το συνδικάτο! Μάλιστα, ως αιτίες της απόφασης, αναφέρονται η συνταξιοδότηση του πρώην προέδρου του Συνδικάτου(!), αλλά και η «πρωτοφανής επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από την κυβέρνηση και την τρόικα»! Μα, αυτό θα αποτελούσε λόγο να δυναμώσει και όχι να διαλυθεί.

Οπως καταγγέλλει η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ), το εν λόγω συνδικάτο συνεδρίασε δύο φορές, όμως δεν κλήθηκαν όλα τα μέλη του ΔΣ. Η πλειοψηφία του συνδικάτου κάλεσε σε Γενική Συνέλευση μέσα στο εργοστάσιο της «ΦΑΜΑΡ», για να πάρει απόφαση μετατροπής του σε επιχειρησιακό της «ΦΑΜΑΡ» χωρίς να ανακοινώνει την ώρα της ΓΣ. Οταν την ορισμένη μέρα μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου μαζί με εργαζόμενους από διπλανό εργοστάσιο της «ΦΑΜΑΡ» πήγαν στο εργοστάσιο για να συμμετάσχουν στη ΓΣ, στελέχη της εταιρείας εμπόδισαν την είσοδό τους, λέγοντας ότι γίνεται έλεγχος από το ΚΕΠΕΚ και δε θα γίνει ΓΣ. Την επομένη, όμως, πληροφορήθηκαν ότι «έγινε» η ΓΣ και ότι η πλειοψηφία του συνδικάτου προσπαθούσε να μαζέψει υπογραφές από τους εργαζόμενους ότι ...συμμετείχαν στη ΓΣ!

Είναι προφανές ότι «συνδικαλιστές» και εργοδοσία έχουν βαλθεί να διαλύσουν το κλαδικό συνδικάτο και να δημιουργήσουν ένα επιχειρησιακό, «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα τους. Θέλουν να χτυπήσουν το επιχειρησιακό σωματείο, που ήδη υπάρχει στη «ΦΑΜΑΡ», επειδή παλεύει και βάζει εμπόδια. Μάλιστα, σε περίοδο που η εργοδοσία πιέζει για την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων, ένα υποταγμένο σωματείο θα τους είναι ιδιαίτερα χρήσιμο. Κατά τα άλλα, το συνδικάτο της Βοιωτίας στις απεργίες καλεί τους εργαζόμενους στη συγκέντρωση στο Μουσείο, γιατί είναι ακομμάτιστοι κι ανεξάρτητοι...