Συζητήσεις στο φάσμα του οπορτουνισμού προκάλεσε η πρόταση του επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρα απ' το βήμα της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του σχήματος προς σύμπασα την «αριστερά» για συσπείρωση σε ένα «μίνιμουμ πρόγραμμα», το οποίο συμπυκνώνεται στη φράση του «να κλείσουμε το δρόμο του μνημονίου». Ας σημειώσουμε εδώ ότι οι διεργασίες στον ευρύτερο χώρο είναι έντονες, πραγματοποιούνται συναντήσεις και συζητήσεις τόσο ανάμεσα στα διάφορα σχήματα, αλλά και με τις λεγόμενες ΠΑΣΟΚογενείς δυνάμεις, όπου διερευνώνται οι δυνατότητες σύμπραξης, με το βλέμμα στραμμένο και στην κάλπη.

Η πρώτη αντίδραση στην πρόταση Τσίπρα ήρθε απ' τη ΔΗΜ.ΑΡ., ο γραμματέας της οποίας Σπ. Λυκούδης απέρριψε την πρόταση, δηλώνοντας: «Κοινός τόπος για πολιτικές ταυτίσεις και για κοινή συμπόρευση δεν υπάρχει, η Αριστερά, εφόσον, όπως είναι σήμερα, δεν μπορεί να διατυπώσει πρόταση κοινής πορείας, δεν μπορεί να αθροιστεί. Κοινά σημεία στις πολιτικές απόψεις, όπως κατά του μνημονίου ή του μεσοπρόθεσμου, δεν αρκούν. Δεν συνιστούν κοινό τόπο για λύση». Ο Σπ. Λυκούδης αναφέρθηκε και στο ΚΚΕ λέγοντας ότι αυτό ακολουθεί «μοναχική πορεία, την οποία δεν μπορεί να ακολουθήσει κανένας λογικός αριστερός», εννοώντας προφανώς ότι την πορεία του ΚΚΕ δεν μπορούν και δεν θέλουν να την ακολουθήσουν δυνάμεις αυτοπροσδιοριζόμενες «αριστερές», στην πραγματικότητα «τσόντες» της σοσιαλδημοκρατίας, ταγμένες στο «μονόδρομο» της διαχείρισης του συστήματος.

Με την πρόταση του Αλ. Τσίπρα φάνηκε να διαφωνούν και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που μετέχουν ταυτόχρονα και στο «Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής» (ΜΑΑ) του Αλ. Αλαβάνου. Εκ μέρους τους, μιλώντας στη Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ ο Γ. Σαπουνάς υποστήριξε την πρόταση μιας «ευρύτερης μετωπικής συγκρότησης με πυρήνα την ριζοσπαστική αριστερά». Αλλά και ο Π. Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής του «αριστερού ρεύματος» του ΣΥΝ, φάνηκε να μη συμμερίζεται την αναγκαιότητα της πρότασης που κατέθεσε ο Αλ. Τσίπρας. Οπως είπε «η αναφορά σε συνεργασίες, που ξεκινάνε από τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, μέχρι δυνάμεις που αποχωρούν από το ΠΑΣΟΚ, δεν έχει νόημα, χωρίς να αποσαφηνίζεται το συγκεκριμένο εναλλακτικό προγραμματικό τους περιεχόμενο» και εκτίμησε ότι προέχει η συνεργασία όλων των δυνάμεων της «ριζοσπαστικής αριστεράς».

Αν και επισήμως απ' την ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν υπήρξε κάποια αντίδραση, ωστόσο σε κείμενο θέσεων για τη συνδιάσκεψή της εγκαλεί τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ γιατί «επιμένει σε μια γραμμή αριστερού ευρωπαϊσμού και κυβερνητισμού» και καταφέρεται και εναντίον του «αριστερού ρεύματος» του ΣΥΝ γιατί μιλάει πολύ αλλά δεν πράττει τίποτα, «δεν κάνει το βήμα της ρήξης».

Στο μεταξύ, ολοκληρώθηκε ο κύκλος των επαφών του «μετώπου» του Αλ. Αλαβάνου «με κόμματα και οργανώσεις της αριστεράς» (ΑΚΟΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, Αριστερή Ανασύνθεση τάση του Συνασπισμού, ΔΗΚΚΙ, Κόκκινο, Κομμουνιστική Ανανέωση, ΝΑΡ, Ρόζα και με κινήσεις του αντιεξουσιαστικού χώρου). Ο ΣΥΝ αρνήθηκε την πρόσκληση για συνάντηση. Οι συζητήσεις, στις οποίες «διαπιστώθηκε στις περισσότερες περιπτώσεις υψηλός βαθμός σύγκλισης και δυνατότητα ενδεχομένως περαιτέρω βημάτων», επικεντρώθηκαν μεταξύ άλλων «στην συγκρότηση πλατιού μετώπου με επίκεντρο την αριστερά, την ίδια τη συμπαράταξη της Αριστεράς στη δράση μα και στην πολιτική και εκλογική έκφραση» σε ένα πρόγραμμα «ανατροπής της πολιτικής της τρόικας και της κυβέρνησης».

Οι αντιπαραθέσεις στο χώρο του οπορτουνισμού σε καμία περίπτωση δεν πηγάζουν από ουσιώδεις πολιτικές διαφορές. Αλλωστε, απ' τις τοποθετήσεις όλων των σχημάτων γίνεται φανερό ότι κινούνται στην ίδια κατεύθυνση, της διαχείρισης του συστήματος, χωρίς να θίγουν στο παραμικρό την εξουσία του κεφαλαίου. Ο γραμματέας του ΣΥΝ Δ. Βίτσας ήταν σαφής όταν δήλωνε ότι ο προτεινόμενος απ' το κόμμα του πόλος «μπορεί να διαμορφώσει και ένα μαξιλάρι παροχών και εγγυήσεων για κάθε πολίτη αυτής της χώρας και να αναζωογονήσει και την ελληνική οικονομία», σκορπίζοντας αυταπάτες στο λαό ότι η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας θα φέρει δήθεν όφελος και στον ίδιο. Αλλά και ο Δ. Παπαδημούλης (ρ/σ Ράδιο 9) ομολόγησε πως «μόνο αν φτιάξουμε μια μεγάλη συμμαχία είναι δυνατόν να προκαλέσουμε φθορά σ' αυτό το διεφθαρμένο δικομματικό σύστημα που μας έχει φέρει ως εδώ», να διεκδικήσουν δηλαδή με αξιώσεις αναβαθμισμένο ρόλο στο υπό αναμόρφωση αστικό πολιτικό σύστημα.

Μαθήματα ...χειρισμών παραδίδει ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. στην κυβέρνηση, μη έχοντας σε τίποτα άλλο να διαφοροποιηθεί ως προς την πολιτική που αυτή εφαρμόζει. Χτες ο Γ. Καρατζαφέρης μιλώντας στο ρ/σ της ΝΕΤ ισχυρίστηκε ότι η Ευρώπη είναι φοβισμένη και συμπλήρωσε «εάν ήμουν στη θέση του κ. Παπανδρέου, θα πήγαινα εξαιρετικά πιο σκληρά στη Σύνοδο (...) η λεβεντιά, η μαεστρία, ευφυΐα είναι να τους φοβίζεις περισσότερο από ότι σε φοβίζουν αυτοί (...) η Ευρώπη είναι πολύ πιο φοβισμένη από ό,τι ήταν πέρσι (...) αυτό δημιουργεί έναν καλύτερο άξονα διαπραγματεύσεων για την Ελλάδα, αν βεβαίως η Ελλάδα το συνειδητοποιήσει αυτό και έχει την τόλμη να το διεκδικήσει».

Ο Γ. Καρατζαφέρης ζήτησε εκλογές «για να υπάρξει καταγραφή του πολιτικού σκηνικού» και επέστησε την προσοχή των αστικών πολιτικών δυνάμεων αφού, όπως είπε, «διανύουμε μια περίοδο η οποία επιτρέπει την εκδήλωση ακροτήτων». Επιπρόσθετα, έπλεξε το εγκώμιο του υπουργού Οικονομικών Ε. Βενιζέλου, καλώντας τον πρωθυπουργό εμμέσως πλην σαφώς να του «δώσει το δαχτυλίδι».

Εξέφρασε ακόμα την πάγια άποψή του ότι «πρέπει να εναρμονίσουμε όλοι το βηματισμό μας για να μπορέσουμε να αποφύγουμε τα χειρότερα» καθώς, όπως είπε, απηχώντας και υπαρκτές διεργασίες αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, «η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα μια ευρύτερη κυβέρνηση, σαν και αυτή που εννοούμε σήμερα οικουμενική». Επανέλαβε δε, ότι το κόμμα του δε θα συνεργαστεί επιλεκτικά είτε με το ΠΑΣΟΚ είτε με τη ΝΔ, αλλά μόνο και με τους δύο σε ένα ευρύτερο σχήμα. Οπως είπε, «θέλω ένα σχήμα, το οποίο τουλάχιστον, θα είναι ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ. - ΝΔ».

Τη διασφάλιση της ρευστότητας για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα και τα μονοπώλια θέτει ως υπέρτατο στόχο από την αυριανή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ η Ντ. Μπακογιάννη, πλειοδοτώντας ταυτόχρονα υπέρ ακόμα πιο βάρβαρων και αντιδραστικών μέτρων.

«Πρέπει να ευχόμαστε να διασφαλιστεί ένας τρόπος μείωσης του χρέους μας, επιμήκυνση με χαμηλότερα επιτόκια και επίσης να διασφαλιστεί η ρευστότητα στην αγορά και στο τραπεζικό σύστημα», δήλωσε χαρακτηριστικά μιλώντας χτες στον «Vima FM», εκτιμώντας ταυτόχρονα ότι «θα είναι καταστροφή αν η Ευρώπη την Πέμπτη ή την Παρασκευή δεν βρει λύση». Η ίδια θεωρεί ότι «ο χρόνος τελειώνει πραγματικά στο τέλος του μήνα. Η Ευρώπη δεν έχει περιθώριο ούτε να στρουθοκαμηλίζει ούτε να κάνει πως δεν καταλαβαίνει». Υπερασπίστηκε επίσης το σχέδιο εξόδου από την κρίση που έχει παρουσιάσει η ομάδα που ανήκει στο Ευρωκοινοβούλιο, οι Ευρωπαίοι Φιλελεύθεροι, που προβλέπει επιπλέον άγριες περικοπές μισθών - συντάξεων, απολύσεις στο Δημόσιο και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας εκτίμησε ότι «μοιραία θα οδηγηθούμε σε εκλογές μέσα στο έτος», επειδή, όπως είπε, «η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να διαχειριστεί το πρόβλημα». Προέβλεψε όμως ότι μέσω των εκλογών θα «νομιμοποιηθούν» κυβερνήσεις συνεργασίας λέγοντας ότι «κανένα κόμμα μόνο του δεν μπορεί να το διαχειριστεί και επομένως ο λαός θα επιβάλλει τη συγκυβέρνηση που επιθυμεί».