ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η ... ανακούφιση και η διέξοδος

Τις πρώτες ώρες μετά τη συμφωνία που προέκυψε από τη Σύνοδο Κορυφής, η κυβέρνηση και οι αστοί δημοσιολόγοι έκαναν λόγο για «θρίαμβο». Η απόλυτη διαστρέβλωση σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τα συμφέροντα των εργατικών λαϊκών οικογενειών, αφού ο μόνος που έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει για τις αποφάσεις της λυκοσυμμαχίας είναι το κεφάλαιο. Στη συνέχεια, οι ίδιοι - κυβέρνηση και η πλειοψηφία των αστικών Μέσων Ενημέρωσης - λένε ότι ανακουφίστηκε ο λαός, ότι έχει αντοχές και ανοχές και ούτε λίγο ούτε πολύ, εξηγούν τους λόγους για τους οποίους ο λαός πρέπει να πανηγυρίζει για τα νέα δεινά που θα του φορτωθούν το επόμενο διάστημα. Αυτή η προπαγάνδα είναι ψεύτικη, επικίνδυνη και προκλητική. Από τα 109 δισ. ευρώ του νέου δανείου, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δε θα πάρουν ούτε ένα ευρώ. Αντίθετα, θα πληρώσουν ακόμα περισσότερα, ακριβώς γιατί υπεγράφη η συγκεκριμένη συμφωνία. Ακριβώς γιατί η καπιταλιστική κρίση είναι βαθιά, ακριβώς γιατί το καπιταλιστικό σύστημα είναι σάπιο και για να συνεχίσει να ζει θα επιτίθεται ακόμα πιο άγρια στην εργατική τάξη.

Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι οι εργαζόμενο που βιώνουν την τραγωδία του ...«θριάμβου» και της «ανακούφισης», πρέπει να δουν τι θα κάνουν και πώς θα απαντήσουν στα νέα άγρια μέτρα που επίκεινται. Ηδη, προσπαθούν να ζήσουν με τη μείωση των μισθών, με κατάργηση επιδομάτων, με αυξήσεις στη φορολογία, με αυξήσεις σε νερό, φως, τηλέφωνο. Ηδη, ξέρουν ότι θα δουλεύουν για 500 ή 600 ευρώ μισθό για κάποιους μήνες το χρόνο, χωρίς πλέον τις συλλογικές συμβάσεις. Ξέρουν ότι παίρνουν μειωμένη σύνταξη και οι νέοι εργάτες ξέρουν ότι δεν θα πάρουν καθόλου σύνταξη. Σκέφτονται με αγωνία το ενδεχόμενο του να αρρωστήσουν, γιατί αν δεν έχουν χρήματα, δε θα γιατρευτούν. Την ίδια στιγμή, βλέπουν ότι οι θριαμβολογίες συνοδεύονται με νέα προνόμια και φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, όταν η ανεργία έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Οτι οι ιδιωτικοποιήσεις, οι εκποιήσεις, οι παραχωρήσεις στα μονοπώλια είναι βασικό συστατικό της πολιτικής τους. Οι αντοχές έχουν τελειώσει...

Οι εργαζόμενοι να αποδείξουν ότι ούτε αντοχές έχουν ούτε ανοχές στη βαρβαρότητα του συστήματος. Να το δείξουν στην πράξη με τους ταξικούς αγώνες και την ενιαία μετωπική λαϊκή πάλη ενάντια στην πολιτική που τους καταστρέφει τη ζωή. Πρέπει να εγκαταλείψουν τα αστικά κόμματα και εκείνα τα κόμματα που προτείνουν εναλλακτικές που δεν αλλάζουν τίποτα από την ουσία του προβλήματος, που δε δίνουν καμία καθαρή προοπτική στη ζωή των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Η νίκη, ο θρίαμβος και η ανακούφιση για το λαό είναι ταυτισμένα με την ήττα των κομμάτων που υποστηρίζουν την πολιτική του κεφαλαίου, με την αντεπίθεση για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, με το δυνάμωμα της δικής του πάλης για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, για αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση με λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία. Για μια κοινωνία όπου τον πλούτο που θα παράγουν οι εργάτες θα τον απολαμβάνουν οι ίδιοι και όχι τα παράσιτα, οι καπιταλιστές. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν αυτήν την κατάσταση και να θριαμβεύσουν...

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Κήρυκες ενσωμάτωσης και υποταγής

Γρηγοριάδης Κώστας

Διάχυτη ήταν η νοσταλγία που κατέλαβε αίφνης γνωστούς δημοσιολόγους του αστικού Τύπου για «τα επιτεύγματα της μεταπολίτευσης», με αφορμή την 37η επέτειο από την πτώση της χούντας. Αυτό που υποβόσκει, όμως, πίσω από αυτές τις αναλύσεις είναι η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων ότι μπορεί ο λαός να επιστρέψει πίσω στις «καλές εποχές», ακριβώς για να αποτραπεί η ριζοσπαστικοποίησή του και να «θολώσει» ο προσανατολισμός της πάλης του για ρήξη και ανατροπή του καπιταλισμού με στόχο τη λαϊκή εξουσία. Το ομολογεί ευθέως ένας από αυτούς, όταν γράφει, πως «η προσήλωση στο μείζον, η καλλιέργεια της προσδοκίας για την ολική ανατροπή, η απόρριψη, ως οπορτουνισμός, της πάλης για βελτιώσεις στην παρούσα φάση, προκαλούν απογοήτευση στους πολίτες, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν είναι εκπαιδευμένοι στη λογική της αναμονής και δεν θέλουν να αναβάλουν για το μέλλον αυτό που πρέπει να γίνει σήμερα». Είναι ολοφάνερο ότι στο στόχαστρο μπαίνει το ΚΚΕ που «τους χαλάει τη σούπα», επειδή, αποκαλύπτοντας τον πραγματικό χαρακτήρα και τα αίτια της καπιταλιστικής κρίσης, αγωνίζεται να οργανώσει την πάλη του λαού και να βάλει σκοπό να κατακτήσει τη δική του εξουσία. Αντίθετα, οι καθεστωτικές πένες επιδιώκουν να εγκλωβίσουν την πάλη του λαού σε «πάλη για βελτιώσεις στην παρούσα φάση». Αν κάτι, όμως, έχει χρεοκοπήσει κάτω από το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης είναι ακριβώς αυτές οι σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές αντιλήψεις περί «συνεχών βελτιώσεων», που τάχα θα κάνουν «πιο ανθρώπινο τον καπιταλισμό». Αντίθετα, το ΚΚΕ έχει δικαιωθεί και είχε προειδοποιήσει το λαό για την επερχόμενη βαθιά καπιταλιστική κρίση. Ο λαός, λοιπόν, πρέπει να το εμπιστευτεί και να συμπλεύσει μαζί του στην πάλη, που θα ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων και θα κατακτήσει τη δική του εξουσία.

Η συμφωνία τηρείται, η «απελευθέρωση» εφαρμόζεται

Γρηγοριάδης Κώστας

Μέσα σε λίγες λέξεις ο πρώην υπουργός Υποδομών Δ. Ρέππας ανατρέπει ολόκληρη τη φιλολογία που αναπτύσσουν το τελευταίο διάστημα οι γαλαζοπράσινοι συνδικαλιστές στον χώρο των ταξί, περί δήθεν «κυβερνητικής ασυνέπειας» αναφορικά με τις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στις οδικές επιβατικές μεταφορές. Τους ...ξεμπροστιάζει θα μπορούσε να πει κανείς, από την άποψη ότι η δήλωση που έκανε στο «Βήμα της Κυριακής» ξεκαθαρίζει ότι το σύνολο του ΠΔ, που ο ίδιος είχε προωθήσει και εξειδίκευε το ν.3919/11 για την «απελευθέρωση» των κλειστών επαγγελμάτων, έχει υιοθετηθεί από το διάδοχό του στο υπουργείο Υποδομών, Γ. Ραγκούση, εκτός από το σημείο εκείνο που προέβλεπε πληθυσμιακές αναλογίες για την έκδοση νέων αδειών.

Ωστόσο, με τη δήλωσή του, ότι αυτό που στην πραγματικότητα κάνει ο νέος υπουργός δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά «μια άλλη προσέγγιση προς την ίδια κατεύθυνση της απελευθέρωσης της αγοράς», μετατρέπει τη βασική προπαγανδιστική γραμμή της ΝΔ και της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας για το ζήτημα περί «καταπάτησης συμφωνηθέντων» από πλευράς κυβέρνησης σε φληναφήματα ολκής.

Αν κάποιος μπορεί να καταγράψει «ασυνέπεια» στην κυβέρνηση είναι στο γεγονός ότι «καρφώνει» - για να μην πούμε «ξεφωνίζει» μέσω του προαναφερόμενου στελέχους της - τόσο τη ΝΔ όσο και τους πρασινογάλαζους συνδικαλιστές, το ακριβές περιεχόμενο της συμφωνίας που όλοι μαζί κατέληξαν, φυσικά «εν κρυπτώ» από τη βάση του κλάδου και αποκρυσταλλώθηκε στο περιβόητο «ΠΔ Ρέππα».

Συμφωνία, που οι συνεπείς αγωνιστικές δυνάμεις των αυτοαπασχολούμενων του χώρου από την πρώτη στιγμή είχαν καταγγείλει και δέχτηκαν το μένος και τις σφοδρότατες επιθέσεις της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, γιατί αποκάλυπταν στους συναδέλφους τους ότι το ΠΔ προωθεί την πλήρη παράδοση του πανάκριβου «φιλέτου» των οδικών επιβατικών μεταφορών σε μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες και τους αυτοαπασχολούμενους ταξιτζήδες φτηνό εργατικό δυναμικό στη δούλεψή τους. Είχαν επίσης από την αρχή καταγγείλει ότι οι περιβόητες πληθυσμιακές αναλογίες για την έκδοση νέων αδειών δεν είναι παρά το «τυρί στη φάκα» για να εφαρμόσει η κυβέρνηση ανενόχλητη την «απελευθέρωση» του επαγγέλματος. Τις αμέσως επόμενες ημέρες με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, μέσα στη «φωτιά» του απεργιακού αγώνα που θα κορυφωθεί, τα μέλη των τοπικών Επιτροπών Αγώνα θα εντείνουν τις προσπάθειες για να αποκαλύψουν στους συναδέλφους τους το βρώμικο παιχνίδι, που ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - συνδικαλιστική πλειοψηφία έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν στις πλάτες τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Οταν οι σάπιοι μιλούν για απρέπεια

Αργησε, αλλά εκδηλώθηκε ο ΛΑ.Ο.Σ. Μέχρι πρότινος πήγαινε «λάου - λάου» στο θέμα που αφορά στις κινητοποιήσεις των ταξιτζήδων. Μέχρι που έπαιρνε και το μέρος τους, παριστάνοντας το «φίλο» τους. Προχτές, όμως, ο εκπρόσωπός του δήλωσε: «Είναι αδιανόητο οι Γαλάζιοι Συνδικαλιστές των ιδιοκτητών ταξί να διδάσκονται απρέπειες από το ΠΑ.ΜΕ. Δεν υπάρχει κανένας στη Συγγρού για να τους πει ότι με όλα αυτά χάνουν το δίκιο τους;».

Είναι αν μη τι άλλο εξοργιστική η μέθοδος πολλών, και του ΛΑ.Ο.Σ., να αναγνωρίζουν αφ' ενός το δίκιο όσων κινητοποιούνται, αλλά όχι το δικαίωμά τους να το διεκδικούν με την όποια μορφή πάλης επιλέγουν κάθε φορά. 'Η να αποδέχονται αγώνες αν αυτοί εκδηλώνονται σε ένα αποστειρωμένο, από τα πριν καθορισμένο και αποδεκτό απ' το σύστημα, πλαίσιο.

Εχουμε πάντως να πληροφορήσουμε τους κυρίους του ΛΑ.Ο.Σ. ότι καλά θα κάνουν να προετοιμάζονται γι' αυτό που κατά τους ίδιους συνιστά «απρέπεια». Σύντομα θα έρθουν αντιμέτωποι με ένα λαό που θα αποφασίσει να διεκδικήσει το δίκιο του χωρίς προηγουμένως να ζητήσει την άδεια όσων του το αφαιρούν, για τον τρόπο με τον οποίο θα το κάνει. Σε κάθε περίπτωση, οι αγώνες και δη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι «κόσμημα» για τη χώρα και το λαό της, όπως κάθε τι που υπεραμύνεται της αξιοπρέπειας και του δικαιώματος ενός λαού να απολαμβάνει ο ίδιος τον πλούτο που παράγει. Οχι ότι περιμένουμε απ' τον ΛΑ.Ο.Σ. να το δει έτσι. Η αντίληψη και η αισθητική του εν λόγω μορφώματος είναι ακριβώς αυτή που ταιριάζει στο σάπιο σύστημα που εκπροσωπεί.

Υπηρέτες των αφεντάδων και οι πρωινοί της ΝΕΤ

«...Κάποιοι δεν πήγαν στο Προεδρικό Μέγαρο ισορροπώντας μεταξύ δημοκρατίας και μη δημοκρατίας...», σχολίασαν χτες οι δημοσιογράφοι της πρωινής ζώνης της ΝΕΤ, θέτοντας ουσιαστικά το ΚΚΕ εκτός νομιμότητας, επειδή δεν πήγε στη «γιορτή της Δημοκρατίας»!

Ενοχλεί που το ΚΚΕ δε γιορτάζει με τους βιομήχανους και το πολιτικό προσωπικό τους για την εξαθλίωση του λαού. Ενοχλεί που αποκαλύπτει το αληθινό - ταξικό πρόσωπο του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος. Της δημοκρατίας που στηρίζει ως δίκαιο και νόμιμο την εκμετάλλευση - την κλοπή της εργασίας των πολλών από τη μειοψηφία.

Οι ίδιοι δημοσιογράφοι αντιμετώπισαν με προκλητικό και περιφρονητικό τρόπο τον εκπρόσωπο της ΠΑΣΕΒΕ ταξιτζήδων, τον οποίον κάλεσαν όχι για να πει την άποψή του - αλλά για να «απολογηθεί» στα μεγάλα αφεντικά του τουρισμού. Θέλουν να λυπηθούμε τον εκμεταλλευτή που αφαιρεί το φαΐ από το τραπέζι του εργάτη, του αυτοαπασχολούμενου. Και να λιθοβολήσουμε - «διότι δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» - μαζί με τον έτερο ευτυχισμένο δημοσιογράφο διαμένοντα στην «ευτυχισμένη» Κέρκυρα των μεγαλοξενοδόχων, τους απολυμένους ξενοδοχοϋπαλλήλους, τους μικρομεσαίους που ξεκληρίζονται από τα μονοπώλια του τουρισμού...

Ταξική η εξουσία, ταξική και η ενημέρωση... Και επειδή το ΚΚΕ υπηρετεί άλλον δρόμο, ενοχλεί μέχρι και τους υπηρέτες των αφεντάδων.