Αυτοί που κλέβουν το ψωμί απ' το τραπέζι έχουν γίνει επιστήμονες στη διαστρέβλωση. Εκεί που χρωστάνε ζητάνε και το βόδι.

Κατά τον αρθρογράφο της «Καθημερινής», όποιος αντιδρά στη νέα συμφωνία με την ΕΕ είναι τσιφούτης, φιλάργυρος που προσπαθεί να γλιτώσει όσα απέκτησε. Ποιοι είναι αυτοί που αντιδρούν; Οσοι τους κόβουν το μισθό, όσοι τους κόβουν τη σύνταξη, όσοι χρυσοπληρώνουν την Υγεία και την Παιδεία, όσοι δε λένε να χωνέψουν ότι η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, ο ΟΤΕ έχουν γίνει ανώνυμες εταιρείες που στηρίζουν τα κέρδη τους στην καταλήστευση του λαού.

Ολοι αυτοί κατά τον αρθρογράφο είχαν «προνομοιακές σχέσεις» με το κράτος. Δυστυχώς για τον αρθρογράφο είναι κοινό μυστικό ότι τέτοια σχέση με το κράτος έχουν οι βιομήχανοι που δεν πληρώνουν φόρους και εισφορές, οι μεγαλοκατασκευαστές που επιδοτούνται με κρατικό χρήμα.

Στρεβλή είναι και η εικόνα που παρουσιάζει ο συγκεκριμένος αρθρογράφος για το δανειολήπτη. Επιμήκυνση στην αποπληρωμή ενός δανείου σημαίνει πάντα μεγαλύτερη θηλιά. Κανείς δε βάζει εθελοντικά θηλιά στο λαιμό του, κανείς δε θεωρεί κάτι τέτοιο «ανέλπιστο δώρο».

Ας αφήσουν, λοιπόν, ορισμένοι τα περί «αγάπης στην πατρίδα». Για τη συμφωνία που υπογράφηκε με την ΕΕ οι καπιταλιστές πίνουν ήδη στην υγεία των κορόιδων, δηλαδή των λαϊκών στρωμάτων που θα πληρώσουν ακριβά το μάρμαρο.

Στρεβλή εικόνα για την πραγματικότητα διαμορφώνουν και οι αυταπάτες για τη λειτουργία της δημοκρατίας με τα δημοψηφίσματα. Μια δημοκρατία που δεν υπάρχει στους χώρους παραγωγής, δεν υπάρχει πουθενά αλλού.

Για την εργατική τάξη πρέπει να γίνεται όλο και πιο καθαρό πως κάθε πολιτικό σύστημα αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη οικονομική βάση. Οσο αυτή η βάση έχει πυρήνα της την εκμετάλλευση να γίνεται κατανοητό ότι κυβερνά η δικτατορία των μονοπωλίων όποια προβιά κι αν φοράει.

Διά ταύτα, όσο τα αδιέξοδα στο σύστημα μεγαλώνουν, έτσι που να καταφεύγει και σε χοντράδες, τόσο περισσότερο αναγκαίο είναι η εργατική τάξη να συγκεντρώνει τις δυνάμεις της στη μάχη για την ανατροπή αυτής της εξουσίας, αυτής της οικονομικής βάσης.

Ποιος τη χάρη μας, η κυβέρνηση πήρε μπροστά, ένα νομοθετικό εργοστάσιο στο φουλ. Τέσσερα νομοσχέδια χτες. Αν δεν ζει κάποιος σ' αυτή τη χώρα πιστεύει πως πρόκειται για κοσμογονία.

Αλλα, όμως, λένε όσοι έχουν καθημερινή συναλλαγή με πραγματικούς ανθρώπους. Χτεσινό το ρεπορτάζ από τις εταιρείες διαχείρισης κοινοχρήστων. Μιλάνε για χιλιάδες που δεν πληρώνουν κι άλλους που δεν αναλαμβάνουν διαχειριστές για τον ίδιο λόγο. Το μαρτυρούν και οι εισπρακτικές των εταιρειών τηλεφωνίας που καταγράφουν ιλιγγιώδη αύξηση αδυναμίας πληρωμών. Ως και η ΔΕΗ, με το προνόμιο του κομμένου ρεύματος, καταγράφει σε πάνω από 150.000 αυτούς που δεν έχουν πληρώσει.

Η όλη κατάσταση θυμίζει εκείνο το «η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε».

Παράξενα πράγματα: Κάποιοι ληστεύουν μια τράπεζα στην Αταλάντη και φεύγοντας ανταλλάσσουν πυροβολισμούς με αστυνομικούς στην Τραγάνα. Η είδηση μεταδίδεται αστραπιαία από τις τηλεοράσεις, ενώ την ίδια ώρα σε μια επιτροπή της Βουλής ο αρχηγός της Αστυνομίας μιλάει για «χώρα ...καλάσνικοφ». Και ευκαιρίας δοθείσης, αφού βρήκε παπά είπε να θάψει πεντέξι. Μίλησε για «ραγδαία κλιμάκωση της βίας» και με τη φόρα που πήρε εμφάνισε όποιον διαδηλώνει περίπου ως επίδοξο πυρπολητή της Βουλής!

Αφήνουμε πρόσκαιρα στην άκρη τους συνειρμούς που γεννιούνται από τις παράξενες συμπτώσεις...

Περιμένει, όμως, κάποιος από τον αρχηγό της Αστυνομίας να είναι ψύχραιμος. Το αντίθετο συμβαίνει, αν σωστά καταγράφηκαν οι θέσεις που διατύπωσε χτες στη Βουλή στη Διαρκή Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας.

Γιατι γνωρίζει πως «ραγδαία κλιμάκωση της βίας» είναι αυτή που προέρχεται από το αστικό κράτος κατά του συνόλου των λαϊκών στρωμάτων. Συμμετέχει στην οργάνωση αυτής της βίας. Η βία που κλιμακώνεται είναι η βία κατά των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς.

Ξέρει πως «η άλλη πλευρά», στην οποία αναφέρεται είναι σάρκα από την σάρκα των μηχανισμών της κρατικής καταστολής. Και μια και δυο και χίλιες δυο φορές έχουνε πιαστεί στα πράσα οι προβοκάτορες να δρουν υπό την κάλυψη της αστυνομίας.

Οσο για τις «περίεργες συμπλεύσεις», που ανάφερε, ποιο είναι το παράξενο; Μία μήτρα γεννά τις διάφορες εκδοχές προβοκατόρων.

Λέει ψέματα όταν τους εμφανίζει να χτυπάνε την αστυνομία. Το εργατικό κίνημα χτυπάνε μόνιμα, σταθερά, κλιμακούμενα.

Ξέρει πως η υπηρεσία του αργά ή γρήγορα θα έχει να αντιμετωπίσει ένα ογκούμενο λαϊκό κίνημα. Και σπεύδει να κατασκευάσει σήμερα το άλλοθι για τα αυριανά χτυπήματα.

Είτε με κυβερνητική κατεύθυνση δήλωσε όσα δήλωσε, είτε πήρε μόνος του την πρωτοβουλία, ας έχουν γνώση οι φύλακες...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Καρμανιόλα για το λαό τα δημοψηφίσματα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Επιταχύνεται η ανταλλαγή ομολόγων

ΤΑ ΝΕΑ: Φυλακή αν δεν πληρώσετε!

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Κλήση από την εφορία σε 900.000 οφειλέτες

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Αυτόφωρο για χρέη στο Δημόσιο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Κούρεμα Ραγκούση από υπουργούς και Μαξίμου

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ανατροπές στα Βαρέα και Ανθυγιεινά

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Αλλάζουν ζωή 150.000 στα βαρέα

Ο ΛΟΓΟΣ: Εκτός λίστας 100.000 εργαζόμενοι

ΕΘΝΟΣ: Ποιοι μένουν στα βαρέα και ανθυγιεινά

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Ποιοι κόβονται από τη λίστα των βαρέων και ανθυγιεινών

ΑΥΡΙΑΝΗ: Ξέσπασε πόλεμος Αμερικανών και Γερμανών για τις ΔΕΚΟ

Η ΑΥΓΗ: Οι πρυτάνεις για το νομοσχέδιο: Σκοτώνει τα πανεπιστήμια

«...Τον κοίταγε στα δόντια» λέει θυμόσοφα ο λαός μας για εκείνον που ψάχνει να βρει το ελάττωμα ακόμη και σε εκείνο που του χαρίζουν και που τόσο πολύ το χρειάζεται (...) Ολοι αυτοί, στην πραγματικότητα στην οποία ζούμε, πραγματικοί τσιφούτηδες, αφού το μόνο που τους νοιάζει είναι πώς οι ίδιοι θα γλιτώσουν κάτι από όσα με τη φιλαργυρία τους απέκτησαν. Γι' αυτό, πονηροί οι ίδιοι πάντοτε, δεν μιλούν ποτέ για τις επιπτώσεις που θα είχε η ντεκλαρέ και απερίσκεπτη χρεοκοπία. Να διαφυλάξουν όσα απέκτησαν εκμεταλλευόμενοι προνομιακές σχέσεις με το κράτος και να φορτώσουν στους υπόλοιπους βάρη μεγάλα και κυρίως, τη βύθιση της κοινωνίας σε μια παρατεταμένη φτώχεια (...) Μακρότερες περίοδοι εξόφλησης των νέων ομολόγων, με ένα όσο γίνεται μικρότερο επιτόκιο στα τρέχοντα επίπεδα. Αυτό ακριβώς θέλει κάθε βαριά δανεισμένος για να επιστρέψει σε προσφορότερο έδαφος μεγέθυνσης του διαθέσιμου εισοδήματός του. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν εκείνοι που δείχνουν την επιμήκυνση ως "μακρά υποδούλωση" (...) Πρόκειται για ανέλπιστο δώρο και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί από όσους εξακολουθούν να θέλουν να συνδυάζουν τον πραγματισμό της δράσης με την αγάπη για την πατρίδα μας» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Από τις ανακοινώσεις που έκανε χτες ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών, προέκυψε κάτι παράδοξο. Μπορεί να προκηρυχθεί ένα δημοψήφισμα, αλλά το αποτέλεσμά του να μη δεσμεύει την κυβέρνηση! (...) Αυτό σημαίνει ότι η (εκάστοτε) κυβέρνηση θα μπορεί να πετάξει την ετυμηγορία των ψηφοφόρων στον κάλαθο των αχρήστων, αν κρίνει ότι δεν τη βολεύει στους σχεδιασμούς της... (...) πρόκειται, τουλάχιστον, για παραδοξότητα (...) γιατί να μπούμε σε μια τέτοια "περιπέτεια", αν οι αποφάσεις είναι, έτσι κι αλλιώς, στη διακριτική ευχέρεια των κυβερνήσεων; (...) στα δημοψηφίσματα δίνονται καθαρές απαντήσεις: "ναι" ή "όχι". Και η κυβέρνηση δεν μπορεί να σχεδιάζει να μπορεί να το μετατρέψει, κατά το δοκούν, σε "ναι (ή όχι) μεν, αλλά". Αν αυτό συμβαίνει, παίζει εν ου παικτοίς. Σε βάρος του λαού και της έννοιας της Δημοκρατίας» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).