ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πάλη για δημόσια δωρεάν Παιδεία

Με τον πιο επίσημο τρόπο η υπουργός Παιδείας διαμήνυσε ότι για φέτος οι προσλήψεις εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα αγγίξουν τον ...εξωφρενικό αριθμό των 600. Πριν από ένα μήνα είχε ακουστεί ο αριθμός των 3.500 εκπαιδευτικών, αλλά αυτός αποτελεί πλέον παρελθόν. Η κατάσταση γίνεται τραγική από το γεγονός ότι ήδη από το 2010 έχουν συνταξιοδοτηθεί 23.000 εκπαιδευτικοί και για φέτος υπολογίζονται άλλοι 11.000. Ολη αυτή η κατάντια αποδίδεται από την κυβέρνηση στην «κακή οικονομική κατάσταση της χώρας» και δηλώνει ότι, δυστυχώς, λυπάται, ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο γιατί δεν υπάρχουν πόροι.

Αυτή η ψευτο-επιχειρηματολογία είναι πλήρως εναρμονισμένη με τις ανάγκες και τα συμφέροντα που θέλει να εξυπηρετήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αυτές όμως δεν έχουν καμία σχέση, για την ακρίβεια είναι εχθρικές, με τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Για την κυβέρνηση και τους άλλους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου και η Παιδεία, όπως και η Υγεία, η Πρόνοια αλλά και η ίδια η αξιοπρεπής ζωή με δικαιώματα (μεροκάματο, ασφάλιση, συνθήκες δουλειάς, δικαίωμα στον πολιτισμό, στην αναψυχή, στην άθληση, στον ελεύθερο χρόνο για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών), είναι κόστος για το αστικό κράτος.

Θέλουν να πείσουν το λαό ότι η χειροτέρευση της ζωής του είναι μονόδρομος. Του καλλιεργούν τη λογική ότι άμα συμβιβαστεί, άμα σκύψει το κεφάλι και «κάνει ...υπομονή για κάποια χρόνια, θα βγούμε από τη στενωπό». Βέβαια, τι καλύτερη απόδειξη για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο ότι η δήθεν «σωτηρία της χώρας» με τα μνημόνια, το «Μεσοπρόθεσμο», το «χρήμα που εξασφαλίστηκε από τα δάνεια», δεν έχει καμία σχέση με τη βελτίωση της ζωής του. Τα χρήματα όπως και πριν την κρίση και τώρα πάνε στο μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, στους τραπεζίτες και για τα λαϊκά στρώματα έρχονται απολύσεις, νέες περικοπές, νέα χαράτσια, μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και της Εκπαίδευσης.

Η απάντηση σε αυτή την κατάσταση δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, που πρέπει να διεκδικήσει το δικαίωμα των παιδιών του σε μια αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση. Και είναι σημαντικό η διεκδίκηση να γίνει με συλλογικό τρόπο και να απαντήσει και σε προσπάθειες συμβιβασμού και υποταγής που παρουσιάζονται ως «καινοτόμες και έξυπνες δράσεις». Τέτοιες είχαμε κάμποσες μόνο το τελευταίο διάστημα. Σε σχολείο του Μολύβου της Μυτιλήνης, αντί οι γονείς να μαθαίνουν στους μαθητές να διεκδικούν τα δικαιώματά τους, τους έστησαν στην παραλία για να σχηματίσουν το «Τhank you» (Σας ευχαριστούμε) για να πουλάνε τη φωτογραφία τους σε χαρακάκια και σελιδοδείκτες στους τουρίστες για τις ...ανάγκες του σχολείου. Μόνο που η ζητιανιά δε διαμορφώνει προσωπικότητες αλλά ...υποχείρια. Αντίστοιχα ο Δήμος Νέας Ιωνίας στην Αττική (δημοτική αρχή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) υπέγραψε «μνημόνιο συνεργασίας» με Μη Κυβερνητική Οργάνωση για κάλυψη δραστηριοτήτων, όπως «ενισχυτική διδασκαλία στα σχολεία, δημιουργική απασχόληση παιδιών στα Δημοτικά αλλά και στους Παιδικούς σταθμούς», με πεντάμηνες συμβάσεις (το μέγιστο) 25 ευρώ τη μέρα, ανοίγοντας τον «ασκό του Αιόλου» για επέκταση των ελαστικών σχέσεων απασχόλησης. Τα λαϊκά στρώματα έχουν λύση: Με το ταξικό κίνημα να στηθούν παντού επιτροπές αγώνα και λαϊκής δράσης, μαζί με το ΚΚΕ. Ούτε βήμα πίσω από αυτά που μας ανήκουν.

Να τους σφίξει ο λαός τα λουριά

Γρηγοριάδης Κώστας

Στην ξετσίπωτη θριαμβολογία και τα τερατώδη ψέματα εμμένει ο πρωθυπουργός, προκειμένου να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού και να προχωρήσει με διαδικασίες εξπρές τα πρωτοφανή σε αγριότητα αντιλαϊκά μέτρα. «Την προηγούμενη Πέμπτη, οι ηγέτες της Ευρωζώνης αποφάσισαν να βγάλουν επιτέλους τη θηλιά από το λαιμό μας», ισχυρίστηκε μιλώντας χτες στην Αρτα, ψευδόμενος συνειδητά. Η πραγματικότητα είναι ότι, με τις αποφάσεις της Ευρωζώνης, η θηλιά στο λαιμό του λαού σφίγγει ακόμη πιο πολύ και το μέλλον του γίνεται πιο μαύρο. Η ανάσα, που πράγματι πήραν το εγχώριο τραπεζικό σύστημα και οι μονοπωλιακοί όμιλοι, σε καμία περίπτωση δεν μεταφράζεται σε ανάσα για το λαό. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα τις λίγες μέρες που πέρασαν από τη Σύνοδο της Ευρωζώνης, με τη νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός, μόνο τη βδομάδα που πέρασε, είδαν 120.000 εργαζομένους να πετάγονται έξω από τα ΒΑΕ, ότι ξεκινούν οι απολύσεις και η εργασιακή εφεδρεία για χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, ότι επιταχύνονται οι ιδιωτικοποιήσεις και η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ότι μέχρι το τέλος του Αυγούστου η κυβέρνηση επιδιώκει να περάσει 47 νομοσχέδια με βαθιές αντιλαϊκές ανατροπές, κ.ο.κ. Κι όμως, όλα αυτά, που αποτελούν βέβαια σταγόνα στον ωκεανό των βάρβαρων μέτρων του μεσοπρόθεσμου που προωθούνται, ο πρωθυπουργός τα χαρακτήρισε χτες «άλμα σε ένα καλύτεροο μέλλον»(!). Είναι ώρα ο λαός να τους σφίξει τα λουριά, να βάλει φρένο στα βάρβαρα μέτρα και ταυτόχρονα να χαράξει γραμμή ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων.

Ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης

Ούτε μια ανακοίνωση, έστω για το θεαθήναι, δεν έβγαλε η ΝΔ για τις απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο, που ξεκινούν από την κατάργηση ή συγχώνευση 11 μεγάλων φορέων του δημοσίου με 7.000 εργαζόμενους. Φυσικά, δεν πρόκειται για τυχαία παράλειψη. Η ηγεσία της ΝΔ συμφωνεί πλήρως με τα παραπάνω μέτρα και με τη στάση της ενθαρρύνει την κυβέρνηση να προχωρήσει προσφέροντας απόλυτη συναίνεση. Αποδεικνύεται επιπλέον ότι η διαφωνία που εξέφραζε τις προηγούμενες μέρες η ηγεσία της ΝΔ, ότι τάχα είναι κατά των απολύσεων και γι' αυτό προτείνει ως δήθεν εναλλακτική λύση την εργασιακή εφεδρεία, ήταν καθαρά προσχηματική και ψηφοθηρική. Επικροτεί και συμπλέει πλήρως με τα σχετικά άρθρα του «Μεσοπρόθεσμου» που προβλέπουν και απολύσεις και εργασιακή εφεδρεία για 12 μήνες και μετά υποχρεωτική απόλυση. Δεδομένη είναι, επίσης, η σύμπλευση και η στήριξη στις 47 «μεταρρυθμίσεις» που προωθεί η κυβέρνηση μέχρι το τέλος Αυγούστου, αφού σχεδόν στο σύνολό τους είναι και δικές της προτάσεις. Γι' αυτό άλλωστε και δεν έχει βγάλει «κιχ» για καμία από τις προωθούμενες αντιδραστικές και βαθιά αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις». Το μόνο για το οποίο «φωνάζει» και μάχεται είναι η πλήρης φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας. Επιπλέον, προκειμένου να φανεί ως άξιος διαχειριστής της κρίσης στα μάτια της πλουτοκρατίας, επιχειρεί «φυγή προς τα μπρος», με τις προτάσεις της για τη συνταγματική αναθεώρηση, όπου διαγκωνίζεται την κυβέρνηση σε αντιδραστικά μέτρα θωράκισης του αστικού πολιτικού συστήματος και χειραγώγησης του λαού. Ο λαός, όμως, βγάζει τα συμπεράσματά του και συνειδητοποιεί ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο αν δεν απαλλαγεί από τα κόμματα και την εξουσία του κεφαλαίου.

Κυβερνητικότερη των κυβερνητικών

Οχι που δε θα έσπευδε η ΔΗΜ.ΑΡ. να βάλει πλάτη στην κατάργηση δημόσιων οργανισμών. Ο εκπρόσωπός της δήλωσε χτες ότι «η αναγκαία μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα προϋποθέτει τη συγχώνευση ή ακόμα και την κατάργηση περιττών δημοσίων οργανισμών»!

Κι αφού τείνει χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση, σπεύδει να προσθέσει για τα μάτια του κόσμου: «Οι διαδικασίες αυτές πρέπει να προχωρήσουν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, διαφανή τρόπο και με ουσιαστική προστασία του απασχολούμενου προσωπικού. Οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις δεν αποτελούν τη λύση. Το υπάρχον μόνιμο προσωπικό πρέπει να αξιοποιηθεί με μετατάξεις και, όπου είναι αναγκαίο, με διαδικασίες επανακατάρτισης, σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες, εκεί όπου υπάρχουν - και υπάρχουν - πραγματικές ανάγκες και κενά».

Θα έπρεπε να γνωρίζει η ΔΗΜ.ΑΡ. και το γνωρίζει, αλλά σκόπιμα ποιεί την νήσσαν, ότι οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης δεν αποσκοπούν στο να εξυπηρετήσουν το «δημόσιο συμφέρον», το συμφέρον του λαού, ούτε καμία έγνοια έχει για τους εργαζόμενους στους υπό κατάργηση οργανισμούς. Ο λαός στο σύνολό του, μέσα σ' αυτόν και οι εργαζόμενοι των συγκεκριμένων οργανισμών και φορέων, θα πληρώσει βαριές τις συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής, όπως αυτή εκφράζεται και στο συγκεκριμένο θέμα. Ας αφήσει, λοιπόν, η ΔΗΜ.ΑΡ. τις κουτοπονηριές κατά μέρος. Στηρίζει την κυβέρνηση και την πολιτική της και οι επιμέρους ενστάσεις της δεν κάνουν καμία διαφορά για το λαό.