Η κυβέρνηση επιχειρεί να γυρίσει υπέρ της το γεγονός ότι έχει κηρύξει πόλεμο στην εργατική τάξη, στο σύνολο των λαϊκών στρωμάτων. Ναι, είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, έχουμε πόλεμο και στον πόλεμο χάνονται και ανθρώπινες ζωές, για να ζητήσει στη συνέχεια να συστρατευτούν τα λαϊκά στρώματα, ως «έθνος», στο πλευρό της κυβέρνησης. Η λαθροχειρία είναι προφανής, όσο και το θράσος του εκπροσώπου της αστικής εξουσίας.

Την ίδια ώρα που ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ζητάει να υπάρχουν και «πτώματα» για να σωθεί το σύστημα, οι καπιταλιστές ομολογούν μόνοι τους ότι η κρίση σημαίνει ζημιά και για κάποιους από τους καπιταλιστές.

Αυτό ακριβώς είναι η καπιταλιστική κρίση. Το διακύβευμα παραμένει: Ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα των καπιταλιστών; Η εργατική τάξη, απαντούν οι κυβερνήσεις των καπιταλιστών. Να πληρώσουν οι καπιταλιστές, είναι η σταθερή θέση των εργατών. Και σ' αυτή τη θέση συσπειρώνονται όλο και περισσότεροι.

Γεγονός που προκαλεί νευρικότητα στους προπαγανδιστές του συστήματος. Καθώς από κει που δήλωναν με στόμφο «αμελητέα δύναμη το ΚΚΕ», οι έγκαιρες αναλύσεις του ΚΚΕ για την καπιταλιστική κρίση και το ακόμα πιο έγκαιρο κάλεσμά του να αρνηθεί ο λαός να πληρώσει την κρίση, να απαιτήσει να πληρώσει η πλουτοκρατία, πιάνουν τόπο, εκφράστηκαν ήδη με μεγάλες διαδηλώσεις που έχουν σημαία τους το «δεν πληρώνουμε τα χρέη των καπιταλιστών».

Τα πράγματα σφίγγουν για τους καπιταλιστές. Δεν το βεβαιώνουν μόνο οι αναλύσεις των διεθνών πρακτορείων, το βεβαιώνει και ο ...Μανδραβέλης. Που αφιέρωσε κοντά μισή σελίδα για να κλάψει που τα επαγγελματικά στελέχη του ΚΚΕ, που στα πλαίσια των οικονομικών δυσκολιών αποφάσισαν να μειώσουν το μισθό τους και δεν μπορούν να βρουν άλλη δουλειά. Σντουπ!

Τι να σχολιάσεις από τέτοια «ανάλυση»; Τι μπορεί να σημαίνει για έναν σάπιο ως το μεδούλι ο στίχος «μαύρα μαλλιά κι ασπρίσανε, απ' τη μεριά της εξορίας γυρίσανε»;

Η «Καθημερινή» δεν είναι μόνο κατεξοχήν εκπρόσωπος της αστικής τάξης, είναι και φορέας της ηθικής της. Από τον Κασιμάτη που φιλοξενείται στη δεύτερη σελίδα της ως τον Μανδραβέλη στην 11η, αυτό που διαπερνά τις σελίδες της δεν είναι μόνο το μίσος για την εργατική τάξη και το Κόμμα της, το ΚΚΕ, αλλά και το ήθος σάπιων αξιών, σάπιου πολιτισμού που νομίζει πως με λάσπη θα κάνει τον κόσμο σαν τη μούρη του.

Κανένα σχόλιο, λοιπόν. Μόνο η διαπίστωση πως πράγματι σφίγγουν τα πράγματα για την αστική τάξη. Και είναι υποχρεωμένη να πολεμήσει άγρια τον νεκροθάφτη της μπας και παραμείνει στη ζωή έστω και σαν ζόμπι. Δικαίωμα που δεν της αναγνωρίζουν οι χιλιάδες που συγκεντρώθηκαν προχτές στο Σύνταγμα συσπειρωμένοι σε δεκάδες λαϊκές οργανώσεις, όπως και καθένας που ψάχνει τρόπο να πιάσει κι αυτός το φτυάρι και να συμβάλει στο γκρέμισμα όλων αυτών που καθισμένοι στο σβέρκο του λαού παριστάνουν τους καμπόσους. Κοντός ψαλμός η χρεοκοπία τους. Κανένα κλάμα.

Μόνο, να κάνουμε ό,τι περνά απ' το χέρι μας για να μην έχει τόπο να σταθεί η αστική εξουσία. Να κάνουμε ό,τι περνά απ' το χέρι μας για να οργανώνονται κάθε μέρα και περισσότεροι στο λαϊκό μέτωπο που συγκεντρώνει τα πυρά του σ' ένα: Να μην πληρώσει ο λαός, να πληρώσουν εφοπλιστές, τραπεζίτες, στο σύνολό τους οι καπιταλιστές.

Σ' αυτή τη μάχη η προπαγάνδα έχει κυρίαρχο ρόλο. Μέτρα, λοιπόν, το έχει σου: Ο,τι υπηρετεί τη δική σου μάχη: Ο «Ριζοσπάστης» και ο «902». Και γύρνα την πλάτη στα κανάλια του αντίπαλου. Αρνήσου να παριστάνεις το θεατή σ' ένα στημένο παιχνίδι όπου στο «Mega» ο Τσίμας «κόβει» μιλώντας για εφοπλιστές με 5 παιδιά που παίρνουν επίδομα πολύτεκνου και ο Ροντούλης του ΛΑ.Ο.Σ., που έχει ψηφίσει το μνημόνιο, «ράβει» παριστάνοντας τον προστάτη των αδυνάτων την ώρα που το κόμμα του ζητάει να προστατευτεί η χώρα από τη λαϊκή πάλη για να βγει η θηλιά που στραγγαλίζει το λαό και τον κομμουνιστικό κίνδυνο.

Κλείσε και τ' αυτιά την ώρα που ο Βενιζέλος ονομάζει πατρίδα το ταμείο των καπιταλιστών. Γι' αυτό το ταμείο ούτε μια ρανίδα αίμα.

Εχεις όπλα. Κλείσε τη στρόφιγγα. Να μείνουν χωρίς χρήμα. Ούτε δεκάρα πια από τα λαϊκά στρώματα στο ταμείο των καπιταλιστών.

Το σύστημα που πετάει στα σκουπίδια τους ανθρώπους του δεν έχει δικαίωμα ύπαρξης. Αυτό συμβαίνει σήμερα στον καπιταλισμό όπου Γης. Σωρεύει στα σκουπίδια εκατομμύρια ανθρώπους.

Απέναντι σε μια τέτοια καταστροφή δεν έχει νόημα να φωνάζεις στο καφενείο «ζώα, είναι ζώα» για τους κυβερνώντες. Εχει αξία να τους γκρεμίσεις.

Οποια κυβέρνηση κι αν παρουσιάσουν αύριο με εντολή να εφαρμόσει αυτήν την πολιτική, πρέπει να μην μπορεί να κυβερνήσει. Κι αυτό μπορούν να το επιβάλουν όσοι από σήμερα καλούνται να πληρώσουν. Η οργανωμένη, μαζική, συλλογική, άρνηση πληρωμών, σήμερα κιόλας, μπορεί να λειτουργήσει σαν ποτάμι που θα καθαρίσει την κοπριά.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΑΟΥ ΧΤΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ βροντοφώναξαν δεν πληρώνουμε τα χαράτσια

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Καταιγίδα μέτρων

ΤΑ ΝΕΑ: Στο θυσιαστήριο μισθωτοί, συνταξιούχοι και... 30.000 «έφεδροι»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Επιδρομή χωρίς έλεος

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Πρώτο κύμα νέων μέτρων - σοκ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Γκρεμίζουν τις συντάξεις. Δημεύουν τα ακίνητα

ΕΘΝΟΣ: Ιλιγγος για μισθωτούς - συνταξιούχους

ΑΥΡΙΑΝΗ: Θυσίες στο βωμό της τρόικας ενώ πάμε ολοταχώς για ανεξέλεγκτη χρεωκοπία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Φόρος από τα 350 ευρώ το μήνα!

Ο ΛΟΓΟΣ: Αμαρτίες κυβέρνησης παιδεύουσι Ελληνες...

Η ΑΥΓΗ: Εκτελούν την κοινωνία

Το ΠΟΝΤΙΚΙ: Ρουλέτα πτώχευσης

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εξεταστική για το πώς φθάσαμε στο Μνημόνιο

«Χωρίς στέγη, χωρίς σόμπα. Και χωρίς ένα πιάτο φαΐ. Ετσι καλούνται να τα βγάλουν πέρα τον χειμώνα τουλάχιστον 18 εκατομμύρια Ευρωπαίοι (...) η οικονομική κρίση επιβαρύνει ακόμη περισσότερο 80 εκατομμύρια Ευρωπαίους που ήδη ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Και χιλιάδες άλλοι αναγκάζονται κάθε μέρα που περνά να μοιραστούν την ίδια μιζέρια με αυτούς (...) οι ίδιες χώρες που με τις πολιτικές τους πλημμύρισαν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες με αστέγους, φτωχούς και πεινασμένους, αρνούνται σήμερα να περιμαζέψουν τα ανθρώπινα σκουπίδια τους. Και ζητούν την κατανόησή μας, επειδή έχουν και αυτές προβλήματα. Κάτι που μας θυμίζει εκείνο τον διάλογο από τα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης. "Από πού έρχεστε, δεσποσύνες μου;". "Μόλις επιστρέψαμε από τη λαιμητόμο. Θεούλη μου, πόσο ήταν θλιμμένος ο δύστυχος ο δήμιος!"» (από άρθρο στα ΝΕΑ).

«Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Κάθε δόση κι ένας ψυχοβγάλτης. Κάθε δόση και νέα μέτρα, που ήταν παλιά, αλλά δεν εφαρμόστηκαν, γιατί η κυβέρνηση άργησε ή δεν υπολόγισε καλά ή απέτυχε ή ό,τι άλλο θέλουν να μας πλασάρουν (...) έχουμε χάσει πλέον το λογαριασμό με την ακατάσχετη μετρολογία και μετροφοβία. Που πέφτουν όλα μαζί στο κεφάλι των πολιτών, με τη μέθοδο των διαρροών. Για να πάθουν κάποιου είδους μιθριδατισμό και στο τέλος να "αφαιρεθούν" ένα - δυο, για να αναφωνήσουν κάποιοι "ουφ, τα γλιτώσαμε", θυμίζοντας την ιστορία με την καλύβα του Χότζα (...) όμως, το "έργο" αυτό δεν κόβει πλέον εισιτήρια (...) αν ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Οικονομικών και όλη η κυβέρνηση νομίζουν ότι οι πολίτες διαθέτουν απεριόριστες αντοχές, πλανώνται πλάνην οικτράν» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).