ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Προβοκάτσια ολκής κατά του ΚΚΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Κάποια Πόπη Σουφλή, η οποία αυτοσυστήνεται ως «δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας Αττικά Νέα», δημοσίευσε την Παρασκευή σε ιστολόγιο που διατηρεί με την ίδια επωνυμία, επιστολή, όπως λέει η ίδια, αναγνώστη της, με τον τίτλο «Είναι απαραίτητη η δυνατή επανεμφάνιση του ΚΚΕ». Μέσα σε παραλήρημα, κατηγορεί το ΚΚΕ ότι την ώρα που «ο κόσμος χάνεται (...) οι κομμουνιστές, μέσα στα δυσβάσταχτα μέτρα που βάζει η Κατοχική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στον ακέφαλο λαό, σκέφθηκε να αποκαταστήσει μετά από 70 χρόνια τον Βελουχιώτη, αντί να τεθεί επικεφαλής του λαού και να τον ξεσηκώσει πανελλαδικά», συνεχίζοντας παρακάτω ως εξής: «πού είναι το ΚΚΕ μήπως γέρασε πλέον και ήλθε η ώρα της απόσυρσής του μήπως βρίσκεσθε σε αγρανάπαυση;». Δεν ξέρουμε αν ο επιστολογράφος ή η Πόπη Σουφλή βρίσκονται σε άλλη χώρα ή σε άλλον πλανήτη και έχασαν το ΚΚΕ, τους ταξικούς εργατικούς αγώνες εδώ και 2 χρόνια, τη δράση και τη συμβολή του ΚΚΕ στην ανάπτυξή τους, αλλά μισούν, γι' αυτό και χτυπούν, και την ταξική πάλη και το ΚΚΕ - αυτό δηλώνουν με το συγκεκριμένο κείμενο-λίβελλο, αφού όλη τους η φρασεολογία δείχνει προβοκάτσια ολκής. Αλλος, λοιπόν, είναι ο ρόλος και η αποστολή τους.

Αυτό επιβεβαιώνεται πανηγυρικά από την τελευταία παράγραφο της επιστολής, όπου γράφεται επί λέξει: «Τελειώνοντας θέλω να σας επισημάνω ότι κυκλοφορεί ευρέως ανά την Ελλάδα πως το ΚΚΕ δεν παίρνει δραστικά μέτρα κατά της κυβέρνησης, γιατί εισπράττει χονδρά πακέτα για να ασκεί πολύ χαλαρή αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ». Να, ποιος είναι ο στόχος τους, του επιστολογράφου και της «εκδότριας» που το δημοσίευσε: Να αφήσει να σέρνεται προβοκατόρικα στο διαδίκτυο ότι το ΚΚΕ «τα παίρνει» από το ΠΑΣΟΚ για να κάνει «χαλαρή αντιπολίτευση», γι' αυτό δεν κάνει αγώνες!

Επειδή, μάλιστα, το συγκεκριμένο γράμμα προβοκάρει με χυδαίο τρόπο το ΚΚΕ, αφού το ψέμα τους παραπέμπει σε Γκέμπελς, υιοθετήθηκε και αναπαράχθηκε σχεδόν αυτόματα σε άλλα ιστολόγια στο διαδίκτυο, γνωστά για την έφεσή τους στις αντικομμουνιστικές βρωμιές. Που εκπορεύονται από συγκεκριμένες υπηρεσίες, αστικά επιτελεία. Οι συγκεκριμένοι, ζηλεύοντας τη δόξα του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑ.Ο.Σ. και άλλων στη λάσπη κατά του ΚΚΕ, υπηρετούν τη χυδαία προβοκάτσια, αναπαράγοντάς την ως γκεμπελίσκοι.

Μισθοί 265 ευρώ;

Τι ακριβώς σημαίνουν για το λαό οι επενδύσεις των Γερμανών - και γενικότερα οι επενδύσεις των κεφαλαιοκρατών, ντόπιων, ξένων κ.λπ. - αναδεικνύει το ρεπορτάζ της γερμανικής «Frankfurter Allgemeine Zeitung» με αφορμή την επίσκεψη του Φ. Ρέσλερ και των Γερμανών επιχειρηματιών στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «για να είναι συμφέρουσες οι επενδύσεις στην Ελλάδα, πρέπει να αυξηθεί η παραγωγικότητα της χώρας. Ο δρόμος γι' αυτό είναι μακρύς και περνάει μέσα από οδυνηρές περικοπές μισθών. Για παράδειγμα, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας για το 2008, τελευταίο έτος πριν από την κρίση, στην Ελλάδα ο μέσος μισθός ανερχόταν σε 1.727 ευρώ. Στη Βουλγαρία, το βόρειο γείτονα της Ελλάδας και μέλος της ΕΕ από το 2007, το αντίστοιχο ποσό είναι 265 ευρώ. Η Ελλάδα θα πρέπει να αναπτύξει ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για να αντισταθμίσει αυτή τη διαφορά και μέχρι στιγμής δεν το έχει κάνει».

Εκείνο, δηλαδή, που αναδεικνύει η αστική γερμανική εφημερίδα, είναι ότι για να γίνει η Ελλάδα ελκυστική και να συρρεύσουν οι επιχειρηματίες για να κάνουν μπίζνες πρέπει να γίνει ανταγωνιστική, δηλαδή να μειώσει την τιμή της εργατικής δύναμης στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο. Μάλιστα, η γερμανική εφημερίδα, ουσιαστικά, καταθέτει και πρόταση: Να φτάσουν οι μισθοί στην Ελλάδα κάτω από το επίπεδο που είναι στη Βουλγαρία.

Δεν πρόκειται για «εφεύρεση» της εφημερίδας, αλλά για τους πόθους του κεφαλαίου, που θέλει να κατακλέβει τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι και για αντάλλαγμα να τους δίνει ένα ξεροκόμματο. Εκεί θέλουν να φτάσουν τον ελληνικό λαό. Ομως, τις εξελίξεις μπορεί να τις καθορίσει ο ίδιος ο λαός με την ένταση της ταξικής πάλης και τη διεκδίκηση να είναι ο ίδιος ο λαός κύριος του πλούτου που παράγει.

Στόχος η αντεπίθεση

Τα χτυπήματα της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθεί να διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση, μέσα από τη στήριξη του κεφαλαίου και την εξασφάλιση νέων προνομίων για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, γίνονται όλο και πιο θανατηφόρα. Τούτη τη φορά, στόχο είχαν τις κλαδικές συμβάσεις, την ακύρωση της μονιμότητας της απασχόλησης στο Δημόσιο, τη φορολόγηση ακόμα και πενιχρών εισοδημάτων, που είναι μικρότερα και από τα επιδόματα ανεργίας.

Το ΚΚΕ, και πρέπει να το σημειώνουμε αυτό με έμφαση, έγκαιρα, από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η κρίση, το είχε πει σε όλους τους τόνους. Είχε προειδοποιήσει τους εργαζόμενους ότι οι κεφαλαιοκράτες και τα κόμματα που τους υπηρετούν δε θα αρκεστούν σε μία, δύο ή τρεις δέσμες μέτρων. Η κρίση οξύνει τις ταξικές αντιθέσεις και με αυτή την έννοια η επιθετικότητα και η αγριότητα που επιδεικνύουν σήμερα ήταν απόλυτα προβλέψιμες. Ηταν αναμενόμενες, από τη στιγμή που άνοιξαν τα μέτωπα και κήρυξαν πόλεμο ολοκληρωτικό κατά της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων της χώρας, προκειμένου να ξεπεράσουν τις συνέπειες της κρίσης και να εξασφαλίσουν καλύτερους όρους επενδύσεων, δηλαδή, μεγαλύτερα κέρδη για τη μετά την κρίση περίοδο.

Μέχρι τώρα τα αλλεπάλληλα κύματα των επιθέσεων καθήλωσαν το λαϊκό εισόδημα, σμπαράλιασαν τις λαϊκές οικογένειες από τις συνεχείς αυξήσεις των έμμεσων φόρων, καρατόμησαν το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και τις συντάξεις, μετέτρεψαν τις εργασιακές σχέσεις σε σχέσεις ομηρίας των εργαζομένων από τους εργοδότες, οδήγησαν στο φούντωμα της ανεργίας, σπέρνοντας τη φτώχεια και την ανέχεια. Ομως, τα δεινά που προκάλεσαν στο λαό μέχρι σήμερα, η πτώχευση εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών δεν τους φτάνουν. Γι' αυτό, μαζί με το τωρινό μακελειό στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων και τη φορολόγηση ακόμα των εισοδημάτων - ελεημοσύνη, ήρθε η σειρά της κατάργησης των κλαδικών συμβάσεων, η ανοιχτή αμφισβήτηση της ίδιας της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Εβαλαν στο μάτι το τελευταίο οχυρό άμυνας της εργατικής τάξης, που πάντα ήταν καρφί στα μάτια - και κυρίως στα πορτοφόλια - της οικονομικής ολιγαρχίας.

Ούτε στιγμή δεν πρέπει να περνάει από το μυαλό ότι, έστω, με την τωρινή ομοβροντία των αντιλαϊκών μέτρων, ξεμπερδέψαμε. Αν αυτή τη φορά το πρόσχημα ήταν η έκτη δόση του δανείου, πολύ σύντομα θα βρεθεί η επόμενη πρόφαση για να συνεχιστεί η ταξική επίθεση. Οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι γυναίκες, οι νέοι και οι νέες, όλοι όσοι πλήττονται από την πολιτική που θέλει να ενισχύει το κεφάλαιο σε βάρος ολόκληρης της κοινωνίας, πρέπει να πάρουν την υπόθεση τα χέρια τους. Με τους σχεδιασμούς που έχουν οι εχθροί του λαού και το Μεσαίωνα που θέλουν να αναβιώσουν, όχι μόνο δεν έχουν να χάσουν απολύτως τίποτα, αλλά είναι εντελώς βέβαιο ότι αυτοί στο τέλος θα είναι οι κερδισμένοι. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα μπορεί να τους βάλει φρένο, αρκεί να περάσει στην αντεπίθεση. Για να ζήσουν η εργατική τάξη και ο λαός καλύτερα, για να ξεφύγουν από τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τους πολέμους πρέπει να διεκδικήσουν και να επιβάλουν τη δική τους εξουσία, να κάνουν τις μεγάλες επιχειρήσεις δική τους περιουσία και να αποδεσμεύσουν τη χώρα από την ΕΕ.