Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα που υπηρετούν την πλουτοκρατία, μακριά από τα κόμματα εκείνα που καλλιεργούν σκόπιμα στο λαό ότι μια άλλη κυβέρνηση με τη δική τους συμμετοχή θα λύσει το πρόβλημα.
Απευθυνόμαστε στα εργατικά, λαϊκά στρώματα, στους οπαδούς και ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τους λέμε: Προσέξτε, σας στήνουν ένα μεγάλο δόκανο, σας τρομοκρατούν με την 6η δόση προκειμένου να ανεχτείτε μια κυβέρνηση δήθεν σωτηρίας του λαού, για να δέσουν ας συγχωρεθεί το γάιδαρο και να πάμε σε εκλογές με τετελεσμένα γεγονότα που θα έχουν ισχύ τα επόμενα χρόνια.
Δεν το κρύβουμε από κανένα, ότι η ταξική πάλη πρέπει να κατευθύνεται σε ένα και μοναδικό σκοπό, στην κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, μιας εξουσίας που θα υπηρετεί την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Ξέρουμε ότι θα χρειαστεί πολλή δουλειά ακόμα ώστε να κατανοηθεί η σημασία αυτού του αγώνα από εργαζόμενους και εργαζόμενες που ελπίζουν ακόμα ότι μια κυβερνητική αλλαγή μπορεί να φέρει κάτι καλό για τον τόπο, χωρίς να χρειαστεί ριζική και εκ βάθρων ανατροπή.
Μπορούμε να συναντηθούμε στους αγώνες εργοστάσιο το εργοστάσιο, γραφείο το γραφείο, γειτονιά τη γειτονιά, χωράφι το χωράφι, σχολείο το σχολείο, στις καθημερινές μάχες για την παρεμπόδιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Να συναντηθούμε στην κάλπη με ένα στόχο, να αποδυναμωθούν δραστικά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Για να πάρει εκδίκηση ο εργαζόμενος για όλα όσα υποφέρει, μια επιλογή έχει, να δώσει στην κάλπη δύναμη στο ΚΚΕ, ώστε την άλλη μέρα η δύναμη του ΚΚΕ να τροφοδοτήσει την αντεπίθεση του κινήματος, της λαϊκής συμμαχίας.
Οι εκλογές που θα γίνουν δεν θα έχουν ταίρι σε σχέση με όλες τις προηγούμενες. Θα γίνουν σε κλίμα πρωτοφανέρωτης τρομοκρατίας με επίκεντρο τα δήθεν πακέτα βοήθειας της ΕΕ με απειλή μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, σε κλίμα κορυφαίου αντικομμουνισμού και προβοκάτσιας που είναι το όχημα για να φέρουν το λαό σε θέση προσκυνημένου. Η ελεγχόμενη χρεοκοπία ήδη έχει συμφωνηθεί ενώ η πιθανότητα της ανεξέλεγκτης είναι μεγάλη, δεν ματαιώνεται με συμφωνημένα πακέτα με την ΕΕ, ούτε με κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή συνεργασία.
Τι εννοούμε αντικομμουνισμό; Οχι την κριτική στις θέσεις μας, όχι την αντιπαλότητα στις θέσεις μας, αλλά τη συκοφάντηση και διαστρέβλωσή τους με στόχο την παγίδευση του λαού και το χτύπημα του αγώνα. Τι εννοούμε ακόμα αντικομμουνισμό; Τη συκοφάντηση κάθε μορφής λαϊκής αντίστασης και εξέγερσης που αποβλέπει στην κοινωνική λαϊκή ευημερία. Τις οργανωμένες προβοκάτσιες σε βάρος του Κόμματος και του κινήματος. Τους τραμπουκισμούς σε βάρος κομμουνιστών και των άλλων αγωνιστών.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, η κ. Μπακογιάννη, ο λάτρης του Μεταξά και του Μανιαδάκη Καρατζαφέρης, αλλά και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των τραπεζών, των εισοδηματιών που συμμετέχουν σε off shore εταιρείες και τα παρακαθήμενα λαμόγια. Ποιοι απειλούν τον λαό ότι αν διαφωνήσει δεν θα έχει την δυνατότητα να αγοράζει ζάχαρη και ψωμί, θα πεινάσει τα Χριστούγεννα; Αυτοί που του ρουφάνε κυριολεκτικά το αίμα, αυτοί που του αφαίρεσαν αρχικά σταδιακά και τώρα με ρυθμό καταιγίδας κατακτήσεις που αποσπάσθηκαν με αίμα και πρωτοφανείς θυσίες.
Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σε αυτούς που στήριξαν τις ελπίδες τους στην ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ενώ ταξικά είναι στην αντίπερα όχθη, να σκεφθούν ένα και μόνο πράγμα: Οτι πριν την πρώτη, δεύτερη ως και πέμπτη δόση, ψηφίσθηκαν μέτρα που μείωσαν απελπιστικά μισθούς και συντάξεις, ότι πρώτα ψηφίσθηκαν νόμοι για μαζικές απολύσεις από τον δημόσιο τομέα, πρώτα ψηφίστηκε η κατάργηση της Συλλογικής Σύμβασης, πρώτα ψηφίστηκαν νόμοι που επιτρέπουν ασήκωτα χαράτσια, πρώτα ψηφίσθηκαν νόμοι που καταργούν την σταθερή εργασία και καθιερώνουν την μισοεργασία και μισοανεργία, και μετά καταβλήθηκαν οι δόσεις.
Μια είναι η αλήθεια, τα αστικά κόμματα, η αστική τάξη όλων των ευρωπαϊκών κρατών της Ευρωζώνης αλλά και εκτός Ευρωζώνης, τραβάνε μεγάλα ζόρια. Είναι κυριολεκτικά πανικοβλημένοι μπροστά σε μια οικονομική καπιταλιστική κρίση που δεν μπορούν να την ελέγξουν, και ενώ υπάρχουν σημάδια μιας νέας κρίσης πριν κλείσει ο κύκλος της σημερινής. Είναι πανικοβλημένοι γιατί δεν μπορούν να περνάνε την πολιτική τους γραμμή στο λαό με τον τρόπο που το πετύχαιναν ως πριν λίγα χρόνια, δεν μπορούν να καταστείλουν την ταξική πάλη ούτε με το μαστίγιο, φοβούνται το ξέσπασμα κοινωνικών εξεγέρσεων που θα οδηγήσουν στην πλήρη ανατροπή τους.
Είναι σε δύσκολη θέση γιατί λόγω της κρίσης δυναμώνει απειλητικά ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα κράτη μέλη της λυκοσυμμαχίας, ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους. Τα αστικά πολιτικά κόμματα και οι συνεταίροι τους φοβούνται καθώς υπάρχουν πολλά σημάδια, τέτοια και στην Ελλάδα, διάσπασης της συνοχής της ίδιας της αστικής τάξης.
Εχουν τρομερή ανησυχία και στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη γιατί δεν μπορούν να τα καταφέρουν, καθώς το καπιταλιστικό σύστημα σαπίζει όλο και πιο πολύ, να διαχειριστούν ένα πελώριο πακέτο υπερυσσωρευμένου κεφαλαίου που ένα τμήμα του πρέπει να απαξιωθεί, δεν μπορούν ή έχουν δυσκολίες να διαχειριστούν την αντίθεση ενός τμήματος του κεφαλαίου που θα δεχθεί κάποιο πλήγμα υπέρ άλλου τμήματος.
Τους τρομάζει ακόμα και η φάση που μπορεί να καταφέρουν σε μια ή άλλη χώρα την ανάκαμψη. Γιατί η ανάκαμψη θα είναι αναιμική και όπως ήδη είπαμε θα αντιμετωπίσει την πιθανότητα νέας κρίσης. Η κρίση στην Ελλάδα δεν είναι το κύριο ή μοναδικό πρόβλημα. Το πρόβλημά τους είναι οι μεγάλες διαφορές που προκύπτουν ανάμεσα στις ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ΕΕ για το πώς θα διαχειριστούν την υπερχρέωση της Ισπανίας και της Ιταλίας, ώστε να μην επακολουθήσει η μεγάλη κρίση της Γαλλίας.
Τους απασχολούν οι αντιθέσεις των αστικών κρατών μεταξύ τους, των μονοπωλιακών ομίλων μέσα στην Ευρώπη, αλλά και οι αντιθέσεις τους με τους μονοπωλιακούς ομίλους και τα αστικά κράτη της Κίνας, της Ινδίας, τα προβλήματα της οικονομίας των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, οδηγούν σε φυγόκεντρες δυνάμεις. Αυτοί που τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς της Ευρώπης είναι οι ίδιοι που σκέπτονται να κάνουν έξωση κρατών μελών όχι μόνο από την Ευρωζώνη αλλά και την ίδια την ΕΕ. Συνεχίζουν όμως να εκφοβίζουν ότι η αποχώρηση από την ΕΕ θα είναι κίνδυνος θάνατος για τους εργαζόμενους.
Θέλουν να διώξουν με δική τους απόφαση, αλλά να μην αποφασίσουν οι λαοί να σπάσουν τα δεσμά που τους δένουν με την ΕΕ.
Τι θα κάνει ο λαός, θα τους βοηθήσει να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους ή θα αξιοποιήσει τις δυσκολίες τους για να τους ανατρέψει; Μονόδρομος είναι το δεύτερο. Για ποια δανειακή σύμβαση γίνεται λόγος; Και τι σχέση έχει η δανειακή σύμβαση με τα συμφέροντα του εργάτη, του άνεργου, του συνταξιούχου, του μικροεπιχειρηματία αυτοαπασχολούμενου, του φτωχού αγρότη, του νέου και της γυναίκας που ανήκει στα εργατικά, λαϊκά στρώματα; Σε ένα μόνο ζήτημα αφορά στα λαϊκά συμφέροντα. Οτι η δανειακή σύμβαση περιέχει νέα καταιγίδα μέτρων σε βάρος του λαού.
Θα φθάσουμε στις εκλογές άμεσα ή τους επόμενους μήνες με καταιγίδα εκφοβισμού και εκβιασμού. Ολα τα σενάρια θα χρησιμοποιηθούν από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κυρίως και τις συγγενικές πολιτικές ομάδες τους. Θα ακούσουμε για κίνδυνο εμφυλίου, για αποστασίες και ανίερες συμμαχίες. Θα ακούσει πολλά και ο Στάλιν, ο Ζαχαριάδης, θα ακούσουμε πολλά για την Βάρκιζα καθώς ο «Συνασπισμός» το έχει ρίξει στο αντάρτικο με ένα στόχο, μια ονομαστικά αριστερή κυβέρνηση που θα πείσει τάχα τα μονοπώλια, τις τράπεζες να υπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Καμιά αστική πολιτική πρόταση, φιλελεύθερη, σοσιαλδημοκρατική, αριστερή, «ανανεωτική», δεν μπορεί να αποτελέσει φιλολαϊκή πολιτική διέξοδο, αν δεν θέτει ως ζήτημα αρχής τη ρήξη με τα μονοπώλια -βιομηχανικά, τραπεζικά, εφοπλιστικά, εμπορικά - δηλαδή τη ρήξη με την καπιταλιστική ιδιοκτησία, τους κρατικούς θεσμούς της, τις διεθνείς συμμαχίες της. Να πού έφθασε ο οπορτουνισμός στις αρχές του 21ου αιώνα, να μιλά επίσημα και να υπόσχεται ανοικτά και ξετσίπωτα κοινωνική συνοχή, δηλαδή ταξική συνεργασία, δηλαδή υποταγή της εργατικής τάξης στην αστική, υποταγή των μικροαστικών φτωχών λαϊκών στρωμάτων στα μονοπώλια.
Η ταξική πάλη και η όξυνσή της είναι αυτή που θα εξασφαλίσει το κλίμα για να χτυπηθούν όλα τα υπαρκτά ή και φανταστικά για το σήμερα σενάρια περί ακροδεξιού κινδύνου κλπ. η σύγχρονη πολιτική ιστορία στην Ευρώπη έχει δείξει ότι ακροδεξιά κόμματα, ακροδεξιές τραμπούκικες ομάδες, προβοκάτσιες είναι συμπληρώματα της πολιτικής υπηρέτησης των μονοπωλίων, σε συνθήκες κρίσης, και ανόδου του κινήματος, ή πρόβλεψης ανόδου του κινήματος.
Πολύ μελάνι χύνεται στο όνομα της εθνικής κυριαρχίας. Εμείς πιστεύουμε στην λαϊκή κυριαρχία. Για να είναι ο λαός, ο κάθε λαός κυρίαρχος, δηλαδή να αποφασίζει με βάση τα συμφέροντά του, πρέπει να έχει στα χέρια τον πλούτο που υπάρχει και παράγεται στην χώρα, τον πλούτο που ο ίδιος με τα χέρια και το μυαλό του δημιουργεί, να έχει στα χέρια του τα μέσα παραγωγής γιατί χωρίς αυτά δεν μπορεί να ασκήσει καμία κυριαρχία και εξουσία. Δεν μπορεί να σχεδιάσει, δεν μπορεί να εξασφαλίσει δουλειά για όλους και όλες.
Κάθε ρήγμα στο πολιτικό σύστημα, στους μηχανισμούς της καπιταλιστικής εξουσίας, κάθε αποδυνάμωση της αστικής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σημαίνει ενίσχυση των δυνάμεων της λαϊκής συμμαχίας για τη ριζική ανατροπή του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της δικτατορίας των μονοπωλίων.
Μαχητικά, με απεργιακές κινητοποιήσεις-συλλαλητήρια παλεύουμε για την ανατροπή της κυβέρνησης, την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, οποιουδήποτε κυβερνητικού σχήματος πριν και μετά τις εκλογές. Αυτό το στόχο πρέπει να υπηρετούν οι εκλογές. Ο λαός οργανωμένος έχει τη δύναμη να σαρώσει τα εμπόδια που ορθώνει το αστικό σύστημα με τις θεωρίες της συναίνεσης και της κοινωνικής συνοχής. Σας καλούμε να ξεκινήσουμε μια νέα πορεία σε μέτωπα πάλης που ανεξάρτητα από την ημερομηνία των εκλογών πρέπει να αναπτυχθούν με όλες τις μορφές πάλης, για παράδειγμα τα παρακάτω:
Σας καλούμε ταυτόχρονα να μελετήσετε σε συνδυασμό με την πείρα σας την γενική πολιτική πρόταση του Κόμματος για λαϊκό μέτωπο που στοχεύει στην εργατική λαϊκή εξουσία, στην λαϊκή οικονομία.
Το ΚΚΕ καλεί το λαό να αγωνιστεί για να γίνουν λαϊκή ιδιοκτησία τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής στη βιομηχανία, να κοινωνικοποιηθεί η γη, οι μεγάλες επιχειρήσεις στον αγροτικό τομέα και το συγκεντρωμένο εμπόριο. Στηριγμένη σε αυτές τις σχέσεις, να αναδιαρθρωθεί η αγροτική παραγωγή με κίνητρα συγκέντρωσής της αρχικά σε παραγωγικούς συνεταιρισμούς.
Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ο κεντρικός πανεθνικός, με επιστημονικά εργαλεία, σχεδιασμός θα απελευθερώσει μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες, θα διασφαλίσει την επιστημονικά συνδυασμένη ιεράρχηση και ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, με την προϋπόθεση ενεργοποίησης του εκτεταμένου εργατικού, λαϊκού ελέγχου για την πλήρη κάλυψη των βασικών κοινωνικών αναγκών, π.χ. διατροφής, λαϊκής στέγης, παιδείας, υγείας-πρόνοιας, έργων υποδομής.
Ενίσχυση και συμπόρευση με το ΚΚΕ για τη μόνη ελπιδοφόρα προοπτική: Αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία. Συμπόρευση με το ΚΚΕ, γιατί το κοινωνικό, πολιτικό, λαΐκό μέτωπο, δεν θα γίνει χωρίς συμπόρευση με το ΚΚΕ. Η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική για το λαό αλλά και άμεσο σύνθημα πάλης και δράσης είναι αυτό: Αποδέσμευση από την ΕΕ, διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία, σύνθημα δράσης και πράξης.
Αύριο το πρωί θα ξέρουμε τι κυβέρνηση θα υπάρχει. Μπορεί αύριο να έχουμε ξανά κυβέρνηση Παπανδρέου και να αρχίσει το βιολί είτε της συζήτησης με τον Σαμαρά. Και μην αρχίσουμε τώρα να ψάχνουμε, αν θα δεχθεί ο Παπανδρέου τον Σαμαρά ή ο Σαμαράς τον Παπανδρέου. Μην ασχοληθούμε με αυτά τα πράγματα. Αυτό που πρέπει να ασχοληθούμε είναι: Φούντωμα του αγώνα σε κάθε τόπο δουλειάς και στη γειτονιά. Μαζική πάλη. Οι λογαριασμοί, μας έχουν έρθει. Απολύσεις θα γίνουν. Εμείς λοιπόν κοιτάμε κάτω, το λαό. Δεν κοιτάμε αυτούς, τους ξέρουμε. Ο,τι και να τους πούμε δεν τους πείθουμε.
Αλλά ταυτόχρονα πρέπει να παλεύουμε σε δύο μέτωπα. Ως ΚΚΕ, με πλατύ ανοιχτό διάλογο, συζήτηση με το λαό και μέσα στο μαζικό κίνημα, ως κομμουνιστές αγωνιστές, μαζί με όλους εκείνους που έρχονται μαζί μας και όλους εκείνους που ακόμα δεν τους έχουμε πείσει. Αλλά δεν πειράζει, θα τους πείσουμε αύριο, μεθαύριο, αρκεί να είμαστε με τους εργάτες, με τους φτωχούς αγρότες, με τους φτωχούς μαγαζάτορες, με τους αυτοαπασχολούμενους, με τις γυναίκες, με τους νέους. Να έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Και ακριβώς επειδή έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, δεν πρέπει ποτέ να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας από την εργατιά, που είναι η βάση. Και με βάση την εργατιά, απευθύνουμε το χέρι μας και προς τους συμμάχους.
Ολόκληρη η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη χθεσινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα, θα δημοσιευτεί στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη».