Η είδηση είναι μία: Περισσότεροι από εκατό χιλιάδες άνθρωποι δεν πλήρωσαν το λογαριασμό της ΔΕΗ. Μέσα στην τραγικότητά της είναι μια καλή είδηση, που πρέπει να συνοδευτεί από την ευχή - προτροπή να γίνουν ένα εκατομμύριο αυτοί που δεν θα πληρώσουν το χαράτσι, ώστε στην πράξη μαζικότατα να αμφισβητείται ότι το χρέος είναι του λαού. Να γίνεται ένα ακόμα βήμα για να πληρώσει η πλουτοκρατία.

Η αγωνία των αστικών Μέσων ενημέρωσης για το αν θα πετύχει η κυβέρνηση στο έργο της, πρέπει να μας κάνει ακόμη πιο δυνατούς ενάντιά της. Να την κάνουμε να αποτύχει! Να μην μπορεί να κυβερνήσει, να πέσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Οταν τα αστικά Μέσα ενημέρωσης δηλώνουν «ο γέγονε...» για τους μέχρι τώρα φόρους, για το κόψιμο των συντάξεων, για το τσάκισμα του μεροκάματου, και αξιώνουν με αυτά τα «κεκτημένα» να κινηθεί από δω και πέρα η νέα κυβέρνηση με επιμονή στο φορολογικό και στη διάλυση οργανισμών του Δημοσίου, είναι προφανές πως για το λαϊκό κίνημα η νέα κυβέρνηση της αστικής τάξης είναι εχθρός, ίδιος και απαράλλαχτος με την προηγούμενη κυβέρνηση.

Η επιμονή στη «συγκέντρωση φόρων», που προαναγγέλλει νέα χαράτσια, δηλώνει έναν από τους άμεσους στόχους. Το κρίσιμο είναι στη μακροπρόθεσμη αποστολή για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, τέτοιες που να συμβάλλουν στο να μακροημερεύει η κυβέρνηση του κεφαλαίου.

Κανένας δεν πρέπει να περιμένει τα έργα της νέας κυβέρνησης. Το γεγονός της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. είναι από μόνο του εγγύηση για το τσάκισμα του λαού.

Ο νέος πρωθυπουργός από τη θέση του σαν τραπεζίτης ξέρει πως όλα τα σενάρια για τη διαχείριση του χρέους δεν περιέχουν κανένα καλό τέλος για το λαό. Γι' αυτό και στη χτεσινή ομιλία του στη Βουλή κατέφυγε σε αόριστες φράσεις, όπως «θα 'ρθει κάποια στιγμή που τα πράγματα θα είναι καλύτερα»... Κατά το «ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι». Μέχρι τότε, έκανε καθαρό ότι ο δρόμος του είναι ο δρόμος του προηγούμενου πρωθυπουργού και του επόμενου: Φόροι και τσάκισμα των εργατών. Χαρακτηριστικό της ομιλίας του, ότι κάλεσε ειδικά τους εφοριακούς και τους εκπαιδευτιικούς να συμβάλουν στην κυβερνητική προσπάθεια. Τους εφοριακούς για να γίνουν πιο αποτελεσματικοί κυνηγοί κεφαλών και τους δασκάλους για να διδάξουν στα παιδιά υποταγή.

Ελπίδα για ανάστροφη πορεία θα υπάρξει μόνο όσο οι λαϊκοί αγώνες θα συντείνουν στο να πέσει η κυβέρνηση της αστικής τάξης, να ενισχυθεί η λαϊκή συμμαχία, να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία.

Στον άμεσο στόχο της αστικής τάξης, η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της πρέπει να απαντούν με τους δικούς τους άμεσους στόχους: Αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία.

Είναι στόχος για τώρα, να ζυμώνεται και να γίνεται απόφαση μέσα στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές συγκεντρώσεις και συνελεύσεις.

Πόσο χάχανος πρέπει να 'ναι κάποιος που χειροκροτεί τον Σαμαρά όταν δηλώνει ότι δεν υπογράφει δηλώσεις προς την ΕΕ, όταν έχει ήδη υπογράψει με τα τέσσερα τη συμφωνία της 26ης Οκτώβρη και συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑ.Ο.Σ. ακριβώς για την εφαρμογή της δανειακής συμφωνίας;

Ασχετο: Κάτι θλιμμένες «αριστερές» πένες ζητάνε πολιτικές προτάσεις για το τι θα κάνουν τη Δευτέρα και την Τρίτη «χωρίς τρελά ρίσκα» (Καρυστιάνη στο ΒΗΜΑ).

Τέτοιου είδους κουρασμένες πένες, ακριβώς επειδή όλα τα μετράνε σαν ρίσκο, άρα και σαν ξεβόλεμά τους, δεν μπορούν να δουν ότι η εργατική τάξη το μόνο ρίσκο που γνωρίζει είναι όταν πάει για δουλειά και δεν ξέρει αν θα γυρίσει.

Στη ζωή του ο εργάτης υπάρχει με πρόγραμμα. Ενα πρόγραμμα που περιέχει κάθε μέτρο και μέσο για την υπεράσπιση της ζωής του, αλλά και την καταστροφή του αντίπαλου που απειλεί τη ζωή του. Με τέτοιους όρους διεξάγει και την πολιτική πάλη του.

Αν μια τέτοια πάλη είναι ρίσκο για τις «αριστερές» πένες, κανένα πρόβλημα. Ας πρόσεχαν σε ποια σαλόνια ακουμπούσανε τη σιγουριά τους.

Ο εργάτης είναι υποχρεωμένος να οργανώνει με σιγουριά τα βήματά του. Το πρόβλημα το έχει ο διανοούμενος που, όταν βλέπει εργάτη να πλησιάζει τους κομμουνιστές, φωνάζει «πρόσεχε που πας, έχει ρίσκο» γιατί τρέμει στην ιδέα ότι ο εργάτης θα κάνει το άλμα. Αλμα για την ολική απελευθέρωσή του.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Κάτω η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΕΕ - πλουτοκρατίας - αστικών κομμάτων

ΝΕΑ: Ιδού το νέο Μνημόνιο. Μαραθώνιος λιτότητας έως το 2015

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η κρίση, η ευκαιρία και οι παγίδες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Το πακέτο Παπαδήμου με διαδικασία - εξπρές

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: ΟΧΙ νέοι φόροι και μειώσεις μισθών - συντάξεων. ΝΑΙ απολύσεις στο Δημόσιο, ανάπτυξη και μικρό κράτος

ΕΘΝΟΣ: Φόροι στοπ γκάζι για μείωση του κράτους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Σε κατάψυξη τα έσοδα

ΑΥΓΗ: Πιο βαθιά στην κρίση

ΝΙΚΗ: Ευρώ δύο ταχυτήτων με θύμα τις καταθέσεις

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Κρίσιμη η εβδομάδα...

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Τεστ για την 6η δόση

ΑΥΡΙΑΝΗ: Δεν υπογράφει ο Σαμαράς τη δήλωση εθνικής υποταγής στην τρόικα

ΒΡΑΔΥΝΗ: Ανάσα για τους δανειολήπτες οι ρυθμίσεις των στεγαστικών

ΠΑΡΟΝ: Τον διώχνουν και από το κόμμα

«Είναι γεγονός ότι η αστική προπαγάνδα όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα επιδίωξε να επιβάλει στη λαϊκή συνείδηση την κοινή κυβέρνηση των αστικών κομμάτων ως απόλυτη αναγκαιότητα για τη σωτηρία της χώρας από τη χρεοκοπία και την παραμονή στην Ευρωζώνη, πασχίζοντας να καλλιεργήσει στις λαϊκές συνειδήσεις ψυχολογία τρόμου, ώστε να ανεχθούν, να υποταχθούν και να συναινέσουν σε μια πολιτική λύση για τη σωτηρία του κεφαλαίου από την κρίση με το λαό να χρεοκοπεί. Αμέσως με την ανάδειξη του πρωθυπουργού της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου κεφαλαίου - αστικών κομμάτων - Ευρωπαϊκής Ενωσης συνέχισε τον προπαγανδιστικό πόλεμο, καλλιεργώντας προσδοκίες ανακούφισης στο λαό, αφού άνοιξε ο δρόμος προς τη σωτηρία της καπιταλιστικής οικονομίας. Εχθρική για το λαό προπαγάνδα, όπως εχθρική είναι και η κυβέρνηση που κατασκεύασαν, για να συντρίψουν κυριολεκτικά τη ζωή του. Στόχος η καλλιέργεια αναμονής των εργαζομένων μπροστά στις εξαγγελίες των μέτρων - "σωτηρία", αλλά ουσιαστικά η ανοχή τους, αν όχι η συναίνεση και η συμβολή τους, σε μια καταστροφική για τους ίδιους πορεία. Την επομένη της συμφωνίας στον πρωθυπουργό, σύσσωμα τα αστικά ΜΜΕ μιλούσαν για την "ελπίδα που γεννιέται".

(...) Η διαμόρφωση της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου καπιταλιστών, αστικών κομμάτων και ΕΕ αποκαλύπτει και την αδυναμία του αστικού πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί την οικονομική κρίση και τους ανταγωνισμούς. Ταυτόχρονα, η συγκρότησή της αποκαλύπτει μεγάλα ρήγματα στο εσωτερικό του αστικού πολιτικού συστήματος που δημιουργεί το ταξικό εργατικό, λαϊκό κίνημα, η δράση του ΚΚΕ. Ο λαός πρέπει να το εκμεταλλευτεί, να μεγαλώσει τα ρήγματα, με την ταξική πάλη να ωθήσει σε κρίση το αστικό πολιτικό σύστημα, να το σμπαραλιάσει, για να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων. Και είναι τώρα ευκαιρία με τους αγώνες, τη λαϊκή συμμαχία, τη συμπόρευση με το ΚΚΕ να ανοίξει αυτόν το δρόμο. Απ' αυτήν την άποψη, έχει μεγάλη σημασία η οργάνωση του αγώνα με όλες τις μορφές πάλης, απεργίες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια. Οργάνωση στους τόπους δουλειάς με τα ταξικά συνδικάτα, λαϊκές επιτροπές στις εργατογειτονιές, κοινωνική συμμαχία. Δεν πρέπει να υπάρχει εργοστάσιο, λαϊκή γειτονιά, χωρίς επιτελεία μάχης, που να συνενώνονται σε ένα ακατανίκητο εργατικό - λαϊκό κίνημα ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων για την εργατική εξουσία» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).