Τρισδιάστατο sequel της βραβευμένης με Οσκαρ οικογενειακής περιπέτειας κινουμένων σχεδίων «HAPPY FEET» είναι το «HAPPY FEET 2» που φιλοδοξεί να ταξιδέψει το νεαρό κοινό της στις κοινότητες των πιγκουίνων, στα παγωμένα τοπία της Ανταρκτικής. Αυστραλιανή παραγωγή του 2011 σε σκηνοθεσία Τζορτζ Μίλερ που προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα Ελληνικά.
Υπενθυμίζουμε ότι στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας, σήμερα, στις 8 το βράδυ προβάλλεται η ταινία της Ιθίαν Μπογιάιν «ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΒΡΟΧΗ», ενώ την Κυριακή στις 27/11 και ώρα 22.00 το βράδυ θα προβληθεί η περουβιανή αριστουργηματική ταινία της Κλάουντια Γιόσα «ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ» (2009) με είσοδο ελεύθερη, καθώς επίσης τη Δευτέρα 28/11 στις 18.00 το απόγευμα θα προβληθεί η ταινία της Μίρα Ναΐρ «Ο ΓΑΜΟΣ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝΩΝ» (2001) και αυτή με είσοδο ελεύθερη. Αυτές τις τρεις ταινίες μην τις χάσετε!
Παίζουν: Εμα Στόουν, Βιόλα Ντέιβις, Σίσι Σπέισεκ, Οκτάβια Σπένσερ κ.ά.
Παραγωγή: ΗΠΑ (2011).
Η ταινία χωρίς να διεκδικεί τίτλο κινηματογράφου τέχνης ή αριστουργήματος καθίσταται ενδιαφέρουσα από το κριτικό ενίοτε ειρωνικό βλέμμα της Ναΐρ, που δείχνει μια χώρα σε κίνηση, σε τροχιά αλλαγής, μέσα από τη συνάντηση του παλιού και του καινούργιου που μπορεί να οδηγεί σε σύγκρουση, αλλά και σε σύνθεση. Αδρά σκιτσάρονται τα περιγράμματα οικονομικής βάσης και εποικοδομήματος. Το αστραφτερό Audi έρχεται μούρη με μούρη με τις αγελάδες στους δρόμους και τα σάρι εναλλάσσονται με ενδυμασία για γκολφ. Ζεστό κόκκινο, πορτοκαλί και ώχρα είναι τα χρώματα που διασχίζουν πέρα ως πέρα την ταινία παραπέμποντας σε σπινθήρες και πάθος. Η γυναικεία σεξουαλικότητα και οι οικογενειακοί δεσμοί περιγράφονται σαν θετική δύναμη, με τον παραδοσιακό και το σύγχρονο τρόπο σκέψης να εμφανίζονται ότι αλληλο - συμπληρώνονται και - εμπλουτίζονται. Μελανό σημείο μια (απαραίτητη για φιλμ γυναικών) σκοτεινή οικογενειακή τραγωδία με σεξουαλική κακοποίηση. Θύτης ένας πλούσιος θείος, τον οποίο η κοινότητα τινάζει με ευκολία και αποφασιστικότητα από πάνω της, ώστε να μην αμφισβητηθεί η συνοχή της. Στο κτήμα στο Νέο Δελχί, τόπο γυρίσματος του οικογενειακού αυτού δράματος με τις καυτές ερωτικές ίντριγκες, το μπόλικο χιούμορ και το γάργαρο γέλιο, γίνεται χρήση και κάμερας στο χέρι, όταν χρειάζεται να μετακινηθεί η εστίαση σε κάποιον από τους πολλούς ρόλους και να «πιάσει» την απόλυτη παρουσία και την απόλυτη έκφραση στο πρόσωπο. Στην αισθησιακή, όμορφη και εκφραστική ταινία η πολύχρωμη γιορτή συνεχίζεται με πυροτεχνήματα, με αιθέρια μετάξια, με γυαλιστερά κοσμήματα και πιασάρικη μουσική. Ολα αυτά συνθέτουν ένα εξωτικό σύνολο, ένα χάρμα οφθαλμών και αυτιών, αλλά τίποτα περισσότερο. Δεν αφήνει βαθύτερα ίχνη. Υπάρχει έρωτας, και γέλιο, και συγκίνηση, και χρώμα, αλλά λείπει εκείνο το κοινωνικό πάθος που διαπερνούσε το «SALAAMBOMBAY» που φυσικά δεν είναι καθόλου ασύμβατο με τη χαρά της ζωής.
Παίζουν: Βασούντρα Ντας, Νασερουντίν Σαχ, Σεφαλί Σετί, κ.ά.
Παραγωγή: Ινδία, ΗΠΑ (2001).
Η ταινία δεν είναι τραγωδία. Είναι πολιτική και, ταυτόχρονα, ποιητική. Είναι η συμφιλίωση της κοπέλας με τη ζωή. Χωρίς να ξεχνά και να συγχωρεί, συνεχίζει με ακεραιότητα την πορεία της. Η αφήγηση είναι όσο λιτή θα μπορούσε να είναι και εκεί βρίσκεται η δύναμή της. Δεν υπάρχει ούτε μια εικόνα, ούτε μια χειρονομία περισσή. Η χαμηλών τόνων δραματικότητά της δομείται αντίθετα πάνω στις αντιθέσεις. Πάνω στο κιτς του γάμου και την απτή πραγματικότητα του θανάτου, πάνω στα μισοανεγερμένα τείχη της πρωτεύουσας και τον ψηλό τοίχο που προστατεύει τον κόσμο της πιανίστας από το χάος της πόλης που κατακλύζεται από την πραγματική ζωή.
Παίζουν: Μάγκαλι Σολιέρ, Σούσι Σάνσεζ, Μπάρμπαρα Λασόν, Εφραίν Σολίς, κ.ά.
Παραγωγή: Περού, Ισπανία (2009).
Copyright: Β© 2011 Universal S |
Κύριο ατού της ταινίας, που σκηνοθέτησε για το Χόλιγουντ ο Ιρλανδός Τζιμ Σέρινταν, πρέπει μάλλον να λογιάζονταν οι καλοί ηθοποιοί. Ομως όλοι τους ερμηνεύουν σαν χαμένοι, χωρίς να έχουν από πουθενά να πιαστούν, μη εξαιρουμένων των στοιχειωδών, δηλαδή ερωτημάτων που απασχολούν και το θεατή. Τι έγινε στο στοιχειωμένο σπίτι; Για ποιο λόγο ο πατέρας δολοφόνησε την γυναίκα και τις κόρες του; Μια καθοριστική στροφή, που λαμβάνει χώρα ακριβώς στη μέση της αφήγησης, ανατρέπει ό,τι έχει συμβεί στο πρώτο μέρος. «Δυσκολίες» αφηγηματικής φύσης θα μπορούσαν κάλλιστα πραγματικά να αποδειχθούν γοητευτικές για τη διαδικασία ανάγνωσης και ερμηνείας ενός κειμένου. Αλλά τέτοιες αυθαιρεσίες χωρίς αντίκρισμα, σεναριακές κωλοτούμπες, λειτουργούν ως πρόκληση, θέτοντας σε δοκιμασία το σύνολο των σταθερών της αφήγησης. Η ταινία στέκεται μόνο χάρη στο αβυσσαλέο τίποτα της ίντριγκας. Αυτό που ήθελε να είναι, ένα ψυχολογικό θρίλερ, μεταλλάσσεται, παρά τη θέλησή του, σε γελοίο. Χωρίς να υπολογίζουμε ότι η λύση είναι από τις πιο ανάρμοστες του είδους, όταν ένας επαγγελματίας δολοφόνος μπερδεύει το δεξί με το αριστερό του.
Η ταινία αναμενόταν να βγει πέρσι, οι δοκιμαστικές της όμως προβολές δεν έπεισαν το κοινό. Αραγε η τελική αυτή βερσιόν θα το πείσει;
Παίζουν: Ντάνιελ Κρεγκ, Ρέιτσελ Βάις, Ναόμι Γουάτς, Ελίας Κοτέας κ.ά.
Παραγωγή: ΗΠΑ (2011).
Η ταινία εκθέτει στοιχεία από σημαντικές συζητήσεις μεταξύ των δύο ψυχιάτρων για τα όνειρα, για την επιστήμη και τα παραφυσικά φαινόμενα την εποχή που ο φασισμός παλλόταν κάτω από την επιφάνεια μιας κίβδηλης προόδου στην Ευρώπη. Σαν υλικό, αυτό καθαυτό, είναι μεγαλειώδες. Σε αυτό το υλικό θα μπορούσε να στηριχθεί η σκηνοθεσία και να το μετατρέψει ουσιαστικά σε εικόνες που οδηγούσαν στο εφιαλτικό μέλλον. Εικόνες βέβαια δεν υπήρξαν στην ταινία, εκτός μιας συμβατικά στείρας εικονογράφησης της Ιστορίας. Εκτός των δύο ανδρών, το τρίτο πρόσωπο της ιστορίας, η πρώτη ασθενής που δέχθηκε ψυχανάλυση, μετατράπηκε, άμα τη εμφανίσει της, σε ένα δραματουργικό εργαλείο με στόχο να δώσει στα πάντα πικάντικη γεύση και σέξι περίβλημα. Η ηθοποιός που επιλέχθηκε να ερμηνεύσει το ρόλο καθίσταται σχεδόν ανυπόφορη με τις νευρωτικές της γκριμάτσες, το μπάνιο στο βάλτο και το λοξό σεξ με τον ψυχίατρο Γιουνγκ. Η χροιά της φωνής της δε, ηχεί σαν κουδουνίστρα όταν μιλά για τον Ερωτα και το Θάνατο, που μοιάζει σαν να λέει το μάθημά της κι όχι σαν η ίδια να γεννά κάτι το σημαντικό. Το στραβό δεν εντοπίζεται μόνο στην Νάιτλι, αλλά κυρίως στην άποψη που φαίνεται να διαπερνά το φιλμ και να εστιάζει στον αγώνα για την εξουσία μεταξύ των δύο επιστημόνων. Το όποιο χιούμορ και η όποια ένταση φαίνεται ότι προκύπτουν κατά τύχη. Οι όμορφες, καθαρές και προσεγμένες εικόνες όπως και τα φροντισμένα ντεκόρ και κοστούμια δεν υπήρξαν αρκετά για να κάνουν την ταινία άξια λόγου.
Παίζουν: Βίγκο Μόρτενσεν, Κίρα Νάιτλι, Μάικλ Φασμπέντερ, Βενσάν Κασέλ, Σάρα Γκέιντον κ.ά.
Παραγωγή: Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Καναδάς (2011).
Παίζουν: Πίτερ Μούλαν, Ολίβια Κόλμαν, Εντι Μάρσαν, Σάλι Κάρμαν κ.ά.
Παραγωγή: Βρετανία (2011).