Να κρύψει ότι το χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας αποτελεί προτεραιότητά της, αλλά και βασική απαίτηση των μεγαλοεργοδοτών επιχειρεί η κυβέρνηση. «Εχω την άποψη ότι δεν θα πρέπει να πάμε σε καμία περίπτωση σε μείωση του κατώτατου μισθού εκτός εξαιρέσεων που υπάρχουν και σήμερα βέβαια...», δήλωσε προχτές ο υπουργός Εργασίας σε ραδιοφωνική του συνέντευξη. Βέβαια, την ίδια στιγμή, βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές κλπ. επισημαίνουν με κάθε ευκαιρία πως ο ίδιος ο θεσμός των ΣΣΕ αποτελεί εμπόδιο για την κερδοφορία τους. Μόλις την περασμένη βδομάδα ο πρόεδρος του ΣΕΒ επανέλαβε ότι όσα εξασφαλίζουν (πολυετίες, επιδόματα κλπ.) οι ΣΣΕ δημιουργούν πρόβλημα στην «ανταγωνιστικότητα» των ελληνικών επιχειρήσεων, ζητώντας να κατοχυρωθεί και θεσμικά η υπονόμευση των ΣΣΕ. Την ίδια στιγμή, σε μια σειρά κλάδους η μη εφαρμογή των κλαδικών συμβάσεων, ακόμα και της ΕΓΣΣΕ, αποτελεί «κοινό μυστικό», με την εργοδοσία να εκβιάζει τους εργάτες ότι αν αντιδράσουν θα βρεθούν στο δρόμο.

Οι «εξαιρέσεις» για τις οποίες κάνει λόγο το κυβερνητικό στέλεχος τείνουν να γίνουν καθεστώς σε κάθε κλάδο και την ίδια στιγμή ο υπουργός δηλώνει ότι «οι κατώτατοι μισθοί είναι θέμα συμφωνίας, διαπραγμάτευσης και υπογραφής της συλλογικής σύμβασης μεταξύ των κοινωνικών εταίρων... δεν πρόκειται να προχωρήσουμε σε νομοθετική ρύθμιση και να αφαιρέσουμε το δικαίωμα διαπραγμάτευσης και υπογραφής της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης...».

Δηλαδή η κυβέρνηση όχι μόνο εμφανίζεται Πόντιος Πιλάτος την ώρα που οι μισθοί έχουν μετατραπεί σε ...επιδόματα απορίας, αλλά τολμά και να παρουσιάζει ως τρομερή προσφορά στους εργαζόμενους τους ωμούς εκβιασμούς που υφίστανται με κάθε «κοινωνικό διάλογο» και «διαπραγμάτευση» που στήνουν εργοδότες κι εργατοπατέρες καθορίζοντας το επόμενο χτύπημα σε βάρος της εργατικής τάξης...

Την ταξική συσπείρωση όλων των αστικών κομμάτων ζήτησε σε χτεσινή του παρέμβαση στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Με αφορμή τις εκδηλώσεις που γίνονται στη Β. Κορέα για το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ, ο Γ. Καρατζαφέρης βρήκε την ευκαιρία να εκφράσει την αγωνία του μη τυχόν και δυναμώσει στην Ελλάδα το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ετσι, ζήτησε τη «σοβαρότητα» των αρχηγών των δυνάμεων που συμμετέχουν στην κυβέρνηση, επιβεβαιώνοντας ότι πάνω και πριν από κάθε επιμέρους διαφωνία των αστών, αυτό που τους ενώνει είναι η υπεράσπιση των μονοπωλιακών συμφερόντων και κατ' επέκταση η συστράτευσή τους ενάντια στους εργάτες και την οργανωμένη πρωτοπορία τους, το ΚΚ.

Οσα «σόου» κι αν στηθούν το επόμενο διάστημα, στο πλαίσιο της προσπάθειας των αστικών κομμάτων να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή και να ξεπλύνουν τις ευθύνες τους για τη ραγδαία επιδείνωση της ζωής των εργαζομένων, είναι καθαρό πως η λεηλασία των δικαιωμάτων όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά και θα κλιμακωθεί, στοχευμένα και αμείωτα. Αυτό απαιτεί η υπεράσπιση της «ανταγωνιστικότητας» κι αυτή είναι η αποστολή που έχουν οι πολιτικοί υπηρέτες της πλουτοκρατίας. Αποστολή που για να φέρουν σε πέρας, ήδη εντείνουν τον αντικομμουνισμό με κάθε μέσο, προκειμένου να κρατήσουν τους εργάτες και συνολικά το λαό μακριά από τη στρατηγική πρόταση που υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες του.