ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αγωνιστικά με την ΠΑΣΥ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνώντων έχει οδηγήσει σε αναβρασμό τη μικρομεσαία αγροτιά. Χρόνο με το χρόνο τα προβλήματα όλο και οξύνονται και οι φτωχοί και μικροί αγρότες και κτηνοτρόφοι οδηγούνται με γοργούς ρυθμούς στην εξαθλίωση και το ξεκλήρισμα. Το 2012 φέρνει από χέρι ακόμα χειρότερα μέτρα, ακόμα μεγαλύτερα χαράτσια για τη μικρομεσαία αγροτιά. Το 2012 αναμένεται να ληφθούν ακόμα χειρότερες αποφάσεις στο πλαίσιο της αναθεώρησης της ΚΑΠ για το 2014 - 2020. Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση η ΠΑΣΥ κλιμακώνει τον αγώνα και προχωράει πανελλαδικά σε πολύμορφες κινητοποιήσεις το τρίτο δεκαήμερο του Γενάρη, με διεκδικητικό πλαίσιο που προβάλλει άμεσες και ουσιαστικές λύσεις και δίνει προοπτική στον αγώνα. Ο αγώνας της αγροτιάς θα πρέπει να δοθεί για την επίτευξη λύσεων στα άμεσα οξυμένα προβλήματα σε συνδυασμό με την πάλη για ανατροπή της ακολουθούμενης αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής. Η προοπτική επιβίωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς βρίσκεται σε μιαν άλλη αγροτική ανάπτυξη στη χώρα μας, προς όφελος συνολικά του λαού. Μια αγροτική ανάπτυξη έξω και μακριά από τα σημερινά πλαίσια της ΚΑΠ και της καπιταλιστικής οργάνωσης της παραγωγής, η οποία θα στηρίζεται στον κεντρικό παραγωγικό σχεδιασμό, στις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές μονάδες παραγωγής και στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, για να εξασφαλίζεται έτσι ένα ικανοποιητικό εισόδημα στους μικρομεσαίους αγρότες και φτηνά και υγιεινά διατροφικά προϊόντα για τον ελληνικό λαό. Η αγροτιά καλείται στις κινητοποιήσεις που έρχονται να απομονώσει τους υπονομευτές του αγώνα της και τους εκφραστές των συμφερόντων των επιχειρηματιών μεγαλοαγροτών, των εμποροβιομηχάνων και των μονοπωλίων, της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, του μνημονίου και των συγκυβερνώντων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. Οι φτωχοί και μικροί αγρότες και κτηνοτρόφοι καλούνται επίσης να συνειδητοποιήσουν ότι για να έχει προοπτική ο αγώνας τους πρέπει να είναι κοινός με την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, γιατί κοινά είναι τα προβλήματα, κοινός ο αντίπαλος, κοινά και τα συμφέροντά τους.

Αθωώνουν την αντιλαϊκή πολιτική

Ο υπουργός Υγείας «δίνει τη "μάχη" του μέσα από τα παράθυρα των TV» και παίρνει «τρικυμιώδεις αποφάσεις». Διακατέχεται από «ανικανότητα» διαρκείας και μια συσσωρευμένη «δουλικότητα», η οποία βρίσκει διέξοδο στις «προσταγές των τροϊκανών». Αυτή είναι η ανάλυση της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ) σε πρόσφατη ανακοίνωσή της για όσα συμβαίνουν με τον ΕΟΠΥΥ, τα φάρμακα, απλήρωτους εργαζόμενους στον κλάδο κλπ.

Την ώρα που η πλειοψηφία της ΟΣΝΙΕ διαπιστώνει στρατηγική «προκειμένου να διαλύσουν ό,τι έχει απομείνει και στον κλάδο της Υγείας», την αποδίδει στις προσταγές των τροϊκανών, λες και τα προγράμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν μιλούν για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας, που είναι στρατηγικός τομέας για τις επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν αρκεί να διαπιστώνει μια συνδικαλιστική ηγεσία τα προβλήματα, ούτε να ζητάει «να εφαρμοστεί η εργατική νομοθεσία» για τους απλήρωτους εργαζόμενους. Η τρικυμία στα μυαλά των εργαζομένων προκαλείται, όταν οι συνδικαλιστές αναλώνονται σε «ψυχογραφήματα» υπουργών, αθωώνουν τις διαχρονικές πολιτικές των κυβερνήσεων και δεν κάνουν λόγο για κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία.

Πολύ μεγαλύτερη τρικυμία προκαλείται, όταν η πλειοψηφία της ΟΣΝΙΕ θεωρεί ότι «είναι μονόδρομος οι κινητοποιήσεις και η απαλλαγή από όλους αυτούς τους καρεκλοκένταυρους καριερίστες της ΕΕ». Ούτε λίγο - ούτε πολύ ζητούν δηλαδή να έρθουν κάποιοι άλλοι που θα είναι μεν με το σύστημα, αλλά όχι με τους καριερίστες της ΕΕ για να βρούμε την υγειά μας. Αυταπάτες ή πιο σωστά αθωώνουν την αντιλαϊκή πολιτική...

Η ευρυζωνικότητα τους έλειπε...

«Εργο πνοής για την ελληνική περιφέρεια», χαρακτήρισε ο υπουργός Ανάπτυξης Μ. Χρυσοχοΐδης την ανάπτυξη δικτύου ευρυζωνικών συνδέσεων (γρήγορο ίντερνετ) στις αγροτικές περιοχές.

Μιλάμε για 200 εκατ. ευρώ σε ορίζοντα 10ετίας και με όρους ΣΔΙΤ, συμπράξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όπως αποφάσισε η σχετική διυπουργική. Κάτι που ευθύς εξαρχής θέτει το ζήτημα των προϋποθέσεων για τη χρήση από τους αγρότες και κυρίως του κόστους.

Αλλά πέρα από αυτό, πρόκειται για μια εξαγγελία και ένα πρόγραμμα που έρχεται να «ακουμπήσει» στη ρημαγμένη παραγωγικά και οικονομικά φτωχή αγροτιά, από τις πολιτικές της ΕΕ και των πρόθυμων ευρω-κυβερνήσεων. Τι να την κάνει την ευρυζωνικότητα ένας αγρότης που δεν μπορεί να ζήσει από την καλλιέργεια των λίγων χωραφιών του; Τι να την κάνει μια αγροτική οικονομία που δεν μπορεί να εξασφαλίσει - με τις σημερινές καπιταλιστικές συνθήκες - την τροφή του λαού;

Καλή είναι η ευρυζωνικότητα και πρέπει να υπάρχει, αλλά κυρίως πρέπει να υπηρετεί ένα σκοπό. Κι αυτός δεν μπορεί να είναι οι θετικοί ισολογισμοί μερικών εταιρειών του τηλεπικοινωνιακού κλάδου που θα κάνουν μπίζνες με δημόσιο χρήμα, ούτε η τυχόν εξυπηρέτηση λίγων μεγάλων καπιταλιστικών αγροτικών μονάδων σε απομακρυσμένες περιοχές, που έχουν ανάγκη το ίντερνετ, για να πλασάρουν τα προϊόντα τους.

Ο σκοπός θα είναι η σύγχρονη τεχνολογία να γίνει εργαλείο ανάπτυξης προς όφελος του λαού και της φτωχής αγροτιάς. Τότε και μόνο τότε θα μιλήσουμε σοβαρά για έργο «πνοής». Αλλά αυτό με καπιταλισμό δε γίνεται.

Στημένη παράσταση ενάντια στο λαό...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΗΛΑΔΗ, ΤΙ ΑΛΛΟ πρέπει να γίνει για να καταλάβει κανείς ότι κυβέρνηση και «κοινωνικοί εταίροι» κοροϊδεύουν τον κόσμο και τους εργαζόμενους με μια κακόγουστη στημένη παράσταση;

Οταν ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒ βγαίνει από τη συνάντηση με τον Λ. Παπαδήμο και δηλώνει πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να προστατεύσει τον κατώτατο μισθό, τι μπορεί να υποθέσει κανείς;

Φυσικά οι βιομήχανοι δεν τρελάθηκαν, αντιθέτως, όπως είπε ο Δ. Δασκαλόπουλος, ζητούν ένα «μέσο κόστος εργασίας», που «θα βοηθήσει την ανταγωνιστικότητα», δηλαδή μειώσεις μισθών. Γιατί και το λεγόμενο μη μισθολογικό που προσθέτουν μέρος του μισθού είναι, της κλεμμένης από τους εργάτες υπεραξίας.

Ομως, σίγουρα όλοι μαζί έχουν βαλθεί να τρελάνουν εμάς με όσα απίστευτα λένε! Τέτοια που ούτε ακόμη και ο πιο αδαής δεν μπορεί να «χάψει»...

Αλλωστε, ποια καλύτερη διασφάλιση για τον κατώτατο μισθό από το να αμείβονται όλοι οι εργαζόμενοι της χώρας με αυτόν; Δηλαδή, να ισοπεδωθούν όλοι οι μισθοί προς τα κάτω;

ΤΣΑΝΤΙΣΤΗΚΕ Ο Π. Μπεγλίτης γιατί, λέει, εμπλέκεται ο ΛΑ.Ο.Σ. στα ...εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ και θέτει θέμα «σοβαρής ηγεσίας» στο πρώην κυβερνών κόμμα προκειμένου να παραμείνει στην κυβέρνηση Παπαδήμου!

Δεν έχει όμως δίκιο να παραπονιέται! Πώς να το κάνουμε, έχει αναπτυχθεί ...οικειότητα ανάμεσα στα δύο κόμματα οπότε γι' αυτό «παίρνει το θάρρος» και μιλάει για το ΠΑΣΟΚ ο Καρατζαφέρης!

Μήπως ξέχασε τον καιρό που το ΠΑΣΟΚ εξυμνούσε την «υπεύθυνη» στάση του ΛΑ.Ο.Σ. όταν ψήφιζαν μαζί αντιλαϊκά νομοσχέδια και φυσικά το περίφημο μνημόνιο; Ξέχασε τις «χαριτωμένες» φιλοφρονήσεις μεταξύ στελεχών και υπουργών του ΠΑΣΟΚ και στελεχών του ΛΑ.Ο.Σ.;

Είναι δυνατόν τώρα να ...συμπεριφέρονται έτσι ψυχρά μεταξύ τους και να μη νοιάζεται ο ένας για τον άλλον; Σε τελική ανάλυση ...στην ίδια κυβέρνηση είναι. Πολιτικά ...ξαδερφάκια.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σαρώνουν τα πάντα

Η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης είναι κεντρικός στόχος των κεφαλαιοκρατών και των κυβερνήσεών τους. Με αυτό τον τρόπο επιχειρούν να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Να διασφαλίσουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους, σε βάρος των εργατικών και λαϊκών οικογενειών. Αυτός είναι ο στόχος που κρύβεται πίσω από όρους και φράσεις όπως, μισθολογικό, μη μισθολογικό κόστος και διάφορα άλλα. Οταν οι καπιταλιστές λένε αυτό εννοούν αύξηση της απλήρωτης εργασίας. Για την εργατική τάξη ο μισθός, η ασφάλιση, οι παροχές, η σύνταξη αποτελούν δικαιώματα ως αποτέλεσμα της δουλειάς τους, τα οποία στο πλαίσιο του καπιταλισμού είναι ασφαλώς αναντίστοιχα των αναγκών και στη συγκεκριμένη περίοδο της κρίσης είναι σε τέτοιο βαθμό συρρικνωμένα που τίθεται πλέον ζήτημα επιβίωσης. Οσο πέφτουν οι μισθοί, μειώνονται οι εργοδοτικές εισφορές, οι παροχές Υγείας, κ.λπ., τόσο μεγαλώνει η απλήρωτη δουλειά, γίνεται φθηνότερη η εργατική δύναμη, αυξάνεται η κερδοφορία.

Ας δούμε ένα παράδειγμα γι' αυτό που λένε «μη μισθολογικό κόστος»: Οι εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία (κύρια και επικουρική σύνταξη, ασθένεια), ΟΑΕΔ, ΟΕΚ και ΟΕΕ από έναν εργαζόμενο με μεικτές μηνιαίες αποδοχές 1.000 ευρώ είναι το 45%, δηλαδή 450 ευρώ, 165 από τον εργαζόμενο και 285 ευρώ από τον εργοδότη. Στην πραγματικότητα και τα δύο ποσά είναι μέρος των αποδοχών των εργαζομένων. Γιατί από αυτά τα χρήματα, που είναι προϊόν της εργασίας τους και μάλιστα λιγότερο από αυτό που έχουν δουλέψει, παίρνουν συντάξεις, μια σειρά επιδόματα, όπως της ανεργίας, παροχές για ασθένεια κ.ά. Η μείωση των εισφορών αυτών έστω κατά 10% θα επιφέρει μείωση της τάξης των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων για το 2012, με βάση τα επίσημα στοιχεία.

Χτες ο πρωθυπουργός, στις συναντήσεις του με τους «κοινωνικούς εταίρους», έθεσε μια σειρά ζητήματα: Την κατάργηση του κατώτατου μισθού της ΕΓΣΕΕ, του 13ου και 14ου μισθού, των μισθολογικών ωριμάνσεων. Τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, την επέκταση της ευέλικτης εργασίας! Σε συνδυασμό με την επισήμανση ότι «δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές» είναι δεδομένη η πρόθεση των μονοπωλίων και των κυβέρνησεών τους να εφαρμόσουν με κάθε τρόπο τους νέους βαθιά αντεργατικούς - αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους. Η στήριξη των σχεδίων αυτών από τις δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού είναι έμπρακτη. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ εμφανίστηκε πρόθυμος να συζητήσει για τη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους».

Για τους εργάτες πρέπει να είναι καθαρό το εξής: Είναι οι μοναδικοί παραγωγοί του πλούτου. Ο,τι παίρνουν - και είναι πολύ λιγότερα από αυτά που πρέπει και είναι δυνατόν να απολαμβάνουν - δεν αποτελεί κόστος. Είναι μόνο ένα μέρος της εργασίας τους που πληρώνεται από τους κεφαλαιοκράτες. Για να μπορούν οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να ζουν και να καλύπτουν όλες τους τις ανάγκες, που είναι ιδιαίτερα αυξημένες, πρέπει να γκρεμίσουν την εξουσία του κεφαλαίου. Σ' αυτή τη ρότα να αναπτύξουν την ταξική πάλη με το ΠΑΜΕ για να βάλουν εμπόδια στη νέα σφαγή, κόντρα στο κεφάλαιο, κόντρα στις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, απορρίπτοντας κάθε «διάλογο», κάθε «διαπραγμάτευση» για να χάσουν ό,τι δικαίωμα τους απέμεινε. Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ. Για να καταργήσουν τους κεφαλαιοκράτες.

Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ