ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Να σπάσει η αλυσίδα των εκβιασμών

Η κυρίαρχη προπαγάνδα επιχειρεί με ψευτοδιλήμματα να εκβιάσει το λαό ότι η συναίνεση στα μέτρα που έρχονται τις επόμενες μέρες είναι αναγκαία, προκειμένου η συγκυβέρνηση να ολοκληρώσει το PSI και τη διευθέτηση των «εκκρεμοτήτων» που σχετίζονται με την επόμενη δανειακή σύμβαση. Σε διαφορετική περίπτωση, λένε, η χώρα κινδυνεύει να εκδιωχτεί από την Ευρωζώνη, εξέλιξη την οποία, ούτε λίγο, ούτε πολύ, προσπαθούν να την παρουσιάσουν σαν καταστροφή και χάος. Πρόκειται για τον ίδιο εκβιασμό που κλιμακώνεται από δόση σε δόση και από μνημόνιο σε μνημόνιο, επειδή από τη μια βαθαίνει η κρίση, και μαζί της τα αδιέξοδα της αστικής διαχείρισης, και, από την άλλη, ο λαός αμφισβητεί ολοένα και περισσότερο την αστική πολιτική και τα κόμματά της.

Σ' αυτήν την αδίστακτη προπαγανδιστική επίθεση, η συγκυβέρνηση έχει την αγαστή συνεργασία της ΕΕ και του ΔΝΤ. Οι εταίροι της στο ξεζούμισμα των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, διαμηνύουν ότι χωρίς να ολοκληρωθεί το κούρεμα του ελληνικού χρέους και τα νέα αντεργατικά μέτρα, δεν πρόκειται να υπογραφεί η νέα δανειακή σύμβαση. Θέλουν ο λαός να χολοσκάει για την ενδοκαπιταλιστική διευθέτηση που αφορά στην αναδιάρθρωση του χρέους της πλουτοκρατίας που το πληρώνει ο ίδιος, να τον εξαναγκάσουν να υποταχτεί στα νέα βάρβαρα μέτρα, που συνοδεύουν το νέο δάνειο και να το παρουσιάσουν σαν επιτυχία σωτηρίας. Του λένε: Βάλε πλάτη να περάσουν τα μέτρα για τους μισθούς και τις συντάξεις, που σε κάνουν φθηνότερο για το κεφάλαιο, γιατί μόνο έτσι θα προχωρήσει η συμφωνία για το νέο δάνειο. Αλλιώς, η Ελλάδα θα φύγει από την ΕΕ και θα γυρίσουμε πίσω στο '50.

Η στρατηγική συγκυβέρνησης - πλουτοκρατίας - τρόικας είναι να γυρίσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός σε συνθήκες δουλειάς και διαβίωσης προηγούμενων δεκαετιών, επειδή αυτό βολεύει την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Το έχουμε ξαναπεί πως τα αντεργατικά μέτρα καμιά σχέση δεν έχουν με την αντιμετώπιση του χρέους. Απειλούν τα λαϊκά στρώματα με έξοδο από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, για να τα υποτάξουν στη σφαγή τους με τα νέα μέτρα. Σκόπιμα περιορίζουν τη συζήτηση στο ψευτοδίλημμα «ευρώ ή δραχμή», για να κρύψουν ότι θεμέλιο κάθε ιμπεριαλιστικής συμμαχίας δεν είναι το νόμισμα, αλλά η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και οι εκμεταλλευτικές σχέσεις στα κράτη - μέλη που την απαρτίζουν.

Μόνο αν μια χώρα αποδεσμευτεί από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία μπορεί να διαμορφώσει όρους ευημερίας για το λαό της και εκεί πρέπει να κατατείνει η λαϊκή πάλη. Αυτό επιβεβαιώνει και η συζήτηση των τελευταίων ημερών για τις σαρωτικές ανατροπές στα εργασιακά και τους μισθούς, σαν προϋπόθεση για το επόμενο δάνειο, γεγονός που δείχνει ότι οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις δε γίνονται για τα δάνεια και τα χρέη, αλλά για να εξασφαλίσει το κεφάλαιο πιο φτηνά εργατικά χέρια και να γίνει πιο ανταγωνιστικό την περίοδο της αναιμικής ανάκαμψης από την κρίση, όταν αυτή έρθει. Οπως έγκαιρα προειδοποίησε το ΚΚΕ, κάθε υποχώρηση του λαού στους εκβιασμούς του κεφαλαίου και των κομμάτων του κάνει ακόμα χειρότερο τον επόμενο και τα μέτρα που τον συνοδεύουν. Τώρα πρέπει να σπάσει ο φόβος και ο φαύλος κύκλος. Με ισχυρό ΚΚΕ και οργάνωση παντού, η λαϊκή συμμαχία να φέρει τα πάνω κάτω.

Κράχτες της ταξικής συνεργασίας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ηξερε πολύ καλά τι έλεγε ο πρόεδρος του ΣΕΒ όταν δήλωνε προχτές το βράδυ απευθυνόμενος προς τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ ότι «οι συνδικαλιστές γνωρίζουν ότι έχουμε κοινά συμφέροντα». Η ηγεσία των μεγαλοβιομηχάνων έχει διαπιστώσει διαχρονικά και στην πράξη ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ λειτουργεί ακριβώς με αυτό τον μπούσουλα, ότι δηλαδή καπιταλιστές και εργαζόμενοι έχουν κοινά συμφέροντα, υποτάσσοντας τα συμφέροντα της εργατικής τάξης στη στρατηγική της πλουτοκρατίας. Σε αυτό το πνεύμα, της ταξικής συνεργασίας και του κοινωνικοεταιρισμού, ΣΕΒ και πλειοψηφία έχουν συνεργαστεί άριστα τις τελευταίες δεκαετίες, προωθώντας από κοινού διαρθρωτικές αλλαγές που συνθλίβουν τα δικαιώματα της εργατικής τάξης για χάρη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Επειδή λοιπόν υπάρχει μια εμπεδωμένη σχέση συνεργασίας, ο Δ. Δασκαλόπουλος δε δίστασε στην ίδια δήλωση να εκφράσει την προσδοκία πως «περιμένουμε τη ΓΣΕΕ στο τραπέζι του διαλόγου για να αποδείξουμε ότι μπορούμε μόνοι μας - αντί να περιμένουμε παθητικά να μας επιβληθούν απ' έξω αποφάσεις». Η χτεσινή απόφαση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για συμμετοχή στον «κοινωνικό διάλογο» για το νέο αντεργατικό σφαγείο δικαίωσε πλήρως, όπως ήταν αναμενόμενο, τις «προσδοκίες» της ηγεσίας του ΣΕΒ αλλά και της κυβέρνησης. Προεξοφλώντας τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ στο διάλογο, ο υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης δήλωνε χτες το πρωί (στο «vimafm») «θα πρέπει να αφήσουμε να εξελιχθεί ο διάλογος», προδικάζοντας ότι οι κοινωνικοί εταίροι θα φτάσουν εκεί που τους προτρέπει η κυβέρνηση, δηλαδή «να διευρύνουν την ατζέντα τους γιατί πρέπει να δουν το θέμα της ανταγωνιστικότητας και του κόστους εργασίας»... Είναι φανερό ότι η θέση του κάθε εργάτη και της κάθε εργάτριας είναι να συσπειρωθεί με το ΠΑΜΕ, στο ενιαίο μέτωπο της ρήξης και της ανατροπής.

Δε συγχωρούνται ψευδαισθήσεις

«Θεωρώ ότι και τα τρία κόμματα θα στηρίζουν μέχρι τέλους την κυβέρνηση Παπαδήμου», αποφάνθηκε (στο «Μέγκα») ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και πράγματι δεν υπάρχει τίποτα που να πείθει για το αντίθετο. Αντίθετα, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι τα κόμματα της μαύρης συγκυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ.) θα τραβήξουν μέχρι τέλους, υπερψηφίζοντας και στηρίζοντας τη νέα βάρβαρη επίθεση που σαρώνει τα εργασιακά δικαιώματα και εξαθλιώνει την εργατική τάξη και το λαό για χάρη της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Αλλωστε αυτός ήταν και ο λόγος που συγκροτήθηκε αυτή η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα επειδή δεν τα κατάφερνε καμία «αυτοδύναμη» κυβέρνηση μόνη της. Εξάλλου και τα τρία κόμματα της συμμαχικής κυβέρνησης του κεφαλαίου συμπίπτουν πλήρως με την ουσία των νέων μέτρων που σφάζουν τους μισθούς, την ασφάλιση και τις εργασιακές σχέσεις και τα περιλαμβάνουν στα προγράμματά τους. Γι' αυτό, αυτό που επιδιώκει η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι να μπουν στο παιγνίδι και «οι κοινωνικοί εταίροι», ώστε να ενισχυθεί το «μέτωπο της συναίνεσης» και της «νομιμοποίησης» των μέτρων. «Το ζήτημα είναι να υπάρξει μια κοινωνική συμφωνία, που να προστατεύει την έννοια της ανταγωνιστικότητας», τόνισε στην ίδια συνέντευξη ο Π. Καψής, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι για την κυβέρνηση είναι «ένα το κρατούμενο» η καταβαράθρωση της τιμής της εργατικής δύναμης για χάρη του κεφαλαίου. Τα πράγματα λοιπόν είναι πεντακάθαρα από την πλευρά του μετώπου της πλουτοκρατίας και της τρόικας και δε συγχωρούνται ψευδαισθήσεις ούτε για τη στάση των «κοινωνικών εταίρων». Αυτό που χρειάζεται είναι να σημάνει ταξικός συναγερμός και απόφαση από την εργατική τάξη και το λαό για συστράτευση με το ΚΚΕ, λαϊκή συμμαχία με στόχο την εργατική - λαϊκή εξουσία.

Φαιδρά ψηφοθηρικά τεχνάσματα

Οσο πιο γερές πλάτες βάζει για να περάσουν τα άγρια αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα τόσο περισσότερο καταφεύγει σε φαιδρά καμώματα, για να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού. Ο λόγος φυσικά για την ηγεσία της ΝΔ, που, ενώ συστρατεύεται «ψυχή τε και σώματι» στο νέο σφαγείο για τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, την ασφάλιση, αναζητεί διάφορα προσχήματα και πυροτεχνήματα, για να θολώσει τα νερά. Μεταξύ αυτών, είναι η απόφαση που φαίνεται να έχει πάρει ο πρόεδρος της ΝΔ να μη δεχτεί να γίνει μια κοινή σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό, αλλά να γίνουν ξεχωριστές συναντήσεις με τον κάθε αρχηγό, όπως επίσης να μη γίνει μια από κοινού συνάντηση των τριών πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση με την τρόικα, αλλά ο καθένας να τους δει χωριστά όπως μέχρι τώρα. Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για κινήσεις συμβολικού χαρακτήρα άκρως υποκριτικές και ψηφοθηρικές, που έχουν στόχο να συντηρήσουν το παραμύθι ότι τάχα «η ΝΔ δεν συγκυβερνά» ή ακόμα χειρότερα ότι «η ίδια θα διαπραγματευτεί καλύτερα με την τρόικα» και θα καταφέρει να κάνει αλλαγές στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Μόνο όποιος θέλει καταπίνει αμάσητα τα παραμύθια που λανσάρει η ηγεσία της ΝΔ. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να εγκαταλείψουν εδώ και τώρα τα κόμματα του κεφαλαίου, που μόνο νέα δεινά μπορούν να τους υποσχεθούν, να χειραφετηθούν από τα ιδεολογήματα, τους εκβιασμούς και τις κάλπικες υποσχέσεις τους και να συστρατευτούν αποφασιστικά με το ΚΚΕ για να παρεμποδίσουν και ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων.