Πριν ακόμα ολοκληρωθεί η «αραβική άνοιξη» (ανοιχτό το μέτωπο στη Συρία), δηλαδή η ιμπεριαλιστική επέμβαση για την εγκατάσταση κυβερνήσεων που να ανταποκρίνονται πλήρως στις σύγχρονες προδιαγραφές των μονοπωλίων, στα αστικά επιτελεία μιλάνε ήδη για «άνοιξη του νότου της Ευρώπης». Τι ετοιμάζουν άραγε;

Προς το παρόν, στη χώρα μας, πληθαίνουν τα άρθρα που προβάλλουν έναν αχταρμά τρόμου: σ' ένα τσουβάλι εργατικές διαδηλώσεις, μπάχαλα, προβοκάτσιες, κρατική καταστολή, έτσι που να στήνεται ένα σκηνικό τρόμου και ανομίας. Με συνειρμούς που να συνδέουν την Ακρόπολη με τη Λιβύη! Για να βγει μετά ο δημοσιολόγος βάρδιας να αναλύει το DNA της φυλής των ανόμων που είναι οι Ελληνες, οι οποίοι παρότι ακόμα ψηφίζουν πλειοψηφικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στην καθημερινότητα του αγώνα τους συμπεριφέρονται σαν ΚΚΕδες διαδηλώνοντας ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!

Και να θέλει να κρυφτεί η αστική τάξη δεν μπορεί. Εχει βαθιά γνώση πως η πολιτική της είναι τόσο αντιλαϊκή που μόνο με την επιβολή της άκρα του τάφου σιωπής μπορεί να εφαρμοστεί. Ετσι σπεύδει να ενοχοποιήσει όσους αντιδρούν ως κομμουνιστές. Τίτλος τιμής. Οπως και το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», σύνθημα - δήλωση της απόφασης να επιβληθεί το δίκιο αυτών που παράγουν ενάντια στο δίκιο των παρασίτων, των καπιταλιστών, προοπτική που δικαίως τρομάζει τον δημοσιολόγο των παρασίτων.

Σε κάθε κατάκτηση του εργάτη που με την πάλη του γινόταν νόμος, η αστική τάξη έβαζε απέναντι κι ένα νόμο που να ακυρώνει το δικαίωμα. Την έκβαση την έκρινε πάντα ο συσχετισμός δύναμης. Μέσα στους χώρους δουλειάς, νόμος είναι το δίκιο του εργοδότη. Εκτός από τις περιπτώσεις, όπου οι εργάτες συσπειρωμένοι ταξικά αχρηστεύουν στην πράξη το νόμο του αφεντικού.

Η εμμονή των αστών αναλυτών στη νομιμότητα σημαίνει:

- Να δουλεύουν οι άνθρωποι 12ωρα, αφού αυτός ήταν ο νόμος, που όμως ανατράπηκε με πάλη για να γίνει 8ωρο.

- Να πληρώνει όσα θέλει ο εργοδότης, αφού νόμος είναι οι «ελεύθερες διαπραγματεύσεις», που καθορίζονται απ' αυτόν που κρατά το μαχαίρι. Εκτός από τις περιπτώσεις που οι εργάτες συσπειρωμένοι ταξικά έσπασαν το μαχαίρι του αφεντικού και επέβαλαν τις συλλογικές συμβάσεις.

- Να πεθαίνει ο άνεργος μετά το 12μηνο του επιδόματος, αφού αυτό ουσιαστικά λέει ο νόμος. Εκτός κι αν οι άνεργοι σε κοινή ταξική πάλη μ' όσους έχουν ακόμα μεροκάματο επιβάλλουν σε πρώτη φάση την καταβολή έκτακτου επιδόματος, στην πορεία μιας πάλης που θα έχει στόχο να καταργήσει τους εκμεταλλευτές και μαζί τους την ίδια την ανεργία.

Ο κατάλογος μπορεί να μακρύνει. Δεν έχει νόημα. Η έκβαση της ταξικής πάλης δεν ορίζεται από το νομικό πλαίσιο της αστικής τάξης. Σ' αυτό το σύστημα πράγματι νόμος είναι το δίκιο του κυρίαρχου. Αυτό σημαίνει μόνο πως όπως οι αστοί ως κυρίαρχοι έχουν τους νόμους τους έτσι και οι εργάτες για να έχουν τους νόμους τους πρέπει να γίνουν κυρίαρχοι.

Μέχρι τότε η νομιμότητα θα είναι θέμα συσχετισμών και οι συσχετισμοί υπάρχουν για να ανατρέπονται.

Η αστική τάξη γνωρίζει ό,τι γνωρίζει κι ο λαός. Οτι αυτό που απεύχονται, η χρεοκοπία είναι θέμα χρόνου να συμβεί. Εξάλλου ήδη τα λαϊκά στρώματα έχουν χρεοκοπήσει. Προβάλλει έτσι σα μονόδρομο την ενότητα των αστικών πολιτικών δυνάμεων, για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό - εργατική τάξη που συσπειρωμένη στα ταξικά συνδικάτα έχει από καιρό βάλει πλώρη γι' άλλη κοινωνία.

Εδώ είμαστε. Η αστική τάξη είναι ικανή για τα πάντα, προκειμένου να κρατήσει την εξουσία της. Για την εργατική τάξη είναι μονόδρομος η όσο το δυνατόν καλύτερη οργάνωσή της, η συσπείρωσή της με το ΚΚΕ, η περιφρούρηση των αγώνων της, η επαγρύπνηση...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΝΕΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΝ ΙΟΥΝΗ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αυτοτελής φόρος 20% στα ενοίκια

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Στο 15% ο φόρος στα εταιρικά κέρδη

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Η φάκα της ρύθμισης των αυθαιρέτων

ΤΑ ΝΕΑ: Ρύθμιση δανείων για δημοσίους υπαλλήλους

ΕΘΝΟΣ: Μείωση 50% στις δόσεις των στεγαστικών

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Εως και 500.000 ευρώ χρημαδότηση

Η ΑΥΓΗ: Ντόμινο ύφεσης στον ευρωπαϊκό νότο

Η ΝΙΚΗ: Πώς θα «κουρεύονται» τα χρέη χωρίς τραπεζική συναίνεση

Ο ΛΟΓΟΣ: Εφαρμοστικός από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Η Αννα ταΐζει τα «παιδιά» της

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Κυβέρνηση Σαμαρά προεξοφλεί και ο Λοβέρδος

Για μια ακόμα φορά, χτες, ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος παρουσίασε το PSI σαν «παράθυρο ευκαιρίας» για τη χώρα και επιτέθηκε με ψέματα και συκοφαντίες στο ΚΚΕ, λέγοντας ότι «η στρατηγική του οδηγεί στην ασύντακτη χρεοκοπία που σημαίνει έξοδο από το ευρώ, απώλεια των εισοδημάτων, κλείσιμο επιχειρήσεων, αδυναμία διεξαγωγής εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου, άδεια ράφια, αδυναμία προμήθειας τροφίμων, υγρών καυσίμων και φαρμάκων. Η Ελλάδα θα γυρίσει στη δεκαετία του '50 επειδή κάποιοι στήνουν έναν χορό εκλογικών και πολιτικών συμφερόντων. Η σκέψη είναι ότι εάν οι Ελληνες οδηγηθούν στη συντριβή και τη φτώχεια θα ριζοσπαστικοποιηθούν πολιτικά τόσο πολύ ώστε θα έχουμε μια τελείως διαφορετική πολιτική κατάσταση με την Ελλάδα να έχει γυρίσει στα επίπεδα μιας χώρας όπως η Αλβανία ή η Μολδαβία, προκειμένου κάποιοι να επιβεβαιώσουν την πολιτική τους στρατηγική».

Το θράσος του αντιπροέδρου στη συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου, είναι απύθμενο. Κουνάει το δάχτυλο στο ΚΚΕ και το καταγγέλλει ότι θέλει να καταστρέψει τη χώρα, ο εκφραστής της στρατηγικής που χρεοκοπεί τη λαϊκή οικογένεια, για να μπουκώσουν με νέα κέρδη τα μονοπώλια. Μιλάνε για ελλείψεις σε τρόφιμα, καύσιμα και φάρμακα αυτοί που έχουν παραδώσει στα μονοπώλια στρατηγικούς τομείς της παραγωγής και το φυσικό πλούτο της χώρας.

Καταγγέλλουν για εκλογικά παιχνίδια το ΚΚΕ, αυτοί που κυνικά βλέπουν τις εκλογές σαν «εκτόνωση» του λαού και έχουν ήδη συμφωνήσει με την τρόικα για κυβερνήσεις συνεργασίας την επόμενη μέρα. Μιλάνε για επιστροφή στη δεκαετία του '50 αυτοί που με την πολιτική τους έχουν ήδη γυρίσει το λαό σε περασμένες δεκαετίες, αναλογικά και με τις δυνατότητες για καθολική ευημερία που προσφέρει σήμερα η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης.

Στο ίδιο πνεύμα, ο Ευ. Βενιζέλος ισχυρίστηκε ότι το δίλημμα είναι «ή θυσίες με προοπτική ή απόλυτη καταστροφή χωρίς καμία προοπτική. `Η περικοπές ή αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων ή μείωση ή εκμηδένιση περιουσιών ή μεγάλη ανεργία ή γενικευμένη ανεργία».

Στους ισχυρισμούς του Ευ. Βενιζέλου απάντησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θ. Παφίλης, τονίζοντας ότι το δίλημμα δεν είναι «θυσίες ή απόλυτη καταστροφή», αλλά «η ανατροπή αυτού του συστήματος ή κόλαση, βαρβαρότητα στην οποία καλούνται να ζήσουν οι εργαζόμενοι, εκτός και αν η ιστορία σταμάτησε εδώ». Απευθυνόμαστε, τόνισε ο Θ. Παφίλης, στο λαό και του λέμε: «ψηλά το κεφάλι»! Δεν χρωστά τίποτα όλα αυτά τα χρόνια, αντίθετα του χρωστούν, τον έχουν κατακλέψει και τον έχουν εκμεταλλευθεί όλα αυτά τα χρόνια, κατέληξε μεταξύ άλλων» (το ρεπορτάζ στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).