Τι «αντιμνημονιακός» ηγέτης θα ήταν ο κ. Σαμαράς αν δεν έβαζε τα πράγματα στη θέση τους;
Και τα έβαλε μια χαρά. Ανέβηκε στο βήμα της Βουλής προχτές, κοίταξε στα αριστερά έδρανα και τα είπε «τσεκουράτα».
Τόσο «τσεκουράτα» μίλησε ο πρόεδρος της ΝΔ, όπως ακριβώς «τσεκουράτα» ...διαπραγματεύτηκε με την τρόικα και «έσωσε» τους μισθούς και τις συντάξεις.
Πρόκειται γι' αυτούς τους μισθούς και αυτές τις συντάξεις που (μετά τις ολονύχτιες ...διαπραγματεύσεις του Σαμαρά) καταβυθίστηκαν στα Τάρταρα. Με τις ψήφους και του Σαμαρά!
*
Ενώ λοιπόν ο Σαμαράς αλά μπρατσέτα με τον Βενιζέλο μετέτρεπαν
- με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου -
τον εργαζόμενο σε σύγχρονο είλωτα των 400 ευρώ, είχε το ...ανάστημα, την ίδια εκείνη στιγμή, να κατηγορήσει την «Αριστερά» και το εργατικό κίνημα, το ΚΚΕ δηλαδή, ότι έχει την ευθύνη για την κατάντια της χώρας!
Ουδέν αληθέστερον τούτου!
Αλλωστε:
Ο κ. Σαμαράς, φυσικά, τα γνωρίζει άριστα όλα τα παραπάνω.
Αλλά, βλέπετε, ο λαός έχει αποκτήσει πια μια συσσωρευμένη εμπειρία, γεγονός που προκαλεί φόβο στους δυνάστες του. Με τη σειρά του αυτός ο φόβος προκαλεί συναγερμό στα κόμματα της πλουτοκρατίας, που σημαίνει ότι είναι αναγκασμένα να επιδοθούν σε κινήσεις χυδαίου αντιπερισπασμού του τύπου
«εκεί που μας χρωστούσανε ζητάνε και το βόδι»!
*
Με άλλα λόγια, έφτασε και για τον κ. Σαμαρά η ώρα που ως συγκυβερνήτης αυτού του τόπου και ως επίδοξος νέος χαλίφης έπρεπε (χτυπώντας το ΚΚΕ και βαφτίζοντας το μαύρο - άσπρο) να δώσει εξετάσεις επίδοξου μαέστρου της γνωστής ορχήστρας που διαθέτει τόση θρασύτητα ώστε να ενοχοποιεί το λαό για τα δικά της άθλια έργα!
Εφτασε η ώρα για τον κ. Σαμαρά να δώσει εξετάσεις ότι διαθέτει το ταλέντο να ηγηθεί του κλαμπ «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης».
Εφτασε η ώρα και για τον κ. Σαμαρά, υπό τις ουρανομήκεις επευφημίες και τα ανυπόκριτα συγχαρητήρια των Βενιζέλου - Καρατζαφέρη, να πει κι αυτός το δικό του
«όλοι μαζί τα φάγαμε»!
Εφτασε, δηλαδή, η στιγμή του ακραίου εκείνου θράσους, όπως ακριβώς το υπαγορεύει ο αδήριτος νόμος της φύσης και της πολιτικής, που επιμένει:
«Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος».
1815 Ο Ναπολέων φτάνει στη Γαλλία, έχοντας δραπετεύσει από το νησί Ελβα.
1923 Τίθεται σε εφαρμογή και στην Ελλάδα το νέο (Γρηγοριανό) ημερολόγιο. Η 16η Φλεβάρη αριθμήθηκε 1η του Μάρτη.
1935 Ξέσπασε το αποτυχημένο βενιζελοπλαστηρικό κίνημα της 1ης Μάρτη.
1945 Ο Κόκκινος Στρατός διώχνει τους τελευταίους Γερμανούς από τα εδάφη της Σοβιετικής Ενωσης.
1946 Συνέρχεται στην Αθήνα το 8ο Πανελλαδικό Πανεργατικό Συνέδριο. Ο Μ. Παπαρήγας είναι ο πρώτος κομμουνιστής που εκλέγεται ΓΓ της ΓΣΕΕ.
1948 Ολοκληρώνεται το μακελειό της Μακρονήσου, που ξεκίνησε στις 29 Φλεβάρη με τη δολοφονία άνω των 300 αγωνιστών.
1952 Το στρατοδικείο καταδικάζει σε θάνατο τον Νίκο Μπελογιάννη και τους συντρόφους του.
1959 Ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος επιστρέφει στην Κύπρο από την εξορία στα νησιά Σεϊχέλες.
1966 Το σοβιετικό διαστημόπλοιο «Βένους 3» προσεδαφίζεται στον πλανήτη Αφροδίτη.
Τώρα που η πρώτη πράξη της «οπερέτας» με τον «εκατομμυριούχο βουλευτή» έληξε, τώρα που αποδείχτηκε ότι δεν επρόκειτο για βουλευτή, αλλά για σύζυγο βουλευτού
- η οποία ψηφίζει περικοπές μισθών και συντάξεων ενόσω εκείνος ως επιχειρηματίας αγοράζει πλοία -
τώρα τα πάντα μπορούν να συνεχιστούν όπως τα υπαγορεύει ο βασικός πυλώνας της δημοκρατίας τους.
Αλλά η δημοκρατία τους, η δημοκρατία όλων αυτών των υποκριτών, των φαρισαίων και των «εισαγγελέων» που έψαχναν τον «εκατομμυριούχο» επειδή προέβη σε εξαγωγή χρημάτων στο εξωτερικό, έχει ως βασικό πυλώνα της αυτόν ακριβώς:
Την ...ελεύθερη κίνηση κεφαλαίου!
*
Τώρα, επίσης, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι δεν έχουν κανένα λόγο να σκεφτούν ότι πέραν του αν και ποιος βουλευτής βγάζει τα εκατομμύριά του στο εξωτερικό, υπάρχει και ένα άλλο θέμα:
Το θέμα των εκατομμυριούχων που μας κυβερνούν.
Εκείνων, δηλαδή, που, όντας οι ίδιοι εκατομμυριούχοι, ψηφίζουν μέτρα χρεοκοπίας του λαού.
Εκείνων που βγάζουν - δεν βγάζουν τα κεφάλαιά τους έξω, με την πολιτική τους υπέρ των δισεκατομμυριούχων κεφαλαιοκρατών, κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
*
Τώρα, τέλος, το πολιτικό σύστημα
- που δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του στη σκέψη και μόνο ότι μπορεί ένας βουλευτής του να μην είναι «νόμιμος και ηθικός» -
έχει όλο το χρόνο να συγγράψει τα απομνημονεύματά του.
Ξεκινώντας από τα «έκανε ένα δωράκι στον εαυτό του»
και φτάνοντας μέχρι Τσουκάτους, Μαντέληδες, Βατοπέδια, χρηματιστήρια, «Ζήμενς» και υποβρύχια που γέρνουν...
*
Υστερόγραφο:
Στο πλαίσιο αυτής της δημοκρατίας, που έχει για βασικό της πυλώνα την «ελεύθερη κίνηση κεφαλαίου»,
από τη μια οι υποκριτές θα συνεχίζουν να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τους εκατομμυριούχους βουλευτές που φυγαδεύουν λεφτά στην Ελβετία, και από την άλλη
οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές θα παραμένουν όχι μόνο νόμιμοι, όχι μόνο ηθικοί, αλλά θα επιδοτούνται κιόλας από το κράτος για να βγάζουν από την Ελλάδα τις επιχειρήσεις τους (όπως τούτες τις μέρες κάνει η «Κόκα - Κόλα») και για να «επενδύουν» τα κεφάλαιά τους στη Βουλγαρία, στα Σκόπια, στην Τουρκία, στον Παναμά και σε κάθε σημείο του καπιταλιστικού ορίζοντα!
Μετά τα τόσο εμβριθή που είπε ο κ. Γιώργος Νταλάρας για το ΚΚΕ, τα οποία ενδεχομένως να τα σκέφτηκε τον καιρό ακριβώς που η σύζυγός του ως υφυπουργός Εργασίας εφάρμοζε το πρώτο Μνημόνιο ή τώρα που η σύζυγός του ως βουλευτής ψηφίζει το δεύτερο Μνημόνιο,
θα του προτείναμε στις «φιλανθρωπικές» συναυλίες που δίνει το τελευταίο διάστημα να συμπεριλάβει και το τραγούδι του Κουγιουμτζή, εκείνο που λέει
«...με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά
ρετιρέ παίρνω στην Κηφισιά»...