Οι νέες αντεργατικές - αντιλαϊκές ανατροπές που προαναγγέλλει η ΤτΕ, μπορούν να αποτραπούν και να ανατραπούν, μόνο με την οργανωμένη πάλη του λαού

Αποτιμώντας τα αποτελέσματα της ενδοϊμπεριαλιστικής συμφωνίας της 21ης Φλεβάρη 2012, που οδήγησε στην υπογραφή του δεύτερου μνημονίου, η Εκθεση θριαμβολογεί και κάνει λόγο για «ένα συνεκτικό και λεπτομερές πρόγραμμα για δημοσιονομική προσαρμογή, στηριγμένη στον περιορισμό των δαπανών και στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, για αποκρατικοποιήσεις και για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα και στις αγορές προϊόντων και εργασίας, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα».

Εμμεσα, η ΤτΕ ζητάει, για λογαριασμό της τάξης που υπηρετεί, μεγαλύτερη ακόμα πυγμή σε βάρος των εργαζόμενων και του λαού, επειδή με τους αγώνες τους καθυστέρησαν μέτρα και ανατροπές. Οπως διαπιστώνει, στην εφαρμογή του 1ου μνημονίου «έλειπε η βούληση για αποφασιστικά μεταρρυθμιστικά βήματα» και τα μέτρα που εφαρμόστηκαν «αντιμετωπίστηκαν ως επιταγές των δανειστών και όχι ως αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που δεν είναι δυνατό να αναβληθούν χωρίς καταστροφικές επιπτώσεις».

Η Εκθεση χαιρετίζει τη δημιουργία της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου τον προηγούμενο Νοέμβρη. Προτάσσοντας την ανάγκη της καθολικής συσπείρωσης του αστικού πολιτικού κόσμου για το τσάκισμα του οργανωμένου λαϊκού κινήματος και την επιβολή διά πυρός και σιδήρου των νέων μέτρων, επισημαίνει ότι «η εξέλιξη αυτή απέδειξε με τον πιο πειστικό τρόπο τη σημασία που έχει η συναίνεση και συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων μπροστά στις ιστορικά πρωτοφανείς προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε».

Θεωρεί, επίσης, ότι η «επιτυχία» του νέου μνημονίου είναι εφικτή, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

-- Συνέχεια, η οποία «πρέπει πάση θυσία να εξασφαλιστεί». Προσθέτει επίσης, ότι «το πρόγραμμα πρέπει να εφαρμοστεί απαρέγκλιτα σε όλη τη διάρκεια της ισχύος του, μέχρι το 2015, αλλά και μετά...». Το «μετά» βέβαια παραπέμπει στο 2042 (!), όταν και λήγουν τα νέα ομόλογα που εκδόθηκαν στα πλαίσια της απομείωσης του κρατικού χρέους.

-- Διοικητική αποτελεσματικότητα, όπου και γίνεται λόγος για «κρατικιστικές αντιλήψεις και πελατειακές σχέσεις», οι οποίες «έχουν εκθρέψει κεκτημένα συμφέροντα και συντεχνιακές επιδιώξεις». Πρόκειται για «ευγενή» πρόλογο στο πογκρόμ απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων - 150.000 ο αριθμός μέχρι το 2015 - που προωθούν, αλλά και τη νομοθετική κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.

-- Αποκατάσταση εμπιστοσύνης, δεδομένου ότι «η εφαρμογή του προγράμματος πρέπει να αποπνέει αδιαμφισβήτητη αποφασιστικότητα για να πείσει τις αγορές και τον ελληνικό λαό, ότι οι στόχοι θα επιτευχθούν, ότι η έξοδος από την κρίση είναι εφικτή και ότι η ανάκαμψη θα είναι η αρχή μίας νέας αναπτυξιακής πορείας πάνω σε υγιείς βάσεις».

Η Εκθεση παραθέτει ορισμένα αποκαλυπτικά στοιχεία για την κόλαση που επικρατεί στην αγορά εργασίας, όχι βέβαια για να συμπονέσει τους άγρια πληττόμενους εργαζόμενους, αλλά για να στηρίξει τη θέση ότι οι αντιδραστικές αλλαγές σε βάρος των εργαζόμενων θα μειώσουν την ανεργία και θα βελτιώσουν την «ανταγωνιστικότητα» της οικονομίας. Αναφέρει ειδικότερα, ότι το ποσοστό ανεργίας και υποαπασχόλησης το γ' τρίμηνο του 2011 υπερέβη κατά τι το 22% (έναντι ποσοστού ανεργίας 17,7% το ίδιο τρίμηνο). Επομένως, η υποαπασχόληση προσεγγίζει το 4,5% του ενεργού πληθυσμού.

Η Τράπεζα της Ελλάδας εκτιμά ότι οι μέσες ονομαστικές προ φορολογίας αποδοχές των μισθωτών στο σύνολο της οικονομίας μειώθηκαν κατά 3% το 2011 και οι πραγματικές αποδοχές κατά 6,1%, ενώ υπολογίζεται ότι το λεγόμενο «κόστος εργασίας» ανά μονάδα προϊόντος μειώθηκε κατά 2% στο σύνολο της οικονομίας, έναντι μείωσης κατά 3,8% το 2010. Ειδικότερα, η μείωση στον επιχειρηματικό τομέα ανέρχεται στο 3,9% το 2011 και στο 2,7% το 2010.

Η μείωση προβλέπεται ότι θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη το 2012 και 2013, καθώς, οι μέσες ονομαστικές προ φορολογίας αποδοχές των μισθωτών το 2012, στο σύνολο της οικονομίας, θα μειωθούν κατά 8,4% - 9,2% σε ονομαστικούς όρους και κατά 9,3% - 10,1% σε πραγματικούς όρους. Το δε «κόστος εργασίας» θα μειωθεί κατά 5,8% - 6,7% στο σύνολο της οικονομίας και κατά 7,7% - 8,9% στον επιχειρηματικό τομέα. Για δε το 2013, προβλέπεται ότι οι μέσες ονομαστικές αποδοχές θα μειωθούν κατά 7% στο σύνολο της οικονομίας, με αποτέλεσμα το «κόστος εργασίας» να μειωθεί περαιτέρω κατά 6%-6,5% στο σύνολο της οικονομίας και κατά 8% στον επιχειρηματικό τομέα.