Μήνυμα στην ντόπια πλουτοκρατία και στους συμμάχους της στο εξωτερικό στέλνει ο Λουκάς Παπαδήμος, δηλώνοντας προκλητικά στους Financial Times ότι «η μεγάλη, σιωπηλή πλειοψηφία των Ελλήνων είναι αποφασισμένη να κάνει ό,τι χρειάζεται για να παραμείνει η χώρα στην Ευρωζώνη». Επί της ουσίας, ο επικεφαλής της συγκυβέρνησης προετοιμάζει το έδαφος για τα χειρότερα που έρχονται για το λαό, αν με την πάλη και την ψήφο του δε συντρίψει στην κυριολεξία τα κόμματα που απαρτίζουν το μαύρο μέτωπο, τα αναχώματα που προσπαθούν να στήσουν στο δρόμο του.

Δε διστάζει μάλιστα να παρουσιάσει την εξαθλίωση των λαϊκών νοικοκυριών σαν εκούσια επιλογή τους, λέγοντας ότι «αυτή είναι η θέληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και τα κόμματα θα πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη»! Για να στηρίξει τα λεγόμενά του επικαλείται δημοσκοπήσεις, τις οποίες ερμηνεύει κατά το δοκούν, στη βάση του ψευτοδιλήμματος «ευρώ ή χάος».

Οπως λέει, «σχεδόν όλες οι έρευνες κοινής γνώμης έχουν συστηματικά δείξει ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού - έχω δει ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 70% και 80% - υποστηρίζει με θέρμη την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και αυτό συνεπάγεται ότι, παρά τις θυσίες και το βραχυπρόθεσμο κόστος προσαρμογής, είναι πρόθυμοι να κάνουν αυτό που πρέπει να γίνει προκειμένου να παραμείνει η χώρα στο ευρώ»!

Στην ίδια συνέντευξη ο Λ. Παπαδήμος δηλώνει ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να αποφύγει ακόμη μια αναδιάρθρωση του χρέους, καθώς και ότι οι πολιτικοί της είναι έτοιμοι να βάλουν στην άκρη τις διαφορές τους, προκειμένου να εφαρμόσουν τις δομικές και δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται. Στην πραγματικότητα προαναγγέλλει τη συγκυβέρνηση της επόμενης μέρας, ανεξάρτητα από τα «συστατικά» της.

Σε άλλο σημείο, ο πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης επαληθεύει το φαύλο κύκλο μέτρα - δάνεια - εκβιασμοί - μέτρα, λέγοντας ότι η χώρα ίσως χρειαστεί «περισσότερη στήριξη» από το εξωτερικό, εάν δεν καταφέρει να επιστρέψει στις αγορές το 2015, δηλαδή νέα δάνεια, άρα και νέα, ακόμα πιο βαριά μέτρα, και δεσμεύεται για «ενάρετο κύκλο δομικών μεταρρυθμίσεων, αυξανόμενης δραστηριότητας και γρηγορότερης δημοσιονομικής σταθεροποίησης».