Η επίθεση κατά των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων και η επίδειξη πυγμής κατά των ταξικών - λαϊκών αγώνων, που συνοδεύεται από χυδαίο αντικομμουνισμό και συκοφαντική αντιΚΚΕ επίθεση, αποτελεί το κυρίαρχο χαρακτηριστικό γνώρισμα της τακτικής που εφαρμόζει η ηγεσία της ΝΔ στην πορεία προς τις κάλπες, δίνοντας ταυτόχρονα διαπιστευτήρια στην πλουτοκρατία ότι μπορεί «να κάνει τη δουλειά».

Κρατώντας σταθερό μέτωπο κατά των εργατικών - λαϊκών αγώνων, η ηγεσία της ΝΔ καταδίκασε τις απεργιακές κινητοποιήσεις των ναυτεργατών και ενθάρρυνε τον κοινωνικό αυτοματισμό (βλέπε σχετικό ρεπορτάζ στη σελίδα 16). Ταυτόχρονα, όμως, δεν έβγαλε «κιχ» για τις εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ΔΝΤ, που μιλάνε ευθέως για «μισθούς Βουλγαρίας και Λετονίας» προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Ομολογεί και μ' αυτόν τον τρόπο πανηγυρικά ότι οι μισθοί πείνας αποτελούν στρατηγική επιδίωξη του κυβερνητικού προγράμματος, δηλαδή του νέου μνημονίου, που εφαρμόζει από κοινού με το ΠΑΣΟΚ μέχρι τώρα και βέβαια θα συνεχίσει μετά τις εκλογές.

Ακριβώς γι' αυτό κλιμακώνει την αντιΚΚΕ επίθεση και το χυδαίο αντικομμουνισμό. Χαρακτηριστικό από την άποψη αυτή είναι το κατάπτυστο κείμενο που κυκλοφόρησε η γραμματεία Πολιτικού Σχεδιασμού με τίτλο «οι ευθύνες της Αριστεράς», στο οποίο κωδικοποιούνται και αναπαράγονται όλες οι ψευτιές, οι συκοφαντίες και οι προβοκάτσιες σε βάρος του λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ. Η εμπάθεια και το μίσος κατά των εργατικών αγώνων ξεχειλίζει σε κάθε γραμμή του άθλιου λιβελογραφήματος.

Μεταξύ άλλων, κάτω από το γενικό τίτλο «αριστερά», στοχοποιείται το ΚΚΕ ότι «εξανάγκασε με στοχευμένες κινητοποιήσεις και μαξιμαλιστικές θέσεις μεγάλες και μικρότερες επιχειρήσεις να βάλουν "λουκέτο", καταδικάζοντας στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους (...) ακύρωσε επενδυτικές δραστηριότητες, έδιωξε επενδυτές και δημιούργησε σε παγκόσμιο επίπεδο την εικόνα μιας χώρας εχθρικής στις επενδύσεις λόγω των "κοινωνικών" αντιδράσεων που υποδαύλιζε (...) καθοδήγησε διαμαρτυρίες που πλήγωσαν καίρια τον τουριστικό τομέα, τόσο στην πρωτεύουσα, η οποία πλήττεται από την κατακόρυφη μείωση τουριστικών αφίξεων όσο και στον τομέα της κρουαζιέρας, που ως συνέπεια έχει την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας (...)».

Επίσης, ότι το ΚΚΕ «έδωσε τη χαριστική βολή, κυριολεκτικά, στην εμπορική κίνηση στο κέντρο της πρωτεύουσας με συνεχείς κινητοποιήσεις, στις περισσότερες περιπτώσεις λίγων δεκάδων διαδηλωτών, που εμπόδιζαν την κίνηση και απέτρεπαν τους καταναλωτές να πάνε στα καταστήματα».

Την ίδια στιγμή, ο Α. Σαμαράς επιχειρεί να ενισχύσει τη θέση του στο στρατόπεδο των κομμάτων της πλουτοκρατίας, διακηρύσσοντας το στόχο της αυτοδυναμίας, την οποία δεν κρύβει ότι θέλει να αξιοποιήσει για να υλοποιήσει δίχως χρονοτριβή και πιο αποτελεσματικά τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα του νέου μνημονίου. Σ' αυτό το πλαίσιο, προβάλλει φαιδρά διλήμματα του τύπου «αυτοδυναμία ή ακυβερνησία», προσβάλλοντας βάναυσα τη νοημοσύνη των ψηφοφόρων της ΝΔ, συνολικά του λαού.

«Αυτοδύναμη κυβέρνηση, μέσα στην Ευρώπη, με σταθερότητα, ή ακυβερνησία και τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες;». Αυτό είναι, σύμφωνα με τον γραμματέα Πολιτικού Σχεδιασμού Μ. Χαρακόπουλο, το δίλημμα που θέτει η ΝΔ για τις εκλογές. Ομως, στελέχη της ΝΔ αφήνουν σαφώς να εννοηθεί ότι η μετεκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ είναι δεδομένη. Ο Μ. Βαρβιτσιώτης, για παράδειγμα, δήλωσε χτες (στο ραδιόφωνο τη ΝΕΤ) ότι «αν δεν έχουμε αυτοδυναμία (...) θα πρέπει να δούμε, βάσει της σύνθεσης της Βουλής, με ποιον άλλον, με τον οποίο έχουμε ταύτιση στόχων, μπορούμε να σχηματίσουμε κυβέρνηση».

Στο μεταξύ, αέρας κοπανιστός ήταν οι υποσχέσεις που έδωσε χτες ο Α. Σαμαράς στους μικροομολογιούχους που μαζί με τα ασφαλιστικά ταμεία είναι οι μεγάλοι χαμένοι του «κουρέματος» του χρέους. Στην αντιπροσωπεία τους, που τον επισκέφθηκε χτες, εξέφρασε υποκριτικά τη λύπη του επειδή δεν εξαιρέθηκαν από το κούρεμα, αλλά φυσικά ευθυγραμμίστηκε πλήρως με την απόφαση για το «κούρεμα», που άλλωστε έχει υπερψηφίσει.