Πόσο θράσος και πόση έπαρση πρέπει να διαθέτει κανείς για να προσπαθήσει να κοντύνει στα μέτρα του τη θυσία κομμουνιστών αγωνιστών, δίνοντάς της περιεχόμενο που να βολεύει τις δικές του σημερινές σκοπιμότητες; Τόνους. Και η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει ακόμα περισσότερο. Την περασμένη Κυριακή το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΝ διοργάνωσε εκδήλωση για τους εκτελεσθέντες, έτσι απλά, Ν. Μπελογιάννη, Δ. Μπάτση, Ν. Καλούμενο και Η. Αργυριάδη. Ηταν ήδη γνωστό από τα πριν ότι θα επιχειρούνταν η «αποστέωση» της θυσίας τους, το να ξεκοπούν απ' όλα όσα πρέσβευαν, όσα πίστευαν, εκείνα για τα οποία έδωσαν τη ζωή τους, το Κόμμα τους και την επαναστατική ιδεολογία του επιστημονικού σοσιαλισμού. Το επιβεβαίωσε η ομιλία στην εκδήλωση του Αλ. Τσίπρα. Δεν αναφερόμαστε τόσο στο ότι η ιδιότητα του Ν. Μπελογιάννη ως στελέχους του ΚΚΕ δεν αναφέρεται πουθενά και μία μόνο φορά χαρακτηρίζεται «κομμουνιστής». Αναφερόμαστε στην προσπάθεια οικειοποίησης της θυσίας τους και στην προσπάθεια να της δοθεί ένα περιεχόμενο που να ταιριάζει στις επιδιώξεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σήμερα.

Ο Αλ. Τσίπρας μάς πληροφόρησε, λοιπόν, ότι πολλοί προσπάθησαν απ' τις «αρχές της δεκαετίας του 90' και μετά, να ξαναγράψουν Ιστορία, να πείσουν ότι οι ιδεολογίες τελείωσαν». Κι ο οπορτουνισμός τι έκανε; Χαιρέτιζε σαν «άνεμο ελευθερίας» τον «τυφώνα» των ανατροπών αποκηρύσσοντας το σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα και κλίνοντας ευλαβικά το γόνυ στη «μονοκρατορία» του καπιταλισμού. Ο Αλ. Τσίπρας είδε «ομοιότητες με τη σημερινή κατάσταση» και απεφάνθη ότι η «αριστερά μπόρεσε τα χρόνια εκείνα να αντισταθεί και να γράψει λαμπρές σελίδες Ιστορίας» γιατί - λέει - «είχε την ιστορική συνείδηση των στιγμών και ήταν ενωμένη»... Η «αριστερά», και όχι το ΚΚΕ, ήταν αιμοδότης της Αντίστασης. Η «αριστερά», και όχι το ΚΚΕ, μπροστάρης και καθοδηγητής της πάλης του λαού, στην Αντίσταση, γιατί την εποποιία του ΔΣΕ ο οπορτουνισμός την προσπερνά σαν ανύπαρκτη. Κατοχή τότε, κατοχή και σήμερα ισχυρίζεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, άρα αγώνας για την ανεξαρτησία χρειάζεται να δοθεί. Από ποιον; Απ' την τρόικα; Και τι γίνεται με την εξουσία των αστών, που βρίσκεται πίσω από κυβερνήσεις, τρόικες, ΕΕ κ.λπ.; Που, παρεμπιπτόντως, το δικό τους μετεμφυλιακό καθεστώς έδωσε το παράγγελμα και για τη δολοφονία του Μπελογιάννη.

Ξεχνάει η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πως όταν προκηρύχτηκαν εκλογές, με τον Μπελογιάννη φυλακισμένο, το ΚΚΕ πρότεινε να είναι υποψήφιος στο συνδυασμό της ΕΔΑ στην Αθήνα. Κατανοούσε - και σωστά - ότι η σίγουρη εκλογή του Μπελογιάννη στη Βουλή θα αποτελούσε ένα επιπλέον μέσο πίεσης για ν' αποτραπεί η εκτέλεσή του. Η «αριστερά» στην οποία ομνύει ο Αλ. Τσίπρας το αρνήθηκε. Σήμερα, λέει ο Αλ. Τσίπρας, «έχουμε την ηθική υπεροχή των ιδεών», «η κριτική που άσκησε η Αριστερά στην καπιταλιστική βαρβαρότητα επαληθεύθηκε», «η προοπτική της ανθρωπότητας δεν μπορεί να είναι η βαρβαρότητα του καπιταλισμού»... Δεκάρικοι που δεν αξίζουν δεκάρα. Γιατί τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού ο οπορτουνισμός την υπηρετεί, τη στηρίζει, όχι μόνο δεν έχει στρατηγική ανατροπής της αλλά δηλητηριάζει λαϊκές συνειδήσεις με την αυταπάτη ότι αυτή η βαρβαρότητα μπορεί να εξανθρωπιστεί.

Αναφέρθηκε ακόμα ο Αλ. Τσίπρας στους «ανιδιοτελείς ανθρώπους που αγωνίζονται σήμερα (...) που δίνουν το παράδειγμα της αντίστασης παρά την καταστολή και την τρομοκρατία (...) παρά το γεγονός ότι κινδυνεύει η ίδια τους η ζωή, με τόνους χημικών αερίων, με ξύλο που οδηγεί πολλές φορές πολλούς απ' αυτούς στα χειρουργεία των νοσοκομείων». Και τι γίνεται μ' αυτούς που στους τόπους δουλειάς με ψηλά το κεφάλι συγκρούονται με τους καπιταλιστές εργοδότες;.. Η στάση αυτών την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την «ανησυχεί», κατά δήλωση του Αλ. Τσίπρα προσφάτως... Οταν δεν την αποκηρύττει σαν «εξαλλοσύνη»...

Σήμερα, λοιπόν, λέει ο Αλ. Τσίπρας, «αυτό που μας λείπει είναι η ενότητα (...) Η αριστερά στις μέρες μας (...) δεν έχει λόγο ύπαρξης αν δεν μπορέσει ή αν αδιαφορήσει στο ένα και μοναδικό, στο κυρίαρχο ζήτημα των ημερών, να μπορέσουμε να αποτρέψουμε την πορεία του λαού μας προς την δυστυχία». Και πώς αποτρέπεται αυτή η πορεία; Με «ενότητα» και ανατροπή των «δύο κομμάτων που μας οδήγησαν έως εδώ»! Δυο παραγράφους μετά την ξέχασε την καπιταλιστική βαρβαρότητα ο Αλ. Τσίπρας. Αλλαγή φρουράς στο πολιτικό προσωπικό των καπιταλιστών, εκεί, λέει, είναι η λύση. Και μάλιστα με την επίκληση του Μπελογιάννη, που εκτελέστηκε - επιμένει ο Τσίπρας - γιατί «υπερασπίστηκε τη δημοκρατία, τη συμφιλίωση»...

Θα τρίζουν τα κόκαλα του Ν. Μπελογιάννη από «τιμητές» που εκμεταλλεύονται τη θυσία του για να προωθήσουν επιδιώξεις που δε συναντιούνται πουθενά με εκείνα για τα οποία πάλεψε και για τα οποία εκτελέστηκε ο Μπελογιάννης ως μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Ανέντιμη πολιτική εκμετάλλευση. Αλλωστε, ο ίδιος ο Μπελογιάννης είπε στο στρατοδικείο: «Η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ».