ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

3η ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ

Κοινή δράση αντιστασιακών - αντιφασιστικών κινημάτων

Από εκδηλώσεις των αντιστασιακών

Πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Αθήνα η 3η Συνδιάσκεψη της Ενωσης Οργανώσεων Αντιστασιακών και Αντιφασιστικών Κινημάτων των Βαλκανίων, την οποία διοργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ). Συμμετείχαν, με αντιπροσώπους τους, οι Οργανώσεις βετεράνων και αντιφασιστών Γιουγκοσλαβίας, Βουλγαρίας, Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, Κύπρου και, φυσικά, της Ελλάδας, ενώ για διάφορους λόγους δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν κάποιες άλλες (Ρουμανία κλπ.). Τη συνδιάσκεψη παρακολούθησαν πολλοί αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης από τις Νομαρχιακές Επιτροπές Αττικής της ΠΕΑΕΑ.

Ο πρόεδρος της γιουγκοσλαβικής αντιστασιακής Οργάνωσης SUBNOR, καθηγητής Μίλο Μάρκοβιτς, παρουσίασε την έκθεση για τη δράση της Ενωσης στα δύο χρόνια και τις προοπτικές της. Στη συνέχεια μίλησαν ο καθηγητής Β. Βαλκάνοφ, πρόεδρος της Ενωσης Αντιφασιστών Βουλγαρίας, η Ν. Πέτριτς, από την Οργάνωση της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, και ο αντιπρόσωπος της Κύπρου, Ανδρέας Κυρίτσης.

Ο γραμματέας της Ενωσης, καθηγητής Μ. Ζέτσεβιτς, αναφέρθηκε αναλυτικά στη δράση της Ενωσης και όλων των αντιφασιστικών κινημάτων στις χώρες των Βαλκανίων, στο κίνημα ενάντια στον πόλεμο και τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, αλλά και για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των αντιστασιακών στις χώρες τους, όπου, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα πισωγύρισμα. Στο χαιρετισμό του στη Συνδιάσκεψη, ο Ευάγγελος Μαχαίρας, πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ και επίτιμος πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης, αναφέρθηκε στην πολύπλευρη συμπαράσταση του ελληνικού λαού στο λαό της Γιουγκοσλαβίας κατά τη διάρκεια των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, τονίζοντας ότι η συμπαράσταση αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα αδιάκοπα. Ακολούθησε ομιλία του Νίκου Τερζόγλου, προέδρου της ΠΕΑΕΑ και αντιπροέδρου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αντιστασιακών(FIR). Ακολούθησαν τοποθετήσεις αντιπροσώπων για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τα αντιφασιστικά, αντιστασιακά κινήματα στις βαλκανικές χώρες και στο τέλος εκλέχτηκε νέο προεδρείο της Ενωσης για τα επόμενα δύο χρόνια. Πρόεδρος εκλέχτηκε ο καθηγητής Βαλκάνοφ από τη Βουλγαρία, αντιπρόεδρος ο Ν. Τερζόγλου και γραμματέας ο Μαρίν Καλόνκιν από τη Βουλγαρία.

Οι εργασίες της Συνδιάσκεψης ολοκληρώθηκαν με την έγκριση Διακήρυξης, που περιλαμβάνει τα συμπεράσματα των εργασιών της, τα ζητήματα και τους στόχους της Ενωσης.

Ειδικότερα, σημειώνεται ότι η Ενωση Οργανώσεων Αντιστασιακών και Αντιφασιστικών Κινημάτων Βαλκανίων θα παλέψει για την αντιμετώπιση της άδικης κατάστασης, που δημιουργήθηκε στις χώρες των Βαλκανίων σε βάρος των βετεράνων του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και ιδιαίτερα των αντιφασιστικών και δημοκρατικών δυνάμεων.

Μέσω της Ενωσης, που λειτουργεί ως άτυπο συντονιστικό όργανο, επιδιώκεται:

- Η ενεργός συνεργασία για την αντιμετώπιση κοινών ζητημάτων, όπως: Υπεράσπιση των ιδεωδών του αντιφασιστικού αγώνα και των δικαιωμάτων των βετεράνων σε κάθε χώρα. Υπεράσπιση της ειρήνης και σύσφιξη των φιλικών σχέσεων των λαών, ανάπτυξη των σχέσεων με διεθνείς Οργανώσεις, FIR, FMAC και άλλες.

Σημειώνεται ότι η πρώτη συνδιάσκεψη των Οργανώσεων των βετεράνων των βαλκανικών χωρών πραγματοποιήθηκε το Σεπτέμβρη του 1998 στο Βελιγράδι. Εκεί αποφασίστηκε η σύσταση της Ενωσης Οργανώσεων Βετεράνων Αντιστασιακών και Αντιφασιστικών Κινημάτων των Βαλκανίων και εγκρίθηκε σχετικό καταστατικό και, για τα δύο χρόνια, από τη σύστασή της μέχρι σήμερα, την προεδρία της Ενωσης είχε η Οργάνωση SUBNOR της Γιουγκοσλαβίας.

Συντονισμένα κατά του ιμπεριαλισμού

Αποψη από το προεδρείο της 3ης Συνδιάσκεψης των αντιστασιακών των Βαλκανίων

Το αντιφασιστικό κίνημα των λαών, οι αντιστασιακοί που πραγματοποίησαν αυτό το μεγαλειώδες κίνημα, τα τελευταία χρόνια, με τις ανατροπές στην ΕΣΣΔ και άλλες σοσιαλιστικές χώρες, υποβαθμίζονται, ενώ επιχειρείται να διαστρεβλωθεί το μήνυμα και το νόημα του αντιφασιστικού αγώνα. Σ' αυτήν την πραγματικότητα, οι αντιστασιακές οργανώσεις των χωρών των Βαλκανίων, όπου το αντιφασιστικό κίνημα υπήρξε μεγαλειώδες, όπως και η συνεισφορά των αντιστασιακών, συντονίζουν τον αγώνα τους για τα κοινά ιδανικά και τα κοινά προβλήματα. Το μήνυμα αυτό έστειλαν το Σαββατοκύριακο οι αντιπρόσωποί τους, που συμμετείχαν στην 3η Συνδιάσκεψη της Ενωσης Αντιστασιακών Οργανώσεων των Βαλκανίων. Εκτός των άλλων, υπογράμμισαν και την απόφασή τους για τη συνέχιση και ένταση του αγώνα του αντιφασιστικού - φιλειρηνικού κινήματος, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια και, γενικότερα, στον κόσμο.

Το αντεργατικό σύμφωνο

Ο «διάλογος» καλά κρατεί. Στον αστερισμό της εξάρτησης και της άκρατης εκμετάλλευσης: ΟΝΕ και καρτ-ποστάλ αντιλαϊκότητας. Στο Συμβούλιο Κορυφής της Λισαβόνας λίγο πριν απ' τις εκλογές του 2000, υιοθετήθηκε, πλήρως το λεγόμενο «αμερικανικό μοντέλο» που αφορά τις εργασιακές σχέσεις. Αφού χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον οι δείκτες για τη σύγκλιση, ΑΕΠ, πληθωρισμός, ελλείμματα και δημόσιο χρέος σαν καραμέλα, δεν έχουν τερματισμό οι απαιτήσεις του κεφαλαίου. Οι θυσίες δεν είναι αρκετές. Πρέπει να γίνουν και άλλες στο βωμό των υπερκερδών και της συσσώρευσης. Της «διατηρησιμότητας» και της απληστίας. Πρακτικά απαιτεί το κεφάλαιο: Ευέλικτη αγορά εργασίας με «υποσχετικές» για μερική απασχόληση θέσεων, νέα απαράδεκτα συμβόλαια εργασίας. «Προνοιακή πολιτική», δηλαδή ένα κομμάτι ψωμί, στα όρια της εξαθλίωσης. Μια ελεγχόμενη περιθωριοποίηση. Επίθεση στη θεμελιώδη δομή του κοινωνικού, ασφαλιστικού συστήματος. Μια αντεργατική επίθεση με επιστροφή στο μεσαίωνα.

Και προεκλογικά ο πρωθυπουργός έλεγε: «Από το κράτος των προνομίων στο κοινωνικό κράτος» ή «στο στρατηγείο ανάπτυξης». Φέρελπις, ανέλαβε να μας εισαγάγει στον 21ο αιώνα και να μας κάνει να ξεχάσουμε αυτά που κατακτήθηκαν στοιχειωδώς τα τελευταία εξήντα χρόνια και έχουν κατοχυρωθεί απ' τους εργαζόμενους (τους λίγο έως καθόλου «προνομιούχους»), σαν συνέπεια άλλων συσχετισμών και αγώνων της εργατικής τάξης. Οι δηλώσεις εμπειρογνωμόνων της ΕΕ και του ΟΑΣΑ για το εργατικό ασφαλιστικό μοντέλο (ΗΠΑ - Ιαπωνίας) αγγίζει και την Ελλάδα: "Ελάχιστη ασφαλιστική κάλυψη για όλους" που θα χρηματοδοτείται από την άμεση φορολογία. «Ανταποδοτικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης με διμερή (εργαζόμενοι- εργοδότες) χρηματοδότηση υποχρεωτικού χαρακτήρα».

Αλλά, ας θυμηθούμε τι έλεγε ο κύριος Γιαννίτσης όταν ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού για οικονομικά θέματα, ως πρόταση: «Να καταργηθούν οι εισφορές των εργοδοτών, εργαζομένων, καθώς και η κρατική χρηματοδότηση και να επιβληθεί ένας φόρος όμοιος με το ΦΠΑ- αυτό απλά σημαίνει: α) κατάργηση όλων των ασφαλιστικών ταμείων και δημιουργία ενός μόνο ασφαλιστικού οργανισμού. β) Καθιέρωση σύνταξης ίδιου ύψους για όλους. Η φτώχεια. Αυτή ήταν η προίκα του Υπουργού Εργασίας λίγο πριν μπει στην κυβέρνηση. Μετά τη ληστεία, η καθιέρωση ενός τέτοιου συστήματος ευνοεί αποφασιστικά τους εργοδότες. Οδηγεί τους εργαζόμενους να αναζητήσουν κάλυψη στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Το προκλητικό της υπόθεσης βρίσκεται στο ότι αυτοί που είναι υπεύθυνοι - σ΄ όλη την έκταση- για το βούλιαγμα των ταμείων εμφανίζονται σαν «Πόντιοι Πιλάτοι» και μελλοντικοί εξυγιαντές τους.

Η κινητικότητα είναι προκλητική του κεφαλαίου (ΣΕΒ): «Ακόμη και τα νοσοκομεία πρέπει να χρεώνουν τους ασφαλιστικούς οργανισμούς με το πλήρες κόστος της περίθαλψης». Πέραν δηλαδή της πληρωμής που έχει κάνει ο χρήστης (ασφαλισμένος). Ο χρήστης των υπηρεσιών και η ανταποδοτικότητα, είναι, δύο όροι δυναμίτες, που έρχονται να ανατρέψουν τα δεδομένα του ασφαλιστικού. Πρόσφατη έκθεση, το 1999 του ΙΚΑ, αναφέρει πως το Ιδρυμα χάνει 150 δις το χρόνο από εισφοροδιαφυγή. Το 75% (από μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες) και το 25% από προβληματικές εταιρείες που οι παλαιοκαπιταλιστές έχουν φορτώσει στον προϋπολογισμό του κράτους. Αν προσθέσουμε και τους πολλούς εργαζόμενους (χιλιάδες) που εντάσσονται πολύ αργά στο ασφαλιστικό σύστημα (1 στους 4 νέους είναι άνεργοι), μετά με την αύξηση της ανεργίας, της μαύρης εργασίας, της μερικής απασχόλησης, μπορούμε να έχουμε μία σαφέστατη εικόνα του λαβυρίνθου.(Ελλείμματα ταμείων). Κι οι εργαζόμενοι πληρώνουν.

Ηεπιστροφή στο κράτος της κοινωνικής ανασφάλειας, η προσαρμογή στο νεοφιλελευθερο πρότυπο και οι σημερινές θέσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Εργασίας, ολοκληρώνουν την επίθεση. Τα επεξεργασμένα σχέδια είναι ζοφερά. Το κεφάλαιο, ανακαλύπτει διαρκώς ότι έφτασε η στιγμή «να απελευθερωθούν», οι «αγκυλώσεις των εργαζομένων». Σύνθημά τους: η ελεύθερη αγορά, και η κερδοσκοπία άνευ όρων. Η συνωμοσία κατά των κοινωνικών κατακτήσεων, το πέρασμα απ' τους εργαζόμενους στους απασχολήσιμους, η οριστική κατάργηση του όποιου «κράτους πρόνοιας», ο τζίρος, τα κέρδη και το ξεζούμισμα των εργαζομένων, η ιδιωτικοποίηση στην Περίθαλψη, είναι δείγματα πως βαδίζουμε προς την αγριότητα. Μοντέλο εξαθλίωσης και ξεπεσμού. Και όμως αυτή η πολιτική μπορεί να ανατραπεί. Στη νέα καταιγίδα των μέτρων, υπάρχει απάντηση στο μαζικό αγώνα. Στον αντεργατικό χειμώνα, η συσπείρωση: προϋπόθεση για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής. Η εργατική αντίσταση είναι αναγκαία όσο ποτέ.

Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ