Θέμα τροφοδοσίας με ναυτιλιακά καύσιμα από εταιρείες που δεν έχουν ανάλογη άδεια, θέτει ο Σύνδεσμος Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών Ελλάδας στην «εφοπλιστική κοινότητα», προειδοποιώντας εμμέσως και για «έννομες συνέπειες» που -ανάλογα την περίπτωση βεβαίως, όπως σημειώνεται με νόημα- μπορεί να προκύψουν και για τους αποδέκτες των καυσίμων.

Πρόκειται για κατάσταση όπου προφανώς οι έννοιες της «ελεύθερης» αγοράς και του ανταγωνισμού δε χωρούν, αλλά και που έχει μεγάλη έκταση για να προκαλεί τη δημόσια παρέμβαση των εταιρειών του κλάδου καυσίμων. Ο Σύνδεσμος μιλά για «σοβαρή προσπάθεια που καταβάλλεται τον τελευταίο καιρό για την εξυγίανση της αγοράς των πετρελαιοειδών», η οποία πρέπει να υποστηριχθεί. Είναι μέτρα που λήφθηκαν πρόσφατα κατ' εντολήν και της τρόικας, ενώ έχουν καταγγελθεί από ανεξάρτητες εταιρείες, ότι στόχο έχουν να αποκλείσουν από την αγορά τους μεμονωμένους πρατηριούχους και προμηθευτές υγρών καυσίμων.

Ο Σύνδεσμος καλεί τις «πλοιοκτήτριες εταιρίες να βρίσκονται, κατά τις συναλλαγές τους, σε εγρήγορση, ώστε να μην εμπλακούν, εν αγνοία τους, με οποιονδήποτε τρόπο σε μη νόμιμη δραστηριότητα» και τις συνιστά να ...συμβουλεύονται τακτικά το Μητρώο Αδειών Εμπορίας του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, «όπου είναι καταγεγραμμένοι οι κάτοχοι Αδειών Εμπορίας Αφορολόγητων Ναυτιλιακών Καυσίμων (Αδεια Κατηγορίας Β1)».

Ακυρος και καταχρηστικός είναι ο όρος που περιλαμβάνεται σε δάνεια που έχουν πάρει δημόσιοι υπάλληλοι από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων σύμφωνα με τον οποίο είναι αμετάκλητη η εντολή προς την υπηρεσία τους να παρακρατούν από τους μισθούς τους ποσό ίσο με τη μηνιαία δόση του δανείου και να το αποδίδουν στο ΤΤ ή στο ΤΠΔ. Αυτό τονίζει η ΕΚΠΟΙΖΩ, σημειώνοντας ότι για τα στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας από το ΤΠΔ προβλέπεται ότι το Ταμείο έχει δικαίωμα να παρακρατεί μέχρι τα 3/10 του μισθού μετά τις τελευταίες αλλαγές. Ωστόσο, όπως καταγγέλλει, τόσο το ΤΤ όσο και το ΤΠΔ απαντώντας σε δανειολήπτες, εκβιάζουν ότι σε περίπτωση διακοπής της παρακράτησης θα καταγγείλουν τη σύμβαση και θα αντικαταστήσουν τα δάνεια αυτά με άλλα ισόποσα αλλά με ακόμα χειρότερους όρους και συγκεκριμένα με πολύ μεγαλύτερο επιτόκιο.

Οι τράπεζες, υπογραμμίζει η ΕΚΠΟΙΖΩ, δεν έχουν σε καμία περίπτωση το δικαίωμα να καταγγείλουν τη σύμβαση, γιατί ούτως ή άλλως ο συμβατικός όρος περί ανέκκλητης εντολής είναι άκυρος, ενώ η ακυρότητά του δε σημαίνει ακυρότητα όλης της σύμβασης, η οποία ως προς τους υπόλοιπους όρους παραμένει σε ισχύ.

Σημειώνεται ότι το ίδιο δικαίωμα να ανακαλέσουν εντολή προς την τράπεζα να παρακρατεί από λογαριασμούς μισθοδοσίας δόσεις δανείων έχουν όλοι οι εργαζόμενοι που έχουν δάνεια σε οποιαδήποτε τράπεζα.

Πλάτη στην παραπλανητική προπαγάνδα για τη δήθεν δυνατότητα ...επαναδιαπραγμάτευσης όρων του μνημονίου προσπαθεί να βάλει η διοίκηση των εμποροβιομηχάνων της Αθήνας. Ο πρόεδρός του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος ανακάλυψε ότι αποδεικνύεται ...αναγκαία «η πρόταση του ΕΒΕΑ για επαναδιαπραγμάτευση ορισμένων όρων του Μνημονίου, οι οποίοι προβλέπουν τη δραματική συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών και κατά συνέπεια ακόμη μεγαλύτερη πτώση της κατανάλωσης».

Προσοχή. Η σκέψη Μίχαλου, που δεν εναντιώνεται στη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, αλλά απλά θέλει η μείωση αυτή να μην είναι ...δραματική, στην πραγματικότητα αναπαράγει τα όσα λένε όλοι εκείνοι που προσπαθούν να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους, ότι υπάρχει σενάριο «επαναδιαπραγμάτευσης». Είτε πρόκειται για τη ΝΔ που το έχει κάνει σημαία, είτε για τον πρωτεργάτη των μνημονίων του ΠΑΣΟΚ που τα στελέχη του έχουν το θράσος να μιλάνε για αλλαγές στο μνημόνιο που αυτοί υπέγραψαν, είτε πρόκειται για το ΣΥΡΙΖΑ που και αυτός αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους υποστηρίζοντας ότι είναι δυνατόν μέσα στη στρούγκα της ΕΕ και του ευρώ να υπάρξει διαπραγμάτευση και να βγει κάτι θετικό για το λαό.

Τίποτα θετικό δεν μπορεί να υπάρξει για τους εργαζόμενους μέσα στην ΕΕ και από την ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει διακηρυγμένη στρατηγική και στόχους. Είναι συνασπισμός ιμπεριαλιστικών κρατών και αποτελεί το στυλοβάτη των εκμεταλλευτικών σχέσεων παραγωγής και του συστήματος συνολικά.

Μοναδική διέξοδος για τους εργαζόμενους είναι να δημιουργήσουν το δικό τους μέτωπο αντεπίθεσης, το Λαϊκό, που θα αναζητήσει λύσεις προς όφελος του λαού, στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας, μακριά από την ΕΕ και με μονομερή διαγραφή του χρέους. Βήμα προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να αποτελέσει η καταδίκη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου, με την ταυτόχρονη αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.