ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 26 Απρίλη 2012
Σελ. /40
Καιροσκόποι

«

Αν το ΠΑΣΟΚ είναι διατεθειμένο να πάψει να λειτουργεί ως ταίρι, συνεταιρικά με την ΝΔ και είναι διατεθειμένο να κάνει μια έμπρακτη αυτοκριτική στηρίζοντας μια πολιτική που θα βγάλει τη χώρα από το μνημόνιο και δίνοντας έστω ανοχή σε μια κυβέρνηση που θα στηρίζεται στις δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς, εδώ είμαστε να το κουβεντιάσουμε»... Ηταν η απάντηση του υποψηφίου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη όταν ρωτήθηκε (ΣΚΑΪ) για το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Προεκλογικά βέβαια τα λόγια είναι μετρημένα, παρ' όλα αυτά ο «έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται». Γιατί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να μην κάνει στην Ελλάδα, αυτό που κάνουν οι ομοϊδεάτες του στη Γαλλία και για το οποίο χειροκροτά; Εκεί στηρίζουν με σθένος τον ομόλογο του Βενιζέλου, τον επικεφαλής του σοσιαλιστικού κόμματος Φ. Ολάντ και έχουν ήδη εκφράσει επιθυμία συμμετοχής στην κυβέρνησή του εάν εκλεγεί.

Η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ σε κυβερνητικό επίπεδο δεν έφυγε ποτέ από τη σκέψη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μην αμφισβητώντας ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την αστική εξουσία, την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, το χρέος που σώρευσε η πλουτοκρατία στις πλάτες του λαού, αναγνωρίζοντας σαν πρόβλημα προς αντιμετώπιση τα ελλείμματα, δημιουργείται η βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηριχθεί συνεργασία των δύο κομμάτων. Αλλωστε το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει καλά ότι οι υποσχέσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εκφωνούνται για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Γνωρίζει ότι η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί την εξουσία των μονοπωλίων, αγωνιώντας μάλιστα για την τάχιστη επαναφορά της καπιταλιστικής οικονομίας σε συνθήκες ανάπτυξης. Γνωρίζει το ΠΑΣΟΚ ότι οι διακηρύξεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πως θα χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη - με επιβολή «έκτακτης εισφοράς» στους πλούσιους είναι για γέλια, ακόμα κι αν μπορούσε να το κάνει, τα χρήματα που θα συγκέντρωνε δεν θα έφταναν ούτε για «ζήτω». Οι ανάγκες του λαού δεν είναι έκτακτες, είναι μόνιμες, διαρκώς αυξανόμενες, και είναι αδύνατον να ικανοποιηθούν παρά μόνο αν περάσει στα χέρια του το σύνολο του πλούτου που παράγει και καρπώνονται σήμερα τα μονοπώλια.

Στο αντίπαλο στρατόπεδο οι ανάγκες των μονοπωλίων σήμερα δεν επιτρέπουν να αποχωριστούν ούτε ψίχουλο από τον πλούτο που έχουν σωρεύσει, ακόμα κι αν πρόκειται αυτό να τους επιστραφεί σαν χρηματοδότηση της ανάπτυξης. Τα μονοπώλια τα θέλουν όλα. Οσα έχουν κλέψει από το μόχθο του λαού, κι όσα προσδοκούν να κλέψουν, ακόμα περισσότερα, από την ένταση της εκμετάλλευσής του που εγγυώνται τα μέτρα που έχουν επιβάλει οι πολιτικοί του εκπρόσωποι.

Το ΠΑΣΟΚ τα γνωρίζει όλα αυτά, άλλωστε στη βάση αυτών των συνεκτικών στην πολιτική των δύο κομμάτων στοιχείων ένα κομμάτι του βρήκε «στέγη» στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Του αναγνωρίζει το ρόλο ως αναχώματος για την αναχαίτιση της ριζοσπαστικοποίησης λαϊκών συνειδήσεων. Προτιμά ως κόμμα της αστικής τάξης τους ανθρώπους του μόχθου αγκιστρωμένους στις αυταπάτες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, από το να τους έχει απέναντι, στο ΚΚΕ, στο μετερίζι της ταξικής πάλης. Ενδεχομένως αύριο να αναγνωρίσει στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το συνεταίρο του. Η ζωή έχει δείξει ότι η άρχουσα τάξη υπολογίζει στον οπορτουνισμό όταν πρόκειται να ανασυνθέσει το πολιτικό σκηνικό, να αναδιατάξει το πολιτικό της προσωπικό για να κερδίσει χρόνο που, όπως σε κάθε πόλεμο έτσι και σ' αυτόν που έχει κηρύξει στο λαό, είναι βαρύνουσας σημασίας για την έκβασή του.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Εξ ιδίων τα αλλότρια

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το ΚΚΕ νοιάζεται μόνο για να αυξήσει τους βουλευτές του και γι' αυτό απορρίπτει την πρόταση συνεργασίας που του κάνουμε»... Αυτή τη σοφιστεία προβάλλει συχνά πυκνά η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - την επανέλαβε στο «ΣΚΑΪ» ο Αλ. Τσίπρας - που ψηφοθηρεί με τις πλάτες του ΚΚΕ και στην προσπάθειά της αυτή αραδιάζει «ό,τι του φανεί του λωλο-Στεφανή»...

Μα, αν το ΚΚΕ νοιαζόταν να αυξήσει τους βουλευτές του θα έκανε αυτό που κάνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το αντίθετο απ' αυτό για το οποίο κατηγορείται. Θα έτρεχε να πάρει μέρος στο «αντιμνημονιακό» μπλοκ. Θα αποδεχόταν ασμένως την πρόταση συνεργασίας. Θα παραμύθιαζε το λαό με αυταπάτες και θα τον εξαπατούσε για να υφαρπάξει την ψήφο του...

Ας μην κρίνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εξ ιδίων τα αλλότρια. Για να αρπάξει την ψήφο του λαού είναι ικανός «να πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο». Διακηρυγμένος του στόχος είναι η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε βάρος του ΚΚΕ και προεκλογικά παριστάνει τον ...υπεράνω, ότι τάχα ανιδιοτελώς κάνει τις προτάσεις συνεργασίας και δεν τον ενδιαφέρουν τα ποσοστά. Μόλις τον περασμένο Νοέμβρη ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας στην ΚΠΕ του ΣΥΝ δήλωνε: «Δεν είναι ώρα (...) να φέρουμε στο προσκήνιο το απωθημένο μας για εσωτερική αλλαγή συσχετισμών στην αριστερά».

Το ΚΚΕ σε αντίθεση με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει μπέσα. Εντιμα απευθύνεται στο λαό με την αλήθεια. Δεν υποτάσσει την πολιτική του στην κάλπη. Το ποσοστό και οι έδρες δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι μέσο που θα του επιτρέψουν από καλύτερες θέσεις να παλέψει για τα δίκια του λαού, για να του εμπνεύσει εμπιστοσύνη στη δύναμή του, που θα τον ωθήσει στην πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης. Αυτόν το δρόμο που του κρύβει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θέλοντας να τον κρατήσει δέσμιο στο σύστημα της εκμετάλλευσης.

Με τον ΣΥΡΙΖΑ και υπέρ του νόμου - πλαισίου!

Δεν είναι η πρώτη φορά που δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δρουν καιροσκοπικά, ακυρώνοντας τα λόγια τους με τις πράξεις τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας αντίφασης είναι η επιλογή του Γιώργου Σταθάκη, καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης και υποψηφίου βουλευτή του, στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στα Χανιά. Οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που δηλώνουν την αντίθεσή τους στο νόμο - πλαίσιο επέλεξαν τον Γ. Σταθάκη, παρόλο που ήταν υποψήφιος για το Συμβούλιο Διοίκησης του Πανεπιστημίου Κρήτης!

Υπενθυμίζουμε ότι οι εκλογές των Συμβουλίων Διοίκησης στα πανεπιστήμια (ως πλευρά του αντιδραστικού νόμου - πλαισίου) έχει προκαλέσει κινητοποιήσεις φοιτητών και καθηγητών σε όλη τη χώρα. Μέχρι τώρα δεν έχουν πραγματοποιηθεί σε κανένα πανεπιστήμιο. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, από τη μια, χαιρέτιζε αυτές τις κινητοποιήσεις και τασσόταν επισήμως ενάντια στο νόμο κι, από την άλλη, δικοί του άνθρωποι (ο Γ. Σταθάκης δεν ήταν ο μοναδικός, και στο Πάντειο το ίδιο έκανε με τον Θεοτοκά) έθεταν υποψηφιότητα για τα συμβούλια για να εφαρμοστεί απρόσκοπτα ο αντιδραστικός νόμος!

Η αλήθεια είναι ότι η συνέπεια λόγων και έργων δεν ήταν ποτέ το δυνατό σημείο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Οταν υπάρχουν, όμως, «χειροπιαστές» αποδείξεις του καιροσκοπισμού τους αποκαλύπτεται ακόμα καλύτερα πως οι εργαζόμενοι δεν μπορούν τους έχουν καμία εμπιστοσύνη!

Μυθολογίες για το αστικό κράτος

Μας ...έφαγαν τα αυτιά με το περίφημο σύστημα Δικαιοσύνης της Ισλανδίας, αν θυμάστε. Αυτό που μας έλεγαν ότι οδήγησε σε ειδικό δικαστήριο τον πρωθυπουργό της Γκέιρ Χάρντε, μετά την κατάρρευση του τραπεζικού τομέα της χώρας το 2008. Ως παράδειγμα υποδειγματικής και διαφανούς λειτουργίας μάς το παρουσίαζαν επιχειρώντας να μας πείσουν ότι σε μια καπιταλιστική χώρα εάν λειτουργούν οι κανόνες κ.λπ. οι ένοχοι για τα δεινά του λαού τιμωρούνται και όλοι ελέγχονται.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της δίκης σύμφωνα με όσα διαβάζουμε; Ο Ισλανδός πρωθυπουργός κρίθηκε ένοχος όχι για την πολιτική φτώχειας και λιτότητας που έπληξε το λαό του, αλλά γιατί... καθυστέρησε να συναντηθεί με τους υπουργούς της κυβέρνησής του όταν ξέσπασε η τραπεζική κρίση και μάλιστα δεν προβλέπεται καμία τιμωρία γι' αυτή τη μικρή αμέλεια.

Για όλα τα άλλα - δηλαδή, για τη μεταφορά των ζημιών των τραπεζών στις πλάτες ενός λαού, προκειμένου να διατηρηθεί η κερδοφορία τους - δε βρέθηκε ένοχος, ούτε ο Ισλανδός πρωθυπουργός, ούτε κανείς άλλος. Γιατί αυτή ακριβώς η λειτουργία, η μεταφορά του κόστους της εκάστοτε κρίσης του συστήματος της εκμετάλλευσης στις πλάτες των εργαζομένων, είναι όχι απλά νόμιμη αλλά ...επιβεβλημένη σε οποιοδήποτε καπιταλιστικό κράτος. Οσο «σύγχρονο» και όσο «διάφανο» ή «αδιάφθορο» παρουσιάζεται. Για την ακρίβεια, αυτός είναι ένας από τους λόγους της ύπαρξής του.

Η έγνοια τους για τα κέρδη του κεφαλαίου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ τις απαγορευμένες λέξεις» ζήτησε ο Αντώνης Σαμαράς. Ξέρετε ποιες είναι αυτές «Πατρίδα, Θεός, Επιχειρηματικότητα, Ανταγωνιστικότητα»!!!

Δηλαδή... πόσο πιο καθαρά να το πει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας; Οραματίζεται μια «πατρίδα» που θα μεγαλώνει η δύναμη των «θεών» της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας».

Μάλιστα οι δύο τελευταίες έννοιες δήλωσε πως πρέπει να... απoενοχοποιηθούν. Λες και κάνουν και τίποτε άλλο τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια...

Μείωσαν μισθούς, συντάξεις, εργοδοτικές εισφορές στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Εδωσαν φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, διευκολύνσεις, ασυδοσία στο όνομα της επιχειρηματικότητας. Πόσο ακόμη θέλουν να τις... «αποενοχοποιήσουν»;

Το μόνο που αναδεικνύει η αγωνία τους περί «αποενοχοποίησης» είναι πως συνειδητοποιούν ότι όλο και περισσότερος κόσμος καταλαβαίνει γιατί συμβαίνουν όσα συμβαίνουν.

Και πως το μόνο που επιδιώκεται είναι να γιγαντωθούν τα κέρδη των - υπό κρίση - επιχειρηματιών σε Ελλάδα και Ευρώπη.

ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ! Ο Γ. Προβόπουλος της Τράπεζας της Ελλάδας δηλώνει στην έκθεσή του ότι η ανεργία θα φτάσει το 19% και μετά έρχεται ο πρόεδρος του ΙΟΒΕ Γ. Στουρνάρας να μας πει ότι θα αγγίξει το 20%...

Μήπως πρέπει να καταλάβουν ότι η ανεργία και τα ποσοστά της, δηλαδή η δυστυχία και η ανέχεια του κόσμου, δεν είναι αντικείμενο... γκάλοπ ή επιστημονικών εκτιμήσεων. Δεν μας νοιάζει ποιος από τους δύο θα... πέσει μέσα.

Ιδίως όταν αμφότεροι στηρίζουν με τις τοποθετήσεις, τις έρευνες και τις εκτιμήσεις τους τις πολιτικές που προκαλούν και αξιοποιούν την ανεργία για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.


Γρηγοριάδης Κώστας



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ