Το... «ντεκόρ» ενός εργοστασίου στην Ελευσίνα διάλεξε ο Κ. Καραμανλής να στείλει μήνυμα στην κυβέρνηση να προχωρήσει ταχύτερα στις (νεοφιλελεύθερες) «τομές» στις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό! Σε μια στιγμή που οι κυβερνητικές επιλογές συναντούν αντιδράσεις από ευρύτερα λαϊκά στρώματα, ο πρόεδρος της ΝΔ τάχθηκε αποφασιστικά στο πλευρό των αντεργατικών μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση Σημίτη. Ο Κ. Καραμανλής αν και διαπίστωσε «ιδίοις όμμασιν» τόσο τις άθλιες συνθήκες εργασίας των εργαζομένων, την υπερεκμετάλλευση και τους χαμηλούς μισθούς στο εργοστάσιο της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» (Σαλαπάτας - Ευστρατίου) στην Ελευσίνα, ωστόσο δε δίστασε, στις δηλώσεις που έκανε στη συνέχεια, να ζητήσει την «απελευθέρωση της αγοράς εργασίας» και τομές στο ασφαλιστικό, δύο κορυφαία θέματα, τα οποία, όπως είπε, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται «ξεκομμένα και αποσπασματικά».

Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στη σύντομη συνομιλία που είχαν μαζί του τάχθηκαν κατά των αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις που προωθεί η κυβέρνηση, να μην υπάρξει αύξηση στο όριο απολύσεων ούτε να καταργηθεί το 8ωρο και απαίτησαν οι εργαζόμενοι στα βαρέα και ανθυγιεινά να συνταξιοδοτούνται στα 35 χρόνια χωρίς όριο ηλικίας. Οσον αφορά τους μισθούς είναι η χαρακτηριστική η περίπτωση εργαζόμενου επί 20 χρόνια, ο οποίος, όπως είπε στον πρόεδρο της ΝΔ, παίρνει 200.000 «καθαρό» μισθό και θεωρείται και υψηλόμισθος! Ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής υποχρεώθηκε να παραδεχτεί ότι οι συνθήκες δουλιάς και υγιεινής ήταν απαράδεκτες, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «οι εικόνες που είδαμε, σήμερα, είναι πράγματι συγκλονιστικές». Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να διακηρύξει τις «πάγιες» θέσεις του κόμματός του, οι οποίες, όπως είπε, καθορίζονται με γνώμονα την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την ταχύρυθμη ανάπτυξη». Ως δικαιολογία επικαλέστηκε το γνωστό κυβερνητικό σλόγκαν ότι πρέπει να κάνουμε τάχιστα κάτι για την καταπολέμηση της ανεργίας. Παράλληλα εμφανίστηκε ως οπαδός του «ειλικρινούς και τίμιου διαλόγου».

Στο μεταξύ, αίσθηση έχει προκαλέσει στη Ρηγίλλης η συνέντευξη του Α. Τσοχατζόπουλου στο «Βήμα». Από τη μια δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους για τα «καλά λόγια» του υπουργού Αμυνας όσον αφορά τον Κ. Καραμανλή, ενώ αποφεύγουν να σχολιάσουν τις εκτιμήσεις του για τον «κίνδυνο» από ένα κόμμα υπό τον Δ. Αβραμόπουλο. Στελέχη της ΝΔ εξέφραζαν την εκτίμηση ότι αυτή την ώρα δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια επιτυχή έκβαση ενός τέτοιου εγχειρήματος, αλλά δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο αυτές οι συνθήκες να αλλάξουν στο μέλλον, στο βαθμό που εντείνεται η εσωκομματική εσωστρέφεια και κρίση.

Ελπίδες για αμερικανικές παρεμβάσεις υπέρ της Ελλάδας εξακολουθεί να τρέφει ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, επιβεβαιώνοντας με τον τρόπο αυτό την απόλυτη προσαρμογή της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησής του, στις απαιτήσεις του αμερικανικού παράγοντα.

Ο Κ. Σημίτης σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Πρωινή» της Νέας Υόρκης, όταν ρωτήθηκε τι περιμένει από την εκλογή νέου Προέδρου στις Ηνωμένες Πολιτείες, απάντησε:

«Αναμφισβήτητα, η εκλογή νέου Προέδρου στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελεί γεγονός ιδιαίτερης και μείζονος σημασίας. Είναι φυσικό να ενδιαφέρει τις κυβερνήσεις τρίτων χωρών και κυρίως τις χώρες εκείνες με τις οποίες οι ΗΠΑ διατηρούν στενούς, παραδοσιακούς, φιλικούς και συμμαχικούς δεσμούς. Η Ελλάδα ακολουθεί εξωτερική πολιτική αρχών, με γνώμονα το σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την τήρηση των διεθνών συνθηκών και συμφωνιών. Κατά συνέπεια, αναμένουμε από το νέο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο για την εμπέδωση και αποκατάσταση της διεθνούς νομιμότητας στην ευαίσθητη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Να ασκήσει το κύρος του και την επιρροή του για τη δημιουργία των προϋποθέσεων εκείνων, που θα προλειάνουν το έδαφος για την περαιτέρω συνοχή της Συμμαχίας. Να συμβάλλει ουσιαστικά, γιατί έχει τη δύναμη να το κάνει, στην αποκλιμάκωση των εντάσεων στις ταραγμένες εστίες του πλανήτη».

Απαντώντας σε άλλη ερώτηση σχετικά με τις ελληνικές προσδοκίες από τις ΗΠΑ για το Κυπριακό, ο Κ. Σημίτης είπε:

«Παρά τα μέχρι τώρα δείγματα καλών προθέσεων από πλευράς της αμερικανικής κυβέρνησης, με λύπη μου διαπιστώνω ότι δεν έχει σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος στην επίλυση του Κυπριακού. Παρά την καλή θέληση και τη διαπραγματευτική ετοιμότητα της ελληνοκυπριακής πλευράς στους πολλαπλούς γύρους των εκ του σύνεγγυς συνομιλιών, η εφαρμογή των σχετικών αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών παραμένει κενό γράμμα. Η εκκρεμότητα του Κυπριακού, όσο υφίσταται, θα εξακολουθεί να αποτελεί μόνιμη εστία έντασης στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και ταυτόχρονα να δυσχεραίνει σημαντικότατα την ουσιαστική προσέγγιση Ελλάδος και Τουρκίας. Ως εκ τούτου, θα αναμέναμε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, να συνεχίζουν να στηρίζουν αποφασιστικά τις προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Η ενεργός στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών στις συνεχιζόμενες προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα για την εξεύρεση μιας μόνιμης, δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης του Κυπριακού, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα ισχυρό μέσο πίεσης προς όλους εκείνους που εμμένουν στην αδιάλλακτη στάση τους, τορπιλίζοντας κάθε προσπάθεια».

Την πρότασή τους για τη ρύθμιση των σχέσεων Κράτους -Εκκλησίας μέσω ενός «συναινετικού διαζυγίου» παρουσίασαν χτες οι «Φιλελεύθεροι» του Στ. Μάνου. Γνώμονας είναι η «διασφάλιση της δημοκρατίας και οι ελευθερίες των πολιτών» και η «απελευθέρωση της Εκκλησίας από τις παρεμβάσεις του κράτους». Στο πλαίσιο αυτό, οι Φιλελεύθεροι προτείνουν τη σταδιακή, σαφή και πλήρη διάκριση Κράτους και Εκκλησίας, με σεβασμό στα δικαιώματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και των ορθοδόξων πολιτών, τον εκσυγχρονισμό του μη συνταγματικού νομικού πλαισίου με στόχο την εγκατάσταση πλήρους θρησκευτικής ελευθερίας στην Ελλάδα και τη μελλοντική συνταγματική αναθεώρηση, ώστε να παγιωθούν οι μεταρρυθμίσεις αυτές. Συγκεκριμένα, για την υλοποίηση των παραπάνω προτείνεται η υπογραφή από την κυβέρνηση μίας συμφωνίας μεταξύ Κράτους - Εκκλησίας, έπειτα από συνεννόηση με την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας και με το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης. Στην Εκκλησία δίνεται η νομική δυνατότητα «να παρέχει εκπαίδευση όλων των βαθμίδων και σε όποιο αντικείμενο επιθυμεί με δικά της ιδρύματα (σχολεία -πανεπιστήμια)». Οσον αφορά την εκκλησιαστική περιουσία προτείνεται κατάργηση του ν. 1700/1987 (του «νόμου Τρίτση») και, «για λόγους ισότητας», του ν. 1811/1988. Ο,τι περιουσία έχει η Εκκλησία παραμένει στην ιδιοκτησία της. Επιπλέον, μέσα σε πέντε χρόνια από την εισαγωγή της νέας ρύθμισης, ο μισθός, η ασφάλεια και η σύνταξη του κλήρου περιέρχεται στην αποκλειστική ευθύνη της Εκκλησίας. Προτείνεται ακόμη η εφάπαξ καταβολή στην Εκκλησία ενός ποσού που θα καλύπτει μία τριετία μισθών, ασφαλειών και συντάξεων του κλήρου. Ετσι, ουσιαστικά, η πολιτεία θα καλύψει το σύνολο της δαπάνης της πρώτης πενταετίας.

Σε ό,τι αφορά τον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου, προτείνεται η κατάργηση ενός εκ των μεταξικών νόμων που αναφέρονται στον προσηλυτισμό και την ίδρυση άλλων δογμάτων και θρησκειών, την αντικατάσταση του θρησκευτικού όρκου των δημοσίων υπαλλήλων, την εισαγωγή νόμου που θα ρυθμίζει διαδικαστικά θέματα που παρεμποδίζουν την πολιτική κηδεία, την αντικατάσταση του όρκου του Προέδρου της Δημοκρατίας και των βουλευτών με επίκληση της τιμής και της συνείδησής τους.

«Εγώ, ξέρετε, είμαι παλαιός αριστερός»... Η παραπάνω δήλωση περιέχεται στα πολλά και διάφορα που είπε ο κ. Τσοχατζόπουλος στη συνέντευξή του στο «Βήμα». Μεταξύ αυτών των διαφόρων που είπε, ήταν και ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης είναι φιλελεύθερη (και δεν του αρέσει), ότι λαός υποβάλλεται σε θυσίες (και δεν του αρέσει), ότι οι κοινωνικά αδύναμοι γίνονται όλο και πιο φτωχοί (και δεν του αρέσει)...

Ολο αυτό το «αριστερό»... ποίημα, που έτυχε ευρείας προβολής από τα ΜΜΕ, μοιάζει πολύ με εκείνο το ανέκδοτο - όποιος το ξέρει θα καταλάβει - που καταλήγει λέγοντας πως «ούτε του Κινέζου του άρεσαν αυτά που γίνονταν στο πλοίο», αλλά, γίνονταν...

Κυρίως, όμως, εκείνο που επανέρχεται στο προσκήνιο με τη συνέντευξη του «κόκκινου» Ακη (έτσι τον αποκαλεί το «Βήμα»!), είναι η γνωστή τακτική του ΠΑΣΟΚ, που ο κύριος Ακης - επειδή είναι «παλαιός» όπως λέει - τη γνωρίζει καλά: Κάθε φορά που το ΠΑΣΟΚ δεν ξεχωρίζει με τίποτα από τη ΝΔ, κάποια από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ανακαλύπτουν τον «αριστερό» εαυτό τους για να γίνεται πιο εύπεπτο το παραμύθι που λέει «βρε παιδί μου υπάρχει και το αριστερό ΠΑΣΟΚ»... Σε αυτό το ρόλο, επί Α. Παπανδρέου, διέπρεψε ο Λαλιώτης. Τώρα, επί Σημίτη, το ρόλο τον έχει αναλάβει ο Ακης.

***

• Με ποιον νεοφιλελεύθερο προϋπολογισμό διαφώνησε; Με ποιο νεοφιλελεύθερο νόμο διαφώνησε; Με ποια απόφαση του ΕΓ διαφώνησε;
• Με τι διαφωνεί όσον αφορά τα «μέτρα Γιαννίτση»; Μα μόλις την περασμένη Παρασκευή δε μιλούσε, επί μία ώρα, στη συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, για να πείσει ότι πρέπει να εφαρμοστεί η «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις;
• Αλήθεια, πότε ο «αριστερός» Ακης διαφώνησε με τον «δεξιό» ιμπεριαλισμό; Μήπως στις όλο χαμόγελο και συμπάθεια συναντήσεις του με τον Κοέν, τον ομόλογό του των ΗΠΑ, ή μήπως τότε που είχε αναλάβει εργολαβικά να εξηγεί γιατί η κυβέρνηση καλώς υπέγραψε το ΝΑΤΟικό βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας;

***