Σε νέα επιχείρηση τρομοκράτησης των εργαζομένων στην επιχείρηση, ώστε να μην αντιδρούν στα άγρια αντεργατικά μέτρα που επέβαλαν εναντίον τους, καταφεύγει η διοίκηση της εταιρείας Αφών ΣΑΡΑΝΤΗ που προχώρησε σε μπαράζ μηνύσεων σε βάρος συνδικαλιστικών στελεχών του ΠΑΜΕ, με την κατηγορία ότι συμμετείχαν στη μάχη της απεργιακής περιφρούρησης που δόθηκε έξω από την πύλη της γαλακτοβιομηχανίας «ΟΛΥΜΠΟΣ», στις 4 και 5 Φλεβάρη, στη διάρκεια της 48ωρης απεργίας που είχε κηρύξει η Ομοσπονδία Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών. Οι μηνύσεις είχαν κατατεθεί από το Φλεβάρη και η διαδικασία είναι σε εξέλιξη με καταθέσεις μηνυτών και μαρτύρων στην αστυνομία. Ταυτόχρονα με τις μηνύσεις, οι εργοδότες προχωρούν και σε απολύσεις εργαζομένων στην «ΟΛΥΜΠΟΣ», με διάφορα προσχήματα και με στόχο να μην σπάσει «η σιωπή των αμνών» που θέλουν να επιβάλουν στα εργοστάσια και στις άλλες επιχειρήσεις του ομίλου (εκτός από την «ΟΛΥΜΠΟΣ» στη Λάρισα, οι ΑΦΟΙ ΣΑΡΑΝΤΗ είναι ιδιοκτήτες της «ΤΥΡΑΣ» στα Τρίκαλα και της «ΡΟΔΟΠΗ» στην Ξάνθη, έχουν παραρτήματα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Πάτρα, αλλά και εργοστάσια στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία).

Στο στόχαστρο των εν λόγω μεγαλοβιομηχάνων μπήκε και το ΚΚΕ, όπως φαίνεται από τη μήνυση που κατέθεσαν εναντίον του τότε βουλευτή Λάρισας του Κόμματος, αλλά και τα όσα αναφέρουν σε «επιστολή αγανάκτησης και διαμαρτυρίας» που απέστειλαν προς τα υπουργεία Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη, τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και τους εισαγγελείς Εφετών και Πρωτοδικών Λάρισας.

Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα της επιστολής, που αναφέρει: «Τόσο εμείς όσο και οι εργαζόμενοι και οι εταιρείες μας έχουμε γίνει έρμαιο παράνομων πράξεων και ενεργειών από τους υποτιθέμενους συνδικαλιστές, οι οποίοι, στο όνομα της ασκήσεως δήθεν συνδικαλιστικής δράσης, αυθαιρετούν, παρανομούν και βάλλονται κατά των εταιρειών και των δικαιωμάτων τόσο των δικών μας όσο και των εργαζομένων στις εταιρείες μας. Είναι προφανές ότι έχουμε στοχοποιηθεί από τις δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ και μετέρχονται κάθε τρόπο και κάθε μέσο προκειμένου να καταστρέψουν, κατά την προσφιλή τακτική τους, τις λιγοστές από τις υγιείς εταιρείες που έχουν απομείνει!!!». Προφανώς, η εργοδοσία θεωρεί «υγιές» το δικαίωμά της να κάνει απολύσεις, τους μισθούς πείνας κλπ...

Οι μηνύσεις των ΑΦΩΝ ΣΑΡΑΝΤΗ στρέφονται εναντίον τριών συνδικαλιστών που εργάζονται στη γαλακτοβιομηχανία «ΟΛΥΜΠΟΣ» - του Πάρη Λιόλιου, πρόεδρου του Συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Ν. Λάρισας και γενικού γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Λάρισας (ΕΚΛ), του Β. Τσερβούλη, γραμματέα του Συνδικάτου και ταμία του ΕΚΛ, του Κ. Καλέτσιου, αντιπροέδρου του Συνδικάτου και μέλους της ΕΕ της Ομοσπονδίας - καθώς, επίσης, του Κ. Λιαπάτη, προέδρου της Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών και του Ν. Βλαχόπουλου, μέλους του ΔΣ της, του Τ. Τσιαπλέ, πρόεδρου του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, της Βάσως Μπακάση, της Γιάννας Κωνσταντίνου και του Χάρη Μαντέλου, τοπικών στελεχών του ΠΑΜΕ, του Α. Σκυλλάκου, τότε βουλευτή Λάρισας του ΚΚΕ και του Αγη Παπαστεργίου, δικηγόρου Λάρισας.

Η κατηγορία που οι εργοδότες προσάπτουν στους μηνυόμενους είναι ότι εμπόδισαν την είσοδο εργατών που ήθελαν να δουλέψουν - δηλαδή απεργοσπαστών - στο εργοστάσιο και την έξοδο απ' αυτό φορτηγών της εταιρείας με προς διάθεση - πώληση εμπορεύματα. Ως μάρτυρες κατηγορίας καταθέτουν διευθυντικά στελέχη της εταιρείας και μερικοί φιλόδοξοι απεργοσπάστες που απέτυχαν στην «αποστολή» τους, καθώς και αστυνομικοί που ήταν εκεί μετά από κλήση στελεχών της επιχείρησης.

Να υπενθυμίσουμε ότι η απεργιακή κινητοποίηση στην «ΟΛΥΜΠΟΣ» ήταν η αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων στις επιχειρήσεις των ΑΦΩΝ ΣΑΡΑΝΤΗ και, γενικότερα, του κλάδου, στην απόφαση της συγκεκριμένης εργοδοσίας να επιβάλει μείωση στους μισθούς που φτάνει στο 53%, κατάργηση του 8ωρου, μέσω της «διευθέτησης του χρόνου εργασίας», και την καταπάτηση άλλων εργατικών δικαιωμάτων.

Προκειμένου να περάσουν αυτή την απόφαση οι εργοδότες έστησαν, εν μια νυκτί, μια «Ενωση Προσώπων» - συμμετείχαν σ' αυτή διευθυντικά στελέχη του ομίλου - η οποία και υπέγραψε «επιχειρησιακή σύμβαση» με την εργοδοσία, όπου προβλέπονταν οι τεράστιες μειώσεις μισθών και τα άλλα αντεργατικά μέτρα που προαναφέραμε. Κι ήταν οι ΑΦΟΙ ΣΑΡΑΝΤΗ από τους πρώτους στη Ελλάδα που προώθησαν την κατάργηση της Συλλογικής Σύμβασης και την αντικατάστασή της από επιχειρησιακή, πριν ακόμα αποφασιστεί από την τρόικα και τις ελληνικές κυβερνήσεις, αποτελώντας έτσι τον προπομπό για τις άλλες επιχειρήσεις που ακολούθησαν.

«Ομηροι» της εργοδοσίας παραμένουν εδώ και μήνες οι 1.000 περίπου εργαζόμενοι του ομίλου ALAPIS σε όλη τη χώρα. Η διοίκηση της εταιρείας ούτε τους πληρώνει ούτε τους απολύει, ούτε τους δίνει αντικείμενο εργασίας, ενώ το 50% του προσωπικού είχε μπει σε διαθεσιμότητα, η οποία έληξε τον Απρίλη.

Προχτές, οι εργαζόμενοι στις εγκαταστάσεις του ομίλου στο Κρυονέρι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την προσπάθεια έξωσης και αποβολής από το χώρο εργασίας τους, από θυγατρική της Τράπεζας Κύπρου που πήγε στις εγκαταστάσεις του Κρυονερίου για να κατασχέσει τα περιουσιακά στοιχεία. Οι εργαζόμενοι, μαζί με το επιχειρησιακό τους σωματείο αλλά και την έμπρακτη στήριξη του κλαδικού συνδικάτου που βρέθηκε στο πλευρό τους, προχώρησαν σε κατάληψη των χώρων καθώς δεν ήξεραν τι θα γίνει με τα χρήματα που δικαιούνται, αν προχωρούσε η κατάσχεση. Σε ανακοίνωσή του το επιχειρησιακό σωματείο σημειώνει μεταξύ άλλων ότι «οι 1.000 εργαζόμενοι δεν θα βρεθούν στο δρόμο και θα περιφρουρήσουν τα δικαιώματά τους».

Τη συμπαράστασή της στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων εκφράζει με ανακοίνωση και η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμάκου και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ). Δεδομένης της κρίσης που βαθαίνει, την οποία οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δεχτούν να πληρώσουν, η ΟΕΦΣΕΕ σημειώνει: «Τώρα πια είναι καιρός για αγώνες, είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και χωρίς αυταπάτες να δώσουν τη μάχη για την υπεράσπιση του δικαιώματός τους στη δουλειά με πλήρη εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμία ευθύνη. Η εργοδοσία να αναλάβει τις ευθύνες της».

Σε επίσχεση εργασίας βρίσκονται οι τρεις εργαζόμενες στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών Νέας Ιωνίας από την προηγούμενη Πέμπτη, καθώς η δημοτική αρχή (στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ) τους οφείλει τους δεδουλευμένες μισθούς εννέα μηνών, συνολικού ύψους 34.358 ευρώ!

Οπως καταγγέλλουν οι ίδιες οι εργαζόμενες σε επιστολή τους προς τη δημοτική αρχή, την ώρα που δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται είναι αναγκασμένες να πληρώνουν και τα έξοδα μετακίνησής τους προς και από τη δουλειά.

Επιπλέον, η δημοτική αρχή, που εμφανιζόταν ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αρνήθηκε πριν δύο βδομάδες να παραστεί σε δικαστήριο για να υποστηρίξει το αίτημα των τριών εργαζομένων να παραμείνουν στις θέσεις τους αφού απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου από το 2006 και ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν να πεταχτούν στο δρόμο.

Χτες συνεδρίασε το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων στο Δήμο. Η ΔΑΣ (συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ) πρότεινε να γίνουν κινητοποιήσεις που να στηρίζουν και να ενισχύουν τον αγώνα των εργαζομένων. Ωστόσο, η πλειοψηφία του ΔΣ (στηρίζεται από ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΣΥΡΙΖΑ) απέρριψε την πρόταση για κινητοποιήσεις και αποφάσισε να βγάλει μια ανακοίνωση...

«Η λήψη οργάνων, με σκοπό την "εμπορία", ύστερα από απαγωγή ή εγκληματική ενέργεια, είναι πρακτικά και επιστημονικά αδύνατη και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί, υπό τις συνθήκες αυτές, να πραγματοποιηθεί μεταμόσχευση».

Τα παραπάνω τονίζει σε χτεσινή ανακοίνωσή του ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ) με αφορμή αναρτήσεις σε ιστοσελίδες για «υποτιθέμενες απαγωγές και εγκληματικές ενέργειες με σκοπό την "εμπορία ανθρωπίνων οργάνων"». Οπως διευκρινίζει ο ΕΟΜ, η εμπορία οργάνων στην Ελλάδα είναι παράνομη με την έννοια ότι «ως "εμπόριο οργάνων" νοείται η αγοραπωλησία οργάνων, με την οικειοθελή παραχώρηση οργάνου από ζωντανό δότη, έναντι οικονομικού ανταλλάγματος». «Η ενέργεια αυτή - συνεχίζει ο ΕΟΜ - λαμβάνει χώρα σε κράτη, όπου το νομικό τους πλαίσιο δεν την απαγορεύει ρητά. Στην Ελλάδα, ωστόσο, δεν έχει υπάρξει ποτέ κρούσμα μεταμόσχευσης οργάνου προερχόμενου από εμπόριο οργάνων σώματος. Και αυτό διότι στη χώρα μας, οι μεταμοσχεύσεις είτε από ζώντα είτε από πτωματικό δότη πραγματοποιούνται μόνο σε μονάδες μεταμόσχευσης δημοσίων νοσοκομείων, υπό τον αυστηρό έλεγχο και την εποπτεία του ΕΟΜ και του υπουργείου Υγείας».