ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το γνωστό τροπάρι της «αποτυχίας»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η ανεργία καλπάζει και ενώ πολλοί μισθοί έπεσαν κάτω ακόμα και από τους στόχους που η ίδια η τρόικα είχε βάλει, εντούτοις προσέφεραν μόνο ύφεση και καμία νέα επένδυση. Αυτό δείχνει πως το μοντέλο δεν πέτυχε και άρα, χρειάζεται αλλαγή» τόνισε σε χτεσινή ραδιοφωνική του συνέντευξη ο υφυπουργός Εργασίας Νίκος Νικολόπουλος αναζητώντας επιχειρήματα για να πείσει το λαό να μοιραστεί την ... αισιοδοξία της ελληνικής κυβέρνησης για τα αποτελέσματα της «διαπραγμάτευσης» με την τρόικα.

Ομως, πού την είδε την αποτυχία ο κ. Νικολόπουλος; Μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος ζητούσαν τόσα χρόνια τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και στο όνομα αυτής πετσοκόπηκε η χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων με αποτέλεσμα αυτά να καρκινοβατούν και οι ελλείψεις να απειλούν την ασφάλεια ασθενών και εργαζομένων. «Αξιοποίηση του δημόσιου πλούτου» ζητούσαν και στο όνομα αυτής έχει ήδη δρομολογηθεί το πλήρες ξεπούλημα όσων δημόσιων επιχειρήσεων είχε καθυστερήσει. Εξασφάλιση της «βιωσιμότητας» των Ταμείων ζητούσαν και στο όνομα αυτής, τα όρια ηλικίας τραβάνε εδώ και χρόνια την ανηφόρα ενώ ετοιμάζεται και νέα «προσαρμογή» τους στο προσδόκιμο ζωής. Στήριξη της «ανταγωνιστικότητας» ζητούσαν και γι' αυτό η σταθερή εργασία σε λίγο θα είναι άγνωστη λέξη για τη νέα γενιά, όπως και το 8ωρο, ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας κτλ.

Πού την είδαν λοιπόν την «αποτυχία»; Γιατί, όσον αφορά την επίτευξη στόχων που επιβάλλει η εξυπηρέτηση της πλουτοκρατίας, όλα πάνε πρίμα...

Τα «τεκμήρια»...

Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, οι οδηγίες που έρχονταν από την ΕΕ, αλλά και οι λεγόμενες τάσεις της αγοράς, οδήγησαν στην κατάργηση των τεκμηρίων για τα ΙΧ αυτοκίνητα. Οι αρμόδιοι έκριναν ότι οι φορολογούμενοι της χώρας έχουν αποκτήσει φορολογική συνείδηση και ως εκ τούτου δε χρειαζόταν πλέον να εξετάζουν τι είδους και τι αξίας ήταν το ΙΧ αυτοκίνητο που είχαν στην κατοχή τους. Στην πραγματικότητα, τόσο η ΕΕ όσο και οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα υπέκυψαν και ικανοποίησαν ένα πάγιο αίτημα της αυτοκινητοβιομηχανίας και των μεγαλεμπόρων - εισαγωγέων, οι οποίοι ήθελαν να αυξήσουν χωρίς προσκόμματα τις πωλήσεις και τα κέρδη τους.

Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Οι καταναλωτές της χώρας ωθήθηκαν να αλλάξουν τα αυτοκίνητά τους, ενώ καθημερινό φαινόμενο έγινε πια ο νεόπλουτος που πάει με το τζιπ να αγοράσει τσιγάρα και άλλα ευτράπελα που συναντάμε στους δρόμους.

Η περίοδος της στήριξης των αυτοκινητοβιομηχανιών πέρασε, άλλα προβλήματα προέκυψαν στο προσκήνιο, και ένα από αυτά είναι ότι αυξήθηκε, λέει, η φοροδιαφυγή. Ετσι, λοιπόν, οι κυβερνώντες αποφάσισαν την επαναφορά των τεκμηρίων για τα ΙΧ. Μόνο που από ό,τι φαίνεται η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή, αλλά να αυξήσει με κάθε τρόπο τους φόρους που πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Μόνο έτσι εξηγείται το γεγονός ότι εκτός από τα τεκμήρια για τα ΙΧ, τεκμήριο καθιέρωσαν και για το σπίτι στο οποίο κατοικούμε και -άκουσον άκουσον- οι άθλιοι έβαλαν και οικονομικό τεκμήριο και άρα θεωρείται ότι σε κάθε περίπτωση είχαν εισοδήματα και όλοι όσοι ...έζησαν ολόκληρη τη χρονιά.

... και ο φόρος

Για να συνειδητοποιήσει κάποιος τι ακριβώς σημαίνει τεκμήρια, ας πάρουμε το παράδειγμα ενός ζευγαριού που έτυχε να μένει σε σπίτι 100 τετραγωνικών που απέκτησε στο παρελθόν από κληρονομιά, ζευγάρι που διαθέτει και ένα αυτοκινητάκι 1.300 κυβικών, αλλά πέρσι βρέθηκε στην ανεργία και δεν είχε κανένα απολύτως εισόδημα.

Στην περίπτωση αυτή, η εφορία θα καλέσει το ζευγάρι και θα τους ...εξηγήσει τρία πράγματα. Πρώτον, δεν μπορεί να λέει ότι δεν έχει καθόλου εισόδημα, αφού ολόκληρο το 2011 σίγουρα ξόδεψε κάποια χρήματα για να ζήσει. Με δεδομένο ότι πρόκειται για ζευγάρι η εφορία θα θεωρήσει ότι το αρχικό εισόδημα ήταν 5.000 ευρώ. Δεύτερον, στο ποσό αυτό θα προστεθούν ακόμα 4.500 ευρώ που αναλογούν στο διαμέρισμα που μένει η οικογένεια. Τρίτον, προστίθενται ακόμα 4.600 ευρώ για το ΙΧ που διατηρεί.

Κοντολογίς, μπορεί να μην είχαν εισόδημα στην πραγματικότητα, οι φορολογικές αρχές όμως θεωρούν ότι υπήρξε «αντικειμενική δαπάνη» και άρα «τεκμαρτό εισόδημα» 14.100 ευρώ. Στο ποσό αυτό αναλογεί φόρος εισοδήματος 1.078 ευρώ, ο οποίος πρέπει να πληρωθεί.

Και μια υποσημείωση: Το συγκεκριμένο ζευγάρι, αυτό που δεν είχε ούτε ένα ευρώ εισόδημα, πρέπει να προσκομίσει και αποδείξεις αγοράς υλικών αγαθών ίσο με το 25% του τεκμαρτού εισοδήματος, άρα 3.525 ευρώ. Αν αυτό δε συμβεί, αν δηλαδή δεν υπάρχουν αποδείξεις, τότε μαζί με το φόρο εισοδήματος θα πρέπει να πληρώσει και πρόστιμο της τάξης των 352,5 ευρώ!!!

Να οργανωθεί η λαϊκή παρέμβαση

Δέκα μέρες από τις εκλογές, ήταν αρκετές για να αποδειχτεί ότι αν και η χώρα απέκτησε κυβέρνηση, «κυβερνησιμότητα» και «πολιτική σταθερότητα» την οποία επιζητούσε η πλουτοκρατία, η θέση των εργαζόμενων, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, των γυναικών, των νέων, των συνταξιούχων γίνεται κάθε μέρα και πιο δραματική. Στην κορυφή του αντιλαϊκού παγόβουνου ξεπροβάλλουν οι εξελίξεις σε Υγεία - Φάρμακο και η νέα λεηλασία του εισοδήματος των λαϊκών στρωμάτων με τη φοροληστεία που παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας.

Γι' αυτό η πλατιά συνδικαλιστική σύσκεψη που διοργανώνουν τη Δευτέρα ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΟΓΕ και ΜΑΣ γι' αυτά τα ζητήματα έχει ξεχωριστή σημασία. Απαιτείται η άμεση οργάνωση του λαϊκού παράγοντα, οργάνωση του αγώνα με όλες τις μορφές πάλης, η κινητοποίηση και η δράση συνδικάτων και φορέων για να μπει φρένο στη χειροτέρευση της θέσης της λαϊκής οικογένειας που συντελείται με ραγδαίους ρυθμούς.

Η κατάσταση με τον ΕΟΠΥΥ, την προμήθεια φαρμάκων από τους ασθενείς ασφαλισμένους, τη δραστική συρρίκνωση των παροχών υγείας από τα δημόσια νοσοκομεία, βάζει σε κίνδυνο υγεία και ζωές, προκαλεί εφιάλτη σε όλες τις λαϊκές οικογένειες, τους στερεί ουσιαστικά το αγαθό της περίθαλψης και της ιατρικής φροντίδας. Την ίδια στιγμή, η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα ανελέητο σφυροκόπημα από παλιούς και νέους φόρους, νέα και παλιά χαράτσια. Η ζωή του μισθωτού, του μικρομεσαίου αυτοαπασχολούμενου, του αγρότη, του συνταξιούχου γίνεται αβίωτη. Ληστεύουν από την τσέπη τους και το τελευταίο ευρώ. Για να βγάλουν από την κρίση την πλουτοκρατία, για να εξασφαλίσουν νέα περίοδο κερδοφορίας για το κεφάλαιο, συνθλίβουν το λαό και τα δικαιώματά του.

Απέναντι σε αυτόν τον επελαύνοντα όλεθρο, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση που περικυκλώνει τη ζωή των εργαζομένων, χρειάζεται άμεση απάντηση. Ούτε ένα λεπτό αναμονής, ούτε μια ώρα ανοχής στην νέα συγκυβέρνηση, στην ίδια παλιά αντιλαϊκή πολιτική που έρχεται ντυμένη με τα λιλιά της «επαναδιαπραγμάτευσης». Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι γυναίκες δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τους «πάνω». Με τα ίδια τους τα χέρια πρέπει και μπορούν να σηκωθούν. Να μην επιτρέψουμε να ρημάξουν τη ζωή και τον τόπο μας.

Οι αγωνιστικές συσπειρώσεις, μπροστά σε αυτή τη βαρβαρότητα που δεν έχει τέλος, καλούν σε παλλαϊκή συστράτευση. Η οργάνωση του αγώνα είναι σήμερα το ύψιστο καθήκον. Συνδικάτα, σύλλογοι, φορείς, επιτροπές αγώνα, λαϊκές επιτροπές στις γειτονιές να μπούνε μπροστά, να δυναμώσουν την ενότητα, να συντονίσουν τη δράση τους, να ξεσηκώσουν στο πόδι, το εργοστάσιο, το γραφείο, τη γειτονιά. Ο αγώνας αυτός θα είναι σκληρός. Εχουμε απέναντί μας ορκισμένους εχθρούς του λαού, που δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν όλα τα όπλα που διαθέτουν. Μια ζωή όμως χωρίς αντίσταση σε αυτή τη βαρβαρότητα, θα αποδειχθεί ακόμα πιο σκληρή, ακόμα πιο επώδυνη για εμάς και τη νέα γενιά. Με εμπιστοσύνη στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού, αξιοποιώντας τη δίχρονη πείρα των μεγάλων αγώνων που δόθηκαν, να ορθώσουμε τείχος αντίστασης στο αντιλαϊκό τσουνάμι που ετοιμάζονται να εξαπολύσουν.