ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 14 Ιούλη 2012 - 1η έκδοση
Σελ. /32
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ιδιωτικοποιήσεις

«

Εμείς αντιπροτείνουμε αναπτυξιακές κοινοπραξίες είτε με διακρατικές συμφωνίες, είτε με τη σύμπραξη επιχειρήσεων είτε του δημόσιου, είτε του ιδιωτικού τομέα, όπου εσύ βάζεις την περιουσία, ο άλλος χρήματα για την αξιοποίησή του και έχετε κάνει μια συμφωνία ότι μακροχρονίως έχετε κέρδη από την αξιοποίησή της. Αυτή τη διαδικασία τη θεωρούμε επωφελή και κερδοφόρα, ενώ τη λογική των ιδιωτικοποιήσεων όπως-όπως τη θεωρούμε επικίνδυνη και επιζήμια». Αυτά έλεγε τις προάλλες ο Παπαδημούλης, σε συνέντευξή του, επιβεβαιώνοντας ότι κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να ταυτίζονται απόλυτα στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, συναντιούνται στο κύριο: Οτι το κεφάλαιο πρέπει να βάλει βαθύτερα το χέρι στη δημόσια περιουσία, προκειμένου να υπάρξουν επενδύσεις, με μοχλό φυσικά τους ιδιώτες.

Σ' αυτό το πνεύμα, ο ΣΥΡΙΖΑ συστείνει στην κυβέρνηση να μην πουλήσει, τώρα που οι τιμές είναι χαμηλές (!), αλλά να νοικιάσει. Να κάνει δηλαδή συμπράξεις με ιδιώτες σε έργα και δραστηριότητες που το κράτος θα βάζει τις υποδομές και το κεφάλαιο τα χρήματα. Εύλογα όμως αναρωτιέται κανείς: Ο ιδιώτης που θα επενδύσει σε μια τέτοια σύμπραξη, θα το κάνει για την ψυχή της μάνας του; Προφανώς όχι. Θα το κάνει επειδή προσδοκά κέρδη. Και πώς θα έρθουν αυτά; Μα φυσικά από την εκμετάλλευση του έργου, που σημαίνει από την τσέπη του λαού. Και επειδή στην Ελλάδα οι καπιταλιστές δεν ανακαλύπτουν την Αμερική, οι διαφόρων μορφών συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα έχουν νομοθετεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του δικομματισμού και έχουν δοκιμαστεί στην πράξη.

Για παράδειγμα, μορφή συμπράξεων είναι αυτή με την οποία κατασκευάζονται οι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι. Το κράτος, είτε κατασκευάζει το δρόμο και στη συνέχεια τον παραχωρεί στον ιδιώτη για να τον εκμεταλλεύεται και να τον συντηρεί, είτε «βοηθά» με κάθε μέσο τον ιδιώτη να κατασκευάσει το δρόμο και να τον εκμεταλλεύεται στη συνέχεια. Ποιος βγαίνει τελικά χαμένος και ποιος κερδίζει; Η εμπειρία λέει ότι χαμένος βγαίνει ο λαός, που πληρώνει τα μαλλιοκέφαλά του στα διόδια και κερδισμένο το κεφάλαιο, το οποίο, εκτός του ότι μετατρέπει σε τσιφλίκι του υποδομές κρίσιμες για τις συγκοινωνίες και τις μεταφορές, κερδοσκοπεί ασύστολα. Επιπλέον, επιβάλλει εργασιακές σχέσεις της αρεσκείας του στα έργα τα οποία εκμεταλλεύεται, ανοίγοντας το δρόμο με εργολαβίες και άλλες ελαστικές μορφές απασχόλησης, στη συνολική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Αρκεί να ανατρέξει κανείς στις εργολαβίες με τις οποίες συμπράττει η κατά τα άλλα «δημόσια» ΔΕΗ στα ορυχεία της, για να καταλάβει τα παραπάνω. Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν χιλιάδες, σε κάθε μορφή σύμπραξης του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, οι οποίες, τα προηγούμενα χρόνια, αποτέλεσαν το βασικό μοχλό για να μεγαλώσει η παρουσία του κεφαλαίου σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας και των κοινωνικών υπηρεσιών, όπου το κεφάλαιο διατηρούσε ακόμα ισχυρές θέσεις. Τη λογική αυτή ενισχύει και το «ισοδύναμο» που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις ιδιωτικοποιήσεις, επιβεβαιώνοντας ότι η φραστική εναντίωση στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου, δεν αρκεί για να αποκρουστεί η ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση, πυλώνας της οποίας είναι και η παράδοση τομέων της οικονομίας και στρατηγικών υποδομών στους ιδιώτες για να κάνουν μπίζνες. Πάνω στην ίδια ράγα βαδίζουν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα αν ο καθένας υποδεικνύει και έναν διαφορετικό δρόμο για να κερδίσει τελικά το κεφάλαιο.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Νέες θέσεις ... ανεργίας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι ιδιωτικοποιήσεις, λένε με τον πλέον ξεδιάντροπο τρόπο οι υποστηριχτές της παράδοσης της δημόσιας περιουσίας στο ιδιωτικό κεφάλαιο, θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και με αυτήν την έννοια, ισχυρίζονται οι άθλιοι, όσοι εναντιώνονται στη σχετική διαδικασία συμβάλλουν στην αύξηση της ανεργίας.

Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για παραμύθια και μάλιστα από τα πιο χοντρά. Εξηγούμαστε: Σε καμιά από τις περιπτώσεις που προχώρησε η ιδιωτικοποίηση κάποιας επιχείρησης που ανήκε στο Δημόσιο, δεν υπήρξε αύξηση του αριθμού των απασχολουμένων. Αντίθετα, οι κεφαλαιοκράτες - μνηστήρες πάντα αξίωναν και πετύχαιναν μείωση του προσωπικού, με προγράμματα απολύσεων ή - πολύ χειρότερα - ...εθελούσιας εξόδου εργαζομένων, την οποία χρυσοπλήρωνε ο κρατικός κορβανάς. Αυτά πριν ο κεφαλαιοκράτης βάλει στο χέρι το περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου. Μετά, σε όλες τις περιπτώσεις, αρχίζει ο χορός της συστηματικής μείωσης του προσωπικού, ο οποίος πάντα, σε ποσοστό 100%, συνοδεύεται από πολιτικές ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και των καταχτήσεων των εργαζομένων.

Μην πάμε μακρυά. Ας δούμε τον ΟΤΕ, που είναι η μεγαλύτερη κρατική εταιρεία, που έχει περιέλθει ήδη πλήρως, στα χέρια του ιδιωτικού, και μάλιστα γερμανικού, κεφαλαίου. Η πορεία της ιδιωτικοποίησης όχι μόνο δεν οδήγησε στην αύξηση της απασχόλησης στον Οργανισμό, όχι μόνο δε δημιούργησε νέες θέσεις εργασίας, αλλά αντίθετα μέσα από προγράμματα συνεχών απολύσεων, φτάσαμε στο σημείο ο ΟΤΕ που απασχολούσε πάνω από 25.000 εργαζόμενους, να έχει στις μέρες μας μόνο περίπου 10.000!!!

Τα ψέματα για τον ΕΛΓΑ...

Στην τηλεοπτική εκπομπή του «MEGA» παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος του ΕΛΓΑ Κ. Σαρρής και παρουσίασε τα ...«επιτεύγματα» του ΕΛΓΑ στον ένα χρόνο εφαρμογής του νέου νόμου που «όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει». Ο κ. πρόεδρος παρουσίασε μια ιδανική εικόνα οικονομικής εξυγίανσης του ΕΛΓΑ που προσπάθησε να το περάσει ως πρότυπο εν μέσω κρίσης και για άλλους οργανισμούς του Δημοσίου.

Ουσιαστικά στάθηκε στο γεγονός ότι ο ΕΛΓΑ από ελλειμματικός κατά 300 εκατ. ευρώ που ήταν, σήμερα είναι πλεονασματικός κατά 100 εκατ. ευρώ.

Για να δούμε όμως πώς έγινε αυτό το «θαύμα».

1) Ο ΕΛΓΑ καλύπτει ασφαλιστικά μόνο μέρος της παραγωγής που πιθανά έχει το κάθε χωράφι, π.χ. αν το βαμβακοχώραφο έχει 350 ή 400 κιλά το στρέμμα ο ΕΛΓΑ αποζημιώνει μόνο τα 300 ή 320 κιλά το στρέμμα.

2) Δεν καλύπτει ασφαλιστικά πάρα πολλές αιτίες ζημιάς, όπως πέρσι τον περονόσπορο στα αμπέλια και το πράσινο σκουλίκι στο βαμβάκι.

3) Ο ΕΛΓΑ μείωσε τα λειτουργικά έξοδα περικόπτοντας οδοιπορικά, εκτός έδρας και μείωσε τους μισθούς και το προσωπικό, με αποτέλεσμα να γίνονται πλημελλώς οι εκτιμήσεις.

4) Οι εισφορές των αγροτών από εισφορά επί του τιμολογίου πώλησης των προϊόντων 3% που ήταν με τον προηγούμενο νόμο επιβάλλονται πλέον στρεμματικά, ανεξάρτητα αν ο αγρότης πάρει παραγωγή, ανεξάρτητα αν ο αγρότης πουλήσει την παραγωγή και ανεξάρτητα σε ποια τιμή θα πουλήσει.

... και οι πραγματικές ανάγκες των αγροτών

5) Η είσπραξη των ασφαλίστρων γίνεται υποχρεωτικά με εκβιαστικό τρόπο με τη συνέργεια της ΠΑΣΕΓΕΣ και των ενώσεων, συνεταιρισμών, μέσω ενιαίας ενίσχυσης και του υπουργείου Οικονομικών, μέσω επιστροφής του ΦΠΑ στους αγρότες. Είναι καθαρό από τα παραπάνω ότι όταν εισπράττεις χωρίς να αποδίδεις, σαφώς και θα έχεις πλεονάσματα, αλλά τους αγρότες που πληρώνουν το «μάρμαρο» με επιβολή υψηλών ασφαλίστρων και ανασφάλιστη παραγωγή, τους ρώτησε πώς τα βγάζουν πέρα;

Η ΠΑΣΥ και το προοδευτικό αγροτικό κίνημα είχε προειδοποιήσει και αγωνίστηκε να μην περάσει ο νόμος του ΕΛΓΑ που επιβάλλει χαράτσια χωρίς να ασφαλίζει την παραγωγή και καλεί και σήμερα τους μικρομεσαίους αγρότες να συνεχίσουν τον αγώνα για κατάργηση αυτού του νόμου για τον ΕΛΓΑ, να αγωνιστούμε για ΕΛΓΑ που θα είναι δημόσιος φορέας ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής με κάλυψη 100% της αγροτικής, κτηνοτροφικής παραγωγής και του πάγιου κεφαλαίου σε αγρότες, κτηνοτρόφους.

Οι «στόχοι» τους είναι πάντα ενάντια στους λαούς...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΛΕΤΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ; Σύμφωνα με πηγές της γερμανικής κυβέρνησης και δημοσίευμα γερμανικής εφημερίδας, η Ελλάδα δεν έχει εκπληρώσει 210 από τους 300 στόχους του προγράμματος λιτότητας...

Το ξέρατε εσείς ότι υπάρχουν ...300 στόχοι; Γιατί στην Ευρωπαϊκή Ενωση φαίνεται να το ξέρουν, κι όπως όλα δείχνουν το ξέρουν και στην ελληνική κυβέρνηση.

Οι μόνοι που δεν τους γνωρίζουν είναι ...αυτοί που θα τους πληρώσουν, δηλαδή ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι.

ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΕΙΠΕ χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, στην κυβέρνηση αυτή την περίοδο, υπάρχουν συνεχώς ...λαμπρές ιδέες. Οι εγκέφαλοι των υπουργών δουλεύουν στο ... «κόκκινο» και κατεβάζουν φαεινές ιδέες για «ισοδύναμα μέτρα».

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι θα εξαντλήσουν όλη τους την δημιουργικότητα. Αλλωστε όταν πρόκειται για περικοπές έχουν αποδείξει οι τελευταίες κυβερνήσεις ότι διαθέτουν μπόλικη φαντασία.

Φυσικά κατευθύνεται (η φαντασία τους) σε μία και μόνη κατεύθυνση: Σε περισσότερα βάρη σε αυτούς που παράγουν τον πλούτο (και σε ελαφρύνσεις σε όσους τον ...εισπράττουν).

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΚΑΙ «ΑΧΡΗΣΤΟΙ» συμβασιούχοι στο Δημόσιο μας διαμηνύουν εντωμεταξύ οι κυβερνώντες και προϊδεάζουν φυσικά για ...νέα σφαγή στις υπηρεσίες του Δημοσίου.

Αλήθεια θέλουν μήπως να μας εξηγήσουν ποιο είναι αυτό το τμήμα του Δημοσίου που διαθέτει ...υπεράριθμο προσωπικό (άρα είναι πλήρες σε όλες τις θέσεις και παρέχει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου στον κόσμο);

Μήπως τα νοσοκομεία; Μήπως οι δήμοι; Μήπως τα σχολεία; Τα πανεπιστήμια; Η δασοπροστασία; Η αντισεισμική και αντιπλημμυρική προστασία; Η συντήρηση των δικτύων; Οι συγκοινωνίες; Το ΙΚΑ; Η αποκομιδή απορριμμάτων;

Δεν λέμε φυσικά ότι δεν έχουν κάνει τα ρουσφετάκια τους. Αυτά είναι ...αυτονόητα. Ομως ο δημόσιος τομέας και οι κοινωνικές παροχές έχουν υποβαθμιστεί όσο ...δεν πάει. Κι αυτό δεν μπορούν να το κρύψουν με τίποτε.


Παπαγεωργίου Βασίλης



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ