ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 5 Σεπτέμβρη 2012
Σελ. /32
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κόντρα στη στρατηγική της ολιγαρχίας

Τα αλλεπάλληλα «πακέτα» αντιλαϊκών μέτρων που ξεφουρνίζει η συγκυβέρνηση, προκαλώντας τη χρεοκοπία εκατομμυρίων λαϊκών νοικοκυριών και μαζί αυτά που μαθαίνουμε τώρα για σχεδιαζόμενες, ακόμα πιο αντιδραστικές, ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις, αποδεικνύουν αυτό που οι κομμουνιστές διακήρυξαν από την πρώτη στιγμή. Η επίκληση των υψηλών δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του κρατικού χρέους αποτέλεσε το πρόσχημα για να επιταχυνθεί η υλοποίηση στρατηγικών επιδιώξεων ΕΕ - οικονομικής ολιγαρχίας, με στόχο την ενίσχυση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, ώστε να καταστεί δυνατόν να προσφερθεί στους κεφαλαιοκράτες ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη. Αλλωστε, μέτρα όπως η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με τρόπο που να καταργούνται οι υπερωρίες, η επαναφορά της εξαήμερης εργασίας, η κατάργηση των αποζημιώσεων απόλυσης, πέρα από το παραπέρα τσάκισμα των εργαζομένων, δε συνεισφέρουν ούτε κατά ένα ευρώ στη συγκράτηση των δημοσίων ελλειμμάτων.

Οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης και τα επιτελεία τους ξέρουν πολύ καλά ότι τα επιχειρηματικά κέρδη βγαίνουν μέσα από την εκμετάλλευση των εργαζομένων και το ξεζούμισμα της εργατικής δύναμης, κάτι που σημαίνει ότι όσο μεγαλύτερη είναι η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, τόσο μεγαλύτερα θα είναι τα κέρδη. Αυτός είναι ο λόγος που κάθε σωστός επιχειρηματίας - καπιταλιστής προσπαθεί να αυξήσει όσο γίνεται περισσότερο την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης που έχει στη διάθεσή του, φροντίζοντας - πρώτα και κύρια - να την αποκτά όσο γίνεται πιο φτηνά. Αυτό το «φτηνά», δηλαδή το φτηνά αμειβόμενη εργασία, αποτελεί στόχο στρατηγικής σημασίας για την οικονομική ολιγαρχία. Για το - ντόπιο και ξένο - κεφάλαιο συνολικά, αλλά και για κάθε μεμονωμένο εκπρόσωπό του.

Σε αυτήν ακριβώς τη στρατηγική είναι υποταγμένες οι πολιτικές και τα οικονομικά μέτρα που τα τελευταία χρόνια επιχειρούν να ανατρέψουν τα δεδομένα που είχαν δημιουργηθεί στις καπιταλιστικές κοινωνίες, όπου, όπως εκτιμούν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, ήρθε η ώρα να ακυρωθούν λαϊκές κατακτήσεις που παραχωρήθηκαν τη μεταπολεμική περίοδο, κάτω από άλλες συνθήκες και ποιοτικά διαφορετικούς συσχετισμούς. Με αυτήν την έννοια, η ίδια η συγκρότηση της ΕΕ, η Συνθήκη του Μάαστριχτ, αλλά και η «Στρατηγική του 2020 για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη», όλες με έναν ενιαίο και αδιαίρετο τρόπο, στόχο είχαν την εξασφάλιση καλύτερων όρων εκμετάλλευσης των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων σε επίπεδο ΕΕ, την προσφορά φτηνότερης εργατικής δύναμης στους επιχειρηματικούς ομίλους. Στρατηγικές που υπάρχουν καταγεγραμμένες, ισχύουν και εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της ΕΕ, ανεξάρτητα ελλειμμάτων και χρέους, πολιτικές που έπρεπε να «τρέξουν» γρηγορότερα και λόγω της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.

Ο στόχος της αποδοτικότερης κερδοφορίας του κεφαλαίου πετυχαίνεται με διάφορους τρόπους τσακίσματος των εργαζομένων, ξεκινώντας από τη συνεχή και συστηματική μείωση των ονομαστικών τους αποδοχών, καταργώντας τις κοινωνικού χαρακτήρα λαϊκές καταχτήσεις στους τομείς της Πρόνοιας και της Κοινωνικής Ασφάλισης, αναγκάζοντας τους εργαζόμενους να εργάζονται μέχρι τα βαθιά γεράματα, καταργώντας στην ουσία την πρόσβαση που είχαν τα λαϊκά νοικοκυριά στο δημόσιο σύστημα Υγείας, στην Παιδεία κ.ο.κ. Είναι πιο φανερό από ποτέ ότι η αντίσταση στη φιλομονοπωλιακή πολιτική, στην κατεύθυνση της πλήρους ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου που προκαλεί βάσανα και οδηγεί στη χρεοκοπία εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά, είναι η μόνη επιλογή, ο μόνος δρόμος που ανταποκρίνεται στα λαϊκά συμφέροντα και αξίζει τον κόπο να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι με τους συμμάχους τους.

Καμία εμπιστοσύνη στους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ

Παπαγεωργίου Βασίλης

«

Και μόνο να συζητάμε για το θέμα των αποζημιώσεων είναι σα να κάνουμε τη χάρη και να μπαίνουμε στην ατζέντα της τρόικας. Αρνούμαι να συζητήσω. Δε δέχομαι τίποτα από αυτά και μην τολμήσει ο υπουργός Εργασίας να φέρει τέτοια πράγματα... Μην τολμήσει να φέρει ο υπουργός προς συζήτηση αυτά που του υπαγορεύει η τρόικα... Θα είναι casus belli». Μόνο θυμηδία προκαλούν οι φραστικοί λεονταρισμοί (χθες το πρωί στον ΑΝΤ1), του προέδρου της ΓΣΕΕ απέναντι στα νέα αντεργατικά μέτρα, που προωθούν από κοινού κυβέρνηση και τρόικα. Η αλήθεια είναι ότι οι λεονταρισμοί αυτοί αποτελούν προσφιλή τακτική του Γ. Παναγόπουλου, προκειμένου να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και να αποκρύψει τη συναίνεση και τη συνενοχή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ στο σφαγιασμό των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Τα περί casus belli (σ.σ. απειλή πολέμου) και τις αστείες απειλές προς την κυβέρνηση να "μην τολμήσει" να φέρει τα αντεργατικά μέτρα, τα έχει πει ο ίδιος πολλές φορές στο παρελθόν, τελευταία με αφορμή τη μείωση του κατώτατου μισθού, δίχως φυσικά να ιδρώσει το αυτί των κυβερνώντων και της τρόικας, ακριβώς γιατί γνωρίζουν ότι έχουν να κάνουν με τους "κοινωνικούς συν-εταίρους" τους. Η αντίδραση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ είναι άκρως υποκριτική, αφού μέχρι τώρα έχει βάλει γερές πλάτες για να περάσουν οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και να συρρικνωθούν οι μισθοί των εργαζομένων, συμπλέοντας πλήρως με τη στρατηγική των μονοπωλίων για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και θωράκιση της κερδοφορίας τους. Είναι ζωτικής, στην κυριολεξία, σημασίας η ανάγκη να πάρουν οι ίδιοι την υπόθεση στα χέρια τους και να οργανώσουν τον αγώνα τους, για να αποκρούσουν την αντιλαϊκή επίθεση, εγκαταλείποντας τις δυνάμεις που συναπαρτίζουν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αλλάζοντας τους συσχετισμούς στα συνδικάτα σε βάρος τους. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι μπορούν να συσπειρωθούν γύρω από το ΠΑΜΕ, που έχει χαράξει συγκεκριμένο πρόγραμμα πάλης σταθερά στη γραμμή της ρήξης και της ανατροπής με την εξουσία των μονοπωλίων.

Ολη η χώρα μια ΕΟΖ

Την μετατροπή όλης της ελληνικής επικράτειας σε μια απέραντη Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ), με όρους εργασιακής σκλαβιάς και μισθούς απόλυτης εξαθλίωσης, επιδιώκει η συγκυβέρνηση των κομμάτων της πλουτοκρατίας με την αρωγή και της τρόικας. Οι νέες εφιαλτικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις που δρομολογεί η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου και μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνουν την αύξηση των ημερών εργασίας σε έξι, ωράρια εργασίας από 65 μέχρι 78 ώρες τη βδομάδα και θέσπιση ενιαίου ελάχιστου μισθού (κάτω από 500 ευρώ μεικτά) με νόμο από την κυβέρνηση, ισοδυναμούν με εξόντωση του εργαζόμενου λαού. Οι συγκεκριμένες διαρθρωτικές ανατροπές είναι μέτρα που έχουν συναποφασιστεί από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ και προωθούνται για την παραπέρα ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Στόχος η διαμόρφωση όρων για την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την πλήρη κατάργηση και των ελάχιστων εργατικών δικαιωμάτων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Σε τεχνική έκθεση, της εταιρείας «capital markets experts» για τη δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη που παρουσιάστηκε το Φλεβάρη του 2012 σημειωνόταν: «Το ότι οι Κινέζοι εργάζονται στις ΕΟΖ της χώρας τους με 40$ το μήνα και 60 ώρες εργασίας την εβδομάδα, ή το ότι οι Τούρκοι εργάζονται στις αντίστοιχες Ζώνες με 240$ το μήνα και 45 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, οφείλεται στο γεγονός ότι αυτές είναι οι γενικότερες εργασιακές συνθήκες που ισχύουν στη χώρα τους και όχι εξαιτίας του καθεστώτος που διέπει την εκάστοτε τοπική ΕΟΖ». Αυτές τις «εργασιακές συνθήκες» οραματίζεται για τον ελληνικό λαό η συγκυβέρνηση των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, επιδιώκοντας να μετατραπεί ο «εργασιακός χάρτης» της χώρας σε μια μόνιμη ΕΟΖ με το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο να ακονίζει ήδη τα μαχαίρια του...

Προαναγγελθείσα σφαγή

Πλήρως προετοιμασμένη για να προωθήσει τα νέα αντεργατικά μέτρα που επιβάλλουν δουλειά-«σκλαβιά» είναι η κυβέρνηση, όσο και αν επιχειρεί να θολώσει τα νερά διαρρέοντας ότι «αιφνιδιάστηκε» από την τρόικα και πως τάχα «δεν θέλει να ανοίξει νέα κεφάλαια στις εργασιακές σχέσεις». Τα νέα αντεργατικά μέτρα για μεγαλύτερη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού, κατάργηση ουσιαστικά των αποζημιώσεων για απολύσεις, είχαν προαναγγελθεί από την κυβέρνηση και βρίσκονται στην καρδιά της εφαρμοζόμενης στρατηγικής εξόδου από την κρίση προς όφελος των μονοπωλίων. Ενδεικτικά ας σημειωθεί ότι ο υπουργός Εργασίας στην επιστολή που απέστειλε στις 31 Ιούλη προς τους κοινωνικούς εταίρους, καλώντας τους στο διάλογο για τις εργασιακές σχέσεις, υπογράμμιζε με νόημα ότι «ζούγκλα στην αγορά εργασίας είναι περισσότερο η ανεργία, παρά η μερική ή και η χαμηλότερα αμειβόμενη εργασία». Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Η κυβέρνηση στηρίζει τη μείωση των μισθών και τη γενίκευση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων στο όνομα μάλιστα της αντιμετώπισης της ανεργίας. Το ίδιο μήνυμα έχει στείλει επανειλημμένα ο πρωθυπουργός, διακηρύσσοντας προκλητικά ότι «για να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα, πρέπει να υπάρχει εργασία»(!). Είναι ολοφάνερο λοιπόν ότι το περιβόητο email της τρόικας όχι μόνο δεν αιφνιδίασε καθόλου την κυβέρνηση, αλλά «γράφηκε» σε απόλυτη συνεννόηση μαζί της, προετοιμάζοντας το έδαφος για τη νέα σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων. Τα μέτρα που προτείνονται αποτελούν πάγιες αξιώσεις των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων και υπηρετούν πλήρως το στόχο της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους μέσω της κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων και της έντασης της υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων. Η ανάκαμψη και η ανάπτυξη που επαγγέλλονται μόνο ατέλειωτες θυσίες, δυστυχία και πόνο επιφυλάσσουν για το λαό, που πρέπει να αποφύγει τη μοιρολατρία και να δείξει το ανάστημά του.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ