«Ηξερε βέβαια ο Λένιν το 1905 ότι όποιος στο συσχετισμό των δυνάμεων κατέχει τον τρόπο να διακινεί τις ιδέες του, αυτός έχει το πάνω χέρι», τόνισε η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη στην ομιλία της στην εκδήλωση για το ρόλο των ΜΜΕ στην ελληνική κοινωνία, που οργάνωσε την περασμένη Κυριακή ο Δήμος Αγίου Παύλου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τον Πανδημοκρατικό Σύλλογο Γυναικών.

Αναφερόμενη στον Λένιν σε σχέση με το ρόλο των μέσων ενημέρωσης, η Λιάνα Κανέλλη τόνισε: «Ο Λένιν πρωτομίλησε για τη διαφήμιση το 1905 - ελάχιστοι το γνωρίζουν αυτό - και είπε ότι η δύναμη της διαφήμισης είναι ένα πράγμα που πρέπει να προσεχτεί. Είχε συλλάβει προφανώς την έννοια των μέσων μαζικής ενημέρωσης πολύ πριν αυτά τα μέσα πάρουν τη σημερινή τους μορφή. Και ξέρετε, η διαφήμιση το 1905 γινόταν με πολύ πιο ταπεινά μέσα από τα σημερινά. Με χαρτάκια, με μπροσούρες κλπ., δηλαδή απλώς με τη μαζικότητα της παραγωγής του μηνύματος, που ήταν όχι το χειρόγραφο στον τοίχο αλλά η μπροσούρα και το φυλλάδιο που μπορούσε να φεύγει με απλούστερο τρόπο».

Μιλώντας για τη δύναμη αυτών που κατέχουν και ελέγχουν την παραγωγή, επεξεργασία και διανομή της πληροφόρησης, η Λιάνα Κανέλλη επισήμανε: «Από εδώ κι εμπρός οι εφημερίδες και τα περιοδικά θα έχουν δύο επιλογές: `Η θα υποκύψουν στους οικονομικούς εκβιασμούς με κίνδυνο να λυγίσουν οικονομικά, ή θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν. Αμα τα καταφέρεις να προχωρήσεις στην προσαρμογή θα είσαι ήρεμος, ειρηνικός, με ανοιχτό το μέλλον και θα προκόβεις. Οποιος δε θέλει να προσαρμοστεί είναι σήμερα είδος προς εξαφάνιση...».

Στην παρέμβασή του ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Τρύφων Κωστόπουλος σημείωσε: «Κάθε εργατική διεκδίκηση, απεργία ή και διαδήλωση χαρακτηρίζεται από το αστικό κράτος συλλήβδην ως κοινωνική αναταραχή. Παράλληλα, επιστρατεύονται στα ΜΜΕ διάφορες ελίτ (δημοσιογράφοι, πολιτικοί, καθηγητές πανεπιστημίου, συνδικαλιστές) για να εκλαϊκεύσουν το κοινωνικά "άδικο" τέτοιων ακραίων μορφών ταξικής πάλης. Ο ρόλος της τηλεόρασης σ' αυτές τις περιπτώσεις έχει καταστεί αναντικατάστατος. Σε παλαιότερες εποχές στο σπίτι των προλεταρίων συνήθως έτρεχαν οι χωροφύλακες για να συλλάβουν ή να τους θυμίσουν το νόμο και το "δίκιο" των αστών. Το δύσκολο αυτό έργο στις μέρες μας το έχει αναλάβει η τηλεόραση, που "απονεκρώνει" τους χώρους-εργαστήρια της κοινωνικής ζωής, αφαιρεί τη στιλπνότητα του τοπικού πολιτισμού και μετατρέπει ακόμη και θρησκευτικές τελετές... σε σόου μπίζνες ή σε τουριστικό θέαμα».

«Ο πολίτης οφείλει να δει, να καταλάβει ότι η ατμόσφαιρα γύρω του είναι φορτισμένη από λαϊκισμό και δημαγωγία. Να αντιδράσουμε στο συναισθηματικό σοκ της εικόνας για να μην οδηγηθούμε σε μαζική παθητικότητα», τόνισε στη δική της παρέμβαση η Δ. Μωραϊτοπούλου, μέλος του Πανδημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών.