ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 30 Νοέμβρη 2000
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
«ΛΕΥΚΑ ΚΕΛΙΑ»
Απεργοί πείνας και στα Προπύλαια

Τα λόγια των 100 πολιτικών κρατουμένων στις απάνθρωπες φυλακές της Τουρκίας, που από τις 20 Οκτώβρη πραγματοποιούν απεργία πείνας μέχρι θανάτου, φτάνουν στ' αυτιά τους, όχι σαν κραυγές απόγνωσης, αλλά σαν φωνές ελπίδας.

«Πόσο τυχεροί είναι οι επαναστάτες που βαδίζουν προς την αθανασία, προκειμένου να κάνουν τη ζωή να κυλά όπως θα έπρεπε...», λέει η φωνή της Σουάτ Καραμπουλούτ, μία απ' τους 100 αποφασισμένους να πεθάνουν, παρά να παραδοθούν στην αθλιότητα των λεγόμενων λευκών κελιών. «Πιστεύω στην τελειότητα του να βαδίζει κανείς με χαρά προς το θάνατο και χωρίς δισταγμό, όταν απαιτείται να το κάνει», λέει μέσα απ' τα μπουντρούμια ένας ακόμα, ο Οσγκούρ Σόνερ.

Και με αυτήν την πεποίθηση, οι πολιτικοί πρόσφυγες της γειτονικής χώρας (Τούρκοι και Κούρδοι) που ζουν στην Ελλάδα - χωρίς πολιτικό άσυλο σχεδόν όλοι τους - ενώνουν τις φωνές, ενώνουν τα κορμιά τους για να δημιουργήσουν - όπως λένε χαρακτηριστικά - «τη γέφυρα που θα μας οδηγήσει όλους στην ελευθερία»...

Η «γέφυρα» αυτή, λοιπόν, που ξεκινά απ' την Τουρκία κι έχει απλωθεί σ' όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όπου βρίσκονται πολιτικοί πρόσφυγες απ' την Τουρκία (Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία κλπ.), από χθες το μεσημέρι, έχει μια ακόμη βάση στα Προπύλαια. Εκεί, όπου στήθηκε πρόχειρα ένα αντίσκηνο, μέσα στο οποίο 12 πρόσφυγες - αγωνιστές ξεκίνησαν κι αυτοί απεργία πείνας. «Δεν είναι κίνηση εντυπωσιασμού, είναι χρέος μας. Είναι καθήκον απέναντι στους 100 ήρωες, που αυτή τη στιγμή δεν οδηγούνται στον θάνατο μόνο γι' αυτούς, αλλά για χιλιάδες, εκατομμύρια ακόμα δημοκράτες που βρίσκονται στην Τουρκία», θα πει ο Χάκαν Ερτάν, εκ μέρους της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους Κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν.

Ο Χ. Ερτάν θα εξηγήσει πως τα συγκεκριμένα κελιά αποκλείουν πλήρως την επικοινωνία μεταξύ των φυλακισμένων, γιατί προβλέπουν ένα κελί ανά κρατούμενο, χωρίς κοινό προαύλιο χώρο. «Πρόκειται, δηλαδή, για κελιά απομόνωσης, που στόχο έχουν να τσακίσουν το ηθικό και την αντίσταση των πολιτικών κρατουμένων, μια αντίσταση που είναι σύμβολο του αγώνα του τουρκικού και κουρδικού λαού για τις ελευθερίες και τα δικαιώματά τους», θα πει. Συμπλήρωσε, δε, πως σ' αυτή την κατεύθυνση παίρνονται κι άλλα μέτρα, που απαγορεύουν τα επισκεπτήρια και περιορίζουν στο ελάχιστο ακόμη και τις επισκέψεις των δικηγόρων...

Το πιο σπουδαίο, όμως, είναι το άλλο, που λέει ο Χ. Ερτάν - ένας από τους 12 απεργούς πείνας στη χώρα μας. «Τα "λευκά κελιά" είναι αμερικανικής εμπνεύσεως - φυλακές τύπου F - και στόχος είναι να απλωθούν - αφού πρώτα δοκιμαστεί η αποτελεσματικότητά τους - σε όλη την Ευρώπη. Αρα, ο αγώνας δεν είναι μόνο για το λαό μας, είναι γενικά για τα ανθρώπινα δικαιώματα»... Να σημειωθεί, τέλος, πως η Επιτροπή δίνει σήμερα συνέντευξη Τύπου, όπου θα εξηγήσει εάν η απεργία πείνας θα είναι ολιγοήμερη ή διαρκείας. Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι οι απεργοί δε θα είναι 12, αλλά θα αυξηθούν τις επόμενες μέρες.


«Αρνούμαι»

Το αντιγράφουμε ακριβώς ως έχει. Είναι η ατομική δήλωση, που επίσημα έστειλαν, ένας προς έναν, στο υπουργείο Δικαιοσύνης της Τουρκίας, οι 100 απεργοί πείνας: «Στις 20 Οκτώβρη 2000 άρχισα, ως μορφή αντίστασης, απεργία πείνας διαρκείας κι από τότε συνεχίζω, απαιτώντας την ικανοποίηση των αιτημάτων μου. Αν, στα πλαίσια της απεργίας πείνας, χάσω τις αισθήσεις μου ή δεν είμαι σε θέση να εκφράσω τη θέλησή μου, όσο τα αιτήματά μας για τα οποία πραγματοποιείται η απεργία πείνας δεν ικανοποιούνται και η αντίστασή μας δεν επιφέρει κανένα αποτέλεσμα, αρνούμαι να δεχτώ οποιαδήποτε μορφή ιατρικής βοήθειας. Τη στιγμή που συντάσσεται αυτό το κείμενο, έχω τις αισθήσεις μου και σώας τας φρένας»...

Από την Τουρκία του 2000...


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Οι ιστοσελίδες του βαρβαρισμού

Μέσα από τις ιστοσελίδες του Λευκού Οίκου, ανίχνευσα πρόσφατα στο Ιντερνετ, την πολιτική της «νέας τάξης πραγμάτων», που εμπλουτίζεται καθημερινά με νέα στοιχεία και ιδέες βαρβαρισμού και τρόμου για τις επιδιώξεις και το σχεδιασμό στον 21ο αιώνα: Τρεις απόψεις «διακεκριμένων»! Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής Χένρι Κίσινγκερ προβλέπει ότι ο 21ος αιώνας θα είναι, για τον κόσμο μας, ένας ποικίλος αιώνας, αλλά θα έχει πολλά χαρακτηριστικά της βικτοριανής εποχής. Και στο σημείο αυτό ο Κίσινγκερ επικαλείται ένα χαρακτηριστικό του Προέδρου Ουίλσον, ο οποίος ήθελε να παίζει η Αμερική το ρόλο του «παγκόσμιου αστυφύλακα». Και καταλήγει ότι στον επόμενο αιώνα οι Αμερικανοί θα πρέπει να δώσουν σαφέστερη ιδέα σχετικά με το συμφέρον τους και να εξηγήσουν ότι στην άσκηση ισορροπίας (του τρόμου, δηλαδή) της εξωτερικής πολιτικής η Ευρώπη και η Ασία πρέπει να ενσωματωθούν στην πολιτική τους!

Το ακόμα χειρότερο είναι ότι ακαδημαϊκοί κύκλοι επιχειρούν να «νομιμοποιήσουν» την αδικία, το αυθαίρετο «δικαίωμα» των επιλεκτικών ενόπλων επεμβάσεων, απανταχού της οικουμένης. Αποκαλυπτικό και εντυπωσιακό για την ωμότητά του, το σχόλιο του Μάικλ Γκλένον, καθηγητού της Νομικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, το οποίο συμπερασματικά καταλήγει: Οι νέοι κανόνες της Δύσεως υπέρ των επεμβάσεων αποδίδουν ήσσονα σεβασμό προς την παλαιά ιδέα της κυρίαρχης ισότητας - την αντίληψη που επικρατούσε κάποτε ότι όλες οι χώρες, μεγάλες ή μικρές, είναι ίσες ενώπιον του νόμου. Η νέα στάση αναγνωρίζει την κενότητα αυτής της έννοιας. Και ο Αμερικάνος, Σάμουελ Χάντιγκτον, στην πασίγνωστη και πολύκροτη θεωρία του περί σύγκρουσης των πολιτικών, καταλήγει στην ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου: Ο πλούτος του κόσμου δεν μπορεί να είναι και δεν είναι διαθέσιμος για όλους!!! Θα συγκεντρώνεται, κυρίως και με αυξανόμενους ρυθμούς, στα χέρια μερικών εκατοντάδων ισχυρών, μερικές χιλιάδες θα απολαμβάνουν σημαντικά προνόμια και οικονομική και πολιτική ισχύ, μερικά εκατομμύρια θα ζουν με τα ξεροκόμματα και την ψευδαίσθηση ότι αποτελούν τμήμα των ευημερούντων δυτικών κοινωνιών, ακόμα κι αν είναι άστεγοι ή ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας!!! Ολοι αυτοί πως αποτελούν την οικτρή μειοψηφία απέναντι στους τριτοκοσμικούς και πολιτισμικά καθυστερημένους, από τους οποίους και θα πρέπει να διαφυλαχτούν, ως σύγχρονοι «Αριοι» πάση θυσία. Φασιστικές απόψεις στην αυγή του 21ου αιώνα, σε κατάσταση χειρότερη και του πρωτογονισμού. Η νέα τάξη του αίματος και ο βαρβαρισμός τους είναι εν εξελίξει και με τις θεωρητικές απόψεις, των πληρωμένων διεθνών υπνωτηρίων. Αποκτήνωση. Και όμως, η παγκόσμια εργατική τάξη από το Σιάτλ, την Πράγα, το Σίδνεϊ, οι αντικαπιταλιστές ρίχνουν φως στο σκοτάδι των ιμπεριαλιστών. Καταγγέλλουν τη βαρβαρότητα της ιμπεριαλιστικής αγοράς. Δρομοδείκτες, οι εργαζόμενοι και η εργατική τάξη στέλνουν τα δικά τους μηνύματα, να μη λυγίσουμε στο βαρβαρισμό. Στην προϊστορική βαρβαρότητα.

Καταγγέλλουν τους «διανοητές» της «νέας τάξης», ότι «το ΝΑΤΟ είναι ο οργανισμός ασφαλείας του «διανοητού» Χάντιγκτον και ότι ο πρωταρχικός σκοπός του είναι να «υπερασπίζεται» και να προστατεύει τον «πολιτισμό». Νεοβαρβαρισμοί με αίματα σε Ιράκ, Βαλκάνια... και το πετρέλαιο να ρέει στις ΗΠΑ από τον Καύκασο. Η οικονομική πολιτική κανιβάλων βρίσκει αντιστάσεις στους απλούς ανθρώπους, που οραματίζονται έναν κόσμο του σοσιαλισμού, της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ισότητας. Μαυρίζουν τις ιστοσελίδες του βαρβαρισμού και το «Λευκό Οίκο» με τη διαρκή ταξική πάλη τους.


Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ