Το «τυράκι» στη φάκα, δηλαδή στην παγίδευση των λαϊκών στρωμάτων στο μονόδρομο της πλουτοκρατίας και άρα της αποδοχής των άγριων μέτρων, αποτελούν η επόμενη δόση των 31,5 δισ., καθώς και η περιβόητη επιμήκυνση. Αν ο λαός «τσιμπήσει», τότε το μόνο που μπορεί να περιμένει είναι νέα δεινά, ατέλειωτη δυστυχία και απόλυτη φτώχεια. Από την ίδια την πείρα του πρέπει να έχει μάθει ότι από την επόμενη δόση δεν πρόκειται να πάρει ούτε ένα ευρώ, όπως δεν πήρε απ' όλες τις προηγούμενες που πήγαν κατ' ευθείαν στα χρηματοκιβώτια των δανειστών και των μεγάλων χρηματοοικονομικών ομίλων. Επίσης έχει καταρρεύσει παταγωδώς το παραμύθι που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον τον πρώτο καιρό των μνημονίων ότι τάχα χωρίς τις δόσεις δεν μπορούν να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Κι όμως πληρώνονται κανονικά, αν και οι δόσεις από τα δάνεια δεν έφτασαν ποτέ στα κρατικά ταμεία. Ακριβώς γι' αυτό, η τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) δεν βιάζεται καθόλου να εκταμιεύσει την επόμενη δόση, γιατί, όπως γράφει η χτεσινή «Καθημερινή», «γνωρίζει ότι τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους μπορούν να φτάσουν μέχρι τον Ιανουάριο του 2013»(!). (σ.σ. αλήθεια πόσες φορές μέχρι τώρα έχουν μεταθέσει τα όρια αντοχής;...). Πολύ πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα σε σχέση με την επιμήκυνση, η οποία υπάρχει μόνο ως προπαγανδιστική «φούσκα». Γιατί στην πράξη η εφαρμογή του πακέτου των μέτρων είναι «εμπροσθοβαρής», πράγμα που σημαίνει απλά ότι το 70-80% των μέτρων (περί τα 9 δισ.) θα εφαρμοστεί το 2013. Οχι μόνο δεν «απλώνεται» δηλαδή στα επόμενα τέσσερα χρόνια, όπως λένε οι κυβερνητικοί εταίροι, αλλά εφαρμόζεται, σχεδόν στο σύνολό του, τον πρώτο κιόλας χρόνο! Επιπλέον υπάρχει και η «ρήτρα απόκλισης», που διασφαλίζει ότι θα λαμβάνονται διαρκώς νέα μέτρα, αν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι του προγράμματος, δηλαδή ο εξής ένας: Η σωτηρία της πλουτοκρατίας...

Μετά βαΐων και κλάδων η «Αυγή» και ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασαν τα εγκαίνια του Ιδρύματος «Ρόζα Λούξεμπουργκ» στην Αθήνα, παρουσία του Γερμανού πρέσβη, του προέδρου του Α. Τσίπρα και του προέδρου της «Αριστεράς» Γερμανίας Μπρέντ Ρίξινγκερ. Η ...χαρά τους είναι μεγάλη γιατί με τη λειτουργία στη χώρα μας του Ινστιτούτου, θα έχουν άλλο ένα εργαλείο για την «εισαγωγή» των εργαζομένων και διανοουμένων στο ...θαυμαστό κόσμο του «εξανθρωπισμένου καπιταλισμού». Και αυτό γιατί το συγκεκριμένο ινστιτούτο που ιδρύθηκε μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας, το 1990, από τους οπορτουνιστές του «Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού» και στην συνέχεια έγινε επίσημο ινστιτούτο της «Λίνκε» (Αριστεράς) προβάλλει -καπηλευόμενο και το όνομα της κομμουνίστριας συμβόλου του διεθνούς επαναστατικού κινήματος- τη λογική της δήθεν φιλολαϊκής διαχείρισης με άθικτη την εξουσία των μονοπωλίων. Δηλαδή, στην ουσία δηλητηριάζει το εργατικό κίνημα, με το παμπάλαιο φαρμάκι της «μεταρρύθμισης» του καπιταλισμού, το συμβιβασμό με το εκμεταλλευτικό σύστημα στο όνομα του δήθεν «δημοκρατικού σοσιαλισμού». Συστατικό επίσης στοιχείο του ινστιτούτου είναι ο αντικομμουνισμός και η συμβολή στην παραχάραξη της ιστορίας, στη δυσφήμιση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, συνδράμοντας πάντα τους αστούς και τα ινστιτούτα του.