Την κατηγορηματική αντίθεση του ΚΚΕ στο νομοσχέδιο εξέφρασε ο εισηγητής του Χρ. Κατσιώτης καταγγέλλοντας ότι οι αποκρατικοποιήσεις είναι μια ταξική πολιτική με την οποία παραχωρούνται νέα πεδία δράσης στο μεγάλο κεφάλαιο προκειμένου να ενισχυθεί η κερδοφορία του.

Ταυτόχρονα, τόνισε η πολιτική των αποκρατικοποιήσεων φέρνει εξαθλίωση στους εργαζόμενους ενώ νομοτελειακά οδηγεί σε απαξίωση των δημόσιων υποδομών, αφού η αξιοποίησή τους από τους ιδιώτες θα γίνεται με γνώμονα απλώς και μόνο το καπιταλιστικό κέρδος.

Η εμπειρία, είπε, έχει δείξει ότι με τις ιδιωτικοποιήσεις συρρικνώνονται οι θέσεις εργασίας και χτυπιούνται βασικά εργασιακά δικαιώματα, ενώ εκτινάσσονται οι τιμές σε βασικά αγαθά όπως το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα, η ενέργεια, οι μεταφορές κ.ά.

Ο Χρ. Κατσιώτης δήλωσε ότι το ΚΚΕ υποστηρίζει την ύπαρξη αποκλειστικά δημόσιων κρατικών φορέων που θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα λειτουργούν προς όφελος του λαού με έναν κεντρικό σχεδιασμό.

O υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας υπερασπιζόμενος το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ισχυρίστηκε ότι σε περιόδους ύφεσης οι ιδιωτικοποιήσεις είναι αναγκαίες προκειμένου να γίνουν επενδύσεις και είπε ότι η ψήφιση του νομοσχεδίου είναι προαπαιτούμενο για να επιταχυνθεί η διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων.

Σχετικά με την αυριανή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ είπε ότι η κυβέρνηση αναμένει μια θετική δήλωση προκειμένου να παροτρυνθεί το Γιούρογκρουπ να εγκρίνει τη δόση του δανείου. Πρέπει, είπε, να βιαστούμε για να εκταμιευτεί η δόση, γιατί εάν μπει η Ισπανία στο μηχανισμό στήριξης τότε θα μειωθούν τα διαθέσιμα κεφάλαια από την ΕΕ. Κατά τον υπουργό, χωρίς τη δόση του δανείου «η ελληνική οικονομία θα πεθάνει από ασφυξία»...

Οπως τόνισε ο υπουργός για να καταστεί βιώσιμο το δημόσιο χρέος της χώρας πρέπει από το 2014 να υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 4,5% ενώ δεν απέκλεισε τη λήψη και άλλων μέτρων αναφέροντας ότι «αν όλα πάνε καλά δεν θα χρειαστούν άλλα μέτρα».

Τις εταιρείες - φιλέτα, οι οποίες περιλαμβάνονται στο «δεύτερο κύμα» των ιδιωτικοποιήσεων, «υπενθυμίζει» στα μονοπώλια η διοίκηση του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), του νομικού εκτρώματος στο οποίο έχουν περάσει και εμφανίζουν τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου.

Πρόσθετο κίνητρο στους «επενδυτές» είναι η κατάργηση και διάλυση των εργατικών δικαιωμάτων, συλλογικών συμβάσεων, κατώτατου μισθού, η μείωση ασφαλιστικών εισφορών σε όφελος της μεγαλοεργοδοσίας, το ελεύθερο στις μαζικές και τζάμπα απολύσεις εργαζομένων, ολόκληρη η γκάμα της αντιλαϊκής πολιτικής, με την οποία ελπίζουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των μονοπωλίων. Στους επόμενους μήνες σειρά για ιδιωτικοποίηση παίρνουν τα ποσοστά που έχουν απομείνει στο κράτος στις εταιρείες ΕΛΠΕ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΕΥΑΘ, «Λάρκο», «Αερολιμένας Αθηνών», Εγνατία Οδός. Πρόκειται για βασικούς και συγκεντρωμένους κλάδους της παραγωγής και της οικονομίας, σε τομείς όπως οι ενέργεια, ύδρευση - αποχέτευση, λιμενικές υποδομές και οδικά δίκτυα, τα οποία ορέγονται ντόπια και ξένα μονοπώλια. Εκτός διαδικασιών μέσω ΤΑΙΠΕΔ, για εκχώρηση - συγχώνευση σε τραπεζικό όμιλο ετοιμάζουν και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αφού προηγουμένως το σπάσουν σε κερδοφόρο και «ζημιογόνο» κομμάτι, κατά τα πρότυπα δηλαδή της Αγροτικής Τράπεζας.

Ηδη βρίσκονται σε εξέλιξη έξι «διαγωνιστικές διαδικασίες» για την εκχώρηση του ΟΠΑΠ, του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού μαζί με την παραλιακή ζώνη, η πώληση των Κρατικών Λαχείων, της ΔΕΠΑ, ποσοστού της ΔΕΣΦΑ, επίσης οι περιοχές - φιλέτα στην Κασσιόπη της Κέρκυρας και στην Αφάντου Ρόδου. Πρόσφατα (εκτός διαδικασιών ΤΑΙΠΕΔ) ολοκληρώθηκε η ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας.

Με απόλυτα δεδομένη την παραπέρα όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης, στο πλαίσιο και της βίαιης διεργασίας για την εσωτερική υποτίμηση, όλες οι προηγούμενες εκτιμήσεις των κυβερνήσεων όσο και των ιμπεριαλιστικών Οργανισμών ως προς τους ποσοτικούς - εισπρακτικούς στόχους των ιδιωτικοποιήσεων αποδείχτηκαν ολότελα ξεκομμένες από την πραγματικότητα. Σήμερα δεν έχουν να εμφανίσουν ούτε καν ποσοτικό στόχο παρά κάποιες γενικόλογες εκτιμήσεις για ποσά συνολικού ύψους 14 με 15 δισ. ευρώ στο μέτρο και στο βαθμό που το επιτρέψουν οι «συνθήκες στις αγορές». Σε κάθε περίπτωση, το σύνολο των ποσών μέχρι και την τελευταία δεκάρα θα πάει στην εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους. Ο απόλυτος εμπαιγμός είναι και οι τωρινές... «εκτιμήσεις» του ΤΑΙΠΕΔ, σύμφωνα με τις οποίες οι ιδιωτικοποιήσεις θα δημιουργήσουν 50.000 θέσεις εργασίας, νέες «επενδύσεις» ύψους 60 δισ. ευρώ και φορολογικά έσοδα ύψους 3 δισ. ευρώ το χρόνο...

Σε ανίχνευση εδάφους και διαθέσεων φαίνεται να προχωρούν οι Γερμανοί βιομήχανοι. Στο πλαίσιο συνεδρίου που διοργανώθηκε στην Αθήνα, ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου τους και υπεύθυνος για τις «σχέσεις με την Ελλάδα» αξίωσε τη δημιουργία «ειδικών οικονομικών ζωνών».

Φειδωλός σχετικά με τις αποφάσεις που έπονται, αλλά γλαφυρός αναφορικά με το ότι η ασκούμενη πολιτική, και στον τομέα της ενέργειας, στοχεύει στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, εμφανίστηκε στην τοποθέτησή του στο συνέδριο της «Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν» ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Μ. Παπαγεωργίου. Επισήμανε πάντως, ότι ήδη «αντικρίζουμε καθημερινά το τεράστιο ενδιαφέρον που υπάρχει για επενδύσεις στη χώρα μας».

Ενδεικτικές ήταν οι αναφορές του υπέρ των επενδυτών στο θέμα της εκμετάλλευσης του ορυκτού και γενικότερα του ενεργειακού πλούτου της χώρας, ενώ πρόσθεσε ότι μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2013 «θα είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος. Διαμορφώνοντας μία ενεργειακή αγορά αποτελεσματική, ασφαλή, ανταγωνιστική. Χαράσσοντας ένα στιβαρό, αδιάβλητο, ελκυστικό ρυθμιστικό πλαίσιο και εφαρμόζοντας το βέλτιστο μοντέλο αποκρατικοποιήσεων για το εθνικό συμφέρον».

Μιλώντας για τον ορυκτό πλούτο είπε ότι «αγκυλώσεις δεν επέτρεψαν μέχρι σήμερα τη χάραξη και κυρίως υλοποίηση ξεκάθαρης Μεταλλευτικής Πολιτικής» και προϊδέασε για τις νέες αντιλαϊκές κυβερνητικές παρεμβάσεις προς την κατεύθυνση της ακόμη μεγαλύτερης ασυδοσίας των πλουτοκρατών, λέγοντας ότι «οι χρονοβόρες και πολύπλοκες διαδικασίες αδειοδότησης ως προς τη χωροθέτηση και τη λειτουργία προβλημάτιζαν τους επενδυτές, ενώ το κλίμα αρνητισμού που πολλές φορές εισέπρατταν τους αποθάρρυνε από το να επενδύσουν στην Ελλάδα».

Σχετικά με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, με ανάλογη τοποθέτηση, είπε ότι η παραγωγική τους αξιοποίηση γίνεται «με τόσο άναρχο τρόπο. Χωρίς δηλαδή το κατάλληλο υποστηρικτικό και θεσμικό πλαίσιο που θα ωφελήσει τον επενδυτή». Δεν παρέλειψε να ασκήσει κριτική και στην «Ελλάδα της στείρας αντίδρασης, της γραφειοκρατίας, της άναρχης και κοντόφθαλμης εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών», εννοώντας προφανώς ότι όποιος «ενοχλεί» τους επιχειρηματίες - «καρχαρίες», τότε συγκεντρώνει κάποια ή όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά...