ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εχθρός της ανθρωπότητας

Το γεγονός ότι οι σοσιαλδημοκράτες κάτω από το βάρος ενός γενικού κραξίματος από την ίδια την εκλογική βάση τους, επιχειρούν να στήσουν νέα πολιτικά σχήματα, ώστε μ' αλλαγμένη προβιά να συνεχίσουν την αποστολή τους, είναι αποτέλεσμα ακριβώς αυτής καθαυτής της αποστολής τους να συμβάλουν στο να ξαναπάρει μπροστά η μηχανή των καπιταλιστικών κερδών. Αυτός ήταν ο ρόλος τους ιστορικά, αυτόν θα συνεχίσουν να παίζουν. Μέχρι που η εργατική τάξη να τους κάνει περιττούς κι αυτούς και το σύστημα που υπηρετούν.

***

Προς το παρόν, πάντως, η τρικομματική κυβέρνηση, στην οποία συμβάλλουν αποφασιστικά σοσιαλδημοκράτες και οπορτουνιστές συνεχίζει να δείχνει τα δόντια της, καθορίζοντας με νόμους το ποιοι είναι οι πλούσιοι ανάμεσα στους εργάτες κι από πού τελικά θα συγκεντρωθεί το χρήμα, για να κατευθυνθεί ξανά στα ταμεία των καπιταλιστών για «να επανεκκινήσει η οικονομία», όπως λένε.

Στο μεταξύ, φαίνεται να γλιτώνουμε την ανθρωποφαγία μεταξύ ανέργων. Το νέο παράδειγμα έρχεται από την Ισπανία: Λοταρία για μια θέση μερικής απασχόλησης στην καθαριότητα του δήμου. Ξεφτίλα είναι, αλλά υπάρχουν και χειρότερα.

***

Πρωτοπόροι στην εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης οι Γερμανοί καπιταλιστές εξάγουν τεχνογνωσία: Τι να τα κάνουν τα παιδιά τα γράμματα, σου λένε, κατευθείαν στην παραγωγή. Οσο πιο μικρός τόσο πιο πειθήνιος, τόσο πιο φτηνός.

Αλλά, επειδή η ζωή δεν προχωρά μόνο έτσι όπως θέλουν οι καπιταλιστές. Επειδή το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα από τη γέννησή του έφερε στο προσκήνιο και τον νεκροθάφτη του. Επειδή, στο μεταξύ, η εργατική τάξη όχι μόνο συγκρότησε τη δική της ιδεολογία αλλά ήδη έχει κάνει και την πρώτη έφοδό της στον ουρανό, τα αποτελέσματα της οποίας ακόμα «δυναστεύουν» τους καπιταλιστές, η αστική τάξη πριν ξαναπεινάσει μαγειρεύει για να αποτρέψει την επόμενη έφοδο...

Σταθερός στη θεματολογία του ο - και καθηγητής (!) στο Πάντειο - Μανδραβέλης, ως δημοσιολόγος στην «Καθημερινή» εφαρμόζει το «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση κι ακόμα καλύτερη αν γίνεται με όρους Γκέμπελς», έτσι που να εμφανίζει τους καπιταλιστές από κει που χρωστάνε, να ζητάνε και το βόδι.

Καθώς αργά αλλά σταθερά η ανάλυση του ΚΚΕ ότι το χρέος δεν είναι των εργατών αλλά των καπιταλιστών που πρέπει και να το πληρώσουν, κερδίζει έδαφος, ο κύριος καθηγητής επαναλαμβάνει τα γνωστά περί αγώνων που έφεραν την χρεοκοπία. Οραμα της τάξης του ένα απέραντο νεκροταφείο, όπου ζόμπι εργάτες θα βγαίνουν απ' τους τάφους για να πάνε στις μηχανές και θα επιστρέφουν στους τάφους τους.

Το όραμα των αστών, εκτός των άλλων, είναι και αντιαισθητικό. Και ως τέτοιο αντιβαίνει στην κατάκτηση του ανθρώπου να πορεύεται για το καλό, το καλύτερο, το όμορφο.

Μικρή η ζημιά από την παρέμβαση τέτοιου τύπου καθηγητών. Το καραβάνι τραβάει μπροστά.

***

Ο κίνδυνος βρίσκεται στις ίδιες τις αντιθέσεις του συστήματος. Που παρά την - προσωρινή - επικράτηση της αντεπανάστασης, διαπιστώνει πως τελικά στην εποχή του ιμπεριαλισμού για να πάρει ξανά μπροστά η μηχανή δεν αρκεί να έχει τσακίσει τους εργάτες, χρειάζεται και τον πόλεμο για να καθαρίσει με τις εσωτερικές του αντιθέσεις.

Για μια ακόμα φορά, ο καπιταλισμός αναδεικνύεται σε εχθρό της ίδιας της ανθρωπότητας.

Ερχεται από μόνος του να επιβεβαιώσει άλλη μια ανάλυση των κομμουνιστών που ισχυρίζονται, και δικαίως, ότι η μόνη συνεπής αντικαπιταλιστικη πάλη είναι η πάλη ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στον ιμπεριαλισμό.

Ας προετοιμαζόμαστε...

ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΓΙΑ ΚΑΛΟ

Ο ΡΟΛΟΣ: «Το ερώτημα της σοσιαλδημοκρατίας είναι πλέον πώς θα παράγουμε νέο πλούτο. Πρώτα θα απαντήσουμε αυτό και μετά πώς θα τον μοιράσουμε δίκαια» (στα ΝΕΑ).

ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ: «Το "σύγχρονο και δίκαιο" νομοσχέδιο (...) βασίζεται ουσιαστικά στη λογική ότι στη σημερινή Ελλάδα το οικογενειακό εισόδημα των 2.000 ευρώ τον μήνα είναι το εισοδηματικό όριο πέραν του οποίου είναι δυνατή η περαιτέρω φορολογική αφαίμαξη. Που σημαίνει ότι για τους "ειδικούς" του υπουργείου Οικονομικών αυτά τα 2.000 ευρώ ή μάλλον όσα έχουν απομείνει μετά την παρακράτηση φόρου είναι υπεραρκετά, για να καλύψουν τα διάφορα χαράτσια, τις όποιες εκκρεμότητες από δάνεια και κάρτες, τις αυξήσεις των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και να συντηρηθεί και μία τετραμελής ίσως οικογένεια» (στο ΕΘΝΟΣ).

ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ: «Μια πόλη έξω απ' τη Σεβίλλη, όπου ο ένας στους τρεις κατοίκους της είναι άνεργος, βγάζει τις θέσεις εργασίας που διαθέτει στη... λοταρία. "Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη», λέει ο δήμαρχος Χουάν Λορέντζο Πινέρα, προσθέτοντας πως "πολλές οικογένειες μένουν στο δρόμο, αφού δεν έχουν να πληρώσουν για νοίκι, ενώ δεκάδες κόσμου έρχονται στο δημαρχείο ζητώντας τροφή"» (στο ΒΗΜΑ).

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ: «Νέα δεδομένα στην εκπαίδευση όλης της Ευρώπης επιχειρούν να εισαγάγουν οι Γερμανοί (...) Το σύστημα της "διττής επαγγελματικής εκπαίδευσης" σύμφωνα με το οποίο το μεγαλύτερο κομμάτι της επαγγελματικής εκπαίδευσης θα έχει τη μορφή της εργασιακής εμπειρίας και θα διεξάγεται υπό τη μορφή εργασίας όχι στα σχολεία αλλά στις επιχειρήσεις» (στα ΝΕΑ).

ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ: «Η Αριστερά (...) διά της επιρροής της στα γράμματα και τις τέχνες διαμόρφωσε το ιδεολογικό πλαίσιο της χρεοκοπίας, διά της επιρροής της στους μαζικούς χώρους συνέπραξε στη χρεοκοπία (...) Εκλεισε λιμάνια, ακύρωσε έργα πνοής, απέτρεψε επενδύσεις, στήριξε συντεχνίες, έδωσε πολιτική κάλυψη σε κάθε είδους ανομία, διαδήλωσε για εξωτικά επιδόματα, ήταν μπροστά στον αγώνα να μην αλλάξει το ασφαλιστικό (...) Ακόμη και το κέντρο της Αθήνας που κλείνει καθ' εκάστη επιβαρύνει την οικονομική λειτουργία της χώρας» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ: «Εχουν ωριμάσει οι συνθήκες για μια αμερικανική παρέμβαση (...) για μια μετωπική σύγκρουση με τη Γερμανία; (...) Ιστορικά η παρέμβαση των ΗΠΑ στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους καθυστέρησε (...) Μιλάμε για εξελίξεις που έχουν ορίζοντα μερικών μηνών (...) Τι θα συμβεί στην περίπτωση ταχύτατων δραματικών εξελίξεων (...) μιας δηλαδή κατάρρευσης της Ισπανίας και της Ιταλίας, που θα θέσει το δίλημμα αποφασιστικής αλλαγής γραμμής πλεύσης από το Βερολίνο ή ασύντακτης κατάρρευσης της Ευρωζώνης» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΝ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ συγκυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ενωση

ΤΑ ΝΕΑ: Διχάζει την κυβέρνηση ο φορολογικός Ηρώδης

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Ασφυξία μνημόνιο σε κάθε υπουργείο

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Νέες ευνοϊκές ρυθμίσεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ρύθμιση ανάσα για χρέη προς την εφορία

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σχέδιο για ρευστότητα στην αγορά

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Μάχη για τα ομόλογα

ΕΘΝΟΣ: Λίστα 7 δισ.

6 ΜΕΡΕΣ: Αφήνουν τα ταμεία χωρίς μία

Η ΑΥΓΗ: Φούσκα η «λύση» νέα ληστεία στα ταμεία

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Συντάξεις όλες οι αλλαγές για τους αυτοαπασχολούμενους

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Μαυρογιαλούρος στο facebook

Η ΕΛΛΑΔΑ: Ο Μπερίσα θέλει και την Πρέβεζα στη μεγάλη Αλβανία

Χωρίς πάτο το βαρέλι

«Το καινούργιο σλόγκαν των υποστηριχτών της κυβέρνησης είναι ότι όσο πιο γρήγορα προχωρήσει η υλοποίηση των μέτρων και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τόσο πιο γρήγορα θα αντιμετωπιστούν τα δημοσιονομικά προβλήματα και θα προκύψουν θετικές εξελίξεις (...) μας καλούν να υιοθετήσουμε την άποψη ότι για να υπάρξουν θετικές εξελίξεις θα πρέπει, πρώτα και κύρια να καλοδεχτούμε τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, αλλά και τις αυξήσεις στα όρια συνταξιοδότησης, που έχουν ήδη αποφασιστεί. Θα πρέπει να επιδιώξουμε την άμεση εφαρμογή της κατάργησης όλων των επιδομάτων οικογενειακού και κοινωνικού χαρακτήρα, να επιμείνουμε στην ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση των λαϊκών νοικοκυριών για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, να δεχτούμε την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Παιδείας. Χρέος μας αποτελεί να πούμε "ναι" στις ανατιμήσεις που ετοιμάζουν στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και των αστικών συγκοινωνιών. Ακόμα να χειροκροτήσουμε το επερχόμενο φορολογικό νομοσχέδιο, με το οποίο όπως έχει γίνει ήδη γνωστό θα ενεργοποιηθεί ένας καινούργιος κύκλος άγριας αφαίμαξης των οικογενειών των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων. Τέλος, και μαζί με όλα αυτά, μεταρρυθμίσεις σημαίνει ιδιωτικοποιήσεις, εκχώρηση της εναπομείνασας περιουσίας του Δημοσίου σε ιδιωτικά συμφέροντα, προκειμένου να εξασφαλιστεί κερδοφορία για το κεφάλαιο. Και μην ξεχνάμε ότι θετικές εξελίξεις για το μέλλον σημαίνει συνεχείς μεταρρυθμίσεις - και άρα συνεχής χειροτέρευση - των εργασιακών σχέσεων και των συνθηκών εργασίας, προκειμένου να βρίσκουν οι κεφαλαιοκράτες φτηνό εργατικό δυναμικό».

Αντεργατικές ρυθμίσεις

«(...) Τα μέτρα κάνουν φτηνότερους τους εργάτες για να έχουν μικρότερη χασούρα κερδών οι μεγαλοεπιχειρηματίες σε συνθήκες κρίσης, ενώ η μονιμότητά τους επιβάλλεται και στις συνθήκες της ανάκαμψης της οικονομίας για να βγάζουν γρήγορο και μεγάλο κέρδος. Είναι αναγκαίες αντεργατικές ρυθμίσεις σε συνθήκες που η κρίση στην Ελλάδα βαθαίνει περισσότερο, στο φόντο των εκτιμήσεων για εκδήλωσή της και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Ετσι θα οξύνεται ο πόλεμος που έχουν εξαπολύσει οι αστοί, προκειμένου, παίρνοντας πίσω δικαιώματα και καταχτήσεις, να εξασφαλίσουν όρους κερδοφορίας για το κεφάλαιο στις σύγχρονες συνθήκες».

Είναι περιττοί

«(...) Με καμιά απολύτως μεταρρύθμιση από αυτές που πηγαίνουν κόντρα στο λαϊκό συμφέρον, δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα (...) Να συνειδητοποιήσουμε αυτό που τρέμουν εκείνοι, ότι ενώ "χωρίς εμάς γρανάζι δεν κινά", αυτοί, σε μια κοινωνία που θα υπάρχει και θα αναπτύσσεται με βάση το συμφέρον του λαού, είναι περιττοί και αχρείαστοι» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).